Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polish farms" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wsparcie finansowe Unii Europejskiej jako czynnik umożliwiający dywersyfikację dochodów rodzin rolniczych
The European union financial support as an elemant which enables diversification of farmers incomes
Autorzy:
Rzepiński, Witold
Rzepińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164566.pdf
Data publikacji:
2009-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
żywotność ekonomiczna polskich gospodarstw rolnych
wsparcie finansowe działalności nierolniczej
Polish economic viability of farms
financial support for nonagricultural activities
Opis:
W niniejszym opracowaniu dokonano oceny konkurencyjności pod względem wielkości ekonomicznej polskich gospodarstw rolnych w stosunku do innych krajów Unii Europejskiej. Stwierdzono, że udział gospodarstw rolnych w Polsce w 2004 roku poniżej 8 ESU wynosił 84,86%, a na Mazowszu 86,6%. Są to gospodarstwa małe, które nie są w stanie wygenerować środków na rozwój i skutecznie konkurować w produkcji rolnej na rynku europejskim. Zatem, aby zapewnić godną egzystencję rodzinom rolniczym, które je użytkują, skazane są one na dywersyfikację swoich usług. Wsparciem finansowym mogą być środki przeznaczone na rozwój działalności nierolniczej w programach realizowanych w ramach działania „Różnicowanie w kierunku działalności nierolniczej” oraz „Tworzenie i rozwój mikroprzedsiębiorstw”. Przeszkodą w wykorzystaniu tych środków jest brak własnych środków finansowych, brak pomysłu na prowadzenie własnej działalności gospodarczej, także brak zapotrzebowania na określone usługi na danym terenie.
This study assesses the competitiveness in terms of economic size of Polish farms in relation to other European Union Member States. It was found that the proportion of farms in Poland in 2004, less than 8 ESU was 84.86% and 86.6% in Mazovia. These are small farms which are not able to generate resources to develop and compete effectively in agricultural production in the European market. Thus, in order to ensure a proper existence for the families of farmers, they are forced to diversify their services. As financial support can be used resources for the development of non-agricultural activities in the programs implemented within the „Diversification into non-agricultural activities” and „creation and development of micro-enterprises”. Obstacle to the use of those funds is the lack of own financial resources, lack of ideas for running your own business, the lack of demand for certain services in the area.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2009, Zeszyt, XXIII; 253-264
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Likwidacja państwowych gospodarstw rolnych i pierwszy etap przekształceń własnościowych państwowego sektora rolnego. Przyczynek do badań
Liquidation of state-owned farms and the first stage of ownership transformation in the state agricultural sector. A contribution to research
Autorzy:
Machałek, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519692.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
PRL
państwowe gospodarstwa rolne
transformacja ustrojowa
gospodarka
rolnictwo
Polish People’s Republic
state-owned farms
political transformation
economy
agriculture
Opis:
Artykuł przedstawia uwarunkowania i przebieg likwidacji państwowych gospodarstw rolnych w latach 1991–1996 oraz początek przekształceń własnościowych w państwowym sektorze rolnym. Zostały omówione wybrane konsekwencje gospodarcze i społeczne tego procesu oraz zasygnalizowane główne pola kontrowersji związanych z oceną celów, strategii i skutków transformacji własnościowej państwowych gospodarstw rolnych. Tekst jest wprowadzeniem do dalszych badań.
The article presents the conditions and the course of liquidation of state-owned farms in 1991–1996 and the beginning of ownership transformation in the state-owned agricultural sector. It discusses selected economic and social consequences of this process and signals the main fields of controversy related to assessing the goals, strategies, and effects of the ownership transformation of state-owned farms. The text is an introduction to further research.
Źródło:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2023, 84; 265-296
0080-3634
Pojawia się w:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poziom zadłużenia gospodarstw rolnych a rentowność aktywów i kapitału własnego
Level of farm debt versus profitability of farm assets and farm net worth
Autorzy:
Mańko, Stanisław
Płonka, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076494.pdf
Data publikacji:
2013-07-23
Wydawca:
Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie. Oddział w Poznaniu
Tematy:
kapitał
rentowność gospodarstw
Polski FADN
zadłużenie
dochody gospodarstw rolnych
rozwój gospodarstwa
capital
farm profitability
Polish FADN debt
development of farm
farms’ income
Opis:
W pracy podjęto problem wpływu kapitału obcego na wyniki produkcyjne, dochodowe i rentowność gospodarstw rolnych dysponujących podobnym kapitałem własnym, wykorzystując dane Polskiego FADN. Badania poprzedzone analizą statystyczno-matematyczną wskazują, że rolnicy wykorzystują kapitał obcy do zwiększenia zdolności produkcyjnych i finansowych gospodarstw. Przyrost wyników finansowych wraz ze wzrostem zadłużenia jest z reguły wyższy niż wyników produkcyjnych, co wskazuje, że kapitał obcy służy nie tylko zwiększeniu skali produkcji ale wykorzystywany jest także do racjonalizacji kosztów. Jest także traktowany jako dźwignia finansowa rozwoju gospodarstw.
The paper deals with the problem of impact of debt capital on the production results, income and profitability of farms with a similar net worth, using the Polish FADN data. Studies preceded by statistical analyses show that farmers use debt capital to increase production and financial capacity holdings. Financial results growth with the increase in debt is usually higher than production results, which indicates that debt capital. Is not only increasing the scale of production, but is also used to rationalize costs. It is also considered a financial leverage in farm development.
Źródło:
Zagadnienia Doradztwa Rolniczego; 2013, 73, 3; 30-45
1232-3578
2719-8901
Pojawia się w:
Zagadnienia Doradztwa Rolniczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unowocześnienie metod gospodarowania w dobrach stołowych biskupstwa krakowskiego w późnym średniowieczu
Modernisation of farming methods at the royal table estates of the Bishopric of Cracow in the late Middle Ages
Autorzy:
Górczak, Zbyszko
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340841.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
średniowiecze
biskupstwo krakowskie
metody gospodarowania
folwark pańszczyźniany
Staropolski Okręg Przemysłowy
Middle Ages
Bishopric of Cracow
economic methods
serf-based farms
Old-Polish Industrial Region
Opis:
Piętnaste stulecie to okres istotnych zmian w życiu gospodarczym Polski, prowadzących do uformowania się systemu folwarczno-pańszczyźnianego, wywierającego następnie przemożny i negatywny wpływ na życie kraju w kolejnych stuleciach. Do prekursorów tej metody gospodarowania należały włości kościelne, ogólnie rozleglejsze, bardziej stabilne i lepiej zarządzane niż ówczesne dobra prywatne czy królewskie (pozostające w ciągłych zastawach). Największymi latyfundiami kościelnymi w średniowiecznej Polsce były posiadłości arcybiskupów gnieźnieńskich oraz biskupów krakowskich. Te drugie obejmowały na początku XVI w. 13 miast i 258 wsi stanowiących własność biskupa oraz 31 miast i 1257 wsi oddających mu dziesięcinę. Rozrzucone były na obszarze całej diecezji, czyli w Małopolsce oraz ziemi lubelskiej. Niemal wszyscy biskupi krakowscy z okresu późnego średniowiecza dbali o rozwój tych dóbr, przy czym w większości skupiali uwagę na tradycyjnych metodach powiększania włości drogą kupna (co z czasem napotkało na opór szlachty) oraz lokowania nowych osad na tzw. prawie niemieckim (sprzyjało temu posiadanie zwartych, nadal niezagospodarowanych gruntów, np. w rejonie Gór Świętokrzyskich). Szczególne zasługi położyli jednak dwaj hierarchowie: Zbigniew Oleśnicki (1423–1455) oraz Jan Konarski (1502–1525). Oprócz tradycyjnych działań zmierzających do rozbudowy włości drogą kupna i lokacji podejmowali również zdecydowanie nowatorskie inicjatywy mające na celu podniesienie dochodowości dóbr. Zbigniew Oleśnicki wprowadzał nowoczesne metody administracyjne, dążąc do spisania elementów składowych latyfundium, źródeł dochodu, zebrania i udokumentowania informacji o prawach majątkowych biskupa, obowiązkach kmieci i sołtysów. Korzystając z zebranych materiałów, często dochodził następnie przed sądem zwrotu bezprawnie zagarniętych pożytków. Intensywnie rozwijał własną działalność gospodarczą, przede wszystkim organizując folwarki pańszczyźniane, produkujące przeznaczone na zbyt zboże. Pod koniec pontyfikatu Oleśnickiego w latyfundium biskupim funkcjonowało ich 52. Zaufanym wykonawcą planów hierarchy stał się administrator dóbr, protegowany biskupa, przyszły dziejopis Jan Długosz. To dzięki pozostawionym przez niego opisom i materiałom mamy rozeznanie w kondycji włości biskupich oraz wprowadzanych w nich innowacjach. Trzeba przy tym zaznaczyć, iż nowoczesne metody administracyjne posłużyły wprowadzaniu niekorzystnych w długiej perspektywie sposobów gospodarowania, czyli systemu folwarczno-pańszczyźnianego. W czasach Zbigniewa Oleśnickiego i Jana Długosza trudno to było jednak przewidzieć. Równie wiele uczynił dla dóbr biskupich Jan Konarski. Powiększył je drogą zakupów, przede wszystkim organizował jednak we włościach biskupich eksploatację, wytop i przeróbkę rud metali, zwłaszcza żelaza. Zakładał w rejonie Gór Świętokrzyskich kopal-nie rudy oraz kuźnice. Obiekty te działały nadal na feudalnych zasadach prawnych, stały się jednak zaczątkiem rozwoju przyszłego tzw. Staropolskiego Okręgu Przemysłowego.
The fifteenth century was a period of significant changes in the economic life of Poland, leading to the creation of the manorial-feudal system, which subsequently had an overwhelming and negative impact on the country's life in the following centuries. One of the precursors of this economic model was the church estates, which were typically larger, more stable and more efficiently managed than private or royal estates at that time (that were held in constant pledge). The largest church latifundia in Poland at that time were those of the Archbishops of Gniezno and the Bishops of Cracow. In the early sixteenth century, the estates of the Bishops of Cracow included 13 towns and 258 villages which they owned and 31 towns and 1,257 villages paying tithes. They were scattered throughout the diocese, i.e. Polonia Minor and Terra Lublinensis. In the late Middle Ages, almost all the Bishops of Cracow supported the development of these estates, most of them focusing on traditional methods of enlarging the domains by purchase (which, later on, met with resistance from the nobility) and the foundation of new settlements based on Magdeburg Law (this was facilitated by the possession of solid, undeveloped lands – e.g. in the area of the Świętokrzyskie Mountains). There were two bishops who made particularly significant contributions: Zbigniew Oleśnicki (1423–1455) and Jan Konarski (1502–1525). Besides the traditional efforts to expand the estates by purchase and settlement, they also undertook highly innovative measures to increase the profitability of the estates. Zbigniew Oleśnicki implemented modern administrative methods, attempting to list the constituent elements of the latifundium, sources of income, collect and document information on the bishop's property rights, and the obligations of peasants and soltyses. Using the documents he collected, he then often pursued the return of illegally seized revenues in court. He actively expanded his own economic activities, mainly by establishing serf-based farms that produced grain for sale. By the end of Oleśnicki's pontificate, there were 52 such farms in the bishop's latifundium. Jan Długosz, the future chronicler, became the trusted executor of the hierarch's plans. It is thanks to his descriptions and documents that we are able to discern the nature of the bishop’s estates and the innovations introduced in them. It should be noted, however, that the modern administrative methods contributed to the introduction of farming methods that proved disadvantageous in the long run, i.e. the manorial-feudal system. This, however, was hardly foreseeable at the time of Zbigniew Oleśnicki and Jan Długosz. Jan Konarski made equally significant contributions to the bishop's estates. He ex-panded them through purchases, but most importantly, he arranged the exploitation, smelting and processing of metal ores, especially iron, in the episcopal domains. He established ore mines and forges in the Świętokrzyskie Mountains region. These facilities operated on a feudal basis, but provided the foundation for the development of the future Old-Polish Industrial Region.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2023, 27, 2; 5-21
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies