Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Peter Joseph" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Dziedzictwo przyrodniczo-kulturowe Złotowa – przeszłość i teraźniejszość zapisana w krajobrazie miasta
    The natural and cultural heritage of Złotów – the past and present written in the landscape of the town
    Autorzy:
    Łukasik, B.
    Rydzewska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/370128.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    architektura krajobrazu
    cmentarze
    parki
    Peter Joseph Lenné
    zieleń miejska
    Złotów
    landscape architecture
    cemeteries
    parks
    urban greenery
    Zlotów
    Opis:
    Przeszłość Złotowa została zapisana w jego krajobrazie. Ważne kulturowo i przyrodniczo elementy stanowią parki, zieleńce, cmentarze i inne obszary cenne krajobrazowo. Celem niniejszego opracowania była ocena stanu aktualnego i określenie znaczenia krajobrazowego wybranych obszarów zieleni Złotowa. W wyniku prac ustalono dalsze wytyczne, pozwalające na ochronę krajobrazu kulturowo-przyrodniczego miasta.
    The past of the Złotów was also written in its landscape. Parks, lawns, cemeteries and other areas of scenic value are important elements due to their cultural and natural values. The aim of this study was to assess the status quo and to determine the scenic significance of selected green areas in Złotów. The study resulted in further guidelines for the protection of the cultural and natural landscape of the town.
    Źródło:
    Przestrzeń i Forma; 2016, 26; 361-374
    1895-3247
    2391-7725
    Pojawia się w:
    Przestrzeń i Forma
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Synteza teologiczna nauki o prymacie papieskim i misja Następcy Piotra w służbie prawdy w pismach J. Ratzingera/Benedykta XVI
    Theological synthesis of the teaching about the Papal primacy and the mission of St. Peter’s successor in the service of truth in Joseph Ratzinger’s (Pope Benedict XVI) writings
    Autorzy:
    Bartocha, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/503459.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Benedykt XVI
    Joseph Ratzinger
    Prymat Piotrowy
    Biskup Rzymu
    prymat
    teologia prymatu
    dialog ekumeniczny
    Benedict XVI
    Peter’s primacy
    bishop of Rome
    primacy
    primacy theology
    ecumenical dialogue
    Opis:
    The aim of this article is to present the main lines of the primacy theology as presented by Joseph Ratzinger (Pope Benedict XVI) and its significance in an ecumenical dialogue. Ratzinger, following Catholic ecclesiology, points out that the bishop of Rome carries out the task which was entrusted to Peter by Jesus. Referring to the biblical sources, he researches Peter’s place in all New Testament writings and analyses texts describing his mission. Quoting the arguments from the Bible supporting Christ's origin of Peter’s prerogatives in the area of leading and directing the Church, Ratzinger argues that Peter’s primacy has its Biblical roots and comes from God. The Bavarian theologian points out a personal character of the primacy, thus assessing that the foundation of the Church is both the person and the statement of faith, whose subject is the person. Ratzinger presents the papal office in relation to the Passion of Christ so the Peter’s primacy has a testimonial structure and is related to matryrology through following. The essence of Papacy’s message includes witnessing about Jesus Christ and His salvific message. Thus, the primacy always witnesses about a relationship of the Church with Christ, legitimizes and strengthens it. Stressing a personal character of the primacy, which is expressed in the attitude of being “on the way with Jesus” in the perspective of the Passion and the Cross, we can conclude that authenticity and authority of Christianity takes place not through law, norms and rules but through the miracle of the person of the Church Shepherd, who is responsible for the faith purity and Church unity.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 2; 99-116
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza josiflaństwa i funkcjonowanie opozycji w ruchu niewspominających
    Genesis of Josephitism and functioning the opposition in “anti-Sergius” movement
    Autorzy:
    Pawełczyk-Dura, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420334.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Rosyjska Cerkiew Prawosławna
    Tichon (Biełławin)
    Piotr (Polanski)
    Siergiej (Stragorodskij)
    Josif (Pietrowych)
    „josiflianstwo”
    „antysergianizm”
    The Russian Orthodox Church
    Tikhon (Bellavin)
    Peter (Polansky)
    Sergius (Stragorodsky)
    Joseph (Petrovykh)
    Josephites
    Anti-Sergianism
    Opis:
    Cerkiewna smuta, wywołana śmiercią patriarchy Tichona (Biełławina), doprowadziła do głębokich podziałów w łonie rosyjskiego prawosławia. Jego zastępcy, obejmujący swe godności w wyniku nominacji – co stanowiło precedens w kanonicznym porządku władzy cerkiewnej – nie byli w stanie utrzymać monolitu wspólnoty targanej wewnętrznymi podziałami i prześladowanej przez komunistyczne władze państwowe. Ostateczne objęcie tronu patriarszego przez metropolitę niżnienowogrodzkiego Siergieja (Stragorodskiego) i ogłoszenie Posłania (deklaracji) zastępcy strażnika tronu patriarszego metropolity niżnienowogrodzkiego Siergieja (Stragorodskiego) i utworzonego przy nim Tymczasowego Świętego Synodu o stosunku Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej do władzy państwowej wyznaczyło linię podziału wśród wiernych i duchowieństwa prawosławnego. Po przeciwległych stronach barykady znaleźli się zwolennicy przyjętej przez hierarchę cerkiewnej „linii politycznej” i kontestujący poczynania patriarszego locum tenens dostojnicy. Działalność tych ostatnich, wyrażająca się w szczególności w niewymienianiu imienia Siergieja w czasie liturgii, w momentach, gdy wypowiadane są słowa modlitwy za zwierzchnika Kościoła lokalnego, przybrała nieinstytucjonalne formy ruchu, określonego jako niewspominający. Formację tę, stanowiącą w zasadzie konglomerat różnorodnych grup duchowieństwa prawosławnego i popierających ich wiernych, zdominowała najsilniejsza i najaktywniejsza grupa josiflan – zwolenników metropolity leningradzkiego Josifa (Pietrowycha). Geneza josiflaństwa jako swoistego symbolu opozycji wobec polityki serwilizmu i kompromisów stała się przedmiotem analizy niniejszego tekstu.
    The crisis in the Russian Orthodox Church, connected with the Patriarch Tikhon’s death, initiated the deep divisions between hierarchs. Deputies of Tikhon, including dignity as a result of the nomination – which was a precedent in the canonical order of the Orthodox Church authorities – were not able to maintain the monolith community, destructed by internal divisions and persecuted by the communist state. Nomination of metropolitan of Nizhny Novogorod on the Guardian of the Patriarchal Throne and publication of The Letter (declaration) of the deputy of the Guardian of the Patriarchal Throne Metropolitan Sergius (Stragorodsky) of Nizhny Novgorod and the Temporary Saint Synod about the attitude of Russian Orthodox Church to the state authorities underlined differences between the faithful and the clergy. On opposite sides were followers and opponents of the Sergius’ “political line”. Activity of the last ones, manifesting in not-exchanging name of Sergius during liturgy, in moments, when words of the prayer for the superior of the local Church are being said, took the non-institutional forms of movement, definite as not-recalling. This formation, which was essentially the conglomeration of different groups of the clergy and faithful, dominated Josephites – the strongest and most active adherents of the archbishop of Leningrad Joseph (Petrovykh). Genesis those movement as a kind of symbol of opposition to the policy of servility and compromises metropolitan Sergius has been the subject of analysis of this text.
    Źródło:
    ELPIS; 2015, 17; 113-119
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies