Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Humanismus" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Ekologia świadomości w mikroskali moralnej
Ökologie des Bewusstseins in moralischer Mikroskala
Autorzy:
Zieliński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178712.pdf
Data publikacji:
2011-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Kommunikation
Ethik
Moral
Bewusstsein
ökologischer Humanismus
ökologisches Gewissen
Opis:
Der Autor nimmt in diesem Artikel aus der Position eines humanistischen Philosophen die Überlegung über die ethische Dimension der Kommunikation in gesellschaftlicher Mikroskala auf. In moralischer Mikroskala spielen sich menschliche Dramen ab, Intrigen werden initiiert, Lügen werden aufgetischt. In der Kommunikationssituation ist es immer wichtig, objektive und subjektive Faktoren zu berücksichtigen. Die Reflexion des Humanisten besteht aus metasachlicher Aufnahme, die das Stoppen (Vergrößern) der „Ökologie des Bewusstseins” erlaubt, also einer bewussten und freien Tat. Eine solche Einstellung ist verbunden mit axiologischer und gesellschaftlich wichtiger Dimension. Sofern es also eine Wirklichkeit der Welt gibt, hat das, was in der Mikroskala wichtig ist, auch universelle Dimension.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2011, 12; 385-396
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patologia znormalizowana. Narcyz, Midas i Singiel
Autorzy:
Mizińska, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644165.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Konsumismus
Neoliberalismus
Humanismus
Normalisierung
consumerism
neo-liberalism
humanism
normalization
Opis:
Die Autorin beschreibt Pathologien der Gegenwart, die sie mit einem neoliberalen Konsumismus und dem Schlagwort „Profit über alles“ verbindet. Neben den sozialen Folgen des übertriebenen Strebens nach Erfolg („Erfolgssüchtigkeit“, sukcesizm) suggeriert die Autorin, dass damit bestimmte Charakterzüge und Einstellungen wie Egozentrismus, mangelnde Sensibilität gegenüber dem Anderen, Rücksichtslosigkeit, Zynismus, Gerissenheit oder Schamlosigkeit bevorzugt werden. Sie scheinen in einem solchen liberalen System notwendig zu sein, um einen eng gefassten materiellen und psychischen Komfort zu erreichen.
The author describes the pathologies of modernity, which are associated with consumerism and neoliberal slogan “profit above all”. In addition to the social consequences of “successism” the author suggests preference of the certain characteristics and attitudes such as self-centeredness, lack of sensitivity to another person, toughness, cynicism, cunning and shamelessness. They appear to be in this kind of a liberal system necessary to gain narrowly understood physical and mental health.
Autorka opisuje patologie współczesności, które wiąże z neoliberalnym konsumpcjonizmem i hasłem „zysk ponad wszystko”. Obok konsekwencji społecznych „sukcesizmu” autorka sugeruje preferowanie w nim pewnych cech i postaw takich jak egocentryzm, brak wrażliwości na innego, bezwzględność, cynizm, spryt oraz bezwstyd. Wydają się one być w tego typu liberalnym systemie konieczne dla zdobycia wąsko pojętego komfortu materialnego i psychicznego.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2016, 18
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmierzch humanizmu
Autorzy:
Sajur, Adriana Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644275.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Humanismus
Posthumanismus
Transhumanismus
Ökologismus
Feminismus
Postfeminismus
humanism
post-humanism
transhumanism
environmentalism
postfeminizm
humanizm
posthumanizm
transhumanizm
ekologizm feminizm
Opis:
Gegenwärtig scheint die "Ende"-Thematik lebendiger denn je, und die Postmoderne bildet Entwürfe vom Ende der Theorie, Kultur, Geschichte sowie auch des Menschen. Das gegenwärtige "Ende"-Gefühl kann mit der Dämmerung des Humanismus und der sie begleitenden Dezentralisierung des Menschen-Subjekts verbunden werden. Heutzutage werden als gleichberechtigt jene Elemente der Welt wahrgenommen, die im Humanismus außer Acht gelassen wurden. Diese Veränderungen lösen bei den Menschen die Furcht davor aus, etwas könne die ihnen gleichgestellte oder eine bessere Position einnehmen, was vom Menschen als die Apokalypse seiner Welt aufgefasst wird. Das Ende des humanistischen Paradigmas bricht neuen gleichberechtigten Ideologien Bahn: dem Transhumanismus, Ökologismus oder Feminismus.
In modern culture themes of the demise seems to be more alive than ever, and postmodernism creates visions of many parts of the reality: theory, culture, history and human. The multiplicity and diversity of these categories, and their connection  to the aforementioned theme obviously lead to the question about nature of this demise. The aim of the article is to define the notion of the demise in the anthropological perspective. The modern meaning of the demise can be combined with humanism and the related decentralization of human entity. Nowadays, it is the center which is recognized as equal - so are those elements of the world that humanism ignored ought to be touched upon. These changes implement fear in the humanity, based on the impression that something can be on better or on the same position as human is, and it appears to him as his world apocalypse. The end of the humanistic paradigm, opens the way for the emergence of new equivalent ideologies such as transhumanism, environmentalism and feminism.
Współcześnie tematyka „kresu” wydaje się być bardziej żywa niż kiedykolwiek, a ponowoczesność tworzy wizje zmierzchu właściwie wszystkiego: teorii, kultury, historii, a także człowieka. Współczesne poczucie kresu można łączyć ze zmierzchem humanizmu i związaną z tym decentralizacją człowieka-podmiotu. Obecnie jako równoprawne centrum ujmowane są te elementy świata, które w humanizmie były pomijane. Te zmiany powodują lęk człowieka przed tym, że coś może zająć lepszą lub taką samą pozycję jak on; człowiek odbiera to jako apokalipsę swego świata. Koniec humanistycznego paradygmatu otwiera drogę nowym równoważnym ideologiom, takim jak transhumanizm, ekologizm czy feminizm.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2017, 21
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O wyższości Giordana Bruna nad Benedyktem de Spinozą, czyli o relacjach: Andrzej Nowicki – Leszek Kołakowski (wstęp do szkicu „biografii równoległych”)
Autorzy:
Symotiuk, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644001.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Warschauer Schule der Ideenhistoriker
Anthropozentrismus – Humanismus
Optimismus – Pessimismus
Warsaw school of the historians of ideas
anthropocentrism – humanism
optimism – pessimism
warszawska szkoła historyków idei
antropocentryzm – humanizm
optymizm – pesymizm
Opis:
Viele Persönlichkeiten der „Warschauer Schule der Ideenhistoriker“ treten heute, von der Persönlichkeit und vom Schaffen Leszek Kołakowskis verhüllt, in den Hintergrund. Der Autor zeigt, dass es dort Personen gab, die Kołakowski ebenbürtig waren, oder ihn sogar intellektuell und kulturell übertrafen. Er erinnert an die Persönlichkeit von Andrzej Nowicki zurück, der als Denker mit Kołakowski konkurrieren konnte und es durchaus verdient, in einer „parallelen Biographie“, die ihre Schicksale und Meinungen in Polen nach 1945 zusammensetzt, dargestellt zu werden.
Many of the protagonists of the “Warsaw school of the historians of ideas” are overshadowed today by the personality and work of Leszek Kołakowski. The author demonstrates that there were figures equal to Kołakowski, and perhaps more significant intellectually and culturally. He recalls Andrzej Nowicki as a thinker capable of competing with Kołakowski and worthy of being presented in a “parallel biography”, juxtaposing their vicissitudes and views in Poland after 1945.
Wiele postaci „warszawskiej szkoły historyków idei” przesłoniętych jest dziś przez osobę i dzieło Leszka Kołakowskiego. Autor dowodzi, że były w niej postacie nie ustępujące Kołakowskiemu, a może nawet i bardziej znaczące, intelektualnie i kulturowo. Przywołuje postać Andrzeja Nowickiego, jako myśliciela mogącego konkurować z Kołakowskim i zasługującego na ukazanie w „biografii równoległej”, zestawiającej ich losy i poglądy w Polsce po 1945 roku.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2013, 5
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia społeczno-polityczna Benedykta XVI w Encyklice Caritas in veritate
Die gesellschaftspolitische theologie von Benedikt XVI. in der Enzyklika Caritas in veritate
Autorzy:
Góźdź, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233582.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia społeczno-polityczna
miłość
prawda
sprawiedliwość
rozwój ludzkości
osoba
kryzys ekonomiczny
gospodarka
władza
moralność
konieczność religii
ekonomia życia
społeczność
polityka
technika
humanizm
die gesellschaftspolitische Theologie
Liebe
Wahrheit
Gerechtigkeit
Entwicklung der Menschheit
Person
ökonomische Krise
Wirtschaft
Macht
Moral
Religionsnotwendigkeit
Lebensökonomie
Gesellschaft
Politik
Technik
der Humanismus
Opis:
Papst Benedikt XVI. zeigt in Enzyklika Caritas in veritate eine gewaltige, schöpferische und unersetzliche Rolle des Christentums auf, und zwar nicht nur auf der Heilsebene, sondern auch auf der Weltebene, d.h. im Bereich des Lebens, des Bestehens und der Entwicklung der Menschheit. Den beiden Faktoren, der Liebe und der Wahrheit, wohnt nicht nur eine übernatürliche, sondern auch eine natürliche, weltliche Dimension inne. In der Folge ist der Humanismus, der Gott ausschließt, ein Humanismus, der den Menschen und seine Geschichte degeneriert. Die gegenwärtige Beseitigung des Christentums in Europa und in der Welt aus der Öffentlichkeit sowie die Verschiebung des Christentums in die Privatsphäre hält der Papst für das höchste Übel.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2010, 2; 39-48
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies