Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Law of Treaties" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Nieważność i wygaśnięcie konkordatu polskiego z 1993 r.
Invalidity and expiry of the Polish concordat of 1993
Autorzy:
Borecki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908790.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Concordat
Constitution
Vienna Convention on the Law of Treaties
Catholic Church
Holy See
Opis:
From time to time, there is a proposal in the public debate in Poland to break the 1993 concordat, and this has also recently been the case. However, in the current systemic and political reality of contemporary Poland, the issue of the invalidity or expiry of the Polish concordat is one purely for theoretical (academic) discussion. It is worth analyzing this through the prism of the Vienna Convention on the Law of Treaties of 1969 and the Constitution of the Republic of Poland of 1997. The only hypothetical grounds for an annulment of the 1993 Concordat would be the allegation that it was concluded in violation of Art. 46 of the Vienna Convention, i.e. in breach of the rules of national law concerning the competence to conclude a treaty of fundamental importance. The Government of the Republic of Poland did not raise this objection within a reasonable time. There are also no circumstances that could constitute obvious reasons for considering the Polish concordat of 1993 as expired. One might try to defend the position that the concordat may be terminated unilaterally, despite the fact that it does not contain an appropriate clause in this regard. It can be compared to a friendship treaty. Such contracts are, by their very nature, subject to termination. It also seems that if need be, the Polish side might be able to terminate the concordat due to a fundamental change in circumstances, e.g. by referring to the rapidly progressing secularization process of Polish society. A very serious barrier to the termination of the concordat by the Polish side is the Constitution of the Republic of Poland of 1997. In Art. 25 sec. 4 it provides for the obligation to define the relations between the state and the Catholic Church, especially in the form of an international agreement with the Holy See. The hypothetical termination of the 1993 concordat would require prior appropriate amendment of Poland’s constitution and the consent of a number of state bodies. In the current legal situation in Poland, the termination of the treaty with the Vatican is very difficult in procedural terms, and is politically unrealistic.
Źródło:
Studia Prawa Publicznego; 2020, 4, 32; 43-62
2300-3936
Pojawia się w:
Studia Prawa Publicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcja stabilizacyjna Konkordatu polskiego z 1993 r. wobec Kościoła katolickiego i innych związków wyznaniowych
The Stabilising Function Of The Polish Concordat Of 1993 With Regard To The Catholic Church And Other Religious Denominations
Autorzy:
Borecki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911490.pdf
Data publikacji:
2019-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Concordat
the Catholic Church
state-church relations
the Constitution of the Republic of Poland
the Convention on the Law of Treaties
Opis:
The stabilising function is one of the main intended functions of the concordats. It consists in striving to ensure the immutability (stability) of legal norms resulting from the provisions of this type of treaties, and consequently to ensure the relative immutability of legal (and factual) states created or shaped under the concordat government. The Concordat petrifies a model of relations between the state and the Catholic Church. In fact, it protects a certain system of social, political and, to some extent, economic relations. This function in the Polish legal system is guaranteed in particular by the provisions of the Constitution of the Republic of Poland of 1997 (Article 25(3) and (5)) and the provisions of the 1969 Vienna Convention on the Law of Treaties. The Concordat of 1993 is therefore legally difficult to denounce. The Treaty provides a differentiated implementation of the stabilising function. Individual norms of this act, to varying degrees, implement its stabilising function. It seems that it is most fully implemented through detailed standards of an absolutely binding nature. The second category of concordat norms from the point of view of the implementation of the stabilising function should include norms whose implementation depends on a later agreement between the Church and the relevant state authorities. As a third category, one should mention regulations which, when formulating legal norms, refer to canon law or state law. The last group consists of norms, the implementation of which depends, in fact, on a unilateral decision of the state authorities. The degree to which a stabilising function is carried out by the provisions of the Concordat also depends on the level of detail. The Concordat of 1993 is not a full concordat and therefore provides limited stability in the financial and property affairs of the Catholic Church and clergy. In practice, however, the 1993 Treaty, combined with the political strength of the Church, has ensured relatively good legal stability for the Church, although it has not yet been fully implemented and has seen some obvious violations. In many aspects, however, there has been an improvement in the legal position of the Church.
Źródło:
Studia Prawa Publicznego; 2019, 1, 25; 9-31
2300-3936
Pojawia się w:
Studia Prawa Publicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przymus wobec państwa jako przesłanka nieważności traktatu w świetle konwencji wiedeńskiej z 1969 roku
Autorzy:
Kamiński, Tomasz
Karska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47417875.pdf
Data publikacji:
2021-10-18
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
nieważność traktatu
przymus wobec państwa
przymus wobec przedstawiciela państwa
groźba lub użycie siły
kodyfikacja prawa traktatów
invalidity of treaties
coercion of a state
coercion of a representative of a state
threat or use of force
codification of law of treaties
Opis:
This article analyses the scope of the coercion of a state as a ground for invalidating a treaty under international law. The coercion of a representative of a state (i.e. duress) is also addressed. The paper presents the notion and the legal limitations of the use of force under international law. It also discusses duress and coercion of a state as grounds for treaty invalidity in an historical perspective. The main purpose of the paper, however, is to present the scope of the concept of the coercion of a state under the 1969 Vienna Convention on the Law of Treaties (VCLT). The article comments on the phrase of Article 52 of the VCLT on the invalidity of treaties that refers to the rules of international law, as embodied in the UN Charter, regarding the threat or use of force in concluding treaties. It considers whether the wording of VCLT articles on coercion as grounds for invalidating a treaty reflects customary rules of international law. The authors also consider a concept raised by certain developing states that coercion comprises not only the threat or use of force but also economic and political pressure. Finally, discussed are the procedures to invoke grounds for treaty invalidity applicable in the case of the coercion of a state.
Źródło:
Studia Iuridica; 2021, 87; 214-241
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Principle of Good Faith in the International Law
Autorzy:
Lis, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619041.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
good faith
general principles of law
principles of international law
treaties
abuse of rights
estoppel
negotiations
dobra wiara
ogólne zasady prawa
zasady prawa międzynarodowego
traktaty
nadużycie praw
negocjacje
Opis:
The purpose of this article was to present one of the most fundamental principles of international law. According to Art. 38 (1) (c) of the Statute of ICJ, the principle of good faith is a general principle of law recognized by civilized nations and accordingly is one of the formal sources of international law. Undoubtedly, there are still controversies regarding its nature, meaning, content and scope. It should be emphasized that it is impossible to settle one, generally accepted, definition of good faith because it is rather an ambiguous notion. The principle of good faith is applied in many areas of international law and is of great importance. The most relevant in this area is the law of the treaties. The principle of good faith is in use in the law of the treaties from formation of the treaty to its extinction. This principle covers also a narrower doctrine of “abuse of rights”, which is probably one of the most disputable aspects of this principle. The realization of the principle of good faith is well established in the principle of estoppel. What is more, the principle of good faith is also applied in the process of negotiation. Good faith performs intermediary function between rules and principles. Furthermore, it appoints the way of observance of the existing rules of international law and limits a manner of its execution.
Celem tego artykułu jest przedstawienie jednej z najbardziej fundamentalnych zasad prawa międzynarodowego. Zgodnie z art. 38 (1) (c) Statutu MTS zasada dobrej wiary jest ogólną zasadą prawa uznaną przez narody cywilizowane, a zatem stanowi formalne źródło prawa międzynarodowego. Bez wątpienia wciąż ogromne kontrowersje budzi charakter, znaczenie, treść i zakres tej zasady. Należy podkreślić, iż pojęcie „dobrej wiary” jest niejasne i trudno jest wskazać jedną, powszechnie uznaną jej definicję. Zasada dobrej wiary znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach prawa międzynarodowego. Najbardziej znaczące jest prawo traktatów. Dobra wiara jest stosowana od momentu zawarcia traktatu aż po jego wygaśnięcie. Odnosi się także do doktryny (o węższym zakresie stosowania) zakazu nadużycia praw, która stanowi najbardziej kontrowersyjny aspekt tej zasady. Kolejną konkretyzacją dobrej wiary jest dobrze ugruntowana zasada estoppel. Ponadto zasada dobrej wiary jest stosowana w trakcie negocjacji. Dobra wiara pełni funkcję pośrednią pomiędzy regułami a zasadami. Co więcej, określa sposób przestrzegania istniejących reguł prawa międzynarodowego i ogranicza sposób ich wykonywania.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 1
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Deklaracje interpretacyjne jako instrument transformacji międzynarodowego prawa inwestycyjnego. Ku ograniczeniu aktywizmu sędziowskiego
Interpretative declarations as an instrument of transformation of international investment law. Measures for restraining judicial activism
Autorzy:
Kułaga, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692908.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
judicial activism
interpretative declarations
subsequent agreements
interpretation of treaties
investment arbitration
International Law Commission
aktywizm sędziowski
deklaracje interpretacyjne
późniejsze porozumienia
interpretacja traktatów
arbitraż inwestycyjny
Komisja Prawa Międzynarodowego
Opis:
International investment law has been subject to significant criticism for at least a decade, due to the methodology applied in the jurisprudence of arbitration tribunals. As a result, both States and international organizations are seeking measures to limit the judicial activism of these tribunals. The most commonly used mechanisms in this respect include renegotiating existing investment treaties, concluding new agreements and terminating treaties. These mechanisms, which are generally the most desirable and guarantee the greatest certainty in terms of rights and obligations, also have significant shortcomings, above all related to the time required to achieve the desired result. This article postulates that interpretative declarations may be the most optimal solution for limiting judicial activism in international investment law. Although they do not provide the same legal certainty as a new treaty, it is the relative ease of with which these declarations are accepted that allows for a quicker legal effect, in terms of understanding the treaty in accordance with the intention of its parties.
Międzynarodowe prawo inwestycyjne przynajmniej od dekady jest przedmiotem znaczącej krytyki z powodu sposobu orzekania trybunałów arbitrażowych. W rezultacie zarówno państwa, jak i organizacje międzynarodowe poszukują środków ograniczenia aktywizmu sędziowskiego tych trybunałów. Do najczęściej stosowanych mechanizmów w tym zakresie zalicza się renegocjacje istniejących traktatów inwestycyjnych, zawieranie nowych porozumień, jak również wypowiadanie istniejących traktatów. Mechanizmy te, zasadniczo najbardziej pożądane i gwarantujące największą pewność w zakresie praw i obowiązków stron umów, posiadają również istotne mankamenty, przede wszystkim związane z czasem wymaganym, aby osiągnąć pożądany rezultat. Niniejszy artykuł postuluje, że dla ograniczenia aktywizmu sędziowskiego w międzynarodowym prawie inwestycyjnym stosunkowo optymalnym rozwiązaniem mogą być deklaracje interpretacyjne. Mimo że nie zapewniają one takiej pewności prawnej, jak nowy traktat, to jednak z uwagi na relatywną łatwość ich uzgodnienia i akceptacji deklaracje te pozwalają znacznie szybciej osiągnąć skutek prawny w zakresie rozumienia traktatu zgodnie z intencją jego stron.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 3; 53-69
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 3 listopada 2020 r., sygn. I SA/Gd 316/20
Gloss to the Judgment of the Voivodeship Administrative Court in Gdańsk of 3 November 2020, case no. I SA/Gd 316/20
Autorzy:
Stachurski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2123500.pdf
Data publikacji:
2020-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych
interes publiczny
międzynarodowe prawo podatkowe
umowy międzynarodowe o unikaniu podwójnego opodatkowania
reliefs in the payment of tax liabilities
public interest
international tax law
treaties for the avoidance of double taxation
Opis:
Celem glosy jest podjęcie dyskusji z istotnym poglądem sądów administracyjnych dotyczącym rozumienia przesłanki udzielenia ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych, jaką jest interes publiczny. Zgodnie ze stanowiskiem sądu wadliwe obliczenie przez podatnika podatku, spowodowane niejasnością obowiązującego i zmieniającego się prawa podatkowego, może przemawiać za ziszczeniem się tejże przesłanki. Wykorzystując metodę analizy dogmatycznej przepisów prawnych oraz badając orzecznictwo sądów administracyjnych i poglądy doktryny, wskazano zarówno argumenty przemawiające za przyjętym rozumieniem klauzuli generalnej interesu publicznego, jak i pewne niebezpieczeństwa z nim związane. Kwestia ta jest istotna, ponieważ nieokreśloność przesłanki interesu publicznego powinna skłaniać do jej dynamicznego, zmieniającego pojmowania, a zatem także do prowadzenia dyskusji na ten temat w doktrynie i orzecznictwie. W glosie rozważono również zagadnienie możliwości powoływania się przez państwo na upływ wynikającego z przepisów wewnętrznych terminu wygaśnięcia prawa do zwrotu nadpłaty podatku, w sytuacji gdy zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania podatek był nienależny. W tej sprawie udzielono odpowiedzi negatywnej, gdyż takie działanie wydaje się niezgodne z zasadami prawa międzynarodowego.
The purpose of writing this gloss was to weigh the important view of administrative courts regarding the understanding public interest condition for granting relief in the payment of tax liabilities. According to the court’s position, a defective calculation of the tax by a taxpayer, caused by the lack of clarity of the binding and changing tax law, may prove that this condition is fulfilled. Using the method of dogmatic analysis of legal provisions and examining the jurisprudence of administrative courts as well as the views of the doctrine, both arguments for the accepted understanding of the general public interest clause and certain related dangers were indicated. This is very important issue, because the indeterminacy of the condition of public interest should lead to its dynamic, changing understanding, and therefore also to discuss it in the doctrine and jurisprudence. This gloss also considers the issue of the possibility for the state to invoke the end of the time limit for the expiry of the right to receive tax overpayment refund which results from internal regulations, in situation where according to the treaty for the avoidance of double taxation the tax was undue. In this case, a negative answer was given, because such action seems to be inconsistent with the principles of international law.
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2020, 1; 45-54
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola artykułu 3(2) Modelu Konwencji OECD w procesie interpretacji międzynarodowych umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania
The role of Article 3(2) of the OECD Model Tax Convention in the interpretation of international tax treaties on the avoidance of double taxation
Autorzy:
Brzeziński, Bogumił
Lasiński-Sulecki, Krzysztof
Morawski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24987642.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
międzynarodowe prawo podatkowe
Model Konwencji OECD
art. 3(2) Modelu Konwencji OECD
wykładnia międzynarodowych umów podatkowych
international tax law
OECD Model Convention
Art. 3(2) OECD Model Convention
interpretation of international tax treaties
Opis:
Postanowienia Modelu Konwencji OECD (Model Tax Convention on Income and on Capital) zawierają wiele definicji pojęć, którymi dokument ten operuje. Ponieważ przepisy umów opartych na nim są stosowane w różnych jurysdykcjach, gdzie terminologia podatkowa dotycząca relewantnych pojęć może być odmienna, pojęcia tożsame ideowo mogą mieć inny zakres. Wspomniane definicje zawarte są w słowniczku pojęć użytych w treści Modelu (i w traktatach na nim wzorowanych), który dołączono do art. 3(1) Modelu Konwencji, bądź też w przepisach dotyczących rozmaitych kwestii merytorycznych. Artykuł 3(2) Modelu Konwencji OECD stanowi: „Przy stosowaniu niniejszej konwencji przez umawiające się państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej niezdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie ma ono w przepisach prawnych tego państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza konwencja, przy czym znaczenie wynikające z ustawodawstwa podatkowego tego państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego państwa”. Artykuł poświęcony jest analizie cytowanego wyżej przepisu i konsekwencjom praktycznym, jakie pociąga za sobą jego stosowanie.
The provisions of the OECD Model Convention (Model Tax Convention on Income and on Capital) contain a number of definitions of the concepts that the model uses. As the provisions of contracts based on the Model will be applied in different jurisdictions, where the tax terminology of relevant concepts may be different, ideologically identical concepts may have a different scope. The aforementioned definitions are included either in the glossary of terms used in the content of the Model (respectively – in treaties modeled on it), which was included in Art. 3(1) of the Convention Model, or in the regulations on various substantive issues. Article 3(2) of the OECD Model Convention states: “As regards the application of this Convention by a contracting State, any term not defined therein shall, unless the context otherwise requires, have the meaning which it has under its tax law, to which this Convention applies, whereby the meaning under the tax laws of that State shall take precedence over the meaning given to the term by other laws of that State”. The paper is devoted to the analysis of the above-mentioned provision and the practical consequences of its application.
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2023, 2; 9-20
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Status umów międzynarodowych w rosyjskim prawie konstytucyjnym
Status of international agreements in the Russian constitutional law
Autorzy:
Micińska-Bojarek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942325.pdf
Data publikacji:
2016-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
umowy międzynarodowe
ratyfikacja
zasada pierwszeństwa prawa mię-dzynarodowego
ZSRR
Federacja Rosyjska
Konstytucja Federacji Rosyjskiej Sąd Konstytucyjny Federacji Rosyjskiej
prawo konstytucyjne
prawo międzynarodowe
orzecznictwo
doktryna
Europejski Trybunał Praw Człowieka
International agreements ratification
supremacy
supremacy of international treaties over contrary domestic legislation USRR
Russian Federation
Constitution of the Russian Federation
Constitutional Court of the Russian Federation
Federal Constitutional Law international law
cases law
doctrine
European Court of Human Rights
Opis:
Umowy międzynarodowe są istotnym elementem stabilizującym międzynarodowy po- rządek prawny oraz stosunki Rosji z innymi krajami. Granicząc z 14 państwami i będąc aktywnym politycznie członkiem kilkudziesięciu organizacji międzynarodowych, Rosja staje się stroną ogromnej ilości umów i porozumień międzynarodowych zawieranych tak między państwami, jak i organizacjami międzynarodowymi. W kwietniu 1986 r. ZSRR ratyfikował Konwencję wiedeńską o prawie traktatów z 22 maja 1969 r. Po przemianach ustrojowych Federacja Rosyjska (FR) jako sukcesorka ZSRR określiła status umów międzynarodowych w Konstytucji z 12 grudnia 1993 r., w federalnej ustawie z 15 lipca 1995 r. o umowach międzynarodowych Fede- racji Rosyjskiej oraz w federalnej ustawie konstytucyjnym o Sądzie Konstytucyjnym Federacji Rosyjskiej.
International agreements are an important element stabilizing the international law and Russia’s relations with other countries. Bordering with 14 countries and being a politically active member of several dozen international organizations, Russia is a party to the vast number of contracts and international agreements concluded between countries as well as international organizations. In April 1986, the Soviet Union ratified the Vienna Convention on the Law of Treaties of 22 May 1969. After the changes in the political system, the Russian Federation as the successor to the Soviet Union defined the status of international agreements in the Constitution of 12 December 1993 in the Federal Law of 15 July 1995 on the international treaties of the Russian Federation and the Federal Constitutional Law on the Constitutional Court of the Russian Federation. The purpose of this article is to present the status of international agreements of the Russian Federation, in particular the primacy of international law over national laws – in the light of Federal Constitutional Law, case law and the doctrine, including latest changes in the Law on the Constitutional Court of the Russian Federation of December 2015.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 5 (33); 223-236
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies