Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Miłosierdzie Boga" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Trójca Przenajświętsza w życiu mistycznym św. Faustyny Kowalskiej
Autorzy:
Pierzchała, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371217.pdf
Data publikacji:
2019-04-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
mistycyzm św. Faustyny Kowalskiej
miłosierdzie Boga
Trójca Przenajświętsza
mysticism of Saint Faustyna Kowalska
the mercy of God
the Holy Trinity
Opis:
Artykuł omawia najważniejszą cechę mistycyzmu św. Faustyny Kowalskiej w wymiarze mistyki trynitarnej. Intencją autora jest zaproponowanie czytelnikowi czynnego uczestnictwa w przeżywaniu tajemnicy Trójcy Przenajświętszej w życiu zespolonym z Osobą Syna Bożego ujawniającą pierwszy i najważniejszy przymiot Boga – Jego miłosierdzie, w wymiarze Trójcy Miłosiernej. W piśmiennictwie mistyków tytuł Boga w Trójcy Jedynego pojawia się po raz pierwszy w Dzienniczku św. Faustyny Kowalskiej, w wielu nowatorskich sformułowaniach. Sformułowania opisywanej mistyczki obejmują opisy wizji Trójcy Przenajświętszej, jak i jej osobiste przemyślenia, najczęściej występujące nierozdzielnie, jako jeden splot mistycznej rzeczywistości.
The article discusses the most important feature of the mysticism of St. Faustyna Kowalska in the context of the Trinitarian mysticism. The author’s intention is to propose to the reader an active participation in experiencing the mystery of the Holy Trinity in a life united with the person of the Son of God who has revealed the first and the most important attribute of God – His Mercy in the dimension of the Merciful Trinity. In mystical literature, the title of God as One in Trinity, appears for the first time in the Diary of St. Faustyna Kowalska, in many innovative wordings. The formulations of the mystic described, include descriptions of the vision of the Holy Trinity, as well as her personal thoughts, most often appearing inseparably, as a single conjunction of mystical reality.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2019, 30, 2; 83-92
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebaczenie w optyce miłosierdzia
Forgiveness in the Perspective of Mercy
Autorzy:
Lekan, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601700.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
grzech
przebaczenie
miłosierdzie Boga
nowe stworzenie
cywlizacja miłości
sakrament pokuty
sin
forgiveness
God's Mercy
new creation
civilization of love
Sacrament of Penance
Opis:
W refleksji nad przebaczeniem widzianym w świetle Bożego miłosierdzia zechcemy, by pójść następującą drogą: Był taki moment w dziejach człowieka, że przebaczenie nie było potrzebne (harmonia stworzenia). Człowiek zburzył tę relację przez złe wykorzystanie swej wolności (grzech pierworodny). Bóg nie pozostawił jednak człowieka samego i wyszedł ku niemu (przebaczenie w Chrystusie). Przebaczenie to jest dostępne (w Kościele) w sposób zwyczajny, sakramentalny (sakrament pokuty i pojednania) i nadzwyczajny (pozasakramentalny). Posiada konkretne skutki antropologiczne (nowy człowiek). Boże przebaczenie jest niezbędne, aby dokonało się przebaczenie w relacjach międzyludzkich (jedno serce).
Undertaking the problem of forgiveness as something which every man needs from God, it is necessary to look upon it in the perspective of God’s Mercy as one of the elements of the process of salvation. Without doubt, we have to consider a man as the greatest fruit of God’s creation (not forgetting about ontological abyss), invited to friendship with God from the very moment of creation. Also, the original sin and its effects, as well as God’s Mercy revealed in the gift of the Only Son, cannot be forgotten. In Him we reach forgiveness – all of us who ask for it with faith and open heart. This forgiveness is realized in the framework of the New Covenant. It is accessible in the Church both in a regular (sacramental) and an extraordinary way. It leads to the creation of the new heart in us and it enables us to forgive each other in order to build the Civilization of Love. In that way, it reveals the truth that creation and redemption are correlated because redemption does not destroy the work of the Creator but the work of the tempter.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 2; 59-77
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea miłosierdzia Bożego w życiu duchowym
Autorzy:
Dłutowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1830432.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Divine mercy
spiritual life
parousia
the relevance of mercy
miłosierdzie Boga
życie duchowe
paruzja
aktualność miłosierdzia The Notion of Divine Mercy in Spiritual Life
Opis:
Dzieje Kościoła pokazują, że Boże miłosierdzie od zawsze było siłą dająca możliwość osiągania świętości życia tym, którzy bezgranicznie ufają Bogu. Stąd miłosierdzie jest, w jakimś sensie, kuźnią świętości życia chrześcijan, gdyż zawiera w sobie istotę Ewangelii. Boże miłosierdzie to również wymiar osobistego zaangażowania się w życie duchowe przepełnione łaską miłości i nadzieją na zbawienie. Dzięki miłosierdziu człowiek przekonuje się, że to nie grzech zwycięża, lecz drogą łaski oczyszczenia Bóg dalej mieszka w swoim stworzeniu. Dziś, jak nigdy dotąd, jest wielka potrzeba nowej wrażliwości i wyobraźni na to, co Boskie i święte. 
The Church history demonstrates that the Divine mercy has always been a force that makes it possible to achieve the holiness of life to those who trust God immensely. Hence, mercy is, in a sense, the forge of the sanctity of Christian life as it contains the essence of the Gospel. God’s mercy is also a dimension of personal commitment to spiritual life filled with the grace of love and the hope of salvation. Because of mercy we realise that it is not the sin that dominates, but that, through the grace of purification, God still lives in his creation. Today as never before a new sensitivity and imagination is needed for the divine and the sacred. 
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2019, 53; 121-132
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg - Miłość Trójjedyna źródłem i celem człowieka
Autorzy:
Liszka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553584.pdf
Data publikacji:
2003-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
miłosierdzie Boże
miłość Boga
Trójca
Opis:
Bóg - Miłość Trójjedyna źródłem i celem człowieka
Źródło:
Sympozjum; 2003, 2(11); 109-136
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Takie piękno nazywa się Miłosierdzie”. Koncepcje miłosierdzia zawarte w dramacie Brat naszego Boga Karola Wojtyły w kontekście encykliki Dives in misericordia Jana Pawła II
On the Beauty that Equals Mercy: The Conceptions of Mercy in Karol Wojtyła’s Play Our God’s Brother, as seen in the context of John Paul II’s Encyclical Letter Dives in Misericordia
Autorzy:
ZARĘBIANKA, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047081.pdf
Data publikacji:
2020-01-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dramat, miłosierdzie, encyklika, Brat naszego Boga, Dives in misericordia
drama play, mercy, encyclical, Our God’s Brother, Dives in Misericordia
Opis:
Przedmiotem artykułu jest porównawcza analiza koncepcji miłosierdzia zawartych w dwu tekstach Karola Wojtyły–Jana Pawła II: w utworze dramatycznym Brat naszego Boga oraz w papieskim dokumencie – encyklice Dives in misericordia. Dotychczasowe odczytania sztuki Wojtyły skupiały się na interpretacjach biograficznych i historycznych, z pominięciem aspektu teologicznego. Autorka formułuje natomiast tezę, że kluczowe dla sensu sztuki są właśnie sensy teologiczne, a ściślej – kategoria miłosierdzia. Porównanie zawartości ideowej dramatu oraz encykliki prowadzi do wniosku, że wszystkie najważniejsze dla papieskiego dokumentu myśli można – w postaci niedyskursywnej – odnaleźć w jego wcześniejszym o trzydzieści lat utworze dramatycznym. Odkrycie to potwierdza jedność ideowo-aksjologiczną całego dzieła Papieża Polaka, potwierdza też słuszność ujęć przypisujących jego literackim utworom status swoistego „laboratorium myśli” dla dzieł późniejszych i utrzymanych w innej niż artystyczna konwencji.
The article presents a comparative analysis of the conceptions of mercy put forward in two texts by Karol Wojtyła–John Paul II, namely in his play Our God’s Brother and in the Encyclical Letter Dives in Misericordia. The existing interpretations of Our God’s Brother tend to disregard its theological aspects and focus on the biographic and historical issues instead. The author proposes a different approach to the reading of Wojtyła’s play and holds that its theological aspects, in particular the reference to the category of mercy, are crucial to its interpretation. A comparison of the ideational layer of the play with that of the encyclical in question leads to the conclusion that the most significant ideas present in Dives in Misericordia were expressed—in a non-discursive way—in the play Our God’s Brother, which preceded the encyclical by thirty years. This discovery confirms the axiological and ideational unity of the Polish Pope’s entire output, as well as the rightness of those who have pointed that Wojtyła’s literary works must be considered in terms of a ‘laboratory of thought’ which prepared the ground for his later writings making use of genres other than literary. Translated by Dorota Chabrajska
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 4 (116); 285-294
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg nieskory do gniewu - bogaty w miłosierdzie (Ps 103)
Autorzy:
Witczyk, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627244.pdf
Data publikacji:
2003-01-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Psalmów
Ps 103
miłosierdzie
gniew
obraz Boga
Opis:
In Psalm 103, God is portrayed as full of mercy, slow to anger. The author asks himself: how can one conciliate the picture of God who in His mercy heals the sinner with the image of God who is angry. The author analyzes several ways in which God's mercy is revealed in relation to the sinner and various forms of sin. Mercy means God's way of leading man away from evil, from the sin of pride, and particularly idolatry. Sins, which destroy man and tear him away from God arouse anger in God. The autbor proves that God, in showing mercy to man who realizes the effects of his sins and calls to Him, removes in this way the cause o f His anger. There are two images of God in Psalm 103 and in other Old Testament texts which are not in contradiction: a God of mercy and a God of anger. However, they should be seen dynamically: anger invokes mercy, which is always possible then, when man turns to God, who is God of the Covenant.
Źródło:
Verbum Vitae; 2003, 3; 81-97
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spowiednik jako uczestnik rewolucji czułości w świetle nauczania Papieża Franciszka
Confessor as a Participant of Revolution of Tenderness in the Light of the Teaching of Pope Francis
Autorzy:
Wanat, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559564.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
spowiednik
czułość Boga
Boże miłosierdzie
confessor
tenderness of God
God’s mercy
Opis:
Ojciec św. Franciszek w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium wezwał do odnowy duszpasterskiego zaangażowania. Wskazał, że drogą do tego celu jest udział w „rewolucji czułości”. Polega ona na naśladowaniu sposobu, w jaki miłosierny Bóg zwraca się do potrzebującego pomocy, słabego i grzesznego człowieka. Autor artykułu odniósł to papieskie wezwanie do księży-spowiedników. W świetle licznych wypowiedzi ojca świętego wskazał, że ich postawa czułości jest naśladowaniem wzoru Boga Ojca, który swoje ucieleśnienie znalazł w osobie Jezusa Chrystusa. To On jako Dobry Pasterz staje się punktem odniesienia dla postawy i sposobu działania spowiednika wobec penitenta. Zwrócił uwagę, że papieskie zachęty mają nade wszystko charakter pozytywny, podkreślają bowiem możliwość naśladowania Bożej czułości. Zawierają jednak także – w formie przestrogi – pewne negatywne przykłady oraz pobudzające wyobraźnię porównanie spowiedzi z torturami. Te dwa aspekty nauczania uzupełnia wątek osobisty Franciszka – wskazanie na spotkanych w życiu bardzo wielu dobrych spowiedników, którzy byli autentycznymi świadkami czułości i miłosierdzia Boga.
Pope Francis called for a renewal of pastoral commitment in apostolic exhortation Evangelii gaudium. He pointed out that the way to this target is to participate in the “revolution of tenderness”. It involves imitating the way in which merciful God addresses a weak, sinful man in need. The author of the article referred the Pope’s call to priests-confessors. In the light of the numerous speeches of the Holy Father, he pointed out that the attitude of sensitivity is the imitation of the pattern set for us by God the Father, which found its embodiment in the person of Jesus Christ. He as a Good Shepherd becomes the point of reference for the attitudes and mode of action of a confessor towards an penitent. He pointed out that Pope’s incentives have above all positive character, because they emphasize the possibility of following God’s tenderness. However, they also contain in the form of a warning – some negative examples and an imaginative comparison of a confession with torture. These two aspects of teaching are complemented by the personal story of Francis – an indication of the significant number of confessors who have been authentic witnesses of God’s tenderness and mercy.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2016, 38; 227-236
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara doczesna w perspektywie Bożego miłosierdzia
Autorzy:
Wiśniewski, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512100.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Miłosierdzie Boże
kara za grzechy
kara doczesna
kara wieczna
sprawiedliwość Boża
wierność Boga
przymierze Boga z ludźmi
celowość kary za grzechy
nawrócenie
Opis:
Jedną z trudności nasuwających się przy szukaniu odpowiedzi na pytanie, jakie jest znaczenie kary doczesnej za grzechy, pozostaje bliski związek tego problemu z pytaniem o sens cierpienia w ogóle. Celem niniejszego artykułu nie było jednak szukanie odpowiedzi na pytanie o znaczenie cierpienia, ale na specyficzny jego zakres związany z karą doczesną za grzechy, w kontekście Bożej sprawiedliwości i miłosierdzia. Poszukiwania teologiczne pozwoliły wykazać, że jedną z odsłon miłosierdzia Bożego w życiu człowieka jest doczesna kara za grzechy. Wynika ona zarówno z Bożej sprawiedliwości, jak i z Bożego miłosierdzia. Ponieważ Bóg jest sprawiedliwy, jest także wierny swojej miłości do człowieka, zatem zawsze otwiera nowe perspektywy powrotu człowieka do wierności przymierzu. Sprawiedliwość zatem przejawia się w miłosierdziu, a miłosierdzie nie boi się posłużyć karą doczesną, byle by ocalić człowieka nie tylko na chwilę, ale na całą wieczność. Bóg jest dobry. Jest sprawiedliwy i miłosierny. Sprowadza sprawiedliwą karę doczesną, ale nie ma ona charakteru niszczącego człowieka, tylko zadanie przestrzeżenia człowieka przed śmiercią grzechu (zob. Rz 6, 23) lub sprowadzenia go z powrotem na drogę wierności przymierzu z Bogiem przez nawrócenie (zob. Ez 18, 32), lub też wychowanie go do życia zgodnego z warunkami przymierza (Ap 3, 19). Miłosierdzie Boże nie sprzeciwia się w żaden sposób Bożej sprawiedliwości i nie oznacza, że Bóg rezygnuje z karcenia tych, których kocha. Przeciwnie – kara pojawia się właśnie dlatego, że Bóg okazuje człowiekowi swoje miłosierdzie.      
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2016, 54, 2; 59-74
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauka św. Augustyna o gniewie Boga w "Enarrationes in Psalmos"
The Teaching of Saint Augustine on the Anger of God as Contained in the "Enarrationes in Psalmos"
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044640.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Augustyn
Objaśnienia Psalmów
gniew Boga
gniew człowieka
miłosierdzie
nawrócenie
Augustine
Psalms
God’s anger
man’s anger
mercy
conversion
Opis:
Temat gniewu Boga pojawia się bardzo często na kartach Pisma Świętego, zwłaszcza w Księdze Psalmów. Ciekawym źródłem, w którym próbuje się wyjaśnić ten biblijny temat, jest niezwykle obszerny komentarz św. Augustyna zatytułowany Enarrationes in Psalmos. Objaśnienia biskupa Hippony do poszczególnych psalmów mają formę kazań i pisanych pouczeń, które powstawały na przestrzeni blisko trzydziestu lat. Św. Augustyn, podejmując temat gniewu Boga w oparciu o psalmy, skupia się na trzech istotnych zagadnieniach. Pierwsze związane jest z podaniem przyczyn tego gniewu, z których za najważniejszą biskup Hippony uznaje grzech człowieka. Następnie autor Objaśnień Psalmów zwraca uwagę na różnicę między gniewem Boga a gniewem człowieka. W przypadku Boga Jego gniew nigdy nie niszczy, przeciwnie, jest wezwaniem do nawrócenia i posiada rolę wychowawczą. Gniew człowieka, kiedy bywa nieopanowany, może prowadzić do zatracenia siebie i niszczenia innych, ponieważ pielęgnowany w ludzkim sercu przeradza się w niebezpieczny grzech nienawiści. W końcu św. Augustyn zastanawia się nad relacją gniewu Boga do Jego miłosierdzia i sprawiedliwości. Dochodzi do wniosku, że miłosierdzie zawsze bierze górę nad Bożym gniewem i sprawiedliwością, zwłaszcza wtedy, gdy człowiek odwraca się od grzechu i staje się nowym człowiekiem całkowicie skierowanym na Boga.
God’s anger appears often in the Bible, especially in the Book of Psalms, a topic which Saint Augustine treated repeatedly in his extensive commentary "Enarrationes in Psalmos". The Bishop of Hippo created his comments on each of the psalms in the form of sermons or written tuition. His work on Psalms had spanned 30 years, and his analysis of God’s anger is based on this Book. He laid out three important aspects, the first  connected with finding the cause of that anger. The Bishop explains that the first and chief reason is the sin of man. In the second matter, Augustine emphasizes the difference between God’s anger and human anger. God’s anger is never destructive, but has an educational role and includes a call to conversion. On the contrary, man’s anger, when uncontrolled, leads to self-destruction and harm to others, because anger nurtured in the human heart turns into the deadly sin of hatred. The third issue deals with the relation of God’s anger to his mercy and justice. The Bishop of Hippo concludes that God’s mercy is always stronger than his wrath and justice, especially when humans turn from sin and become new persons dedicated to God.  
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 33; 315-341
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia miłosierdzia Bożego
The Theology of Divine Mercy
Autorzy:
Góźdź, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601663.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Miłosierdzie Boże
miłość Boża
przymioty Boga
Jezus Chrystus
drugie stworzenie
godność
God's Mercy
God's Love
attributes of God
Jesus Christ
new creation
dignity
Opis:
Miłość i miłosierdzie są dwoma wymiarami jednej łaski: miłość Boża stwarza, a miłosierdzie Boże – oczyszcza i doskonali naturę człowieka. Miłosierdzie jest więc warunkiem doprowadzenia człowieka do uczestniczenia w naturze Bożej. Mówiąc krótko: stwarza człowieka miłość, a zbawia miłosierdzie.
God’s Mercy never threatens man’s dignity. It elevates human dignity to the Divine level of “second creation.” This is a kind of “divinization” of man, in which human love is transformed by the Divine mercy into closeness to God. Divine Mercy compensates all human imperfections – not only sins, but all kinds of weakness and limitations of the person’s existence. This is how love and mercy are in the heart of the relationship between God and man. Love and mercy are two aspects of one grace: The grace of Divine Love gives life, while the grace of Divine Mercy purifies and perfects human nature. Therefore, Divine Mercy is a precondition on human participation in the nature of God. To put it briefly, man is created through love and saved through mercy.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 5-15
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosierdzie Boże w pełni objawione i zrealizowane w Jezusie Chrystusie
Divine Mercy Fully Revealed and Realized in Jesus Christ
Autorzy:
Sienkiewicz, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601712.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
miłosierdzie Boże
wcielenie Słowa
odkupienie
miłość
zjednoczenie
grzech
wszechmoc Boga
uniżenie - kenoza
Divine Mercy
incarnation of the Word
redemption
love
unity
sin
God's omnipotence
humility - kenosis
Opis:
Boga jako miłosiernego Ojca objawia już Stary Testament. Na podstawie tej tradycji objawienie to można uznać również za przygotowujące do wcielenia Bożego Słowa, wypełniającego Boże obietnice i realizującego w pełni miłosierdzie Ojca. Zjednoczony z ludzką naturą Boży Syn najpełniej także ukazuje, kim jest Bóg i kim dla Boga jest człowiek. Objawia również, czym jest miłość Boga do człowieka, nie tylko niecofająca się przed grzechem, ale na podstawie tego zjednoczenia – w ten sam sposób jak Syna – obejmująca każdego człowieka. Tak rozumiane miłosierdzie Boże nie ogranicza się tylko do przebaczenia grzechów,ale jest zaproszeniem człowieka przez Boga do możliwej dopiero w Jezusie Chrystusie cudownej wymiany miłości, w której uczestniczy obdarowujący miłosierdziem i nim obdarowany.
God is shown as merciful already in the Old Testament. However, it is in the fulfillment of God’s promises in the incarnation of the Word that the realization of Divine mercy achieves its fullness. That is why the Word incarnate is also a revelation of the nature of Divine mercy. Its quintessence is made visible in Jesus Christ, who brings God closer to man and makes man capable of self understanding. In the Son the Father reveals Himself as inconceivable Love, whose consequence is creation and redemption. The Father not only does not withdraw His love in response to human sin, but in the Son becomes united with each man, thus showing the fundamental nature of His mercy. It is realized most fully in the work of Jesus Christ, in whom God loves every man with the same love as His own Son. In the Son, who united himself with the human nature, the Father also enables man to respond to Divine love. This means inviting and introducing man to the relation of mercy. Thus, mercy ceases to be a unilateral process and becomes the best way for man to unite with God through the imitation of Jesus.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 2; 23-41
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świat wartości jako pomost między chrześcijaństwem a islamem na przykładzie trylogii Zofii Kossak o krucjatach
Values as a bridge between Christianity and Islam on the basis on Zofia Kossak’s trilogy about the crusades
Autorzy:
Marczak, Ewa Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/627001.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
wartości
chrześcijaństwo
islam
Zofia Kossak
trylogia
wyższość
przymioty Boga
miłosierdzie
zbyt słabi i grzeszni
podobne wartości
values
Christianity
Islam
trilogy
the superiority
the attributes of God
mercy
too weak and sinful
similar values
Opis:
Chrześcijaństwo i islam to dwie wielkie religie monoteistyczne, które poza wieloma różnicami mają też sporo podobieństw. Stara się wykazać Zofia Kossak, wybitna pisarka historyczna, katoliczka. W swoich powieściach „Król trędowaty” i „Bez oręża” udowadnia, że dzieci tego samego Boga mogą nie tylko zgodnie żyć obok siebie, ale przyjaźnić się, a nawet kochać. Nietrudno jednak stwierdzić, po lekturze tych utworów, że narrator przekonany jest o wyższości chrześcijaństwa nad wszelkimi innymi religiami. Obie powieści obfitują w rozważania o przymiotach Boga, akcentując jeden z nich, miłosierdzie. Okazuje się, że ludzie są zbyt słabi i grzeszni, by pielęgnować tę cnotę. W imię religii częściej wzajemnie się nienawidzą i zabijają, niż żyją w pokoju. Obie religie są oparte na podobnych wartościach, które powinno się poznać, by zrozumieć zachowania ich wyznawców.
Christianity and Islam are two great monotheistic religions, which in addition to a number of differences have also many similarities. Zofia Kossak, a prominent historical writer, a catholic, tries to demonstrate it. In her novels “The leper king” and “Blessed are the meek: a novel about St. Francis of Assisi” proves that children of the same God can live together, be friends, and even love each other. It is easy to said after reading these books that the narrator is convinced of the superiority of Christianity over all other religions. Both novels are full of discussions about the attributes of God, emphasizing one of them, mercy. It turns out that people are too weak and sinful to cultivate this virtue. In the name of religion people often hate each other and kill than live in peace. Both religions are based on similar values, which should be known in order to understand the behavior of their followers.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2014, 9, 1; 122-134
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies