Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jewish music" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Tradycje muzyczne Żydów aszkenazyjskich a Radical Jewish Culture: definicje i treści dawnej i współczesnej muzyki żydowskiej
The Music Traditions of the Ashkenazi Jews and Radical Jewish Culture: A Brief Outline of the Definitions and Content of Jewish Music in the Past and Nowadays
Autorzy:
Zapiór, Luiza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176092.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Jewish music
instrumental music
John Zorn
Radical Jewish Culture
contemporary music
Opis:
The main purpose of the article is to describe John Zorn’s approach to klezmer music and Jewish music tradition in general. The text was split into shorter paragraphs. The first part of the article is dedicated to providing an overview of the problems concerning the definition of Jewish music. The second part focuses on analysing klezmer motifs in John Zorn’s selected works and Jewish symbols present in the visual layer connected with his works. The last paragraph contains a summary and conclusions.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 4(47); 215-228
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemiany żydowskich tradycji muzycznych a przemiany żydowskich instytucji muzycznych na przykładzie przedwojennej Galicji
The Transformation of Jewish Musical Traditions and the Evolution of Jewish Musical Institutions Based on the Example of Pre-War Galicia
Autorzy:
Jakubczyk-Ślęczka, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341648.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chazan
klezmer
muzyk żydowski
żydowskie towarzystwo muzyczne
Żydzi galicyjscy
chazzan
Jewish musician
Jewish music society
Galician Jews
Opis:
Przemiany żydowskich tradycji muzycznych zostały w niniejszym tekście prześledzone w odniesieniu do przemian tradycyjnych żydowskich instytucji muzycznych działających w ostatnim 50-leciu przed wybuchem II wojny światowej w Galicji, przy czym bazę dla niniejszego opracowania stanowią przede wszystkim materiały źródłowe z okresu międzywojennego. W artykule omówiono role i funkcje tradycyjnych muzyków żydowskich, takich jak chazan (kantor), pieśniarz ludowy i ludowy instrumentalista (klezmer). Wskazano ich nowe role i nowe sposoby funkcjonowania w przededniu wybuchu II wojny światowej oraz opisano wpływ owych zmian instytucjonalnych na przemiany repertuaru muzycznego Żydów galicyjskich. W ten sposób niniejszy tekst opisuje continuum żydowskiej tradycji muzycznej od końca XIX po 2. połowę XX wieku oraz płynne przejście między tzw. żydowską muzyką ludową a współczesną żydowską muzyką artystyczną i popularną. W centrum śledzonych zmian zaś stawia człowieka – jako twórcę, wykonawcę i odbiorcę kultury muzycznej, właściwą przyczynę przemian „po ludzku zorganizowanego brzmienia”.
In this article, the transformation of Jewish musical traditions are traced in relation to those of traditional Jewish musical institutions operating in the 50 years before the outbreak of World War II in Galicia. The basis for this study is primarily source material from the interwar period. The author discusses the roles and functions of traditional Jewish musicians such as the chazzan (cantor), the folk singer and the folk instrumentalist (klezmer), as well as showing their new roles and ways of functioning on the eve of the outbreak of World War II. Afterwards, the impact of these institutional transformations on the musical repertoire of Galician Jews is presented. This text sketches out the continuum of the Jewish musical tradition from the end of the 19th century to the second half of the 20th century and describes the smooth transition between the so-called folk music and contemporary Jewish art and popular music. At the centre of all of these changes stands the human being – the creator, performer and recipient of the arts of chazzanut, folk songs and instrumental music, and the main cause of the changes occurring within this “human-organised sound”.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 12; 231-250
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pieśń żydowska na estradach koncertowych Pragi czeskiej w dwudziestoleciu międzywojennym
Jewish songs performed in concert venues in Prague during the period between the two world wars
Autorzy:
Jaczyński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408937.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kultura muzyczna
Europa Środkowa
Praga
pieśń żydowska
muzyka synagogalna
music culture
Central Europe
Prague
Jewish song
Synagogue music
Opis:
Charakterystyczną cechą międzywojennej kultury muzycznej Pragi – jednego z czołowych ośrodków kultury muzycznej w ówczesnej Europie Środkowej, była wielokulturowość. Miasto – szczególnie jego część niemieckojęzyczna – było otwarte m.in. na kulturę żydowską. Już we wczesnych latach 20. XX wieku można obserwować nastanie w Pradze mody na pieśń żydowską. Wykonywali ją w czołowych salach koncertowych Pragi (Urania, Mozarteum, Pałac Lucerna, sala niemieckiego teatru i in.) w języku hebrajskim oraz jidysz miejscowi i przyjezdni kantorzy oraz zawodowi śpiewacy specjalizujący się w żydowskim repertuarze, w tym liczni przybysze z terenów byłej Rosji. W pierwszej części artykułu autor nakreśla genezę zjawiska popularności pieśni żydowskiej (szerzej zaś: muzyki żydowskiej) na estradach koncertowych Pragi w okresie międzywojennym (wśród omawianych czynników wymienić można m.in. ruch koncertowy kantorów, zwiększenie popularności badań nad muzyką synagogalną i żydowską muzyką ludową, działalność promocyjną europejskich wydawców muzycznych oraz stanowisko czeskiej prasy wobec muzyki żydowskiej), a ponadto wskazuje prawdopodobne źródła żydowskiego repertuaru pieśniowego wykonywanego w Europie Środkowej. Dalszą część artykułu stanowi kronika prezentacji pieśni żydowskiej, zarówno w jej wersji synagogalnej, artystycznej, jak i ludowej (w postaci występów tak żydowskich, jak i nieżydowskich artystów: kantorów, śpiewaków operowych i kabaretowych, recytatorów) na praskich estradach dwudziestolecia międzywojennego, obejmująca listę wykonawców oraz – w miarę możliwości – wykonywane utwory. Zebrane materiały prasowe dotyczące recepcji tych występów zostały poddane analizie jako dokumenty ilustrujące stosunek praskiej publiczności, także „nieżydowskiej” (termin ten autor wprowadza jako kalkę stosowanego w ośrodkach niemieckojęzycznych przed wojną określenia Nichtjuden, nichtjüdisch) do muzyki żydowskiej i szerzej – żydowskiej społeczności. Kwerenda prasowa objęła międzywojenne dzienniki praskie („Prager Presse” i „Prager Tagblatt”) oraz czołowe muzyczne czasopismo Pragi „Tempo. Hudební Listy”.
A distinguishing characteristic of the music culture of Prague, which was then one of the leading centres of music culture in Central Europe, was its multiculturalism. The city, and its German-speaking part in particular, was receptive – among other influences – to Jewish culture. As early as in the 1920s, it could be observed that Jewish songs were becoming in vogue in Prague. They were performed in the major concert halls in Prague (Urania, Mozarteum, The Lucerna Palace, the hall of the German theatre, and others) in Hebrew and in Yiddish by local and visiting cantors and professional singers specializing in Jewish repertoire, including many newcomers from the territories of former Russia. In the first part of the article, the author discusses the origins of the popularity of Jewish songs (or, broadly speaking, Jewish music) in the concert venues of Prague during the period between the two world wars (the contributing factors included cantors' concert movement, the rising popularity of research into synagogue music and Jewish folk music, the marketing activities of European music publishers and the stance of Czech press on Jewish music); also, the author identifies the probable sources of the repertoire of Jewish songs performed in Central Europe. In the latter part of the article, the author chronicles the performances of Jewish songs in their synagogue, art and folk versions (performed by both Jewish and non-Jewish artists: cantors, opera and cabaret singers, or reciters) in the Prague venues during the prewar period, listing the performers and, where possible, the compositions. The gathered press materials concerning the reception of those performances have been analyzed as documents of the attitude of the Prague audiences, including non-Jewish listeners (the author uses the term 'non-Jewish' as a loan translation of the German words 'Nichtjuden', 'nichtjüdisch', used by German-speaking circles before the Second World War), to Jewish music and, in broader terms, to the Jewish community. The preliminary search of press materials covered daily newspapers published in Prague during the pre-war period (Prager Presse and Prager Tagblatt) and the then-leading music periodical in the city, Listy Hudební Matice and Tempo.
Źródło:
Muzyka; 2018, 63, 2; 27-42
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielogłosowość i milczenie w poetyce żydowskiej — ,,gdy ciało staje się słowem”: kilka uwag o poezji Zuzanny Ginczanki
Polyphony and Silence in a Jewish Poetics — when the ‘flesh was made word’ — some remarks about Zuzanna Ginczanka’s Poetry
Многоголосие и молчание в еврейской поэтике — «когда тело становится словом»: некоторые замечания о поэзии Зузанны Гинчанки
Autorzy:
Borkowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2191563.pdf
Data publikacji:
2020-06-22
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
геопоэтика
поэтика
Холокост
Жар-птица
Стравинский
музыка
еврейские корни
Jewish matters
the Holocaust
Stravinsky
Fire-Bird
music
poetics
geopoetics
Opis:
The article is an attempt at presenting an inspiring writing of Zuzanna Ginczanka (Polina Gincburg) who was a Ukrainian-born Jewish poet writing in Polish. Due to her multifarious identity, it is in her poetry that one finds voices that reverberate from various nations and cultures, which makes an original polyphonic, geographic and mythological texture. Ginczanka’s poetics venerates the body since, in her view, contrary to the dogma of incarnation, it was the ‘flesh that was made word’. In her poems it is the Songs of So gs whose physicality more than metaphoricity inspires the poetic images. It is also nature that becomes an incentive for the poetic creation, which proves that poetry derives from the Greek word poiesis . In the times of the Holocaust atrocities, the language of poetry became for her the ‘house of poetic Being’ and several geographical places served her as security which, however, she had to constantly abandon in fear of Nazi repressors. Her monumental poems, chief among which is ‘The Fire-Bird’, due to its orchestration and almost sonorous imagery can compare with Igor Stravinsky’s ballet of the eponymous title. Her attachment to the earth and the living place, no matter how insecure, brought about that several geo-poetic images can be traced in her poetic works.
Статья является попыткой показать Зузанну Гинчанку (урожденная Сара Полина Гинцбург) как оригинальную поэтессу, которая родилась в Украине, пишет на польском языке, и имеет еврейские корни. Из-за сложной идентичности Гинчанки в ее стихах звучат голоса разных народов и культур, что создает интересную материю полифоническую, географическую, а также мифологическую. Гинзанка черпает вдохновение из Песни Песней Соломона, из богатства природы, но прежде всего выступает как «ювелир слова», который считает, что поэтическая материя — это непрерывный процесс творения (poiesis). В творчестве Гинчанки находят свое отражение мифологические мотивы, как в поэме «Жар-птица», по звучанию и образу напоминающей балет Игоря Стравинского с таким же названием. Во время Холокоста поэтесса находит убежище в «доме поэтического бытия», но также и в многочисленных местах в Польше и Украине. Поэзия Гинчанки глубоко «погружена» в землю (гео), и память о ее географическом месте рождения порождает в ее стихах многие геопоэтические элементы.
Źródło:
Iudaica Russica; 2020, 1(4); 56-71
2657-4861
2657-8352
Pojawia się w:
Iudaica Russica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies