Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Israeli Literature" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Cisza zaryglowanego miasta. O pejzażu dźwiękowym Jerozolimy w prozie Amosa Oza
Silence of the Locked City. About the Soundscape of Jerusalem in Amos Oz’s Prose
Autorzy:
Tarnowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578054.pdf
Data publikacji:
2018-11-20
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
soundscape
Jerusalem
Israeli literature
Amos Oz’s writings
Opis:
The aim of this article is to analyze Jerusalem’s soundscape as depicted in the works of the Israeli writer Amos Oz, employing the notion of a “soundscape” created by the Canadian musicologist R. Murray Schafer and developed within the interdisciplinary field of “sound studies”. Oz’s literary vision of Jerusalem refers mainly to the period of the riots and armed attacks in the 1940s, as well as to the later division of this city that lasted until 1967. The most distinctive and most often presented sounds, the so called soundmarks, in Oz’s prose create the specific character of Jerusalem and its identity as distinct from the rest of Israel. It is depicted as an outlying, gloomy and “distrustful” city that is overwhelmed with fear. The sounds of nature, such as reverberations of wind or voices of wild and domestic animals (howling of jackals, barking of dogs or caterwauling of cats) merge with the sounds belonging to the sphere of culture (clangour of bells, tunes of the piano), as well as with those of firings and explosions. Because of the lack of noise generated by cars, the soundscape of Jerusalem is typical of rustic spaces rather than of the spaces of other modern cities: all sounds, even the most low-keyed rustles and humming, are audible in its dominant silence.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2018, 1-2 (265-266); 127-139
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Literatura rosyjsko-izraelska i jej mitotwórczy potencjał. Recenzja pozycji: Roman Katsman, Vysshaya legkost'sozidaniya. Sleduyushchiye sto let russko-izrail'skoy literatury (Boston–St. Petersburg: Academic Studies Press–BiblioRossica, 2021). Oprawa twarda, 443 str [Роман Кацман, Высшая легкость созидания. Следующие сто лет русско-израильской литературы (Boston–St. Petersburg: Academic Studies Press–BiblioRossica, 2021]"
"Polish-Israeli Literature and its Myth-making Potential." A review of: Roman Katsman, Vysshaya legkost'sozidaniya. Sleduyushchiye sto let russko-izrail'skoy literatury (Boston–St. Petersburg: Academic Studies Press–BiblioRossica, 2021). Hardback, 443 pp. [Роман Кацман, Высшая легкость созидания. Следующие сто лет русско-израильской литературы (Boston–St. Petersburg: Academic Studies Press–BiblioRossica, 2021]
Autorzy:
Michalska-Suchanek, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097254.pdf
Data publikacji:
2022-06-25
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
literatura rosyjsko-izraelska
mit
mitotwórstwo
kulturowy paradygmat
Russian-Israeli literature, myth, mythopoesis, cultural paradigm
Russian-Israeli Literature
Myth
Mythopoesis
Cultural Paradigm
Opis:
Tekst jest recenzją monografii Romana Katsmana pod tytułem Vysshaya legkost' sozidaniya. Sleduyushchiye sto let russko-izrail'skoy literatury (Boston–St. Petersburg: Academic Studies Press–BiblioRossica, 2021). Jest to kontynuacja jego badań zawartych w poprzedniej książce Neulovimaya real'nost'. Sto let russko-izrail'skoy literatury (1920–2020) (Boston–St. Petersburg: Academic Studies Press–BiblioRossica, 2020). Katsman odchodzi od postrzegania literatury rosyjsko-izraelskiej jako części literatury rosyjskiej oraz od jej opisu wyłącznie w kontekstach i zależnościach związanych z kulturą rosyjską. Uznanie autonomiczności tej literatury wymaga odrębnej metody badawczej, narzędzi i aparatu pojęciowego. Katsman w książce z roku 2020 zaprezentował filozoficzno-kulturowy paradygmat, który ma za zadanie wyznaczyć perspektywę oglądu literatury rosyjsko-izraelskiej, w kolejnej monografii ten paradygmat uzupełnia o zawarty w tej literaturze potencjał mitotwórczy.
" The text is a review of Roman Katsman’s monograph, entitled Vysshaya legkost’sozidaniya. Sleduyushchiye sto let russko-izrail’skoy literatury (Boston–St. Petersburg: Academic Studies Press–BiblioRossica, 2021). This is a continuation of his research included in the previous book, Neulovimaya real’nost’. Sto let russko-izrail’skoy literatury (1920–2020) (Boston–St. Petersburg: Academic Studies Press–BiblioRossica, 2020). Katsman steps back from perceiving Russian-Israeli literature as a part of Russian literature and describing it only in contexts and connections related to Russian culture. The recognition of such literary autonomy requires a separate research method, tools and conceptual apparatus. In his book from 2020, Katsman presents a philosophical and cultural paradigm, which aims to define the perspective of Russian-Israeli literature; in the other monograph, he supplements this paradigm with the myth-creating potential contained in this literature.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2022, 44; 219-227
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proza Anny Fein. Rosyjsko-izraelska odsłona humoru żydowskiego
Anna Fein’s prose. A Russian-Israeli version of Jewish humour
Autorzy:
Michalska-Suchanek, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2224188.pdf
Data publikacji:
2022-06-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jewish humour
Israeli humour
Anna Fein
Russian-Israeli literature
Henri Bergson
Opis:
Jewish humour with a rich repertoire of forms is an integral part of Jewish culture. The article summarises the typical features of Jewish humour and presents an outline of its history from its beginning at the turn of the 19th to the 20th century in the countries of Central and Eastern Europe, through the times of immigrants to Palestine, from the first Aliyah (1882–1903), until the establishment of the state of Israel in 1948, to the humour of modern Israel. The humour of Anna Fein – one of the important representatives of Russian-Israeli literature – is situated at the intersection of traditional Jewish humour, Israeli humour, and the mentality of a repatriate (the writer left Russia for Israel during the so-called Great Aliyah), creating an interesting Russian-Israeli version of Jewish humour. Fein’s humour fits in with the exemplary tone of archetypal Jewish humour. At the same time, referring not to the emotions, but to the recipient’s intellect, together with the assumption that humour must have pragmatic values, understood as the implementation of a utilitarian function, it brings the recipient closer to the postulates of Henri Bergson’s theory of laughter.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2022, 47, 1; 75-89
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jerozolima Amosa Oza (na podstawie powieści Mój Michał)
Amos Oz’s Jerusalem (Based on the Novel My Michael)
Autorzy:
Tarnowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951667.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Jerusalem
Israeli literature
Amos Oz’s novel My Michael
Opis:
The article presents the image of Jerusalem of the 1950s. Despite the realistic topography of the Holy City in My Michael, the line between the imagery of urban space and the world of the protagonist’s inner experiences has been blurred. The labirynth-like space of Jerusalem becomes not only the material equivalent of Hanna’s deteriorating mental health, but also a universal metaphor of loneliness, madness and suffering.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2016, 9
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NAJNOWSZA LITERATURA ROSYJSKO-IZRAELSKA. ZARYS ZAGADNIENIA
THE LATEST RUSSIAN-ISRAELI LITERATURE. OUTLINE OF THE ISSUE
НОВЕЙШАЯ РУССКО-ИЗРАИЛЬСКАЯ ЛИТЕРАТУРА. ОЧЕРК ВОПРОСА
Autorzy:
Michalska-Suchanek, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/604246.pdf
Data publikacji:
2019-12-05
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Literattura rosyjsko-izraelska
rosyjski Izrael
demarginalizacja
Russian-Israeli literature
Russian Israel
demarginalization
Opis:
НОВЕЙШАЯ РУССКО-ИЗРАИЛЬСКАЯ ЛИТЕРАТУРА. ОЧЕРК ВОПРОСА Новейшая русско-израильская литература утрачивает черты маргинальной и периферийной литературы (хотя в российском и израильском культурных пространствах она все еще, несмотря на изменения, так и воспринимается). Это происходит в основном благодаря многоаспектному процессу демаргинализации, который динамично развивается в последние два десятилетия (концепция Романа Кацмана). Постепенно творчество „русского Израиля” приобретает статус автономной литературы, которая действует в отдельном культурном мире, вне структур, определяемых центрами и периферией.
THE LATEST RUSSIAN-ISRAELI LITERATURE. OUTLINE OF THE ISSUE The latest Russian-Israeli literature is losing the features of marginal and peripheral literature (although in both Russian and Israeli cultural spaces it is still - despite the changes - perceived as such). This is mainly due to the multifaceted process of demarginalization that has been dynamically developing in the last two decades (Roman Katsman's concept). It slowly gains the status of autonomous literature, which operates within a separate, own cultural world, outside the structure determined by centers and peripheries.
NAJNOWSZA LITERATURA ROSYJSKO-IZRAELSKA. ZARYS ZAGADNIENIA Najnowsza rosyjsko-izraelska literatura utraciła cechy literatury marginalnej, peryferyjnej (chociaż zarówno w rosyjskiej, jak i izraelskiej przestrzeniach kulturowych nadal - mimo zmian - jest tak odbierana). Dzieje się tak przede wszystkim dzięki dynamicznie przebiegającemu w ostatnich dwóch dekadach wieloaspektowemu procesowi demarginalizacji (koncepcja Romana Katsmana). Powoli zyskuje status literatury autonomicznej, która działa w ramach odrębnego, własnego kulturowego świata, poza strukturą wyznaczaną przez centra i peryferie.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2019, 169, 1
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Etiudy o Tel Awiwie”. Obraz izraelskiego miasta z perspektywy rosyjskojęzycznych repatriantów
“Etudes About Tel Aviv”: The Image of Tel Aviv from the Perspective of Russian-Speaking Repatriates
Autorzy:
Lenart, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44931993.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Tel Awiw
obraz miasta w literaturze
literatura rosyjsko-izraelska
imigracja z ZSRR
imagologia
Tel Aviv
image of a city in literature
Russian-Israeli literature
immigration from the USSR
imagology
Opis:
The article offers an analysis of the collection Ėtiudy o Telʹ-Avive [Etudes about Tel Aviv], which was published in Russian in 2004 and edited by Sonia Chesnina and Leonid Finkelʹ. The study attempts to show the image of the city of Tel Aviv from the perspective of Russian-speaking repatriates. The author treats the analysed texts as non-fiction prose, expressing authentic migration experiences and problems. In those texts, Tel Aviv exists as a city-myth, a city of culture, and a place where a new identity is born and shaped. The analysis allows us to conclude that Etudes about Tel Aviv is not only a text about urban space. It is primarily a cultural text, a place of literary search for knowledge about its inhabitants’ culture, history, and identity. If we look at the relationship between geography and literature, the text (Etudes about Tel Aviv) and the city (Tel Aviv) constitute a “common territory”.
Artykuł stanowi analizę zbioru Этюды о Тель-Авиве [Etiudy o Tel Awiwie], który został opublikowany w języku rosyjskim w 2004 roku pod redakcją Soni Chesniny i Leonida Finkela. Niniejszy artykuł jest próbą odczytania obrazu Tel Awiwu widzianego z perspektywy rosyjskojęzycznych repatriantów. Autorka traktuje analizowane teksty jako prozę non‑fiction wyrażającą autentyczne doświadczenia i problemy migracyjne. Tel Awiw występuje w nich jako miasto‑mit, miasto kultury oraz miejsce, w którym rodzi się i kształtuje nowa tożsamość. Przeprowadzona analiza pozwala stwierdzić, że Etiudy o Tel Awiwie to nie tylko teksty o przestrzeni miejskiej. To przede wszystkim teksty kulturowe, miejsca literackich poszukiwań wiedzy o kulturze, historii i tożsamości jego mieszkańców. Jeśli spojrzymy na relację między geografią a literaturą, tekst (Etiudy o Tel Awiwie) i miasto (Tel Awiw) stanowią „terytorium wspólne”.
Źródło:
Adeptus; 2023, 20
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prozelityczny wymiar prozy Anny Fein
The proseltic dimension of Anna Feins prose
Прозелитический аспект прозы Анны Файн
Autorzy:
Michalska-Suchanek, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1181945.pdf
Data publikacji:
2021-06-16
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
русско-израильская литература, прозелитизм, еврейская культура, еврейская идентичность, ортодоксальный иудаизм
literatura rosyjsko-izraelska, prozelityzm, kultura żydowska, żydowska tożsamość religijna, ortodoksyjny judaizm
Russian-Israeli literature, proselytism, Jewish culture, Jewish religious identity, Orthodox Judaism
Opis:
Twórczość Anny Fein mieści się w nurcie, który głosi powrót do korzeni kultury żydowskiej i żydowskiej tradycyjnej duchowości. Tożsamość narodową pisarka programowo łączy z identyfikacją religijną. Jej narratorki-bohaterki przemierzają drogę, którą niegdyś przeszła ona sama — budowania (odradzania się) żydowskiej samoświadomości aż do nawrócenia się na ortodoksyjny judaizm. W tej ewolucji, która stanowi fundament semantyczno-ideowej dynamiki większości utworów pisarki, ujawnia się swojego rodzaju prozelityzm Fein. Prozelityczny charakter prozy Fein jest także pochodną funkcji poznawczej, tj. wprowadzania odbiorcy świeckiego w świat społeczności ortodoksyjnej. Siłę prozelitycznego rezonansu zdecydowanie wzmacniają również, obecne w twórczości Fein, elementy autobiograficzne.
The works of Anna Fein follow the trend of returning to the roots of Jewish culture and traditional Jewish spirituality. The writer links the national identity with religious identification. Her narrators-protagonists follow the path that she once went — building Jewish self-awareness until conversion to Orthodox Judaism. In this evolution, which is the foundation of the semantic-ideological dynamics of most of the writer's works, a kind of Fein proselytism is revealed. The proselytical nature of Fein's prose is also a derivative of the cognitive function, i.e. introducing the secular recipient to the world of the orthodox community. The power of proselytizing resonance is also definitely strengthened by the autobiographical elements present in Fein's work.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 3 (175); 99-115
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska i Polacy w poezji autorów piszących po polsku w Izraelu
Poland and the Poles in poetical works of the authors writing in Polish in Israe
Autorzy:
Żurek, Sławomir Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511001.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Polska
the Poles
literature
Polish and Israeli poetry
Opis:
The article is an attempt to analyse relations between Polish Jews, the country of their first inhabitancy along with their Polish fellow citizens. It is an extremely complicated matter, because such relations are influenced by their fondness for the lost homeland and resentment felt towards the Poles. The selected poems of the authors, representing different generations, are analysed in the article. They reveal the whole variety of personal experiences and sentiments in a more emotive way than the works of prose. The article consists of two parts entitled: The image of sentiment and The image of resentment. They are based on the poetry of Irit Amiel, Łucja Gliksman, Renata Jabłońska, Szlomo Leser, Aleksander Rozenfeld, Jael Shalitt and Aviva Shavit-Władkowska.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2016, 2(18); 59-75
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Mi‑ Szoa li‑tkuma”. Polska jako antynomia Izraela
Mi-Szoa li-tkuma. Poland as an Antinomy of Israel
Autorzy:
Budzik, Jagoda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699452.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
izraelska pamięć o Zagładzie
pielgrzymki do Polski
literatura Zagłady
trzecie pokolenie
Israeli memory of the Shoah
pilgrimages to Poland
Holocaust literature
Third Generation
Opis:
The aim of the article is to present and analyse texts whose authors – members of the Israeli Third Generation – refer in various ways to the phenomenon of pilgrimages to the memorial sites, attended by high school students for more than three decades. This phenomenon involves such questions as: the role of the Shoah in the Israeli collective narrative, the level of its institutional commemoration, relations between the act of memorialising the Holocaust and military activities, and lasting confidence in the experience of pilgrimage to Poland as part of the process of the Israeli youth’s coming of age. The texts included in these reflections are used to portray the multiplicity of possible attitudes adopted by authors towards such methods of commemorating the Shoah – from unconditional acceptance, through the belief in their inevitability, to outright criticism.
Celem artykułu jest zaprezentowanie i analiza tekstów, których twórcy – przedstawiciele izraelskiego trzeciego pokolenia – na różne sposoby odwołują się do zjawiska pielgrzymek do miejsc pamięci, odbywanych przez młodzież licealną od przeszło trzech dekad. Zjawisko to skupia w sobie kwestie takie jak: rola Zagłady w izraelskiej narracji zbiorowej, stopień jej instytucjonalnego upamiętniania, częste związki między upamiętnianiem Szoa a wątkami militarnymi i trwałym wpisaniem doświadczenia pielgrzymki do Polski w proces dojrzewania izraelskiej młodzieży. Teksty włączone do rozważań mają za zadanie unaocznić wielość możliwych postaw przyjmowanych przez twórców wobec takich metod upamiętniania Szoa – od bezwarunkowej ich akceptacji, przez przekonanie o ich nieuchronności, aż po zdecydowaną krytykę.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2018, 4; 55-66
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies