Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ORTHODOXY" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Między Konstantynopolem a Moskwą: korzenie sporu wokół ukraińskiej autokefalii
Between Constantinople and Moscow: roots of the controversy around Ukrainian autocephaly
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553483.pdf
Data publikacji:
2019-06-28
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
autokefalia
prawosławie
ukraińskie prawosławie
eklezjologia prawosławna
autocephaly
Orthodoxy
Ukrainian Orthodoxy
Orthodox ecclesiology
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie korzeni sporu między Konstantynopolem a Moskwą wokół autokefalii ukraińskiego prawosławia. Temat ten został ukazany w potrójnej perspektywie: historycznej, teologiczno-prawnej i politycznej. Przede wszystkim spór między Konstantynopolem a Moskwą wynika z różnej interpretacji historii metropolii kijowskiej i wynikających stąd rozbieżności w ocenie pozostawania tego obszaru w jurysdykcji jednego lub drugiego Patriarchatu. Z teologiczno-prawnego punktu widzenia problem polega na braku w dzisiejszym prawosławiu wspólnego stanowiska w sprawie procedury ustanawiania autokefalii. Wreszcie w kontrowersjach wokół ukraińskiej autokefalii dochodzi mocno do głosu czynnik polityczny, a mianowicie ścisłe powiązanie spraw kościelnych z interesami politycznymi Kremla oraz elit politycznych Ukrainy.
The present article aims at presenting the roots of the controversy between Constantinople and Moscow around Ukrainian Orthodoxy. The topic has been viewed from three perspectives: a historical, theological-and-canonical, and political one. First of all, the controversy between Constantinople and Moscow results from their differences in interpreting the history of the Kiev Metropolia, and, consequently, from the arising differences in attributing it to the jurisdiction of the one or the other Patriarchate. From the theological and canonical point of view, the problem consists in a lack of a common position in contemporary Orthodoxy concerning a procedure of establishing autocephaly. Finally, a political factor can be clearly perceived in the controversy around Ukrainian autocephaly, namely, the strict bond between Church issues and political interests of both the Kremlin and Ukrainian political elites.
Źródło:
Sympozjum; 2019, 1(36); 185-203
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orthodox Icons in Romanian State Schools: Symbols of Romania’s Orthodox Identity?
Autorzy:
Panait, Corina Petronela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686339.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Romania
Orthodoxy
icons
schools
identity
Opis:
The article refers to the debate over the presence of the Orthodox icons in the Romanian state schools which, after the fall of communism in Romania, replaced the dominant portraits of the dictator. Answering the question whether they might be considered as a symbol of Orthodox identity some important moments from the history of Christianity in Romania are analysed. The article presents also the main points of the proponents and opponents in the discussion over the icons in the context of broader Romanian identity.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2013, 5
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KLASZTOR W SUPRAŚLU (OD UNII DO PRAWOSŁAWIA)
MONASTERY IN SUPRAŚL (FROM THE UNION TO ORTHODOXY)
Autorzy:
Matus, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445096.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Romanization
Monastery
Union Church
Orthodoxy
Opis:
The Monastery in Supraśl was founded as an Orthodox one in the late fifteenth century. Initially the monks opposed the Union. The Monastery subordinated to the uniate rules in 1635, it then became one of the most significant Basilian centers in the Republic of Poland. Over time, the Basilians increasingly succumbed to Romanization and Polonization. Consequently, Latin altars (main and side ones), pulpit, confessional, stoup, instrumental organs and Latin devotional articles were installed in the Supraśl Orthodox Monastery. The restitution of the Orthodox Church was preceded by several years of preparation. One of the taken measures was the opening of a school in 1834 in Supraśl that provided education in the spirit of sympathy for Orthodoxy. The changes to the interior of the Orthodox Church in Supraśl involved the decoration of the altar according to the Eastern Greek rite, the removal of the side altars and the prohibition of instrumental music. Due to the preserved iconostasis the church was quickly adapted for the needs to celebrate the liturgy according to the Eastern Greek rite; the choir was created by the students from the local school. In 1828, the Basilians who came from the Latin rite were allowed to return to it. Thirty four monks left the Monastery in Supraśl, and only eight remained. The Basilian resistance against the restitution of the Orthodox Church was the result of their Romanization and Polonization. In contrast, the position taken by the Basilians from Supraśl reflected the attitude of their superior, Nikodem Marcinowski.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2017, XIX/1; 179-196
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagraniczni wykładowcy pracujący w szkołach brackich w XVI-XVIII wieku na terenie Rzeczypospolitej
Foreign lecturers working in brotherhood schools in 16th–18th century in Polish-Lithuanian Commonwealth
Autorzy:
Mironowicz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38411270.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
prawosławie
edukacja
nauczyciele
Orthodoxy
education
teachers
Opis:
Artykuł ukazuje katalog prawosławnych nauczycieli szkół brackich. Wśród wykładowców szkół brackich dużą grupę stanowili uczeni Grecy. Najbardziej znani to egzarcha Cyryl Lukarys, Dionizy Rallu – metropolita Kizikos, Nicefor Parashes Kantakuzen – wysłannik patriarchy konstantynopolitańskiego, Emmanuel Achileos – polemista religijny, mnich Teofanis, Eustachy Nathanael pochodzący z Krety i Emmanuel Moschopulos oraz Paisjusz Ligaridis – prawosławny metropolita Gazy.
The article represents a catalog of Orthodox brotherhood school lectures. Among the lecturers from brotherhood schools was a big group consisting of of Greek sages. The most famost among them was egzarh Kirill Lukaris, Dionisios Rallu – Kizikos metropolitan, Nicephor Parashes Kantakuzen – the envoy of the Constantinopole patriarch, Emmanuel Achileos – religious polemist, the monk Teofanis, Eustachy Nathanael who came from Crete and Emmanuel Moschopulos and Paisius Ligardis – orthodox metropolitan of Gaza.
Źródło:
ELPIS; 2022, 24; 51-55
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KATOLICKO-PRAWOSŁAWNY DIALOG EKUMENICZNY W OSTATNIM PIĘĆDZIESIĘCIOLECIU (1964–2014)
CATHOLIC-ORTHODOX ECUMENICAL DIALOGUE IN THE LAST FIFTY YEARS (1964–2014)
Autorzy:
Pilarczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418462.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
history of christianity
orthodoxy
catholicism
ecumenism
Opis:
The article takes stock of the past fifty years Catholic-Orthodox dialogue. They appoint them two events ecumenical especially important to him, it is the meeting of Pope Paul VI and Patriarch Athenagoras I (1964) and Francis Pope and the Patriarch Bartholomew in Jerusalem (2014). The outline shows a gradual process of division between the Churches of East and West. More specifically discusses the course of contemporary dialogue, focusing on the key issues agreed, as reflected in jointly agreed by the partners of dialogue documents. There also omits the most contentious issues that still prevent full communion between the two Churches. In the end, it shows how important the dialogue was to meet Pope Francis and the Patriarch Bartholomew I in Jerusalem in 2014, even though his rank was much lower than the meeting of heads of Churches in 1964.
Źródło:
Colloquium; 2015, 7, 4; 201-216
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Important Episode in the Evolution of Romanian Identity in the 18ᵗʰ Century: from Uniatism to the Transylvanian School
Autorzy:
Untea, Ionut
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686335.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Romania
Transylvania
Orthodoxy
Roman Catholic Church
union
identity
Romania, Transylvania, Orthodoxy, Roman Catholic Church, union, identity
Opis:
The article focuses on the process, events and attempts from the end of the 17ᵗʰ and the beginning of the 18ᵗʰ century to unite the Romanian Orthodox Church or rather a part of it belonging to the Orthodox Metropolitan of Transylvania with the Roman Catholic Church. The author analyzes the challenges and consequences of such a union for the Romanian identity. To overcome the controversies and strengthen a common Romanian identity, the cultural program of the Transylvanian School movement was initiated.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2013, 5
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczny postkalwinizm
Theological Post-Calvinism
Autorzy:
Jaskóła, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036701.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kalwinizm
predestynacja
ortodoksja reformowana
purytanizm
neoortodoksja
teologia wyzwolenia
Calvinism
predestination
reformed orthodoxy
Puritanism
neo-orthodoxy
liberation theology
Opis:
Artykuł ukazuje kilka teorii ilustrujących wpływ Jana Kalwina na teologiczne dziedzictwo jego nauki. Wylicza cztery płaszczyzny widocznych wpływów. Związane są one z rozwojem ortodoksji reformowanej, purytanizmu, neoortodoksji oraz teologii wyzwolenia.
Article first depicts some theories illustrating the influence of John Calvin on contemporary theological heritage of his teaching. Four levels of visible influence were then enumerated. These in turn arc connected to the development reformed orthodoxy, Puritanism, neoorthodoxy and to liberation theology.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7; 75-83
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wyznania na tożsamość narodową Łemków
Influence of Religion on Lemko National Identity
Autorzy:
Halczak, Bohdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807273.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
grekokatolicyzm
Łemkowie
prawosławie
Greek Catholicism
Lemkos
Orthodoxy
Opis:
Łemkowie zamieszkują pogranicze ukraińsko-słowacko-polskie. Od najdawniejszych czasów byli związani z chrześcijaństwem obrządku wschodniego (prawosławiem). W XVI i XVII wieku stali się unitami (grekokatolikami). W XIX i XX wieku część Łemków przeszła na wyznanie prawosławne. Większość pozostała jednak wierna Kościołowi greckokatolickiemu. Współcześnie Łemkowie wyznania greckokatolickiego najczęściej uważają się za przynależnych do narodu ukraińskiego. Łemkowie prawosławni najczęściej uważają się za odrębny naród.
Lemko inhabit the borderland between Ukraine, Slovakia, and Poland. Since ancient times they have been associated with the Eastern Rite Christianity (Orthodox). In the 16th and 17th centuries, they became Uniates (Greek Catholics). In the 19th and 20th century some of Lemko people passed to the Orthodox faith. Most, however, remained loyal to the Greek Catholic Church. Today, the Greek Catholic Lemkos usually think of themselves as members of the Ukrainian people. Orthodox Lemkos usually think of themselves as a separate nation.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 2; 21-43
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Na obrzeżach ekonomii”. Znaczenie współczesnej heterodoksji
„On the outskirts” of economics. The importance of modern heterodoxy
Autorzy:
Rogowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/586984.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Główny nurt
Heterodoksja
Ortodoksja
Heterodoxy
Mainstream economics
Orthodoxy
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie roli i znaczenia współczesnej heterodoksji w kontekście metodologii nauki ekonomii. Ponadto uwzględniono dychotomię ortodoksja– heterodoksja i dokonano systematyzacji głównych pojęć. Wskazano na złożone relacje względem ekonomii głównego nurtu. Szczególny nacisk został położony na złożoną strukturę współczesnej heterodoksji.
This article aims to show the role and importance of modern heterodoxy in the context of economic science methodology with regard to its structure in relation to the mainstream economics.
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2016, 259; 108-118
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka Imperium Otomańskiego wobec chrześcijan i Cerkwi prawosławnej na terenie byłego Bizancjum na przełomie XV i XVI wieku
The Ottoman Empire’s Policy Toward Christians and the Orthodox Church in the Former Byzantine Empire at the turn of the Fifteenth and Sixteenth Century
Autorzy:
Mironowicz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420193.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Imperium Otomańskie
Prawosławie
patriarcha
Ottoman Empire
Orthodoxy
patriarch
Opis:
W artykule przedstawione są główne założenia polityki Imperium Ottomańskiego w stosunku do mieszkańców Bizancjum. Szczególną wagę zwrócono na sytuację Kościoła prawosławnego, na prawa i przywileje patriarchy. Ukazano ścieżki kariery podbitych greków w państwie osmańskim.
This article presents the Ottoman Empire’s presuppositions regarding its former Byzantine Empire residents. Special attention is given to the Orthodox Church’s situation, and patriarchal rights and privileges. It also depicts the career path of the subdued Greeks in the Ottoman state.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 153-156
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys nauki o sakramentach w Kościele prawosławnym i rzymskokatolickim
Autorzy:
Baczyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420204.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
sacrament
Orthodoxy
Roman Catholicism
sakrament
prawosławie
rzymski katolicyzm
Opis:
Zarówno Kościele prawosławnym jak i rzymskokatolickim za sakramenty uznawane są Chrzest, Bierzmowanie, Eucharystia, Spowiedź (Pokajanije), Kapłaństwo, Małżeństwo i Namaszczenie św. Olejem. Wszystkie zaś pozostałe poza tymi siedmioma uznawane są za obrzędy czy sakramentalia. Chociaż taki podział świętych działań i rytów występuje zarówno w katechizmach oraz podręcznikach teologii dogmatycznej, to historia i doświadczenie Kościoła pokazuje, że kwestia podziału i liczby sakramentów nigdy nie była oczywista. Jeżeli chrześcijański Zachód usiłował zdefiniować pojęcie sakramentu i jego działanie oraz określić ich liczbę,to „świętych Ojców chrześcijańskiego Wschodu nie interesowała liczba misteriów i nie stawiali sobie za zadanie ich policzenie”. Usiłowali oni odkryć ideę powszechnego, różnorodnego działania Ducha Świętego w Kościele, mającego uświęcać człowieka w różnoraki sposób i w różnych sytuacjach życiowych. Natomiast zwieńczeniem i kulminacją wszystkich sakramentów zawsze była Święta Eucharystia. W bogatej skarbnicy i zachwycającej świętości Eucharystii, która łączy nas z Bogiem swoje dopełnienie i zakończenie otrzymują sakramenty.Zapożyczona z łacińskiej scholastyki nauka o siedmiu sakramentach została ujęta w podręcznikach teologii prawosławnej. Ten scholastycznysystem siedmiu sakramentów został zaakceptowany w teologii prawosławnej, chociaż formalnie Kościół prawosławny nigdy nie uznał żadnej określonej liczby sakramentów. W konkluzji można stwierdzić, iż „w prawosławiu pomiędzy szerszym i węższym pojęciem „sakrament” (μυστήριον) nie ma ostrego podziału. Przede wszystkim całe życie Kościoła należy postrzegać jako jedność, jedno wielkie misterium, którego różne aspekty wyrażają się w wielkiej różnorodności działań, dokonywanych raz w życiu człowieka bądź wielokrotnie.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch Święty w dziele uświęcenia człowieka
The Holy Spirit in the Act of Sanctifying Man
Autorzy:
Baczyński, Andrzej
Hrycuniak), Metropolita Sawa (Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494529.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Duch Święty
uświęcenie
prawosławie
Holy Spirit
sanctification
orthodoxy
Opis:
Człowiek jest zwieńczeniem aktu stwórczego Boskiej Trójcy. Stworzony na obraz Boga „człowiek jest ludzkim obliczem Boga” - stwierdza św. Grzegorz z Nyssy. Posiada swoje źródło w Bogu, jego zaś istnienie odzwierciedla Boga. Realizacja jego człowieczeństwa możliwa jest wyłącznie w jedności ze Stwórcą, poza Nim człowiek traci zdolność realizacji swego powołania i sens istnienia. Zgodnie z prawosławną myślą teologiczną, człowiek, aby móc wniknąć w to Boskie życie, musi przy pomocy wysiłku wolnej woli i wiary oraz łaski Bożej zjednoczyć się mistycznie z Chrystusem i zostać żywym członkiem Jego Ciała, co dokonuje się dzięki Duchowi Świętemu. Miłość Boga, mówi ap. Paweł, wpływa do serc wierzących poprzez Ducha Świętego (Rz 5,5). On uobecnia Zmartwychwstałego Chrystusa w Kościele wraz z Jego zbawczymi aktami, uświęcającymi człowieka i cały kosmos. Uczestnictwo chrześcijanina w zbawczym misterium Chrystusowym jest darem osobowym, dobrowolnie przyjmowanym przez człowieka. Akty zbawcze Chrystusa stają się aktami Kościoła, a tym samym każdego wierzącego dzięki osobowemu darowi, który jest udzielany przez Ducha Świętego. Człowiek już teraz ma możliwość stać się uczestnikiem wiecznego Królestwa Bożego, które dla tego świata jest jeszcze tylko następującym. Duch Święty zstępując na nas i zamieszkując w nas, daje nam Tego, Czyim Życiem On jest. Takim jest dar Ducha Świętego, sens naszej osobowej Pięćdziesiątnicy w sakramencie świętego bierzmowania. Przez Ducha i w Duchu Świętym wierzący w Chrystusa stali się Kościołem, a Kościół miejscem działalności Ducha Świętego. „Gdzie bowiem Kościół, tam i Duch Boży; a gdzie Duch Boży tam Kościół i wszelka łaska. Duch bowiem jest Prawdą”. Prawidłowa pneumatologia, co bardzo mocno podkreśla prawosławie, jest możliwa jedynie wówczas, kiedy ściśle wiąże się z prawidłowo rozumianą trynitologią. Pierwsza Osoba Trójcy, Bóg Ojciec jest Źródłem Boskości, Przyczyną lub Zasadą dwóch pozostałych Osób. On jest więzią jedności tych Trzech – jeden jest Bóg, ponieważ jeden jest Ojciec. „Jedność stanowi Ojciec, od którego i do którego biegnie swym torem porządek Osób” stwierdza św. Grzegorz Teolog. Ojciec, Syn i Duch Święty stanowią jedną Istotę, lecz między Osobami Boskimi istnieje zróżnicowanie. Żadna z Osób jednak nigdy nie działa oddzielnie od dwóch pozostałych, ale wszystkie Hipostazy zawsze łącznie. Każda z trzech Osób posiada nie jedną trzecią Boskości, ale całą Boskość w jej Pełni. Kiedy Duch Święty przychodzi, aby zamieszkać w nas, czyni nas siedzibą Trójcy Świętej, gdyż nie da się oddzielić Boskości Ducha od Ojca i Syna. Poprzez zstąpienie Ducha Świętego Trójca Święta zamieszkuje w nas, przebóstwiając, udzielając nam swych niestworzonych energii, swojej chwały i Boskości, wiecznej Światłości, do której jesteśmy powołani.
Man is the crown of the Holy Trinity’s act of creation. St. Gregory of Nyssa teaches that “man is the human face of God” as he is created in the image of God. Man has his source in God, whereas his existence refl ects God. The realization of his humanity is possible only in unity with the Creator, and apart from Him, man looses the ability to realize his calling and his purpose. According to Orthodox theological thought, a man wants to enter that Divine life, by means of free will and the Grace of God, unite himself mystically with Christ and become a living member of His Body, which is made possible by the Holy Spirit. The love of God, as St. Paul says, has been poured out into our hearts through the Holy Spirit (Rom. 5:5). He makes the Risen Christ present in the Church along with His saving acts that sanctify man and the whole cosmos. A Christian’s participation in the saving mystery of Christ is a personal gift, freely accepted by man. The saving acts of Christ become the Church’s acts, and thereby the acts of the faithful thanks to the personal gift which is granted by the Holy Spirit. Therefore, man now has the possibility of becoming a participant in the eternal Kingdom of God, which is in terms of this world, is yet to come. When the Holy Spirit descends on us and dwells in us, He give us the One whose life He is. Th is is the gift of the Holy Spirit, the essence of our personal Pentecost in the Sacrament of Chrismation. By the Holy Spirit and in the Holy Spirit, believers in Christ become the Church, and the Church is the place of the activity of the Holy Spirit: “For where the Church is, there is the Spirit of God; and where the Spirit of God is, there is the Church, and every kind of grace. Th e Spirit is truth.” Proper pneumatology, which is strongly emphasised in Orthodoxy, is possible only in close association with teaching on the Holy Trinity correctly understood. The first Person of the Holy Trinity, God the Father is the Source of Divinity, the Cause or Principle of the Two remaining Persons. He is the bond of unity of the Three – God is one, because there is one Father. “Th e Father is the unity, from which and to which the order of Persons runs it course” states St. Gregory the Theologian. The Father, Son and Holy Spirit constitute one Essence, however, there is differentiation between the Persons. None of the Persons act apart from the other Two, but all of the Hypostases act commonly. Each of the Persons do not possess one third of the Divinity, but the entire Divinity in its Fullness. When the Holy Spirit comes to dwell in us, He makes us into a dwelling place of the Holy Trinity, because the Divinity of the Spirit can not be separated from the Divinity of the Father and the Son. Th rough the descent of the Holy Spirit, the Holy Trinity lives in us, divinizing and granting us His uncreated energies, His glory and Divinity, and the eternal Light to which we are called.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2017, 03; 373-404
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobór czytań biblijnych w okresie przygotowawczym do Wielkiego Postu w Kościele prawosławnym
The Selection of Biblical Readings in the Preparatory Period before Lent in the Orthodox Church
Autorzy:
Magruk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043858.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Wielki Post
prawosławie
Pismo Święte
Lent
Orthodoxy
Sacred Scripture
Opis:
Poniższy artykuł dotyka zagadnienia doboru oraz miejsca perykop z Pisma Świętego, które rokrocznie recytowane są w prawosławnych świątyniach w okresie przygotowawczym do wyjątkowego okresu roku liturgicznego, jakim jest Wielki Post. W artykule wykorzystano w głównej mierze metodę opisową wymienionego okresu. Publikacja wskazuje na logiczne i dydaktyczne zarazem umiejscowienie fragmentów biblijnych u progu Wielkiego Postu.
The article deals with the selection and sequence of the pericopes from the Sacred Scriptures that are recited every year in Orthodox churches in the period of preparation for the special season of the liturgical year known as Lent. The article mainly uses the descriptive method. The publication points to the logical and didactic location of the biblical readings at the threshold of Lent.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 1; 319-328
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odbudowa prawosławnej sieci parafialnej na Łemkowszczyźnie po 1956 roku jako element wielokulturowości regionu
Rebirth of the Orthodox Church in the Lemko Region after 1956 as a part of the multicultural regioni
Autorzy:
Dudra, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/965722.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Lemkos
Orthodoxy
religious minorities
Łemkowie
Łemkowszczyzna
prawosławie
mniejszości religijne
Opis:
As a result of the post-war resettlement (1944–1946) to the areas of the Ukrainian SSR , then to the so-called recovered territories, as part of the „Vistula Action” (1947), the area of Orthodox Lemkos’ religious life ceased to exist. Most historic temples with their equipment were destroyed. The Orthodox property was plundered. The process of restoration of the Orthodox parish network began after 1956. Its result was the establishment of Rzeszów Deanery already in 1959. The revival of the parish structures encountered numerous difficulties. Among the most important should be mentioned unfavorable position of local religious authorities, poor conditions of the temples, the lack of clergy. However, by the end of the 60s it had been possible to create a network of parish temples, which in general satisfied the religious needs of the faithful. The key moment for the development and stabilization of the religious life was the erection of Przemysl – Nowy Sacz Diocese in 1983. Following the democratic changes taking place in Poland after 1989, Orthodox Church began a new period in its operations. In addition to the integration, because of the emerging opportunities, in a wider range it could fulfill its culture-creating role and become an important element of the multicultural region.
W wyniku powojennych przesiedleń (1944–1946) na tereny USRR, a następnie na Ziemie Odzyskane w ramach akcji „Wisła” (1947 r.) życie religijne prawosławnych Łemków na obszarze Łemkowszczyzny przestało istnieć. W większości zabytkowe świątynie wraz z wyposażeniem uległy zniszczeniu. Mienie cerkiewne zostało rozgrabione. Proces odbudowy prawosławnej sieci parafialnej rozpoczął się po 1956 r. Jego efektem było powołanie już w 1959 r. dekanatu rzeszowskiego. Odradzanie się struktury parafialnej napotykało liczne utrudnienia. Wśród najważniejszych należy wymienić nieprzychylne stanowisko lokalnych władz wyznaniowych, zły stan przekazywanych świątyń, brak duchowieństwa. Jednak do końca lat 60. XX w. udało się stworzyć sieć parafialną, która zaspokajała potrzeby religijne wiernych. Kluczowym momentem dla rozwoju i stabilizacji życia religijnego było erygowanie w 1983 r. diecezji przemysko-nowosądeckiej. W wyniku przemian demokratycznych dokonujących się w Polsce po 1989 r. Cerkiew prawosławna rozpoczęła nowy okres w swojej działalności. Poza elementami integracyjnymi, ze względu na pojawiające się możliwości, mogła w szerszym zakresie wypełniać swoją funkcję kulturotwórczą i stawać się istotnym elementem wielokulturowości regionu.
Źródło:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2014, 3; 307-320
2300-0562
2450-0127
Pojawia się w:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies