Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "German Expressionism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Nowatorstwo modernistycznej prozy Alfreda Döblina na przykładzie opowiadania "Die Ermordung einer Butterblume" (Mord na kwiecie kaczeńca)
    The novelty of the modernist prose by Alfred Döblin on the example of the story 'Die Ermordung einer Butterblume' (The Murder of a Buttercup)
    Autorzy:
    Kołodziejczyk-Mróz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/967367.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    German Expressionism
    dualistic view of the world
    study of psychosis
    terror
    ekspresjonizm niemiecki
    dualistyczny obraz świata
    studium psychozy
    groza
    Opis:
    Alfred Döblin’s short story Die Ermordung einer Butterblume (The Murder of a Buttercup), from the collection Die Ermordung einer Butterblume und andere Erzählungen (1910–1911), is considered a key prose text of early German expressionism. It describes the deconstruction of an individual by nature, the superiority of which must be recognised by a man living in a big city, alienated and “uprooted” from nature. Any attempt to return to the original place of life is bound to fail. Employing a dual (real and surreal) image of the world, Döblin creates an innovative portrayal of the protagonist – Michael Fischer, presenting the reader with the world of his internal and external experience and treating his case as a study of psychosis.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 33, 3
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lothar Schreyer a sztuka sceniczna ekspresjonizmu
    Lothar Schreyer and the scenic art of Expressionism
    Autorzy:
    Berghaus, Günter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062702.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Lothar Schreyer
    ekspresjonizm
    teatr ekspresjonistyczny
    teatr niemiecki
    historia teatru
    expressionism
    expressionist theatre
    German theatre
    theatre history
    Opis:
    Ekspresjonizm jako zjawisko artystyczne był przede wszystkim fenomenem niemieckim. Teatr ekspresjonistyczny narodził się w Republice Weimarskiej, gdzie rozwijał się do 1924 roku, przyczyniając się do powstania nowoczesnej niemieckiej sztuki dramatycznej. Pierwszy ekspresjonistyczny dramat, Mörder, Hoffnung der Frauen, jego autor, malarz Oskar Kokoschka, wystawił w Wiedniu, 4 lipca 1909. Lotar Schreyer (1886-1966) wybrał inny wariat ekspresjonizmu, bardziej mistyczny i duchowy. Podczas gdy wiedeńska inscenizacja Kokoschki była dziełem teatralnego outsidera, Schreyer posiadał gruntowne profesjonalne wykształcenie w tej dziedzinie. W latach 1916–1921 poświęcił się tworzeniu całkowicie nowej sztuki scenicznej i założył dwa przedsiębiorstwa teatralne, w których mógł konsekwentnie realizować swe utopijne cele. Schreyer uważał teatr za instytucję metafizyczną, która może dać wgląd w harmonię i magię kosmosu, a także pomóc przezwyciężyć „dawnego człowieka”.
    Expressionism as an art movement was primarily a German phenomenon. The expressionist theatre begun and flourished in the Weimar Republic where the style lasted until about 1924, contributing to the rise of a truly modern form of dramatic art in Germany. The first example of Expressionist drama was the play Mörder, Hoffnung der Frauen by the painter Oskar Kokoschka, who staged its Vienna première on 4 July 1909. Lothar Schreyer (1886–1966) chose another path of Expressionism, grounded in mysticism and spirituality. While Kokoschka’s Viennese production was the work of an absolute theatrical outsider, Schreyer had a thorough professional education in this field. In 1916–1921, he devoted himself to the creation of a completely new form of scenic art and founded two theatre companies in which he could consistently pursue his utopian goals. Schreyer saw the theatre as a metaphysical institution that could give an insight into the harmony and magic of the cosmos, which would enable to distance oneself from “a past man”.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 1; 22-37
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Samotność antybohatera w niemieckim dramacie współczesnym - Adam Geist Dei Loher jako Woyzeck schyłku XX wieku
    Einsamkeit des Anti-Helden im modernen deutschen Drama - AdamGeist Dea Lohers als Woyzeck Büchners von heute
    Autorzy:
    Dubrowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933664.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Dea Loher
    Georg Büchner
    dramat stacyjny
    teatr ekspresjonistyczny
    niemiecki dramat współczesny
    antybohater
    samotność
    station drama
    theatre expressionism
    modern German drama
    anti-hero
    loneliness
    Opis:
    [In dem Beitrag „Einsamkeit des Anti-Helden im modernen deutschen Drama – Adam Geist Dea Lohers als Woyzeck Büchners von heute“ wird der Versuch unternommen, zwischen den Dramenfiguren von Woyzeck (entst. 1836/37) Georg Büchners und Adam Geist (1998) Dea Lohers eine Brücke zu schlagen: Trotz der erheblichen zeitlichen Distanz in der Entstehung der beiden Theaterstücke weisen die Texte viele Gemeinsamkeiten auf. Es kann zwischen ihnen eine formale und inhaltliche Analogie hergestellt werden. Zusammengehalten werden die Dramen vornehmlich durch die Titelfiguren: Die Protagonisten sind zum Außenseitertum stigmatisierte Anti-Helden: Mörder und zugleich in Wahnsinn getriebene Selbstmörder. Da sie nicht imstande sind, die Regeln der Wirklichkeit zu durchschauen, stehen sie in der Welt rat- und schonungslos da. Sie scheitern an ihrer Naivität, die in die Brutalität umschlägt und in den Mord mündet. Das Leid, das sie ihren Mitmenschen antun, ist ein stummer Ruf gegen Einsamkeit und Kälte der Umgebung, der ignoriert wird. Ihr Lebensweg wird somit zu einer Sackgasse, zu einer Passionsgeschichte ohne Erlösung. Sie scheitern und sterben an Einsamkeit.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 5; 173-183
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O recepcji twórczości Georga Trakla w poezji czeskiej
    On the Reception of Georg Trakl’s Work in Czech Poetry
    Autorzy:
    Malý, Radek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179450.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    expressionism
    Czech poetry 1928–1938
    problems of Czech-German translation
    Georg Trakl’s poetry
    František Halas’ poetry
    “the poetry of autumn and death”
    ekspresjonizm
    poetyzm
    czeska poezja 1928–1938
    problematyka niemiecko-czeskiego przekładu
    poezja Georga Trakla
    poezja Františka Halasa
    „poezja jesieni i śmierci“
    Opis:
    Autor tekstu bada związki pomiędzy poezją austriackiego poety Georga Trakla (1887–1914), przedstawiciela ekspresjonizmu, a czeską literaturą – przede wszystkim poezją. Twórczość Trakla miała wpływ na rozwój współczesnej poezji czeskiej za pośrednictwem tłumaczeń Bohuslava Reynka. Poezja czeska lat trzydziestych dwudziestego wieku stała pod znakiem pesymizmu. Motywami przewodnimi były śmierć, rozkład, niepokój, spustoszenie i strach. Jedną z przyczyn powstania takiej atmosfery było tłumaczenie na język czeski poezji Georga Trakla, która następnie popularyzowana była przez Františka Halasa. Konkretne, wyraźne przejawy jego wpływów można znaleźć już w twórczości Bohuslava Reynka, przede wszystkim jednak pojawiają się one w dwóch tomikach Františka Halasa. Poetyka Trakla pozostawiła również ślad w twórczości Františka Hrubína, Viléma Závady i Jana Zahradníčka, u każdego z nich w różnym stopniu. W latach sześćdziesiątych echa twórczości Trakla można odnaleźć przede wszystkim w poezji Zbyňka Hejdy.
    The author of the study examines the relation between the poetry of the Austrian expressionist Georg Trakl (1887–1914) and Czech literature, especially poetry. Trakl‘s work in translations by Bohuslav Reynek has affected the development of the modern Czech poetry. The thirties of the twentieth century in the Czech poetry are marked by pessimism, motifs of death, decay, frustration and fear. Trakl´s poetry translated into Czech was a contributory cause of this atmosphere. We can already find specific and significant manifestations of its influence in the work of Bohuslav Reynek, and in the first two collections of František Halas. In varying degrees, they have left traces in the poetry of František Hrubín, Vilém Závada and Jan Zahradníček. The echoes of Trakl's poetry can also be read in the sixties by poet Zbyněk Hejda. 
    Źródło:
    Porównania; 2012, 10; 161-172
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies