Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Haszymidzi" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Sytuacja polityczna Jordanii po 2011 roku
Political Situation in Jordan After 2011
Autorzy:
Wróblewski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505106.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Jordan
Hashemite
stability
Chamber of Deputies
Jordania
Haszymidzi
stabilność
Izba Deputowanych
Opis:
The Hashemite Kingdom of Jordan, unexpectedly, maintained political stability after 2011. It is a phenomenon in the region where many countries plunged into in perennial civil wars. Moreover, Jordan has maintained this stability despite relatively, according to the regional criteria, liberal internal policy. The following text is devoted to the analysis of this phenomenon and, at the same time, it discusses main events concerning the Kingdom in the years 2011–2018. Basic features of the political and social system of Jordan have been analysed and, inevitably, previous history of the country has also been outlined. Strong aspects of Jordan monarchy that enable to overcome crises, better than in the neighbouring countries, have been pointed out. At the same time, problems and threats that could threaten the stability of this country in the future, have also been indicated.
Haszymidzkie Królestwo Jordanii niespodziewanie dla wielu obserwatorów utrzymało pełną stabilność polityczną po 2011 r. Stanowi to ewenement w regionie, w którym wiele państw pogrążyło się w wieloletniej wojnie domowej. Co więcej Jordania zachowuje tę stabilność pomimo prowadzenia dość liberalnej polityki wewnętrznej, przynajmniej według kryteriów regionu. Tekst poniższy poświęcony jest analizie tego fenomenu i jednocześnie przedstawia główne wydarzenia dotyczące Królestwa w latach 2011–2018. Zanalizowano podstawowe cechy systemu politycznego i społecznego Jordanii i z konieczności przedstawiono też zarys wcześniejszej historii państwa. Wskazano silne strony monarchii jordańskiej, które pozwalają jej lepiej niż sąsiadom przezwyciężyć kryzysy. Jednocześnie wskazano problemy i zjawiska, które mogą w przyszłości zagrozić stabilizacji tego państwa.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2018, 3; 67-79
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca Wielkiej Brytanii i USA a stabilizacja polityczna Haszymidzkiego Królestwa Jordanii
Cooperation Great Britain and the USA and political stabilisation of the Hashemite Kingdom of Jordan
Autorzy:
Wróblewski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506023.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Hashemite
British
Jordan
John Bagot Glubb
stability
USA
Haszymidzi
Brytyjczycy
Jordania
stabilność
Opis:
The Middle East is known for its anti-western attitudes. Despite that, many Arab governments pursue pro-western policy. One of the countries that cooperates with Europe and the USA is Jordan. The specific political stance of the Hashemite monarchy has, however, strong historical reasons and results from untypical conditions of this state. One should mention that the very formation of Jordan resulted from the cooperation of British authorities with the Hashemite. The state was formed in 1921, at first under the name of Transjordan, in result of political decisions of London. In 1921–1956 Amman cooperated with Great Britain. The fact that in 1946 Jordan gained independence did not change a lot. The country of the Hashemite remained dependant on the British. The symbol of this unequal cooperation was the person of John Bagot Glubb. This British offi cer became the commander of the Jordan army. The Arabs considered him as a representative of the empire, but he himself was convinced that he was serving the Arab interests. Despite the fact that the development of Jordan depended on donations of London, the authorities in Amman maintained freedom of decision making. In 1956 king Hussein removed J.B. Glubb from the country and broke the alliance with the Great Britain. The Hashemite dynasty rejected the relations with London so as to win over the Arab nationalists. At the same time king Hussein I established a strict but informal alliance with the USA. It was Washington that started to donate the state treasury and its armed forces. This cooperation has continued until today. Simultaneously, Amman was able at moments to oppose the policy of the USA. It happened in 1967 and in 1990–1991 during the first conflict of the USA with Iraq, when Amman supported Baghdad. Generally speaking, however, the Jordan regime maintained its prowestern option. The Hashemite government strives first and foremost to maintain stability of the monarchy system. Cooperation with the USA, and previously with the British did not result, however, from ideological reasons, but serving the basic aim. At the same time, in case of the Hashemite, cooperation with Anglo-Saxons has long tradition and serves well their political assumptions.
Region Bliskiego Wschodu jest znany z antyzachodnich nastrojów. Mimo to wiele rządów arabskich prowadzi prozachodnią politykę. Jednym z państw współpracujących z Europą i USA jest Jordania. Taka opcja polityczna monarchii haszymidzkiej ma jednak głębokie przyczyny historyczne i wynika z nietypowych uwarunkowań tego państwa. Należy przypomnieć, że samo powstanie Jordanii wynikało ze współpracy władz brytyjskich z Haszymidami. Państwo to utworzono w 1921 r. początkowo pod nazwą Transjordania, w wyniku decyzji politycznych Londynu. Od tego czasu do 1956 r. trwała współpraca Ammanu z Wielką Brytanią. Fakt, że w 1946 r. Jordania uzyskała niepodległość niewiele zmienił – państwo Haszymidów pozostawało zależne od Brytyjczyków. Symbolem tej nierównorzędnej współpracy była osoba Johna Bagota Glubba. Ten brytyjski ofi cer stał się głównodowodzącym armii jordańskiej. Arabowie uważali go za przedstawiciela imperium, on sam jednak był przekonany, że służy interesom arabskim. Mimo, że rozwój Jordanii zależał od dotacji Londynu, władze w Ammanie zachowały swobodę decyzji. W 1956 r. król Husajn I usunął z kraju J.B. Glubba i zerwał sojusz z Wielką Brytanią. Dynastia haszymidzka odrzuciła związek z Londynem, by pozyskać nacjonalistów arabskich. Jednocześnie król Husajn I nawiązał ścisły, choć nieformalny, sojusz z USA. To Waszyngton zaczął dotować skarb Jordanii i jego siły zbrojne. Współpraca ta trwa do dziś. Jednocześnie Amman potrafi ł w pewnych momentach przeciwstawić się polityce USA. Tak było w 1967 r. i w latach 1990–1991 w czasie pierwszego konfliktu USA z Irakiem, podczas którego Amman popierał Bagdad. Generalnie jednak reżim jordański utrzymywał opcję prozachodnią. Rząd haszymidzki dąży przede wszystkim do utrzymania stabilności ustroju monarchicznego. Współpraca z USA, a wcześniej z Brytyjczykami, nie wynika z założeń ideowych, lecz służy temu podstawowemu celowi. Jednocześnie współpraca z Anglosasami ma w przypadku Haszymidów długą tradycję i dobrze służy ich założeniom politycznym.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2018, 4; 193-209
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Haszymidzkie Królestwo Jordanii w konfrontacji z ideologią panarabską (1946-1999). Z badań nad stabilnością polityczną monarchii arabskich
The Hashemite Kingdom of Jordan in the confrontation with pan-Arab ideology (1946-1999). Studies on political stability of Arab monarchies
Autorzy:
Wróblewski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22444479.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
monarchy
the Hashemite
pan-Arabism
Jordan
stability
monarchia
Haszymidzi
panarabizm
Jordania
stabilność
Opis:
W świecie arabskim od początku lat pięćdziesiątych XX wieku częstym zjawiskiem stały się wojskowe zamachy stanu. W ich wyniku upadło wiele monarchii arabskich, a zastąpiły je republiki. Jednak de facto politykę zdominowała przemoc a reżimy te szybko stały się opresyjnymi dyktaturami. Nowe rządy jako legitymizacji władzy użyły ideologii panarabskiej (przewidującej zjednoczenia Arabów od Maroka aż po Irak). Niewielkie Haszymidzkie Królestwo Jordanii stało się ważnym miejscem konfrontacji między panarabską ideologią a monarchią, która posiadała tradycyjną legitymizację władzy. Od około 1948 roku aż do lat dziewięćdziesiątych XX wieku trwała rywalizacja partii i ruchów politycznych wyznających panarabizm z dworem Haszymidów. Zaowocowała ona ostrymi kryzysami politycznymi w latach 1956–1957, 1966 i 1991. Jej wynikiem była też wojna domowa w 1970 roku. Monarchii jordańskiej udało się, ku zaskoczeniu wielu obserwatorów, przezwyciężyć te kryzysy i wyjść zwycięsko z ideologicznego sporu. Obecnie monarchia zachowała pełnię władzy i prestiżu, tymczasem panarabizm uległ wyraźnej marginalizacji.
Since early 1950s military coups were a frequent phenomenon in the Arab world. In consequence of that a lot of monarchies fell and they were replaced with republics. In fact, however, the politics became dominated by violence and the regimes quickly became oppressive dictatorships. The new governments made use of the pan-Arab ideology to legitimize their authority (which aimed at uniting Arabs from Morocco to Iraq). The small Hashemite Kingdom of Jordan became an important place of confrontation between the pan-Arab ideology and the monarchy, with its traditional legitimization of power. Since approximately 1948 until 1990s there was competition between parties and political movements opting for pan-Arabism or the court of the Hashemite. This resulted in severe political crises in 1956-1957, 1966 and 1991. The consequence of that was also the civil war of 1970. The Jordan monarchy succeeded in overcoming these crises and emerged victorious from the ideological struggle. The current monarchy maintained complete authority and recognition, while pan-Arabism underwent marginalization
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2022, 20, 4; 381-391
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konflikt Arabii Saudyjskiej z Jordanią (1990–1991) i Katarem (2014–2021). Specyfika monarchii arabskich
Autorzy:
Wróblewski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2050229.pdf
Data publikacji:
2021-06-06
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Saudis
Qatar
Jordan
Hashemites
conflict
monarchy
Saudowie
Katar
Haszymidzi
Jordania
konflikt
monarchia
Opis:
Półwysep Arabski to ostatnie na globie miejsce gdzie dominują politycznie monarchie absolutne lub zbliżone de facto do tego typu ustrojowego. Powstał tam system polityczny, w którym dominuje Arabia Saudyjska, a w cieniu tego królestwa istnieją monarchie w Jordanii, Kuwejcie, Katarze, Bahrajnie, Omanie oraz w Zjednoczonych Emiratach Arabskich (ZEA), które same są federacją sześciu drobnych monarchii. W okresie zimnej wojny państwa te zmuszone były działać solidarnie wobec zagrożenia ze strony proradzieckich republik arabskich takich jak np. Egipt. Jednak rody sprawujące władzę w tych państwach mają często wielowiekową tradycję sporów i konfliktów. Nawet współcześnie możliwe jest gwałtowne odnowienie się tych konfliktów. Tekst ten przedstawia dwa takie spory. Pierwszy to rywalizacja między Saudami i Haszymidami. Zaowocował on w latach 1990-1991 gwałtownym zerwaniem wszelkiej współpracy między Arabią Saudyjską a Jordanią. Podobny spór dotyczy Saudów i rodu Al-Thani, którego wynikiem był ostry konflikt polityczny Rijadu z Katarem w latach 2014-2020. Te dwa konflikty obrazują gwałtowną zmienność w relacjach między arabskimi monarchiami. Wskazują na hegemonistyczne dążenia Rijadu, ale również na silny opór części rodów monarszych przeciw tym u uproszczeniom oraz na potencjał destabilizacji tkwiący w tych relacjach. 
The Arabian Peninsula is the last place on Earth dominated by absolutist monarchies or systems that are, in fact, similar. There evolved a political system dominated by Saudi Arabia and in the shadow of that kingdom there are monarchies in Jordan, Kuwait, Qatar, Bahrain, Oman and the United Arab Emirates (UAE), which is a federation of several smaller monarchies. In the period of the Cold War these states were forced to act jointly towards the threat of post-Soviet Arab republics, such as Egypt. However, the houses exercising the power in these states for centuries have been involved in conflicts and disputes. Even nowadays it is possible for these conflicts to revive. The following text discussed two such disputes, the first one being the rivalry between the Saudis and the Hashemites. In 1990-1991 it resulted in sudden severing all of collaboration between Saudi Arabia and Jordan. A similar dispute concerns the Saud and the house of Al-Thani, the result of which was a severe political conflict of Riyadh with Qatar in 2014-2020. These two conflicts reflect sudden variability of relations between Arab monarchies- they indicate hegemonic ambitions of Riyadh, but also strong resistance of some of the royal families against these claims, and the potentiality of destabilisation inherent in these relations
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2021, 19, 1; 120-132
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odrębność państwowa Jordanii w optyce obserwatorów brytyjskich w latach 1946–1957
Autorzy:
Wróblewski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608704.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Jordania
Brytyjczycy
Haszymidzi
niepodległość
Legion Arabski
Jordan
the British
Hashemites
independence
the Arab Legion
Opis:
Haszymidzkie Królestwo Transjordanii uzyskało formalną niepodległość w 1946 r. Jego poprzednikiem był Emirat Transjordanii. W latach 1946–1956 Brytyjczycy nadal wywierali silny wpływ na elity królestwa. W tekście przedstawiono poglądy urzędników i doradców brytyjskich w kwestii odrębności państwowej Jordanii. W latach 1946–1957 brytyjscy oficerowie i urzędnicy uznawali państwo haszymidzkie za twór sztuczny i przewidywali, że dość szybko roztopi się on w większej arabskiej federacji.Formally, the Hashemite Kingdom of Jordan became an independent state in 1946, preceded by the Emirate of Transjordan. In 1946–1956 the British still exerted great influence on the elites of the Kingdom. The study presents opinions of British officials and advisors on the question of state autonomy of Jordan. Principally, in 1946–1957 British officers and officials recognised the Hashemite state as an artificial construct and predicted that fairly soon it would melt within a larger Arab federation.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2017, 49, 3
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies