Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "French organ music" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Dzieło Jehana Titelouze’a i jego znaczenie w krystalizacji stylu organowego
Autorzy:
Pawlisz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668961.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
French organ music
hymns
liturgical music
the Magnificat
pipe organ
polyphony of the Renaissance
Jehan Titelouze
francuska muzyka organowa
hymny
muzyka liturgiczna
Magnificat
organy
polifonia renesansowa
Opis:
The organ work of Jehan Titelouze has considerable meaning in developement of organ music in France. His two books: Hymnes de l’Eglise pour toucher sur l’orgue, avec les fugues et recherches sur leur plain-chant (1623) and Le Magnificat, ou cantique de la Vierge pour toucher sur l’orgue, suivant les huit tons de l’Eglise (1626) are a great testimony of french organ music at the beginnig of XVIIth century. Titelouze is considered both a traditionalist and an innovator. His organ style is firmly rooted in the structures and the compositional techniques of the renaissance polyphony. The significant inspiration for Titelouze was a new invented type of organ. Composer in a conscious way used its technical and sound possibilities for create new stuctures with diligent counterpoint, organ ornamentation and the linear stucture.
The organ work of Jehan Titelouze has considerable meaning in developement of organ music in France. His two books: Hymnes de l’Eglise pour toucher sur l’orgue, avec les fugues et recherches sur leur plain-chant (1623) and Le Magnificat, ou cantique de la Vierge pour toucher sur l’orgue, suivant les huit tons de l’Eglise (1626) are a great testimony of french organ music at the beginnig of XVIIth century. Titelouze is considered both a traditionalist and an innovator. His organ style is firmly rooted in the structures and the compositional techniques of the renaissance polyphony. The significant inspiration for Titelouze was a new invented type of organ. Composer in a conscious way used its technical and sound possibilities for create new stuctures with diligent counterpoint, organ ornamentation and the linear stucture.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2013, 11
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyczne dedykacje organowe w muzyce francuskiej XX wieku
Organ music dedications in French music of the 20th century
Autorzy:
Kotłowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521856.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
dedications
French music
organ music of the 20th century
Opis:
Music dedication is an additional source not only of biographical curiosities or testimonies of friendship ties but also of real knowledge of composers. The French composers of the last centu-ry who were placing dedications in their organ works were guided by various reasons. The dedica-tions create a peculiar kind of map of the music in the 20th-century France. The author is analyzing the pieces in which either the concrete person is being called in the title e.g. Suite pour…, Hom-mage à…, à la memoire de…, or their names are placed in the subtitle. The aim of this paper is not a detective research of the relations that connect the composer with the addressee of dedication, though sometimes by tracking the mentioned persons one may complete or explain many biograph-ical details (just like in the organ series of e.g. Joseph Bonnet, Gaston Litaize, or Louis Vierne). Because of the great number of dedications (presented in the table provided), the author has tried to divide them into some groups and to make a classification: (1) dedications referring to the past that are the expression of the homage paid to the composers especially important for the French religious or organ music (e.g. Jean Titelouze, Girolamo Frescobaldi, Jean-Phillippe Rameau, César Franck, or Gabriel Fauré); (2) works addressed by the grateful disciples to their master, not only to the teachers of playing the organ — owing to them we can find out about the educational experience of the organists, who at that time were very often composers, too; (3) dedications reflecting the disciple-master relation, but also the one of predecessor-successor in case of the titular organists in Paris churches — it turns out to be the confirmation of the “organist to organist” relation and the relation of friendship, as well; (4) wish to commemorate the organist having died prematurely (e.g. Jehan Alain or Jean-Claude Touche); (5) works offered as a gift to the personages from the circle of the art and culture creators (organ masters, music critics, poets), as well as to the very closest persons among the friends and family.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2017, 7; 275-291
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
César Franck (1822–1890): twórczość kompozytorska na organy – wpływ – dziedzictwo
César Franck (1822–1890): Compositions for Organ – Influences – Legacy
Autorzy:
Musiał, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146640.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
music
organs
romanticism
French organ school
organ symphony
France
César Franck
Aristide Cavaillé-Coll
muzyka
organy
romantyzm
symfonizm organowy
Francja
francuska szkoła organowa
Opis:
Autor porusza w tekście zagadnienia dotyczące muzyki organowej Césara Francka oraz wpływu jego osoby i twórczości na środowisko organowe we Francji. W pierwszej części artykułu przedstawiona została sytuacja środowiska organowego w kraju przed pojawieniem się autora Six pièces. W kompleksowy sposób scharakteryzowana jest francuska muzyka organowa okresu „klasycznego” oraz porewolucyjna wraz z jej najwybitniejszymi przedstawicielami. Druga część tekstu dotyczy muzyki organowej Césara Francka. Na początku przedstawiono najważniejsze informacje dotyczące jego życiorysu oraz krótką charakterystykę stylu kompozytorskiego i wykonawczego. Następnie autor wymienia najważniejsze cechy stylistyczne i konstrukcyjne organów kościoła Sainte-Clotilde autorstwa wybitnego organmistrza Cavaillé-Colla. Wreszcie omówione zostają syntetycznie trzy najważniejsze zbiory autorstwa organisty Saint-Clotilde – Six pièces, Trois pièces oraz Trois chorals. Kolejna część tekstu dotyczy kontaktów Césara Francka z ówczesnym środowiskiem organowym Paryża. Przedstawiono relacje kompozytora z osobami, którym zadedykował swoje Six pièces na organy solo oraz jego kontakty z uczniami Jacquesa-Nicolasa Lemmensa. W czwartej części tekstu opisana została klasa organów Francka w Konserwatorium Paryskim, jego metody nauczania oraz wpływ na studentów. Przedstawiono poszczególne szkoły interpretacji muzyki organisty Sainte-Clotilde, które wytworzyły się po jego śmierci oraz wybrane edycje dzieł, publikacje na jego temat i najważniejsze nagrania. Ostatnia część tekstu zawiera informację na temat wpływu francuskiej szkoły organowej oraz Césara Francka na organistów i kompozytorów polskich, między innymi Mieczysława Surzyńskiego, Feliksa Nowowiejskiego oraz Bronisława Rutkowskiego. Wskazano również na obecność jego dzieł podczas polskich festiwali organowych.
In this text the author talks about topics involving César Franck’s organ music and the influence he and his work had on the French organ music. The first part of the article describes the climate of the organ music in that country before the appearance of the Six pièces author. It also contains a comprehensive description of French organ music of the “classical” and post-revolution periods along with their finest representatives. The second part is about César Franck’s organ music. The beginning showcases highlights from his biography and a short description of his composing and performing style. Next, the author talks about the most important stylistic and structural characteristics of the Sainte-Clotilde organ, constructed by the exceptional builder Cavaillé-Coll. Finally, shortly presented are three of his finest piece collections – Six pièces, Trois pièces and Trois chorals. The next part talks about César Franck’s relations with members of the Paris organ music circle at the time. Showcased are the relationships between the composer and the people he dedicated his organ solo work Six pièces. Briefly described are also contacts between Franck and two brilliant students of Jacques-Nicolas Lemmens. The fourth part describes Franck’s class from the Paris Conservatory, his teaching methods and the influence he had on his students. Presented are also schools of interpreting the Saint-Clotilde organists’ music that have been developed after his death as well as select editions of his works, publications about him and the most prominent recordings. The last part consists of information about the influence that the French organ school and César Franck had on Polish organists and composers such as Mieczysław Surzyński, Feliks Nowowiejski and Bronisław Rutkowski. Also, pointed out is the presence of his works on Polish organ festivals.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2022, 20; 97-121
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka „akompaniamentu” klawesynowego w XVIII-wiecznej Francji Zasady realizacji basse continuë według anonimowego rękopisu Traité d’accompagnement du clavecin et abrégé de composition (c. 1700)
The Art of Harpsichord Accompaniment in 18th-Century France. The Principles of ‘Basse Continuë’ Realization According to Anonymous Manuscript ‘Traité D’accompagnement du Clavecin et Abrégé de Composition’
Autorzy:
Aleksandrowicz, Miłosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036122.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Barok
klawesyn
organy
basso continuo
polifonia
muzyka dawna
muzyka francuska
ozdobniki
reguła oktawy
Baroque
harpsichord
organ
polyphony
ancient music
French music
ornaments
Règle de l’octave
Opis:
Artykuł przedstawia treść anonimowego rękopisu Traité d’accompagnement du clavecin et abrégé de composition z XVII/XVIII w. Spisano go w czasach, w których francuscy klawesyniści i organiści zaczęli się otwierać na stylistykę gry wypracowaną w XVII-wiecznej Italii. W rękopisie odnaleźć można szereg uwag dotyczących zasad akompaniamentu na instrumentach klawiszowych, czyli realizacji wielogłosowej partii klawesynowej lub organowej w oparciu o umieszczone nad linią basu cyfry (tzw. basse continuë).
This article concerns the performance practice of harpsichord-playing in 18th century France. The starting-point for reflection is anonymous manuscript ‘Traité d’accompagnement du clavecin et abrégé de composition’ (ca.1700) written in the times when the French harpsichordists and organists begin to open up to the style of keyboard playing developed in 17th century Italy. In this manuscript we can find the explanation of the system of abbreviation utilized to mark chordal relationships and the remarks on harpsichord ‘accompaniment’, ie the rules of playing a multi-voice harpsichord part based on the marks written above the bass line (the so-called ‘basse continuë’).
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 13; 183-191
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies