Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polish parliamentary parties" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
„Polska musi być ambasadorem Ukrainy!” Polskie stanowisko wobec konfliktu rosyjsko-ukraińskiego 2013/2014
Autorzy:
Kirwiel, Eleonora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686972.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Ukrainian crisis
Polish parliamentary parties
Law and Justice
Civic Platform
Polish Peasants’ Party
the Democratic Left Alliance
ukraiński kryzys
polskie partie parlamentarne
Prawo i Sprawiedliwość
Platforma Obywatelska
Polskie Stronnictwo Ludowe
Sojusz Lewicy Demokratycznej
Opis:
The main purpose of this article is to present the position of the Polish parliamentary parties in relation to specific events Ukrainian conflict at the turn of 2013/2014. From the very beginning of the crisis in Ukraine, most politicians of parliamentary parties in Poland watched and commented on the events in Ukraine 2013/2014, on the one hand, it seems – the absolute support of the European aspirations and Defending the freedom, democracy and sovereignty of Ukraine. This does not mean that there was no difference of opinion. First of all, the ideological issues that lie at the basis of party differences, as well as in traditional political struggle between the two major parties.
Celem artykułu było przedstawienie stanowiska polskich partii parlamentarnych w odniesieniu do konkretnych wydarzeń ukraińskiego konfliktu na przełomie lat 2013/2014. Od samego początku kryzysu na Ukrainie większość polityków polskich partii parlamentarnych odczytywała i komentowała wydarzenia na Ukrainie 2013/2014 w sposób bardzo podobny – absolutne wsparcie dla dążeń proeuropejskich oraz w obronie wolności, demokracji oraz suwerenności państwowej. Nie oznacza to, że nie było pewnych różnic poglądów – chodzi tu przede wszystkim o kwestie światopoglądowe i ideologiczne oraz pewne wątki walki politycznej pomiędzy dwiema głównymi partiami parlamentarnymi.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka kulturalna w polskiej myśli politycznej po 1989 roku na przykładzie programów partii i ugrupowań politycznych w wyborach parlamentarnych 1991 roku
Cultural policy in Polish political thought after 1989, on the example of the programs of political parties and groups in the 1991 parliamentary elections
Autorzy:
Prętki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050732.pdf
Data publikacji:
2021-06-11
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
polityka kulturalna
polska myśl polityczna
partie polityczne
programy partii politycznych
wybory parlamentarne 1991 roku
Cultural policy
Polish political thought
political parties
political party programs
parliamentary elections 1991
Opis:
Celem artykułu była analiza problematyki polityki kulturalnej w polskiej myśli politycznej po 1989 roku, na przykładzie programów partii i ugrupowań politycznych w wyborach parlamentarnych 1991 roku. W artykule zauważono, że etnocentryzm i relatywizm kulturowy nie był dominującym elementem propozycji wyborczych w zakresie kultury. Kwestie związane z ochroną polskiego rynku kultury przed zalewem negatywnych treści z zagranicy, a także ochroną polskiej tożsamości i kultury narodowej pojawiały się w różnym nasileniu w programach wyborczych takich partii politycznych i koalicji wyborczych, jak: Solidarność Pracy, Polskie Stronnictwo Ludowe – Porozumienie Ludowe, Partii Chrześcijańskich Demokratów, Porozumienia Obywatelskiego Centrum, Wyborczej Akcji Katolickiej, Unii Polityki Realnej. Tematyka ochrony polskiej tożsamości narodowej i kultury narodowej zdominowała propozycje wyborcze w zakresie kultury zaprezentowane przez Stronnictwo Narodowe.
The aim of the article was to analyze the issues of cultural policy in Polish political thought after 1989, on the example of the programs of political parties and groups in the 1991 parliamentary elections. The article notes that ethnocentrism and cultural relativism was not a dominant element of the cultural election proposals. Issues related to the protection of the Polish cultural market against the flood of negative foreign content, as well as the protection of Polish national identity and culture, appeared in varying degrees of intensity in the election programs of such political parties and election coalitions as: Labour Solidarity, Polish People’s Party - People’s Agreement, Party of Christian Democrats, Civic Center Agreement, Electoral Catholic Action, Union of Real Politics. The issues of protection of Polish national identity and culture dominated the election proposals for culture presented by the National Party.
Źródło:
Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2020, 12; 217-234
0860-5637
2657-7704
Pojawia się w:
Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka Ministerstwa Spraw Wewnętrznych wobec życia społeczno-politycznego w Polsce w latach 1926–1928. Wybory parlamentarne z 4 i 11 marca 1928 r.
Policy of the Ministry of Internal Affairs in relation to social and political life in Poland in the years 1926–1928. The parliamentary elections of March 4 and 11, 1928
Autorzy:
Kozyra, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533231.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
administrative policy
social and political life
minister of internal affairs
political parties
social organizations
national minorities
parliamentary elections
parliament
senate
Second Polish Republic
interwar period
polityka administracyjna
życie społeczno-polityczne
minister spraw wewnętrznych
partie polityczne
organizacje społeczne
mniejszości narodowe
wybory parlamentarne
sejm
senat
II Rzeczpospolita
dwudziestolecie międzywojenne
Opis:
In the years 1926–1928, the Piłsudski leadership of the Ministry of Internal Affairs began the implementation of a new administrative policy, aimed specifically at the social and political life of the country. It was declared that the policy should focus on the “general political issues” of the Republic, and not just the problems of endangered security and internal order. As a result, the authorities intensified their activities towards the political parties and fractions as well as social organizations. They were subjected to increasingly growing observation and police surveillance. The administrative policy of the Ministers of Internal Affairs in relation to national minorities pursued the idea of national (political) assimilation. In the parliamentary elections of 1928, for the first time, the structures of the Ministry of Internal Affairs (as well as other Ministries) were explicitly included in the electoral campaign for the governmental fraction. As a result, the Piłsudski supporters indeed formed the largest club in the Parliament, but they did not win the majority there.
W latach 1926–1928 piłsudczykowskie kierownictwo resortu spraw wewnętrznych rozpoczęło realizację nowej polityki administracyjnej, w szczególności wobec życia społeczno-politycznego kraju. Uznało, że jej głównym przedmiotem powinny być „zagadnienia ogólnopolityczne” Rzeczpospolitej, a nie li tylko problemy zagrożenia bezpieczeństwa i porządku wewnętrznego. W rezultacie kierownictwo to zintensyfi kowało swoje działania wobec partii i ugrupowań politycznych oraz organizacji społecznych. Były one poddawane coraz bardziej gruntownej obserwacji oraz inwigilacji policyjnej. Polityka administracyjna ministrów spraw wewnętrznych w stosunku do mniejszości narodowych realizowała ideę asymilacji państwowej (politycznej). W wyborach parlamentarnych w 1928 r. po raz pierwszy struktury resortu spraw wewnętrznych (i pozostałych resortów) zostały jednoznacznie włączone do akcji wyborczej po stronie obozu rządowego. W wyniku wyborów obóz piłsudczykowski co prawda stworzył największy klub poselski w sejmie, ale nie uzyskał w nim większości.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2017, 20; 397-412
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies