Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Dio" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Wpływ tradycji literackiej i rzeczywistości okresu pryncypatu na obraz ustrojów w Historii rzymskiej Kasjusza Diona (LII 1-40)
THE INFLUENCE OF THE LITERARY TRADITION AND OF THE REALITIES OF THE PRINCIPATE ON THE CONSTITUTIONAL DEBATE IN CASSIUS DIO’S ROMAN HISTORY LII 1-40
Autorzy:
Kułaj, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/702907.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Cassius Dio
Greek and Latin political terminology
Opis:
An analysis of the way in which the terms pertaining to the Principate are used in books XLIV-LVI of Cassius Dio’s work, and especially in book LII, containing the debate between Agrippa and Maecenas on the future constitution of Rome, leads to the conclusion that the scholars who claim that Cassius Dio describes the Principate from the Greek political perspective are wrong: though he uses Greek terms, they are substitutes for Latin ones, used in Roman political life of the period.
Źródło:
Meander; 2008, 63, 1-4; 108-124
0025-6285
Pojawia się w:
Meander
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja Historii rzymskiej Kasjusza Diona w rozdziale Epitome Jana Ksyfilinosa poświęconym Pompejuszowi
Reception of Cassius Dio’s Roman History in Pompey’s Chapter of John Xiphilinos Epitome
Autorzy:
Biały, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33920692.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Dio
Xiphilinos
Epitome
Rome
Byzantium
Dion
Ksyfilinos
Rzym
Bizancjum
Opis:
Pomimo ogromnego znaczenia jako świadectwa niezachowanych partii Historii rzymskiej Kasjusza Diona, Epitome Ksyfi linosa to jedno z najmniej rozpoznanych źródeł bizantyńskich. Postrzegane było dotychczas jako wytwór nieoryginalny, którego autor był jedynie pasywnym i czasem niekompetentnym kopistą. Dla badaczy starożytnego Rzymu Ksyfi linos stanowił jedynie substytut Diona, a dla bizantynistów był autorem nieinteresującym. Analiza Epitome – na przykładzie jego pierwszego rozdziału poświęconego Pompejuszowi, zastosowanej w nim struktury narracyjnej i metod pracy Ksyfi linosa – pokazuje, że autor aktywnie kształtował swe dzieło, zgodnie z własnymi upodobaniami literackimi i z poszanowaniem konwencji funkcjonujących w XI-wiecznej historiografii bizantyńskiej. Epitome, dzieło o charakterze dydaktycznym, dedykowane cesarzowi Michałowi VII Doukasowi, było intelektualnym produktem epoki, w której antyczne korzenie Bizancjum zaczęły odgrywać coraz większą rolę w bieżącym dyskursie politycznym. Było też pierwszym dziełem historiografii bizantyńskiej, które tak wiele miejsca poświęciło historii Rzymu przed ustanowieniem cesarstwa.
Xiphilinos’ Epitome constitutes one of the most understudied Byzantine sources despite its great importance and role as a transmitter of the unpreserved parts of Cassius Dio’s Roman History. Until recently it was mainly perceived as an unoriginal product whose author was only a passive and often incompetent copyist. For scholars of Ancient Rome Epitome was seen only as a substitute for Dio, while Byzantinists deemed Xiphilinos as an uninteresting author. Analysis of Epitome’s first chapter devoted to Pompey shows that in fact, he was an author who actively shaped his work according to his own literary tastes and trends functioning in eleventh-century Byzantine historiography. Epitome, a didactic work dedicated to the emperor Michael VII Doukas, was an intellectual product of an era where the ancient roots of Byzantium started to play an increasingly important role in contemporary political discourse. It was also the first work of Byzantine historiography which devoted as much space to Roman history before the establishment of imperial monarchy.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 45-87
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojny zewnętrzne Septymiusza Sewera w ocenie Kasjusza Diona i Herodiana
Autorzy:
Zioła, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644076.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Cassius Dio
Herodian
L. Septimius Severus
Außenkriege
Herodianus
L. Septimuius Sever
External wars
Kasjusz Dion
L. Septymiusz Sewer
Wojny zewnętrzne
Opis:
Unter Kaiser L. Septimius Severus war der römische Staat in mehrere Konflikte mit benachbarten Völkern involviert. Einige von diesen Kriegen sind uns aus literarischen Quellen bekannt – hauptsächlich aus Römischer Geschichte von Cassius Dio und Geschichte des römischen Kaiserreiches von Herodian. Der erste lebte zur Zeit der Herrschaft von Septimius Severus und beschrieb die damaligen Geschehnisse als ihr Augenzeuge. Als Mitglied des Kaiserrads (Consilium principis) konnte er sich mit dem Mechanismus der kaiserlichen Entscheidungen vertraut machen. Der zweite lebte einige Zeit später und schilderte alle Ereignisse aus den ihm zugänglichen Quellen. Beide Autoren stellten die zeitgenössischen Geschehnisse dar und beide äußerten ihre Meinung zu den von Severus geführten Kriegen. Der Artikel setzt sich zum Ziel, die Auffassungen der beiden Autoren vorzustellen und auf die Quellen der von ihnen geäußerten Meinungen hinzuweisen. Dadurch lässt sich feststellen, ob die Autoren im Stande waren, die dargestellten Ereignisse auf eine objektive Art und Weise zur Darstellung zu bringen.
Roman emperor L. Septimius Severus was involved in many conflicts with Roman’s Empire neighboring states. Few of them are known from literary sources – mainly from Roman history written by Cassius Dio and History of the Roman Empire written by Herodianus. First of them was living in the times of Severus and described events as theirs witness. As a member of emperor’s council he had the possibility to get to know how the decisions were undertaken. Herodianus was living a little later and all events described from available to him sources. Both of this authors described events close to their times and both of them had expressed their opinions about wars against external enemies conducted by Septimius Severus. The purpose of that article is to present views and opinions of those two ancient authors. What is more, the sources of their opinions will be traced in order to check, the plausibility of their relations.
W okresie rządów cesarza L. Septymiusza Sewera państwo rzymskie zaangażowane było w liczne konflikty z sąsiednimi ludami. Kilka z tych wojen znanych nam jest ze źródeł literackich – głównie z Historii rzymskiej autorstwa Kasjusza Diona oraz Historii Cesarstwa rzymskiego autorstwa Herodiana. Pierwszy żył w okresie rządów Septymiusza Sewera i wydarzenia tych czasów opisał jako ich naoczny świadek. Jako członek rady cesarza (Consilium principis) miał możliwość zapoznać się z mechanizmem podejmowania decyzji przez cesarza. Drugi żył nieco później i wszystkie wydarzenia opisał z dostępnych mu źródeł. Obaj autorzy opisali bliskie ich czasom wydarzenia i obaj wyrazili swoje opinie i osądy na temat wojen zewnętrznych toczonych przez Septymiusza Sewera. Celem artykułu jest zaprezentowanie ich poglądów oraz określenie źródeł wyrażanych przez nich opinii. Pozwoli to także określić, czy autorzy ci byli w stanie opisywane przez siebie wydarzenia przedstawić w sposób obiektywny.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2016, 19
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Św. Tomasz i jego metafizyka istnienia
San Tommaso d’Aquino e la sua metafisica dell’essere
Autorzy:
Majkrzak, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057891.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Akt
Bóg
byt
filozofia
istnienie
istota
konieczność
kryzys
metafizyka
możność
przygodność
Atto
Dio
filosofia
esistenza
essenza
necessita
crisi
metafisica
potenza
contingenz
Opis:
Per metafisica si intende quella parte eminentne della filosofia che si propone di rinvenire una spiegazione esaustiva e conclusiva del mondo. Essa studia la ragione ultima dell’ente. Gli storici e gli commentatori dell’Aquinate avevano sempre identificato la metafisica di San Tommaso d’Aquino con la metafisica di Arisotele. La vasta tematica che fa parte della metafisica, san Tommaso l’ha affrontato soltanto occasionalmente, in svarie opere senza nessuna pretesa di elaborare una teoria metafisica nuova. E merito insigne dell’esegesi tomistica del secolo XX l’aver messo in luce sia l’originalità sia la grandezza del pensiero metafisico di san Tommaso d’Aquino. Tutta l’indagine metafisica di Aristotele muove verso la sostanza. Invece per san Tommaso ciò che costituisce l’ente in quanto ente e l’essere, poiché, per definizione l’ente non e altro che ciò che possiede l’essere, e più precisamente ancora l’ente e ciò che partecipa all’essere. Tommaso e convinto che l’essere e „l’atto di tutti gli atti e la perfezione di tutte le perfezioni”.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2021, 10; 37-55
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg Stwórcą człowieka
Dio è il Creatore dell’uomo
Autorzy:
Kunka, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233932.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Stwórca
stworzenie
człowiek
„obraz i podobieństwo” Boże
„sprawiedliwość wobec Stwórcy”
the Creator
the creation
the human
„image and likeness” of God
„justice towards Creator”
il Creatore
la creazione
l'uomo
„immagine e somiglianza” di Dio
„giustizia verso il Creatore”
Opis:
La creazione dell'uomo è stato l'evento importante, anche per Dio. Per motivo dell'uomo Dio è per il mondo non solo il Creatore. L'intera storia della salvezza ne testimonia chiaramente. Il fatto che Dio è il Creatore dell'uomo, garantisce la corretta valutazione degli uomini e tutte le cose umane. L'uomo intero è immagine di Dio. Tutto ciò che costituisce l'essenza dell’uomo, ha il suo riferimento al Creatore. Il Creatore ha il diritto della Sua creazione, anche dell'uomo. Nessun altro ha il diritto dell'uomo come Dio, che lo ha creato. Dio è per l'uomo il garante della dignità umana già al livello della creazione, e poi di tutta la storia della salvezza.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2011, 3; 187-199
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dydaktyka dla katechetyki
Teaching for Catechetics
Una didattica per la catechetica
Autorzy:
Zellma, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462205.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
dydaktyka
katechetyka
dydaktyka katechezy
literatura katechetyczna
miejsce dydaktyki w katechetyce
rola dydaktyki w katechetyce
zasada wierności Bogu i człowiekowi.
teaching
catechetics
teaching catechism
catechetical literature
the place of teaching in catechetics
the role of teaching in catechetics
the principle of fidelity to God and to man.
didattica
catechetica
didattica di catechesi
letteratura catechistica
luogo di didattica in catechetica
il ruolo della didattica in catechetica
l principio della fedeltà a Dio e all’uomo.
Opis:
W polskiej literaturze katechetycznej końca XX i początku XXI wieku uwidacznia się zwrot ku dydaktyce. Katechetycy, odwołując się do zasady wierności Bogu i człowiekowi, analizują kwestie dotyczące realizacji nauczania religii w szkole i katechezy parafialnej. Prezentowany tekst stanowi głos w dyskusji toczącej się wokół miejsca dydaktyki w katechetyce. Nie pretenduje do formułowania ostatecznych rozwiązań. Ma raczej formę szkicu, sygnalizującego problematykę. Najpierw dokonano wyjaśnienia centralnych kategorii badawczych. Zwrócono przy tym uwagę na rozumienie terminów: „dydaktyka dla” i „katechetyka”. Przywołano też badania katechetyków, którzy od dawna zajmują się dydaktyką katechezy (np. W. Kubika, J. Szpeta, S. Kulpaczyńskiego). Następnie opisano status dydaktyki w katechetyce. Zwrócono uwagę na służebną i pomocniczą rolę dydaktyki w katechetyce. Opisano przy tym cztery funkcje (deskryptywno-diagnostyczną, eksplanacyjną predykcyjno-prospektywna i praktyczną), jakie spełnia dydaktyka w katechetyce. W końcowej części podjętych analiz zwrócono uwagę na sposoby zastosowania osiągnięć współczesnej dydaktyki w katechetyce i na kwestie otwarte, wymagające w przyszłości dyskusji oraz weryfikacji empirycznej.
In the Polish catechetical literature of the late twentieth and early twenty-first century there reveals a turn towards teaching. Religious educators, referring to the principle of fidelity to God and to man analyze issues related to the implementation of religious education in the schools and catechesis in parishes. The presented text is a voice in the ongoing debate about the place of teaching in catechetics. It does not pretend to formulate definitive solutions. It has a form of a sketch rather, signalling problems. First was to clarify the central category of research. Attention was paid to the understanding of the terms "teaching for" and "catechetics". Religious educators' studies were cited, who have long been involved in teaching catechism (eg W. Kubik, J. Szpet, S. Kulpaczyński). Then there was described the status of teaching in catechetics. Attention was drawn to the servant and supporting role of teaching in catechetics. There were described four functions (descriptive-diagnostic, explanatory, predictive-prospective and practical ones) that the teaching meets in catechetics. In the final part of the analyses undertaken there were highlighted the ways of using the achievements of modern teaching in catechetics and also the open issues requiring future discussions and empirical verification.
Letteratura polacca riguardo catechetica della fine del XX e dell’inizio del XXI secolo rivela una svolta verso la didattica. Gli scienziati, riferendosi al principio di fedeltà a Dio e all’uomo, analizzano le questioni relative all’attuazione dell’insegnamento della religione nelle scuole e catechesi parrocchiali. L’articolo è una voce nel dibattito in corso attorno a luogo di didattica in catechetica. In primo luogo, è stata data una spiegazione delle principali categorie della ricerca, notando la comprensione dei termini “didattica per” e “catechetica”. Si citano anche dei ricercatori che sono da tempo impegnati nella didattica della catechesi, poi si descrive lo status di didattica in catechetica. È discusso il ruolo subalterno e di sostegno di didattica in catechetica, descrivendo le funzioni della didattica in catechetica. In conclusione, l’attenzione è stata attirata da modi di utilizzare i risultati della didattica moderna in catechetica e le questioni aperte che richiedono discussioni future e verifica empirica.
Źródło:
Studia Katechetyczne; 2013, 9; 103-124
0138-0672
Pojawia się w:
Studia Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies