Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Dostojewski" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
Dostojewski okiem Polaków. Omówienie książki Marka Wedemanna Polonofil czy Polakożerca? Fiodor Dostojewski w piśmiennictwie polskim lat 1847–1897
Autorzy:
Skalińska, Ewangelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624144.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Marek Wedemann
Fiodor Dostojewski
Opis:
Artykuł zawiera recenzję naukową książki Marka Wedemanna.
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2011, 10, 1; 87-93
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Все позволенно. "Братья Карамазовы" в современном театре
Autorzy:
Lappo, Irina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624441.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Teatr
Bracia Karamazow
Dostojewski
Opis:
Irina Lappo, “Everything is Permitted. «The Karamozov Brothers» in contemporary Theatrical performances” The paper, after a brief analysis of the basic motifs and structural features of Dostoyevsky’s novels, opens with the description of the historical performance of The Karamazov Brothers from 1910 presented in Moscow Artistic Theatre (MCHAT) and directed by Niemirovitsch-Dancenko. The main theme of this paper are three key performance of Dostoyevsky’s final novel: by Janusz Opryski (2010), Sylwa Kricikene (2011) and Lev Erenburg (2016).
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2017, 23
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolność jako boski fundament człowieczeństwa. Fiodora Dostojewskiego rozważania antropologiczne
Freedom as the Divine Foundation of Humannes. Fyodor Dostoevsky’s Anthropological Considerations
Autorzy:
Perkowska, Iwona Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945698.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Fiodor Dostojewski
Bóg
wolność
Opis:
No doubt, freedom is the main topic in the works of Dostoevsky. There is probably no other artist and thinker who would say about freedom more - broadly and profoundly describing all its complexity. Freedom constitutes the humanity and at the same time it is the greatest threat to mankind. Man gets freedom as a gift from God, as a key element of his ontic structure. This gift can be a curse, the engine of destruction, ballast, which one need to quickly dump on someone's shoulders. According to Dostoevsky, a man bows his head humbly before the miracle, authority and wealth. He gives his freedom to those who will show him even a semblance of a miracle, will gain an advantage over him, or provide material prosperity. Freedom becomes ill when used arbitrary, enslaves the other, leads to violence and dehumanization.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2013, 20
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska szkoła eseju – esej w polskiej szkole (na przykładzie Dostojewskiego Czesława Miłosza)
Polish School of Essay Writi,ng – Essay in Polish School (on Dostojewski by Czesław Miłosz)
Autorzy:
Goczał, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442067.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Szczecinie
Tematy:
esej
dydaktyka
Miłosz
Dostojewski
essay
didactics
Dostoyevsky
Opis:
W artykule zawarta została propozycja wykorzystania w ramach licealnej edukacji polonistycznej eseju – gatunku zróżnicowanego formalnie i treściowo, hybrydycznego i trudnego w odbiorze, lecz jednocześnie bardzo użytecznego dydaktycznie. Szerokie spektrum form eseistycznych ograniczone zostaje do tak zwanego „polskiego eseju” – pojęcia wprowadzonego i zdefiniowanego przez Czesława Miłosza. Przykładem realizacji gatunku i przedmiotem analizy jest tutaj esej samego Miłosza, Dostojewski – traktujący o wybranych wątkach z życia i twórczości rosyjskiego pisarza, a przede wszystkim prezentujący jego obraz w subiektywnym spojrzeniu polskiego noblisty.
The article offers a proposal of using essay, within high school Polish studies, as a genre which is diverse formally and substantially, hybrid and cerebral, still, useful in a teaching practice. The wide range of essayistic forms is limited to the so-called "Polish essay" – the notion introduced and defined by Czesław Miłosz. An example of genre implementation and a subject of analysis is his own essay entitled Dostojewski – discussing the selected aspects of life and writings of the Russian writer and, most of all, presenting his image from the subjective perspective of the Polish Nobel prize winner.
Źródło:
Edukacja Humanistyczna; 2016, 1; 97-105
1507-4943
Pojawia się w:
Edukacja Humanistyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów Bożej niemocy
Autorzy:
Sajdek, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668059.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Holocaust
radical evil
theodicy
Dostojewski F.
Žižek S.
Opis:
In the beginning the article is an attempt to answer the question whether there are conclusive arguments for non-existence of the God’s omnipotence. Maybe it is impossible to conclude because that depends on interpretation; e.g. Auschwitz can mean Yahweh abandoned His people or – on the contrary – it was a divine miracle they survived. On the other hand some philosophers argue that the radical evil eliminates freedom of interpretation – e.g. raping children cannot be a creation of a loving and powerful Creator. The study of the opinion of Slovenian thinker Slavoj Žižek leads to a „compromising” conclusion: the history of God’s impotence and people’s silence prove that an imperfect Creator is one before whom man can either fall to his knees or dance.
Źródło:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki; 2012, 2
2391-6540
2083-9952
Pojawia się w:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielki Inkwizytor a idea rosyjska
Autorzy:
Augustyn, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644005.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Dostojewski, Großinquisitor, politische Theologie, russische Idee
Dostoevsky, Grand Inquisitor, political theology, Russian idea
Dostojewski, Wielki Inkwizytor, teologia polityczna, idea rosyjska
Opis:
Der Artikel ist ein Versuch der philosophischen Interpretation der Figur des Großinquisitors – einer im Roman Die Brüder Karamasow von Fiodor Dostojewski entworfenen Gestalt. Die vorgeschlagene Interpretation greift auf die geschichtsphilosophisch-politischen Meinungen des russischen Schriftstellers zurück, die aus seinen publizistischen Äußerungen stammen. Die durchgeführten Analysen lassen einen inneren Zusammenhang zwischen der literarischen Figur des Großinquisitors mit dem Konzept der „russischen Idee“, in der sich Religion und Politik gemeinsam ergänzen (und eine eigenartige Variante politischer Theologie bilden).
This article is an attempt at a philosophical interpretation of the Grand Inquisitor, a figure from The Brothers Karamazov by Fyodor Dostoevsky. My interpretation refers to Dostoevsky’s historiosophical and political views as expressed in his journalistic writing. The analysis points to the connection between the literary figure of the Grand Inquisitor and the notion of the ‘Russian idea’, which posits the complementarity of religion and politics (constituting a variant of political theology).
Artykuł jest próbą filozoficznej interpretacji postaci Wielkiego Inkwizytora – figury wykreowanej przez Fiodora Dostojewskiego w powieści Bracia Karamazow. Zaproponowana interpretacja odwołuje się do poglądów historiozoficzno-politycznych rosyjskiego pisarza, zaczerpniętych z jego wypowiedzi publicystycznych. Przeprowadzone analizy pozwalają wskazać na wewnętrzny związek literackiej figury Wielkiego Inkwizytora z koncepcją „rosyjskiej idei”, w której religia i polityka wzajemnie się uzupełniają (stanowiąc swoisty wariant teologii politycznej).
Źródło:
Kultura i Wartości; 2015, 14
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geniusz i padaczka
Genius and epilepsy
Autorzy:
Motta, Ewa
Kazibutowska, Zofia
Gołba, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058222.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Dostojewski
Dostoyevsky
Flaubert
epilepsy
genius
van Gogh
padaczka
geniusz
Opis:
Introduction: In 1896, in his work The Man of Genius, Lombroso presented a daring concept about key role of epilepsy in genesis of human genius. Aim of paper: The aim of this paper is to present the history of lives of some outstanding men and women afflicted by epilepsy and controversies associated with this diagnosis. Discussion: Mahomet most probably suffered partial seizures since his 4th decade and his visions were subsequently denoted by his followers. Some authors believe, that the heroic Jeanne d’Arc had epileptic seizures caused by an intracranial tuberculoma. A brain tumor might have been a cause of Julius Caesar’s epilepsy. Dostoyevsky had secondarily generalized seizures with ecstatic aura and used his epilepsy-associated experiences in his literary works. Personages of his books The Brothers Karamazov and The Idiot also suffered epilepsy. Based on an analysis of Dostoyevsky case, Freud suggested a neurotic background for his condition. Retrospective attempts at determining the nature of van Gogh’s illness include a dozen or so different diagnoses, of which epilepsy seems the most probable. Descriptions of partial complex seizures may be found in many letters by van Gogh to his brother Theo and are also reported by the artist’s doctor. Antiepileptic drugs available then and implemented by van Gogh (potassium bromide and digitalis) might have had an impact on his artistic output. Digitalis side-effects leading to visual disturbances are illustrated by his works Starry Night and Night Café. Flaubert, who suffered three types of epileptic seizures (partial simple, partial complex and secondary generalized), was considered by Sartre a hysteric. Flaubert’s epilepsy was probably caused by a congenital vascular malformation in the occipital lobe, which probably caused his death too.
Wprowadzenie: W 1896 r. Lombroso w swoim dziele Człowiek – geniusz przedstawił śmiałą teorię o kluczowej roli padaczki w genezie geniuszu. Cel: Celem pracy jest przedstawienie historii niektórych wielkich ludzi chorujących na padaczkę oraz kontrowersji związanych z rozpoznaniem u nich tej choroby. Omówienie: Mahomet miał najpewniej napady częściowe złożone od 40. r.ż., a opisywane przez niego wizje były odnotowywane również przez jego zwolenników. Uważa się, że u bohaterskiej Joanny d’Arc występowały napady padaczkowe jako konsekwencja gruźliczaka mózgu. Guz mózgu mógł być przyczyną padaczki również Juliusza Cezara. Z kolei Dostojewski, mający napady wtórnie uogólnione z ekstatyczną aurą, wykorzystywał swoje doświadczenia związane z chorobą w twórczości literackiej. Bohaterowie jego książek Bracia Karamazow i Idiota także cierpią na padaczkę. Analizując przypadek Dostojewskiego, Freud sugerował tło nerwicowe choroby. Retrospektywne próby ustalenia, na co chorował van Gogh, obejmują kilkanaście rozpoznań, z których padaczka wydaje się najbardziej prawdopodobna. Opisy napadów częściowych złożonych van Gogha znane są z jego licznych listów do brata Thea, a także z relacji lekarza artysty. Stosowane przez van Gogha ówczesne leki przeciwpadaczkowe (bromek potasu i naparstnica) miały wpływ na jego twórczość artystyczną. Niepożądane działanie naparstnicy powodujące zaburzenia widzenia znalazło swój wyraz w dziełach Gwiaździsta noc i Nocna kawiarnia. Flauberta, który miał aż trzy rodzaje napadów (częściowe proste, częściowe złożone i wtórnie uogólnione), Sartre uważał za histeryka. Przyczyną napadów Flauberta była najpewniej wrodzona malformacja naczyniowa okolicy potylicznej, która najprawdopodobniej doprowadziła również do jego śmierci.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2010, 10, 4; 190-193
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stawrogin – personifikacja zła
Stavrogin – the personification of evil
Autorzy:
Jastrząb, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497080.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
Dostojewski
demon
ateizm
nihilizm komunizm
Dostoyevsky
atheism
nihilism
communism
Opis:
Characters such as Stavrogin in the novel Demons by Fyodor Dostoyevsky reveal the writer’s deep and astute knowledge of demonology. It has long been known that in his novels the writer contained considerations about not only the philosophical but also theological aspects of life, including Christology. His novel Demons is a literary tractate about the destructive influences of nihilistic and communist ideologies, both on society and on the human condition. The central character of the novel is Nikolai Vsevolodovich Stavrogin, the son of Varvara Petrovna, and he is the most demonic hero of Dostoyevsky’s. Ever one of the people whom he encountered fell under his charm, and they would then become be spiritually and morally depraved and ruined. Among the characters that come into contact with Stavrogin are those who then eventually committed suicide. We are dealing with a hero who has become separated and isolated from society, and who comes across as being amoral and demonised. Dostoyevsky was very keen to show a society that creates their rights and the principles of social co-existence without God. Undoubtedly, the novel Demons is in the history of world literature one of the most discerning analyses of a civilization built without God.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2017, 1(15); 135-143
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Erotyzm – zło – intensywność: Dostojewski i Bataille
Eroticism – Evil – Intensity: Dostoevsky and Bataille
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517821.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:
Dostojewski
Bataille
erotyzm
zło
intensywność
autentyczność
Dostoevsky
eroticism
evil
intensity
authenticity
Opis:
W niniejszym tekście podejmuję się analizy literackich i filozoficznych podobieństw, jakie występują pomiędzy dwoma z pozoru całkowicie różnymi pisarzami: Fiodorem Dostojewskim i Georges’em Bataille’em. Badam przede wszystkim związki między transgresją normatywnych kodów kulturowych a poczuciem spełnienia i autentyczności egzystencji, której poszukują tzw. negatywni bohaterowie Dostojewskiego i które można problematyzować w kontekście filozofii Georges’a Bataille’a. Wszystkie śledzone przeze mnie wątki z Dostojewskiego odnajdują się na osi kategorii: erotyzm-zło-intensywność (autentyczność) i wpisują w problem mrocznej satysfakcji, jakiej doznaje jednostka w aktach przemocy i okrucieństwa wobec innych, samozatraty, doświadczenia wyniszczającej miłości, konfrontacji z ekstremalnym ryzykiem oraz samo-upodlenia i duchowej ruiny, którą waloryzuje się wyżej od harmonijnego i spokojnego życia. Moje dociekania sytuują się na pograniczu literaturoznawstwa i filozofii, chociaż to właśnie filozoficzna bliskość Dostojewskiego i Bataille’a interesuje mnie najbardziej. Z tego powodu umieszczam na marginesie ideologiczne i literackie konteksty stojące za kreacjami rosyjskiego pisarza, skupiając się bardziej na egzystencjalno-psychologicznym wymiarze jego dzieła, który Lew Szestow określił swego czasu mianem „filozofii podziemia” – filozofii tragedii i beznadziei w obliczu paradoksalnej natury człowieka. Ostatecznie, moje analizy mają w zamierzeniu pokazać Dostojewskiego jako wielkiego „nieobecnego” Batraille’owskiej „filozofii bliskości”.
The following paper is an attempt at a comprehensive analysis of literary and philosophical congruences between seemingly distant writers: Fyodor Dostoevsky and Georges Bataille. I want to investigate here the question considered in both of the authors’ works, and concerning the relation between transgression of normative cultural codes and the sense of fulfillment and authenticity of existence. I discuss numerous ideas, motives and imageries essential in Dostoevsky in order then to problematize them from the perspective of Bataille’s philosophy. The article builds on the axis of categories such as eroticism – evil – intensity (authenticity) and extracts from the works of Dostoevsky and Bataille the idea of an eerie satisfaction awaken in man by acts of violence and cruelty; loss of self, ruination in love, confrontation with deadly risk, self-depreciation, and spiritual laceration preferred over a life in harmony. The study is situated at the crossroads of literary studies and philosophy, nevertheless it is the philosophical proximity of these two figures that interests me the most. Therefore I am less interested in purely Russian, historical, ideological and literary contexts that stand behind Dostoevsky’s literary creations than the existential and psychological aspect of his oeuvre which Lev Shestov characterized as a “philosophy of the underground” – philosophy of tragedy and hopelessness in the face of human paradoxical nature. In the final instance, my investigation is expected to present Bataille as a figure essentially lacking, or rather never sufficiently admitted, within Bataille’s philosophical thought.
Źródło:
Tematy z Szewskiej; 2015, Errotyzm 2(16)/2015; 7-38
1898-3901
Pojawia się w:
Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wątki ofiarnicze
Sacrificial Motifs
Autorzy:
Etkind, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467876.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Teoria literatury
Imperializm
Fiodor Dostojewski
Ideologia
Literary Theory
Imperialism
Fyodor Dostoevsky
Ideology
Opis:
Treating the imperial experience as its departure point, the article identifies a parallel relationship between the empire and the people reflected by the relationship between a man and a woman, the former presented as a noble savage the latter as a victim of the imperialist situation. The space outlined between them is however further complicated by the counter-character of the “man of culture” who interrupts the purity of the idyllic environment and contaminates it with historical and ideological dilemmas illustrated, among other works, in Dostoyevsky’s novels.
Wychodząc od dyskusji nad doświadczeniami imperialnymi, niniejszy artykuł dostrzega paralelę pomiędzy relacją imperium - lud a relacją mężczyzna kobieta, w której jedno z nich przedstawione jest jako szlachetny dzikus a drugie jako ofiara imperializmu. Tak nakreślona sytuacja zostaje jednak zaburzona przez trzeci czynnik: "człowieka kultury", który zaburza czystość idylicznego porządku i zartuwa go historycznymi i ideologicznymi dylematami, opisanymi, między innymi, w powieściach Dostojewskiego.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2015, 31
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza etyczna fenomenu uczciwości na podstawie powieści Fiodora Dostojewskiego Bracia Karamazow
Autorzy:
Janas, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426885.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
honesty
Fyodor Dostoyevsky
Aristotle
ethics
literature
uczciwość
Fiodor Dostojewski
Arystoteles
etyka
literatura
Opis:
This paper is written by using ethical analysis method to depict the significance of phenomenon of honesty by the example of The Brothers Karamazov by Fyodor Dostoyevsky. For this purpose The Nicomachean Ethics and The Great Ethics of Aristotle is used to accomplish an assessment of characters and their behavior. The significance of raising problems in the novel enable interpretation of the composition not only as a novel but also as a tragedy. In the last part of the article characteristic of one of main characters, Dymitry is introduced. His features allow to classify him as a figure of the tragedy, whose actions do not result from dishonorableness or shabbiness but from hamartia. The aim of the article is to show ethical analysis method of literary works as a method of interpretation and reception of a novel by showing values hidden in the text.
W artykule została zastosowana metoda analizy etycznej w celu przedstawienia znaczenia fenomenu uczciwości na przykładzie powieści Fiodora Dostojewskiego Bracia Karamazow. Etyka nikomachejska oraz Etyka wielka Arystotelesa zostały wykorzystane do dokonania oceny etycznej bohaterów powieści i ich działań. Ranga poruszanych przez pisarza problemów umożliwia interpretację dzieła jako powieści – tragedii. W ostatniej części artykułu została przedstawiona charakterystyka jednego z tytułowych bohaterów powieści, Dymitra, z uwzględnieniem cech umożliwiających uznanie go za bohatera tragedii, którego czyny nie wynikają z nikczemności i podłości, ale z powodu „zbłądzenia”. Celem artykułu jest ukazanie analizy etycznej dzieł literackich jako sposobu interpretowania i odbioru samego dzieła przez pryzmat ukazanych w nim wartości.
Źródło:
Logos i Ethos; 2019, 50, 2; 87-106
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sceniczne adaptacje powieści Zbrodnia i kara Fiodora Dostojewskiego w Krakowie w latach 2000-2015
Theatrical adaptations of Fyodor Dostoevskys novel Crime and Punishment in Krakow 2000-2015
Autorzy:
Karlikowska-Pąsiek, Magdalena Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460003.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
teatr
Polska
Rosja
Dostojewski
literatura
kultura
theater,
Polska
Russia
Dostoyevsky
literature
culture
Opis:
Cel badań. Celem badań było sprawdzenie, które wątki powieści Fiodora Dostojewskiego polski reżyser pominął lub zmienił i jaki jest tego efekt dla przedstawienia jako całości. Metodologia. Przedmiotem badań były adaptacje sceniczne utworów Fiodora Dostojewskiego wystawiane w krakowskich teatrach repertuarowych w latach 2000 – 2015. W pracy został przeanalizowany polski scenariusz adaptacji powieści „Zbrodnia i kara” w reżyserii Waldemara Śmigasiewicza (2007). Hipoteza robocza zakłada, że przenoszenie dzieł literackich z jednej formy do drugiej (dzieło literackie – teatr) i z jednej kultury do drugiej (Rosja – Polska) wiąże się z utratą niektórych wątków. Wyniki. Analiza wykazała, że Waldemar Śmigasiewicz zmieniając formę przekazu dzieło literackie – teatr) oraz przenosząc utwór z jednej kultury do drugiej (Rosja – Polska) dokonał licznych skrótów w tekście powieści. Waldemar Śmigasiewicz w przedstawieniu „Zbrodnia i kara” skupił się przede wszystkim na kondycji psychicznej Raskolnikowa oraz na dramatyczności procesu dochodzenia do świadomości zbrodniarza. Wnioski. W badaniu zostały wzięte pod uwagę aspekty przekładu dzieła literackiego na dzieło sceniczne. Badanie modyfikacji treści oryginalnego tekstu oraz przekładu nie ma na celu oglądu spostrzeżeń polskiego widza. Uzyskane wyniki przedstawiają jedynie możliwość odkodowania i zrozumienia najważniejszych wątków powieści „Zbrodnia i kara”, jaką widzowi daje reżyser.
Purpose of research. The primary objective was to check which topics of Fyodor Dostoyevsky's novel, had omitted or changed by polish director and what the effect is for whole performance. Methodology. The subject of objective studies were stage adaptations of works by Fyodor Dostoevsky exhibited in Krakow repertory theaters in the years 2000 - 2015. The articel analyzed the Polish scenario of adaptation of the novel "Crime and Punishment" directed by Waldemar Śmigasiewicz (2007). The working hypothesis is that the transfer of literary works from one form to another (literary work - theater) and from one culture to another (Russia - Poland) is associated with the loss of some threads. Results. The analysis showed that Waldemar Śmigasiewicz by changing the form of the message (literary work - theater) and by transferring the work from one culture to another (Russia - Poland), made numerous abbreviations in the text of the novel. Waldemar Śmigasiewicz in the performance "Crime and Punishment" focused primarily on the mental condition of Raskolnikov and the drama of the process of reaching the consciousness of a criminal. Conclusions. The study took into account the aspects of transformation a literary work into a stage work. The examination of the modification of the content of the original text and translation is not intended to inspect the observations of the Polish viewer. The obtained results show only the possibility of decoding and understanding the most important themes of the novel "Crime and Punishment", which the viewer gives the director.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2018, 8; 534-542
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosja – Europa – Polska. Odwieczny problem
Russia – Europe – Poland. An Age-Old Problem
Autorzy:
Zarębska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200757.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
Russia
Polska
Ukraine
Wł. Putin
„Russian soul”
F. Dostojewski
A. Mickiewicz
A. Pushkin
Opis:
Relationship: Russia – Europe is an important component of the political situation in contemporary Europe and the world. This also applies to Poland. Today, due to the war in Ukraine, this is an extremely topical subject matter. This is a question about Russia. Two positions have been formed in the tradition of culture and journalism. According to one, Russia is totalitarian country and an aggressor. And this is the „Russian soul”; Putin today. Russia is not changing. This means that there can be no acceptance of this state of affairs. It can only respond to „strenght” with „force”. According to the second position, such thinking means staying in the world of stereotypes and myths. There is no such thing as „Russian soul”. This means that Russia is not Putin. There is „Russia as such”. And we need to cooperate with this country. It is an anti-Putin opposition (M. Khodorkowsky, G. Kasparov, A. Navalny…). And today – as it was in the past – Poland remains in the circle of this dilemma.
Źródło:
Polonia Journal; 2022, 15; 143-161
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ duchowości Pustelni Optyńskiej na twórczość rosyjskich filozofów i pisarzy XIX w.
The Influence of the Spirituality of the Optina Monastery on the Work of Russian Philosophers and Writers of the Nineteenth Century
Autorzy:
Kuprjanowicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420356.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Pustelnia Optyńska
starcy
Kirejewski
Gogol
Leontjew
Dostojewski
The Optina Monastery
The Elders
Kireyevsky
Leontyev
Dostoyevsky
Opis:
Monastery w Rosji w XIX–stym wieku miały bardzo duży wpływ na naród. Jednym z takich monasterów był właśnie wtedy Kozielski Monaster Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni zwany Pustelnią Optyńską. Był to taki ośrodek duchowy, do którego przybywali pielgrzymi nie tylko z prostego ludu. Częstymi gośćmi w monasterze byli rosyjscy filozofowie i pisarze. Duchowe pożywienie, jakie otrzymywali od mnichów wpływało na ich twórczość i życiowe dążenia. Starcy z Pustelni Optyńskiej stawali się dla nich duchowymi przewodnikami i moralnymi autorytetami, a nawet twórczą inspiracją. Twórcami rosyjskiej kultury tego okresu mającymi kontakt z Pustelnią Optyńską byli m.in. Iwan Kirejewski, Nikołaj Gogol, Fiodor Dostojewski i Konstantin Leontjew. Żywe kontakty ze starcami z Pustelni Optyńskiej otwierały w filozofach i pisarzach pokłady głębokiej duchowości, podtrzymujące ich siły do moralnego przeobrażenia nie tylko własnej osoby, ale i całego społeczeństwa.
Monasteries in nineteenth century Russia had a major influence on the nation. One such example was the Monastery of the Entrance of the Mother of God into the Temple in Kozelsk, which is also known as the Optina Monastery. The pilgrims who travelled to this spiritual centre were not only common people. Russian philosophers and writers were also guests at the monastery on several occasions. The spiritual nourishment which they received from the monks influenced their creativity and life aspirations. The Elders of the Optina Monastery became for them spiritual guides and moral authorities, and even creative inspiration. The creators of Russian culture at that time, who were in contact with the Optina Monastery include, Ivan Kireyevsky, Nikolai Gogol, Fyodor Dostoevsky and Konstantin Leontyev. Personal contact with the Elders of the Optina Monastery contributed to the these philosophers’ deeply spiritual views, which sustained their strength for the moral transformation not only of their own person, but also of the whole of society.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 57-64
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbliżenie dwóch gigantów: Norwid i Dostojewski
The Encounter of Two Giants: Norwid and Dostojewski
Autorzy:
Zieliński, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117500.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dostojewski
XIX wiek
Norwid
komparatystyka
paralela literacka
comparative research
Dostoevsky
a literary parallel
Nineteenth Century
Opis:
Omówienie, niepozbawione akcentów osobistych, książkowej wersji rozprawy doktorskiej Ewangeliny Skalińskiej, poświęconej Norwidowi i Dostojewskiemu. Autor omawia trójdzielną kompozycję rozprawy, zwracając uwagę na brawurowość analizy porównawczej Assunty Norwida i Łagodnej Dostojewskiego. Wskazuje też na otwartość zaprezentowanego projektu badawczego. Na zasadzie pars pro toto omówiona została paralela dwóch tekstów „londyńskich” – Larwy Norwida i Zimowych notatek z lata Dostojewskiego. W zakończeniu mowa jest o inspirującej roli książki – wypełnia ona istotną lukę oraz wyznacza horyzont dalszych prac komparatystycznych.
A personal review of the book version of Ewangelina Skalińska’s doctoral thesis devoted to Norwid and Dostoevsky. It discusses the threefold composition of the dissertation and underlines the dashing comparative analysis of Norwid’s Assunta and Dostoevsky’s A Gentle Creature. The open character of the research project is stressed. The reviewer discusses in detail another parallel, between two London texts: Norwid’s The Larva and Dostoevsky’s Winter Notes on Summer Impressions. In conclusion there is a passage on the inspiring role of Skalińska’s book, which fills an important gap and draws a horizon for the future comparative research.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2020, 38; 247-251
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies