Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Epistemic modality" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Modalność epistemiczna w ustnych wypowiedziach maturzystów
    Epistemic modality in secondary school graduates’ spoken utterances
    Autorzy:
    Tabisz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/615534.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    utterance modality
    epistemic modality
    argumentative utterance
    spoken utterance
    educational discourse
    Opis:
    In this article the author analyses components of the epistemic modality, by means of which a student assesses the accuracy of views presented during the oral matriculation examination in the Polish language. Considering the specificity of spoken utterances during the oral matriculation examination, the epistemic modality can be defined as all kinds of information on an intellectual attitude of the speaker who, on the basis of his/her own knowledge and thinking processes which are taking place in his/her mind at a given moment, makes a “gradable” assessment of a view’s reliability. The analysed texts differ depending on the level of certainty of their authors as far as the communicated content is concerned and they can be divided into two basic groups: 1) utterances containing markers of a modal certainty function and 2) utterances with markers of a modal probability function and possibilities which are much more numerous in the examined material. The fact of highlighting the hypothetical nature of views by secondary school graduates comes from a specific asymmetry between an examinee and an examiner, non-equivalence not only of the played social roles but also of areas of knowledge between the speaker and the recipient. The assumption that the examiner knows more results in the fact that students increase the distance to the views which they communicate, what seems to be rather unfortunate because the uncertainty in relation to their own utterances does not favour achieving the recipient’s acceptance or support for the communicated views and this is one of the aims of an argumentative utterance.
    Źródło:
    Stylistyka; 2016, 25; 429-443
    1230-2287
    2545-1669
    Pojawia się w:
    Stylistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Partykuły epistemiczne w Rocznikach Jana Długosza
    Epistemic Particles in the Annals of Jan Długosz
    Autorzy:
    Koczarski, Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036312.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-16
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    particles
    epistemic modality
    Medieval Latin
    Jan Długosz
    Annals
    partykuły
    modalność epistemiczna
    łacina średniowieczna
    Roczniki
    Opis:
    Autor artykułu omawia użycie partykuł epistemicznych w Rocznikach Jana Długosza. Analizie zostały poddane zagadnienia ich dystrybucji w kronice oraz wzorców w obrębie literatury łacińskiej, z których Długosz mógł korzystać, wprowadzając partykuły do narracji. Uwagę poświęcono również zasięgowi oddziaływania partykuł epistemicznych w funkcji operatora modalnego oraz kwestii położenia tych leksemów w linearnym szyku zdania. Przeprowadzone analizy pokazują, że sposób użycia partykuł przez Długosza nie odbiega znacząco od normy językowej utrwalonej w łacinie klasycznej. Zasadniczy wywód został poprzedzony wstępem teoretycznym na temat badań nad partykułami w języku łacińskim i – ze względów metodologicznych i porównawczych – w języku polskim. W artykule wykorzystywane są bowiem propozycje terminologiczne i interpretacyjne wypracowane dla współczesnej polszczyzny przez Macieja Grochowskiego.
    This article discusses the use of epistemic particles in Jan Długosz’s Annals, a work considered the greatest achievement of Polish medieval historiography written in Latin. The analysis focuses on particles in the quantitative and distributional aspects. The semantics of these particles, their role in the narrative of the Annals, their syntax (in particular their relationship with hosting utterances), as well as their position in the linear order of the sentence are discussed in detail. This study has shown that Długosz’s use of these particles does not differ greatly from the norms of classical Latin. In the introductory section of the article, the author presents research on Latin and Polish particles, using the latter in an examination of Latin examples. The author’s treatment of this subject is indebted to the terminological and methodological strategies developed by Maciej Grochowski, which are given here extensive application.
    Źródło:
    Forum Lingwistyczne; 2021, 8; 1-16
    2449-9587
    2450-2758
    Pojawia się w:
    Forum Lingwistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyrażanie modalności w języku chorwackim, serbskim i polskim. Podobieństwa i różnice leksykalnych czasownikowych wykładników modalności
    Autorzy:
    Błachowicz-Wolny, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2152032.pdf
    Data publikacji:
    2021-02
    Wydawca:
    Towarzystwo Kultury Języka
    Tematy:
    modality
    alethic/epistemic/deontic modality
    modal structure
    lexical exponents of modality
    Croatian language
    Serbian language
    Opis:
    This paper describes the similarities and differences between the lexical verbal exponents of modality in the Croatian, Serbian, and Polish languages. This study demonstrates the usages and meanings of the Croatian, Serbian, and Polish verbal lexemes: musieć (must / have to), móc (can/may), mieć możliwość (be able to), chcieć (want), and presents their classifi cation from the angle of alethic, epistemic, and deontic modality.
    Źródło:
    Poradnik Językowy; 2021, 781, 2; 43-57
    0551-5343
    Pojawia się w:
    Poradnik Językowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O leksykalnych wykładnikach użycia interpretatywnego
    Autorzy:
    Holvoet, Axel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2049929.pdf
    Data publikacji:
    2011-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    Slavonic and Baltic languages
    interpretive use
    evidentiality and epistemic modality
    użycie interpretatywne
    partykuły
    ewidencjalność
    modalność epistemiczna
    modalność deontyczna
    Opis:
    The article deals with the marking of interpretive use (a notion introduced by Sperber & Wilson 1986 within the framework of their Relevance Theory) in grammar and the lexicon. The emphasis is on discourse particles marking interpretive use. Unlike what has often been assumed, the marking of interpretive use is distinct from evidentiality, although the lexical markers of interpretive use, evidentiality and epistemic modality are relatively weakly differentiated and cases of polyfunctionality are frequent. Interpretive use markers and their relationship to evidential and epistemic markers is here illustrated by examples mainly from Slavonic and Baltic languages.
    Źródło:
    Linguistica Copernicana; 2011, 5, 1; 77-91
    2080-1068
    2391-7768
    Pojawia się w:
    Linguistica Copernicana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Typy łacińskich przysłówków oceniających
    Types of Latin Evaluative Adverbs
    Autorzy:
    Górska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887540.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    przysłówki zdaniowe
    przysłówki oceniające
    aksjologia
    wartościowanie
    modalność epistemiczna
    ewidencjalność
    miratywność
    sentential adverbs
    evaluative adverbs
    axiology
    valuation
    epistemic modality
    evidentiality
    mirativity
    Opis:
    Artykuł ten jest propozycją uporządkowania nie dość konsekwentnego podziału podgrupy przysłówków zdaniowych określanych jako przysłówki oceniające. Propozycja ta polega przede wszystkim na oddzieleniu przysłówków oceniających w ścisłym sensie, czyli takich, które odwołują się do kategorii aksjologicznych od innych typów przysłówków oceniających. Wśród tych ostatnich można wyróżnić 1. przysłówki epistemiczne, za pomocą których mówiący dokonuje oceny prawdziwości propozycji (certe, certo, plane, profecto, sane, vero, vere, fortasse, forsitan), 2. przysłówki ewidencjalne, które wskazują, na jakiej podstawie mówiący wypowiada jakieś informacje (scilicet, videlicet) oraz 3. przysłówki miratywne, poprzez które mówiący daje wyraz zaskoczeniu, że dany stan rzeczy ma miejsce (inopinanter, inopinate, inopinato, necopinato). Wśród 4. przysłówków oceniających w ścisłym sensie można natomiast wyróżnić cztery podgrupy: a. ogólnie wartościujące (bene, male), b. odwołujące się do wartości poznawczych (sapienter, stulte, imprudenter, inepte, recte, falso), c. odwołujące się do wartości utylitarnych (opportune, feliciter, (per)commode incommode, perincommode) i d. odwołujące się do wartości moralnych (recte, falso, merito, iure, iniuria). W propozycji tej najbardziej dyskusyjne jest uznanie przysłówków wyrażających zaskoczenie za wykładniki miratywności, jako że jest to kategoria językowa dostrzeżona stosunkowo niedawno i nie dość dobrze rozpoznana.
    The article suggests ordering the division of the sub-group of sentential adverbs, defined as evaluative adverbs, that is not consistent enough. The suggestion consists first of all in separating evaluative adverbs in the strict sense, that is ones referring to axiological categories, from other types of evaluative adverbs. Among the latter the following ones may be distinguished: 1. Epistemic adverbs, with the help of which the speaker evaluates the truth of the proposition (certe, certo, plane, profecto, sane, vero, vere, fortasse, forsitan), 2. evidential adverbs that point the basis on which the speaker gives some information (scilicet, videlicet), and 3. mirative adverbs, with which the speaker expresses his surprise that the given state of affairs does occur (inopinanter, inopinate, inopinato, necopinato). Among 4.the evaluative adverbs in the strict sense, in turn, four sub-groups may be distinguished: a. generally evaluating (bene, male), b. referring to cognitive values (sapientier, stulte, imprudenter, inepte, recte, falso), c. referring to utilitarian values (opportune, feliciter, (per)commode incommode, perincommode), and d. referring to moral values (recte, falso, merito, iure, iniuria). In the suggestion, recognizing the adverbs expressing surprise as the marker of mirativity is the most arguable point, as it is a language category that has been noticed relatively recently and has not been yet well recognized.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 3; 97-109
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Epistemic modality expressed through modal verbs in Albanian
    Autorzy:
    Sejdiu-Rugova, Lindita
    Zogaj, Dalian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/567944.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    modality
    epistemic
    necessity
    possibility
    modal verbs
    mund ‘be able to’
    duhet ‘must/have to’ and do
    modalność
    epistemiczny
    konieczność
    możliwość
    czasowniki modalne
    mund ‘móc coś zrobić’
    duhet ‘musieć’ i do ‘robić’
    Opis:
    The article aims at investigating epistemic meanings expressed through modal verbs in Albanian on the grounds of the most recent semantic theories of modality. It adopts Huddleston and Pullum’s approach, namely the tripartite scheme of epistemic, deontic and dynamic modality, epistemic having the features of the speakers’ attitude to the factuality of past or present time situations. The strength of the speaker’s commitment according to Huddleston and Pullum (2002) is the basis for the distinction between the modal concepts of necessity and possibility. In Albanian, these two categories were expressed by the modal verbal ‘mund’ for possibility and ‘duhet’ for necessity. Unfortunately, Albanian standard grammars still pay little or no attention to the concept of modality in general. The research conducted in this article is one of the first attemptions to classify more specificallystructural units of epistemic modality , putting emphasis on main epistemic modal verbs. The frequency of usage and the type of epistemic modality associated to the modal verbs duhet, mund and do have been investigated, too. Moreover, other structural types expressing epistemic modality have been identified and marked as well. 
    Modalność epistemiczna wyrażana czasownikami w języku albańskimArtykuł ma na celu analizę znaczeń epistemicznych wyrażanych za pomocą czasowników modalnych w języku albańskim, opartych na współczesnych semantycznych teoriach modalności. W artykule przyjęte zostało podejście Huddlestona i Pulluma, a mianowicie trójstronny system modalności epistemicznej, deontycznej i dynamicznej. Modalność epistemiczna wyraża nastawienie mówiącego do prawdziwości sytuacji przeszłych bądź teraźniejszych. Według Huddlestona i Pulluma (2002) siła zaangażowania mówiącego stanowi podstawę do rozróżnienia pomiędzy modalnymi pojęciami konieczności i możliwości. W języku albańskim obie te kategorie zostały wyrażone za pomocą czasownika modalnego ‘mund’ określającego możliwość i ‘duhet’ określającego konieczność. Niestety standardowe gramatyki albańskie wciąż poświęcają zbyt mało uwagi lub też wcale nie skupiają się na ogólnym pojęciu modalności. Przedstawione badanie jest pierwszą próbą bardziej szczegółowej klasyfikacji jednostek strukturalnych modalności epistemicznej. Szczególny nacisk położony jest na główne epistemiczne czasowniki modalne. W artykule została także przeanalizowana frekwencja użycia i rodzaj modalności epistemicznej związanej z czasownikami modalnymi duhet, mund i do. Ponadto rozpoznane i scharakteryzowane zostały również inne typy czasowników wyrażających modalność epistemiczną.
    Źródło:
    Linguistica Copernicana; 2017, 14
    2080-1068
    2391-7768
    Pojawia się w:
    Linguistica Copernicana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies