Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Historia medycyny" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 89
Tytuł:
Znaczenie Karola Gilewskiego (1832–1871) dla polskiej laryngologii
Autorzy:
Kierze, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398871.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
historia medycyny
historia otorynolaryngologii
Opis:
The professional and scientific activities of Karol Gilewski (1832-1871), one of the famous Cracovian physicians, the professor of the Jagellonian University are described first of all. His treatise on laryngofissure and laryngeal polyps in 1865 is presented widely. This is a second scientific work in Polish medical literature on this subject. The cases of laryngeal scleroma and laryngeal and cutaneous syphilis are also described.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2007, 61, 3; 353-357
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sekcja Wileńska Polskiego Towarzystwa Otorinolaryngologicznego w latach 1924–1939
Autorzy:
Bruzgielewicz, Antoni
Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Kazimierz
Krupowies, Walentyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398983.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
historia medycyny
otorynolaryngologia
Wilno
Opis:
Towarzystwo lekarskie zrzeszające lekarzy zajmujących się chorobami uszu, nosa, krtani i gardła na terytorium Rzeczypospolitej została zarejestrowane w 1921 jako Polskie Towarzystwo Otorinolaryngologiczne. Sekcja Wileńska Towarzystwa powstała w 1924 roku. O Sekcji Wileńskiej Polskiego Towarzystwa Otorinolaryngologicznego wiemy najwięcej, ponieważ zachowały się protokoły posiedzeń sekcji. Jak wynika z protokołów w ciągu 16 lat istnienia Sekcji Wileńskiej odbyło się 58 posiedzeń. Przez cały okres działalności Sekcji zademonstrowano ponad 250 różnych przypadków klinicznych, wygłoszono ponad 30 prac i referatów, omawiano i prezentowano wynalazki, nowe metody lecznicze i operacyjne. Koledzy dzieli się doświadczeniem zdobytym za granicą, omawiano staże odbyte w ośrodkach za granicą, udział w zjazdach w Polsce i zagranicą. Sekcja Wileńska w ramach XIII Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich w Wilnie 26-29.09.1929 roku zorganizowała VIII krajowy Zjazd Towarzystwa oraz posiedzenie sekcji.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 36-41
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Profesor Aleksander Władysław Radzimiński (1910‑1972) w świetle dokumentów
Professor Aleksander Władysław Radzimiński (1910-1972) in the light of documents
Autorzy:
Kierzek, Andrzej
Szlenk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033416.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
historia medycyny łódzkiej
historia otorynolaryngologii
Opis:
A shortened biography of prof. Aleksander Władysław Radzimiński (1910-1972) – head of the Otolaryngology Clinic of the Medical Academy in Lodz is presented at the beginning. Thirteen unique unpublished documents have been analyzed. They concern professional and scientific activity of Professor Radzimiński in the last decades of the Second Republic of Poland, during the Nazi occupation and post-war period.
Na wstępie umieszczono skrócony życiorys prof. Aleksandra Władysława Radzimińskiego (1910-1972) – kierownika Kliniki Otolaryngologii Akademii Medycznej w Łodzi. Zanalizowano trzynaście unikatowych niepublikowanych dotychczas dokumentów. Dotyczą one działalności zawodowej i naukowej Profesora Radzimińskiego w ostatnich dekadach Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej, okresie okupacji hitlerowskiej oraz okresie powojennym.
Źródło:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2018, 17, 1; 41-47
1643-658X
Pojawia się w:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
40-lecie (1980–2020) powstania Sekcji Onkologicznej Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi
Autorzy:
Bruzgielewicz, Antoni
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Kaczmarczyk, Dariusz
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399306.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
historia medycyny
otorynolaryngologia
Sekcja Onkologiczna
Opis:
Sekcja Onkologiczna Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi jest jedną z najstarszych sekcji PTOL-u. Została ona powołana uchwałą Walnego Zebrania PTOL-u w Poznaniu 22 września 1980 r. na wniosek prof. Stanisława Iwankiewicza, który został jej Przewodniczącym. 12 grudnia 1981 r. we Wrocławiu odbyła się I Konferencja Sekcji; jej tematem był rak krtani. W ciągu 40-lecia istnienia Sekcja Onkologiczna zorganizowała 3 konferencje i 17 sympozjów, przynosząc tym chlubę całemu Towarzystwu, propagowała najnowsze trendy naukowe w podejściu do nowotworów głowy i szyi. Wraz z rozwojem nauk podstawowych, badań genetycznych, molekularnych oraz nowych metod diagnostycznych i leczniczych, tematyka spotkań stopniowo rozszerzała się, obejmując nowe działy i zagadnienia w onkologii laryngologicznej.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 4; 17-22
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prof. dr hab. n. med. Adam Wawrzyniec Bochenek (1875–1913) — wybitny polski anatom. Setna rocznica śmierci
Prof. dr Adam Wawrzyniec Bochenek (1875–1913) — Eminent Polish Anatomist — 100th Anniversary of His Death
Autorzy:
Musiał, Agata
Kempa, Maria
Bogacz, Mateusz
Mateja, katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530810.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Bochenek
anatomia
historia medycyny
anatomy
history of medicine
Opis:
Nazwisko Adama Bochenka znane jest wszystkim polskim lekarzom i studentom medycyny od ponad 100 lat. Dzieło, które stworzył, pomaga budować fundamenty wiedzy kolejnych pokoleń medyków aż do dnia dzisiejszego. Anatomia człowieka Bochenka jest książką niezwykłą. Liczne ilustracje oraz charakterystyczny dla autora lekki styl pisania sprawiają, że wiedza z pozoru tak nieprzystępna i rozległa staje się przejrzysta i łatwiejsza do zrozumienia. Pozycja ta jest przykładem klasycznego, obszernego podręcznika anatomii, na jakiego napisanie niewielu tylko autorów na świecie potrafiło się zdobyć. Przez ostatnie 100 lat publikacja ta wprowadzała kolejne pokolenia lekarzy nie tylko w tajniki anatomii, ale i całej medycyny. Mimo upływu czasu, dzieło Bochenka wciąż jest uważane za podręcznik wiodący na wszystkich uczelniach medycznych w Polsce, czego niezbitym dowodem są ukazujące się regularnie nowe jego wydania. Z okazji setnej rocznicy śmierci wybitnego polskiego anatoma pragniemy przypomnieć pokrótce jego życiorys, a także przybliżyć historię powstawania największego z jego dzieł.
The name of Adam Bochenek have been familiar to every physican and medical student in Poland for a hundred years. For all those years, the book he have written, has been introducing new generations of future doctors not only to anatomy but to the medicine in general. Bochenek’s The Human Anatomy is an extraordinary book. Typical for the author, descriptive way of writing as well as numerous drawings make all this vast and inaccessible knowledge more clear, lucid and sometimes even addictive. It is an example of a classical, extensive handbook of anatomy. Despite the passage of time, The Human Anatomy is still the leading textbook for all medical universities in Poland, and its new editions coming out every few years are the best way to prove it.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2013, 76/2; 81-85
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edward Licht (1912–1965) – szkic do portretu pediatry
Autorzy:
Żukowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963243.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Edward Licht
historia medycyny
biografistyka
history of medicine
biography
Opis:
The article is a biographical outline of Edward Licht - an outstanding pediatrician who created medicine in Szczecin from the very beginning after the Second World War. He was involved in the scientific and didactic work of the Medical Academy (later the Pomeranian Medical Academy, currently the Pomeranian Medical University). Among the many prominent figures of Polish post-war medicine there are many people who, despite their significant contribution to the development of this field of science, have remained forgotten by the history of medicine. Among them is Edward Licht, whose research focused on the issue of children’s rheumatic diseases and tuberculosis. An important background of this article are his Jewish origins, his special fate during the war and the fate of his family.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2018, 6; 185-195
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dr n. med. Tadeusz Zgorzalewicz (1922-2018) – lekarz, współtwórca zielonogórskiej „Solidarności” i Okręgowej Izby Lekarskiej w Zielonej Górze
Tadeusz Zgorzalewicz, MD (1922-2018) – Doctor, Co-creator of “Solidarity” and Medical Chamber in Zielona Góra
Autorzy:
Kotuła, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530729.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Tadeusz Zgorzalewicz
biografia
historia medycyny
biography
history of medicine
Opis:
Artykuł ukazuje sylwetkę dr. n. med. Tadeusza Zgorzalewicza (1922-2018), jednego z pionierów zielonogórskiej opieki zdrowotnej, specjalisty ginekologii i położnictwa, wieloletniego ordynatora oddziału ginekologicznopołożniczego Szpitala Wojewódzkiego im. Karola Marcinkowskiego w Zielonej Górze. Przedstawia przebieg kariery zawodowej i społecznej honorowego obywatela Zielonej Góry, jego zaangażowanie w tworzenie podwalin Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” Szpitala Wojewódzkiego oraz tworzenia struktur samorządu lekarskiego w Zielonej Górze. Na szczególną uwagę zasługuje umiłowanie sztuki medycznej przez dr. Zgorzalewicza oraz jego głęboka postawa moralna i etyczna w stosunku do swoich pacjentów, kolegów lekarzy i korporacji lekarskiej jako całości.
The article presents the profile of Tadeusz Zgorzalewicz MD, (1922-2018), one of the pioneers of healthcare in Zielona Góra, specialist in gynecology and obstetrics, a long – term head of the of gynecology and obstetrics department of the Karol Marcinkowski Provincial Hospital in Zielona Góra. It presents the course of a profesional and social career the Zielona Góra honorary citizen, his commitment to creating an Independent Trade Union “Solidarność” in Provincial Hospital and co creating Medical Chamber in Zielona Góra. Particularly noteworthy is the love of medical art by Zgorzalewicz MD, and his deep moral and ethical attitude towards his patients, his doctors’ colleagues and the medical corporation as a whole.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2018, 81; 47-53
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krótki rys historii psychiatrii wojennej
Autorzy:
Gryglewski, Ryszard W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640491.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
historia wojskowości, historia medycyny, medycyna wojskowa, psychiatria wojenna, stres pola walki
Opis:
A brief historical outline of wartime psychiatryFear and panic were with soldiers on the battlefield from most ancient times. Alarming symptoms, leading to a collapse of morale, discipline and frequent desertions were often observed after battles. Even though already in the sixteenth century, there was a separate term which defined the state of fatigue and apathy among soldiers – namely Heimweh, which later gave way to Schweizer Heimweh, it is only the 19th century which will bring the first change in the treatment of soldiers suffering from stress. Nevertheless it took subsequent decades and the nightmare of World War I to subject the problem to proper medical research. The concept of shell shock or battle fatigue later became more and more precisely defined as psycho-somatic disorders. Slowly, specialized programs were created both at the level of diagnosis and therapy respectively – for example the works of the Yerkes Committee, those of William HR Rivers, Charles S. Myers or Frederick W. Mott. In our contemporary times, we are more and more precise in talking about the factors causing distressing symptoms among soldiers and veterans. We are seeking for the best ways to prevent and neutralize the effects of stress attaining as a result an increasingly evaluated interdisciplinary research studies which involve specialized teams of psychiatrists and psychologists.
Źródło:
Prace Historyczne; 2014, 141, 4
0083-4351
Pojawia się w:
Prace Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokonania Jana Szeparowicza (1843–1882), Ordynatora Oddziału Chirurgicznego Szpitala Powszechnego Krajowego we Lwowie, w leczeniu zwężeń krtani i tchawicy
Autorzy:
Kierzek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399476.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
historia medycyny kresów południowo-wschodnich Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej
historia polskiej otorynolaryngologii
Opis:
Na początku niniejszego tekstu przedstawiono przyczyny ostrych i przewlekłych zwężeń krtani i tchawicy. Następnie w skrócie zaprezentowano drogę życiową i zawodową Jana Szeparowicza (1843–1882), znanego chirurga lwowskiego, ordynatora oddziału chirurgicznego w Szpitalu Powszechnym Krajowym, oraz dokładnie zanalizowano leczenie zwężeń krtani i tchawicy rozszerzaczami cynowymi i rurkami z twardego kauczuku metodą Leopolda Schroettera von Kristelli (1837–1908). Ten pionier światowej laryngologii przedstawił zasady ogólne takiego postępowania, jak i ujemne jego skutki. Na końcu artykułu opisano współpracę Jana Szeparowicza w tej dziedzinie z Teodorem Heryngiem, pionierem polskiej rynolaryngologii.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 2; 61-67
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Andreas Vesalius i jego wielkie dzieło: De humani corporis fabrica
Andreas Vesalius and his great work: De humani corporis fabrica
Autorzy:
Jędrzejewski, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032624.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
andrzej wesaliusz
historia medycyny
anatomia
andreas vesalius
history of medicine
anatomy
Opis:
Andreas Vesalius was born on 31 December 1514 in Brussels, Habsburg Netherlands, in what is today Belgium. His family was established in medicine for several generations, and young Andreas showed an early interest in anatomy. He attended the University of Louvain and then studied medicine at the University of Paris. Vesalius enrolled at the University of Padua, Europe's prominent medical school, receiving his doctor of medicine degree in 1537. On the day of his graduation he was immediately offered the chair of Surgery and Anatomy in Padua. He also guest lectured in Bologna and Pisa. Previously anatomy had been taught primarily by reading classical texts, mainly Galen’s, followed by an animal dissection by a barber-surgeon whose work was directed by the lecturer. Contrary to the prevailing practice Vesalius performed dissections himself and illustrated the lesson with large, detailed anatomical charts. The lectures were enormously popular. While still a young physician, Andreas Vesalius overturned the fourteen-century-old Galenic canon of medicine and founded modern, scientific anatomy. To attract established physicians to the study of anatomy Vesalius devoted himself for five years to the production of his magnum opus, one of the most important books in medical history and the world's first textbook of anatomy: De humani corporis fabrica, published in 1543. Fabrica contained detailed anatomical descriptions of all parts of the human body, including directions for carrying out dissections. Soon after the publication, Vesalius was invited as Imperial physician to the court of Emperor Charles V and, later, to Philip II of Spain. Over the next eleven years Vesalius travelled with the Spanish court. Like in anatomy, Vesalius gained recognition as a medical practitioner. In 1564 he left Spain for a trip to the Holy Land. On the way back from Palestine his ship was wrecked, and Vesalius died 15 October 1564 on the island of Zakynthos (modern-day Greece), at the age of fifty. He was buried somewhere on the island of Zakynthos.
Andrzej Wesaliusz (Andreas Vesalius) urodził się 31 grudnia 1514 roku w Brukseli, znajdującej się w podległych Habsburgom Niderlandach, zaś obecnie w Belgii. Rodzina Wesaliuszów od wielu pokoleń była związana z zawodami medycznymi, być może z tego powodu Andrzej od dziecka zdradzał zainteresowanie anatomią. Młody Wesaliusz studiował początkowo na uniwersytecie w pobliskim Louvain (w polskiej transkrypcji – Lowanium), a następnie na wydziale medycznym Uniwersytetu w Paryżu. Z Paryża Wesaliusz udaje się do Padwy, gdzie na tamtejszym, sławnym w całej ówczesnej Europie, uniwersytecie uzyskuje w roku 1537 stopień naukowy doktora medycyny. W dniu uzyskania tak pożądanego dyplomu Wesaliuszowi zaoferowane zostaje stanowisko kierownika Katedry Chirurgii i Anatomii Uniwersytetu Padewskiego. Gościnnie wykłada anatomię również w Bolonii i Pizie. Nauczanie anatomii w tamtych czasach opierało się głównie na czytaniu klasycznych tekstów, głównie autorstwa Galena. Lekturze wspomnianych dzieł towarzyszyło obserwowanie przez studentów sekcji zwierząt, wykonywanych z zasady przez balwierzy i cyrulików. Wesaliusz podjął się osobiście wykonywania sekcji i dla lepszego zilustrowania danych morfologicznych, posługiwał się wielkimi, osobiście sporządzonymi, szczegółowymi rycinami anatomicznymi. Jego wykłady były niezmiernie popularne i budziły ogromne zainteresowanie słuchaczy. Ciągle bardzo młody wiekiem profesor Wesaliusz ośmielił się podważyć obowiązujące przez niemal czternaście wieków, klasyczne poglądy Galena dotyczące morfologii człowieka. Dzięki takim staraniom stworzył podwaliny pod współczesną, naukowo udokumentowaną wiedzę o budowie ciała ludzkiego. Ażeby uatrakcyjnić naukę anatomii, szczególnie przyszłym lekarzom praktykom, Andrzej Wesaliusz poświęcił pięć lat swego życia na przygotowanie wiekopomnego dzieła, stanowiącego w historii światowej medycyny pierwszy, kompletny podręcznik oraz atlas anatomii człowieka. W roku 1543 ukazało się pierwsze wydanie De humani corporis fabrica. Dzieło Wesaliusza nie tylko zawierało opis i ryciny ilustrujące szczegółowo wszystkie części ciała ludzkiego, ale także opatrzone było dokładnymi wskazówkami dotyczącymi techniki sekcyjnej. W niedługim czasie po ukazaniu się Fabrica Wesaliusz został mianowany nadwornym lekarzem cesarza Hiszpanii Karola V, a następnie jego syna Filipa II. Przez następnych 11 lat Wesaliusz towarzyszy nieustannie dworowi cesarskiemu. Podobnie jak w zakresie anatomii, Andrzej Wesaliusz również jako lekarz praktyk zdobywa powszechne uznanie i sławę. W roku 1564 Wesaliusz opuszcza Hiszpanię udając się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. W drodze powrotnej z Palestyny jego statek rozbija się w pobliżu greckiej wyspy Zakythos. Wesaliuszowi udaje się wydostać na ląd, jednakże zapada na ciężką chorobę i 15 października 1564 roku w wieku 50 lat, umiera. Grób Andrzeja Wesaliusza znajduje się na wyspie Zakynthos, prawdopodobnie w kościele pod wezwaniem Santa Maria Della Salute.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2013, 40, 2; 155-206
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sir James Paget jako współtwórca nowoczesnej medycyny
Sir James Paget as the Co-creator of Contemporary Medicine
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Sak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530670.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
James Paget
historia medycyny
chirurgia
dermatologia
history of medicine
surgery
dermatology
Opis:
James Paget był jednym z najwybitniejszych lekarzy XIX stulecia, które ukształtowało współczesne fundamenty wiedzy i praktyki medycznej. Przyczynił się zarówno do rozwoju chirurgii, jak i do postępów w dziedzinie dermatologii. Jego osiągnięcia były wynikiem oparcia praktyki lekarskiej na racjonalnej, zgodnej z zasadami logiki wiedzy naukowej w stopniu znacznie większym aniżeli czynili to inni ówcześni lekarze i chirurdzy.
Paget James was one of the most outstanding doctors of the XIX century which molded contemporary bases of the knowledge and the medical practice. He contributed both to the development of the surgery and to progress in the field of dermatology. His achievements were a result of basing his medical practice on the rational scientific knowledge, in accordance with principles of logic in the degree much greater than other doctors and surgeons made it.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2014, 77; 113-117
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krakowskie XVI-wieczne edycje Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium Franciszka Mymera
Editions of 16th Century Treatise Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium by Franciscus Mymerus in Kraków
Autorzy:
Rzepiela, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530838.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
historia medycyny
regimina sanitatis
edycje
wydawcy
history of medicine
editions
editors
Opis:
Artykuł omawia jeden z traktatów medycznych, zatytułowany Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium pro tuenda sanitate…, należący do gatunku popularnych w średniowieczu kompendiów medyczno-farmakologicznych, zawierających również porady na temat higieny, zwanych regimina sanitatis. Utwory te nawiązują do tradycji medycyny Hipokratesa i Galena, będąc jednocześnie przykładem medycznej literatury dydaktycznej, pozostającej pod wpływem arabsko-scholastycznej teorii medycyny. Jednym z najbardziej znanych był XII-wieczny Regimen Sanitatis Salernitanum, na którym wzorowali się autorzy innych tego rodzaju dzieł, w tym omawianego tu Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium. Traktat trzykrotnie został wydany w Krakowie w XVI wieku w znanej oficynie Scharffenbergów, wszystkie edycje przygotował znany tłumacz, poeta i wydawca, Franciszek Mymerus. W artykule porównano wydania z 1543 i 1575 roku.
The paper discusses one of medical treatises, entitled Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium pro tuenda sanitate…, representing a kind of popular medieval medico-pharmaceutical compendiums, containing some hygienic advices as well, called regimina sanitatis. The tradition of these treatises was connected with Hippocrates and Galen medicine, having a form of medical didactic literature under the influence of Arabic and scholastic theory of medicine. One of most well-known treatises was Regimen Sanitatis Salernitanum (12th century), an example for latter authors, among others for an author Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium. Three editions of the treatise have been prepared in Kraków during 16th century by famous translator, poet and editor Franciscus Mymerus. In the article two of them have been compared: from 1543 and 1575.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2014, 77; 24-27
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hermann Boerhaave (1668–1738) – ojciec medycyny klinicznej w czasach nowożytnych
Hermann Boerhaave (1668–1738) – the father of clinical medicine in modern times
Autorzy:
Pilarz, Łukasz B.
Bajor, Grzegorz
Bulska, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034971.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
hermann boerhaave
medycyna kliniczna
historia medycyny
clinical medicine
history of medicine
Opis:
The aim of the study is to present the life and work of the Dutch physician. This study presents his contribution to the development of medicine and anatomy in Europe in the 18th century. Hermann Boerhaave (1668–1738) was a Dutch physician and humanist of worldwide fame. He is considered to be the founder of clinical science. He introduced tutoring at a patient’s bed and applied measuring temperature with a thermometer in diagnosis . He examined digestion processes and was the first author to describe perspiratory glands. He founded the first clinical hospital in Leida. The eponym, Boerhaave syndrome is connected with his person. It is a spontaneous rupture of the esophagus wall. The rupture occurs most often as a result of chronic massive vomiting.
Praca dotyczy życia i działalności naukowej holenderskiego lekarza i uczonego, przedstawiając jego wkład w rozwój medycyny i anatomii w Europie w XVIII wieku. Hermann Boerhaave (1668–1738) był lekarzem i i humanistą światowej sławy, uważa się go za ojca medycyny klinicznej. Jest założycielem pierwszego szpitala klinicznego w Lejdzie. Wprowadził nauczanie przy łóżku chorego, zastosował w diagnostyce mierzenie temperatury za pomocą termometru. Badał procesy trawienia oraz jako pierwszy opisał gruczoły potowe. Z jego nazwiskiem związany jest jeden eponim, mianowicie zespół Boerhaave’a, określający samoistne pęknięcie ściany przełyku na całej jego grubości. Do pęknięcia dochodzi najczęściej na skutek przewlekłych, masywnych wymiotów.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 4; 276-282
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia badań nad przyczynami niepełnosprawności intelektualnej
History of Research into Causes of Intellectual Disability
Autorzy:
Badura-Stronka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972559.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
niepełnosprawność intelektualna
historia medycyny
genetyka
mental retardation
history o f medicinal
genetics
Opis:
Niepełnosprawność intelektualna, dotycząca 2-3% populacji ogólnej krajów Europy Zachodniej, jest istotnym problemem medycznym i społecznym. Praca przedstawia historię badań nad niepełnosprawnością intelektualną: XIX-wieczne teorie, oparte na obserwacji klinicznej, konsekwencje ruchu eugenicznego pierwszej połowy XX wieku i dynamiczny rozwój genetyki, umożliwiający obecnie prowadzenie badań podłoża upośledzenia umysłowego na poziomie cząsteczki DNA.
Mental retardation, concerning 2-3% of the general population in Western countries, is a serious medical and social problem. The paper presents the history of studies concerning mental retardation: the early theories based on clinical observations, the consequences of eugenic t ideology and a dynamic progress in medical genetics that provided tools for investigating the causes of mental retardation at the level of DNA molecule.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2010, 73; 74-78
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ludwik Rydygier (1850–1920) a otorynolaryngologia. Część II Dokonania kliniczne
Autorzy:
Kierzek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399232.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
historia medycyny kresów południowo-wschodnich Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej
historia polskiej chirurgii
historia polskiej otorynolaryngologii
Opis:
Ludwik Rydygier (1850–1920), jeden z najwybitniejszych chirurgów polskich, szczególnie zasłużony w chirurgii przewodu pokarmowego, zajmował się także chorobami wchodzącymi w zakres rynolaryngologii, m.in.: twardzielą nosa, promienicą, nowotworami górnych dróg oddechowych, zapaleniem migdałków podniebiennych. Wykonywał tracheotomie, operował przetokę tchawiczo-przełykową, usuwał ciała obce dolnych dróg oddechowych. Właściwie ocenił rolę wprowadzonej do lecznictwa przez Roberta Kocha tuberkuliny, stosowanej m.in. w leczeniu gruźlicy krtani.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 1; 55-60
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 89

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies