Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Neo-platonism" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Mistyka relacyjna i metafizyczna w Księdze św. Anieli z Foligno
Relational and metaphysical mysticism in The Book of Saint Angela of Foligno
Autorzy:
Stróżyński, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048183.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Aniela z Foligno
mistyka
metafizyka
neoplatonizm
mysticism
metaphysics
neo-platonism
Angela of Foligno
Opis:
The article discusses the coexistence of two forms of Christian mysticism – metaphysical and relational – in The Book of Angela of Foligno. The metaphysical type, associated with the Neoplatonic philosophy, is probably inspired by The Soul’s Journey Into God by Saint Bonaventure who describes the experience of God as viewing existence or being (esse). The relational type is focused on the human and personal aspect of Jesus and the experience of love in the I-You relationship. While in many medieval mystics there is only one type of mysticism (e.g. metaphysical in Eckhart, relational in Bernard of Clairvaux), in Angela there is an interesting coexistence of both these types of experience of God.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2019, 16; 7-25
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Neoplatońska idea wyjścia i powrotu jako strukturalna zasada wyrażania prawd teologicznych i jej dekonstrukcyjna reinterpretacja
The Neo-Platonic Idea of Procession and Return as a Structural Rule of Expressing Theological Truths and Its Deconstructional Reinterpretation
Autorzy:
Strumiłowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601696.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teo-ontologia
neoplatonizm
dekonstrukcja
różnica
Trójca
stworzenie
zbawienie
theo-ontology
neo-platonism
deconstruction
differences
Trinity
creation
salvation
Opis:
Każda epoka wymaga, aby teologia szukała takiego języka, który pozwalałby na wyrażanie prawd objawionych adekwatnie do sposobu myślenia współczesnych ludzi. Dlatego teologia korzysta z obecnej filozofii. Nowe tendencje filozoficzne, wyrażające sposób myślenia współczesnego człowieka, mogą budzić wątpliwości co do ich wkładu teologicznego. Jest tak, ponieważ np. niektóre nurty filozoficzne kwestionują wcześniejsze narracje filozoficzne, które mogą budzić obawy, że jednocześnie psują oparte na nich systemy teologiczne. Ta sytuacja jest szczególnie widoczna, gdy pyta się o zasadność wykorzystania filozofii postmodernistycznych w dziedzinie teologii. Niemniej jednak istnieje możliwość przeniesienia (przetłumaczenia) podstawowych kategorii tradycyjnych filozofii i ich teologicznych implikacji na kategorie nowych i niezweryfikowanych systemów filozoficznych, i ta możliwość potwierdza adekwatność wspomnianą powyżej. Niniejszy artykuł próbuje zweryfikować, czy podstawowe kategorie dekonstrukcji mogą być zgodne z kategoriami zbudowanymi na filozofii neo-platońskiej.  
Every age requires that theology seek such a language that would allow the expression of the revealed truths adequately to the way of thinking of contemporary people. That is why theology benefits from the current philosophy. New philosophical tendencies however, expressing the way of thinking of a modern man, may raise doubts as to their theological contributes. It is so because e.g. some philosophical currents question previous philosophical narrations which may raise concerns that they controvert simultaneously the theological systems based upon them. This situation is particularly visible actually, when one asks about the legitimacy of the use of postmodernist philosophies in the sphere of theology. Nevertheless, there is a possibility of transposing (translating) of the basic categories of traditional philosophies and their theological implications to the categories of new and unverified philosophical systems and this possibility proves the adequacy mentioned above. The present article attempts to verify whether the basic categories of deconstruction may be compatible with the categories built upon the Neo-platonic philosophy.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 2; 129-140
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Neoplatońska idea wyjścia i powrotu jako strukturalna zasada wyrażania prawd teologicznych i jej dekonstrukcyjna reinterpretacja
The Neo-Platonic Idea of Procession and Return as a Structural Rule of Expressing Theological Truths and Its Deconstructional Reinterpretation
Autorzy:
Strumiłowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601695.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teo-ontologia
neoplatonizm
dekonstrukcja
różnica
Trójca
stworzenie
zbawienie
theo-ontology
neo-platonism
deconstruction
differences
Trinity
creation
salvation
Opis:
Każda epoka wymaga, aby teologia szukała takiego języka, który pozwalałby na wyrażanie prawd objawionych adekwatnie do sposobu myślenia współczesnych ludzi. Dlatego teologia korzysta z obecnej filozofii. Nowe tendencje filozoficzne, wyrażające sposób myślenia współczesnego człowieka, mogą budzić wątpliwości co do ich wkładu teologicznego. Jest tak, ponieważ np. niektóre nurty filozoficzne kwestionują wcześniejsze narracje filozoficzne, które mogą budzić obawy, że jednocześnie psują oparte na nich systemy teologiczne. Ta sytuacja jest szczególnie widoczna, gdy pyta się o zasadność wykorzystania filozofii postmodernistycznych w dziedzinie teologii. Niemniej jednak istnieje możliwość przeniesienia (przetłumaczenia) podstawowych kategorii tradycyjnych filozofii i ich teologicznych implikacji na kategorie nowych i niezweryfikowanych systemów filozoficznych, i ta możliwość potwierdza adekwatność wspomnianą powyżej. Niniejszy artykuł próbuje zweryfikować, czy podstawowe kategorie dekonstrukcji mogą być zgodne z kategoriami zbudowanymi na filozofii neo-platońskiej.  
Every age requires that theology seek such a language that would allow the expression of the revealed truths adequately to the way of thinking of contemporary people. That is why theology benefits from the current philosophy. New philosophical tendencies however, expressing the way of thinking of a modern man, may raise doubts as to their theological contributes. It is so because e.g. some philosophical currents question previous philosophical narrations which may raise concerns that they controvert simultaneously the theological systems based upon them. This situation is particularly visible actually, when one asks about the legitimacy of the use of postmodernist philosophies in the sphere of theology. Nevertheless, there is a possibility of transposing (translating) of the basic categories of traditional philosophies and their theological implications to the categories of new and unverified philosophical systems and this possibility proves the adequacy mentioned above. The present article attempts to verify whether the basic categories of deconstruction may be compatible with the categories built upon the Neo-platonic philosophy.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 2; 129-140
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Castiglionego i Górnickiego pochwała muzyki (na podstawie pierwszych ksiąg Il Cortigiano i Dworzanina polskiego)
Castiglione’s and Górnicki’s Praise for Music. (On the Basis of the First Books of Il Cortigiano and Dworzanin polski)
Autorzy:
Wojtkowska-Maksymik, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945408.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura renesansowa
pareneza
muzyka
dworzanin
neoplatonizm
humanizm
edukacja
renaissance literature
parenesis
music
courtier
neo-Platonism
humanism
education
Opis:
This paper is based on an analysis that compares some texts devoted to music taken from Łukasz Górnicki’s “Dworzanin polski” (1566) and Baldassarr Castiglione’s “Il libro del Cortigiano” (1528). The purpose of this comparison is to show the relationship of the works under study with the broad philosophical and literary tradition of the sixteenth century. It also seeks to answer the question about the function played by music and musical education in the image of a perfect courtier.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 1; 109-128
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ficino i Savonarola. Dwa oblicza florenckiego renesansu
Ficino and Savonarola. Two faces of the Florence Renaissance
Autorzy:
Gawrońska-Oramus, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1890573.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ficino
Savonarola
Pico della Mirandola
neoplatonizm
sztuka
religia
renesans
republika
piagnoni
Apologia contra Savonarolam
neo-Platonism
art
religion
Renaissance
republic
Opis:
Analysis of the mutual relations between the main intellectual and spiritual authority of the Plato Academy – Marsilio Ficino on the one hand, and Girolamo Savonarola, whose activity was a reaction to the secularization of the Medicean times on the other, and a thorough study of their argument that turned into a ruthless struggle, are possible on the basis of selected sources and studies of the subject. The most significant are the following: Savonarola, Prediche e scritti; Guida Spirituale – Vita Christiana; Apologetico: indole e natura dell’arte poetica; De contempt mundi as well as Ficino’s letters and Apologia contra Savonarolam; and also Giovanni Pica della Mirandoli’s De hominis dignitate. The two adversaries’ mutual relations assumed the shape of surprising similarities and contradictions. They both came from the families of court doctors, which gave them access to broad knowledge of man’s nature that was available to doctors at those times, and let them grow up in the circles of sophisticated Renaissance elites. Ficino lived in the Medici’s residences in Florence, and Savonarola in the palace belonging to the Este family in Ferrara. Ficino eagerly used the benefits of such a situation, whereas Savonarola became an implacable enemy of the oligarchy that limited the citizens’ freedom they had at that time, and a determined supporter of the republic, to whose revival in Florence he contributed a lot. This situated them in political camps that opposed each other. They were similarly educated and had broad intellectual horizons. They left impressive works of literature concerned with the domain of spirituality, philosophy, religion, literature and arts, and their texts contain fewer contradictions than it could be supposed. Being priests they aimed at defending the Christian religion. Ficino wanted to reconcile the religious doctrine with the world of ancient philosophy and in order to do this he did gigantic work to make a translation of Plato’s works. He wanted to fish souls in the intellectual net of Plato’s philosophy and to convert them. And it is here that they differed from each other. Savonarola’s attitude towards the antiquity was hostile; he struggled for the purity of the Christian doctrine and for the simplicity of its followers’ lives. He called upon people to repent and convert. He first of all noticed an urgent need to deeply reform the Chuch, which led him to an immediate conflict with Pope Alexander VI Borgia. In accordance with the spirit of the epoch he was interested in astrology and he cast accurate horoscopes. Savonarola rejected astrology, and he believed that God, like in the past, sends prophets to the believers. His sermons, that had an immense impact on the listeners, were based on prophetic visions, especially ones concerning the future of Florence, Italy and the Church. His moral authority and his predictions that came true, were one of the reasons why his influence increased so much that after the fall of the House of Medici he could be considered an informal head of the Republic of Florence. It was then that he carried out the strict reforms, whose part were the famous „Bonfires of the Vanities”. Seemingly Ficino passively observed the preacher’s work. Nevertheless over the years a conflict arose between the two great personalities. It had the character of a political struggle. It was accompanied by a rivalry for intellectual and spiritual influence, as well as by a deepening mutual hostility. Ficino expressed it in Apologia contra Savonarolam written soon after Savonarola’s tragic death; the monk was executed according to Alexander VI Borgia’s judgment. The sensible neo-Platonist had no hesitation in thanking the Pope for liberating Florence from Savonarola’s influence and he called his opponent a demon and the Antichrist deceiving the believers. How deep must the conflict have been since it led Ficino to formulating his thoughts in this way, and how must it have divided Florence’s community? The dispute between the leading moralizers of those times must have caused anxiety in their contemporaries. Both the antagonists died within a year, one after the other, and their ideas had impact even long after their deaths, finding their reflection in the next century’s thought and arts.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 4; 103-126
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies