Temat: Diclofenac - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Oznaczanie wybranych niesteroidowych leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych w środowisku wodnym
Determination of selected nonsteroidal anti-inflammatory drugs in the aquatic environment
Autorzy:: Kudlek, E.
Bohdziewicz, J.
Dudziak, M.
Grübel, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/960235.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: diklofenak
ibuprofen
ekstrakcja SPE
GC-MS (EI)
diclofenac
SPE
Opis:: Obecność związków farmaceutycznych w środowisku wodnym wymusza opracowanie skutecznej metody ich monitoringu. W pracy przedstawiono opracowany sposób oznaczenia wybranych związków farmaceutycznych z grupy niesteroidowych leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych, tj. ibuprofenu i diklofenaku. Do wydzielenia analitów zastosowano ekstrakcję do fazy stałej (SPE), a do analizy jakościowo-ilościową chromatografię gazową sprzężoną z detektorem masowym (GC-MS). Opracowana procedura analityczna umożliwia rozdział i oznaczenie ilościowe mieszaniny związków farmaceutycznych z zadowalającą powtarzalnością i dokładnością. Wyznaczone wartości stopni odzysku dają możliwość pełnej kontroli ilościowego oznaczenia badanych farmaceutyków w próbkach wodnych. Powyższa metoda może znaleźć zastosowanie do kontroli analitycznej przebiegu procesów uzdatniania wód naturalnych i doczyszczania ścieków pod kątem eliminacji związków farmaceutycznych.
The presence of pharmaceutical compounds in the aquatic environment requires the development of an effective monitoring method. The paper presents the developed procedure of determination of pharmaceutical compounds selected from the group of nonsteroidal anti-inflammatory drugs - ibuprofen and diclofenac. To isolate selected compounds from the tested water the solid phase extraction (SPE) was employed. The quantitative and qualitative analysis was carried out by gas chromatography coupled with mass spectrometry (GC-MS). Described analytical procedure allows to separate and quantificat pharmaceutical mixtures with a satisfactory reproducibility and accuracy. The values of the recovery degree confer the possibility of the complete quantitative control of tested pharmaceuticals in water samples. The described method can be used to control the analytical processes of natural water purification and wastewater treatment from pharmaceutical compounds.
Źródło:: Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 2; 641-648
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:: Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Wykorzystanie sztucznego światła słonecznego do usuwania wybranych farmaceutyków ze środowiska wodnego
Application of artificial sunlight in the removal of selected pharmaceuticals from the aquatic environment
Autorzy:: Miksch, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2073109.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:: diklofenak
sulfametoksazol
usunięcie
system Solarbox
diclofenac
sulfamethoxazole
removal
Solarbox system
Opis:: Celem pracy było określenie podatności dwóch farmaceutyków, tj. diklofenaku (DCF) i sulfametoksazolu (SMX) na rozkład pod wpływem sztucznego światła słonecznego. Badania prowadzono przy różnym natężeniu promieniowania. Uzyskane wyniki wskazują, że badane substancje są podatne na fotolityczny rozkład, jednakże substancją efektywniej rozkładaną w tym procesie był DCF. Na podstawie uzyskanych wyników wyznaczono parametry kinetyczne reakcji fotolitycznego rozkładu tych substancji. Obliczone pseudo pierwszorzędowe stałe szybkości tych reakcji zmieniały się z zakresie od 0,09 h-1 (SMX, irradiancja 250 W/m2) do 2,95 h-1 (DCF, irradiancja 1000 W/m2).
The aim of this study was to determine the susceptibility of two pharmaceuticals, i.e. diclofenac (DCF) and sulfamethoxazole (SMX) for decay by means of artificial sunlight. The study was conducted for different irradiation intensity. The obtained results show that the investigated substances are prone to the photolytic degradation, however, DCF was more efficiently degraded in these processes. According to the obtained results, the kinetic parameters of photolytic reactions were determined. The calculated values of pseudo first order kinetic constants of these reactions varied in the range from 0.09 h-1 (SMX, irradiance = 250 W/m2) to 2.95 h-1 (DCF irradiance = 1000 W/m2).
Źródło:: Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2015, 3; 109--110
0368-0827
Pojawia się w:: Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Analiza układu centrów paramagnetycznych w termicznie sterylizowanym diklofenaku
Free radicals system analysis in thermally sterilized diclofenac
Autorzy:: Pilawa, B.
Ramos, P.
Wilczyński, S.
Czyż, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/286239.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:: diklofenak
wolne rodniki
leki przeciwzapalne
diclofenac
free radicals
anti-inflammatory drugs
Opis:: Wolne rodniki mogą powstawać m.in. w procesie fotolizy, radiolizy, termolizy i sonolizy oraz w wybranych reakcjach chemicznych [1-3]. Termoliza jest procesem polegającym na hemolitycznym rozpadzie wiązania kowalencyjnego w cząsteczce w wyniku zaabsorbowanej energii cieplnej [2,3]. Zjawisko takie może zachodzić podczas termicznej sterylizacji leków, a produkty rozpadu cząsteczki, w tym szczególnie niebezpieczne wolne rodniki, mogą zanieczyszczać sterylizowaną substancję leczniczą. Wolne rodniki zawarte w substancji leczniczej mogą powodować w organizmie efekty toksyczne. Nie znane są właściwości wolnych rodników w większości sterylizowanych substancji leczniczych. W niniejszej pracy wykonano analizę układu wolnych rodników w sterylizowanym termicznie diklofenaku. Diklofenak należy do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych - NLPZ [4]. Wykazuje silne działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwgorączkowe. Diklofenak wiąże się z dwoma izoformami cyklooksygenazy (COX1 i COX 2) poprzez co blokuję syntezę prozapalnych prostaglandyn z kwasu arachidono- wego. Techniką pozwalającą na ocenę koncentracji wolnych rodników zanieczyszczających termicznie sterylizowane substancje lecznicze jest spektroskopia elektronowego rezonansu paramagnetycznego EPR. Pomiary EPR wykonano za pomocą spektrometru elektronowego rezonansu paramagnetycznego na pasmo X (9.3GHz) produkcji RADIOPAN-Poznań. Zastosowano modulację pola magnetycznego wynoszącą 100kHz. Częstotliwość promieniowania mikrofalowego rejestrowano miernikiem MCM 101 produkcji RADIOPAN-Poznań. Widma EPR rejestrowano w postaci pierwszej pochodnej absorpcji przy wysokim tłumieniu 15B, aby uniknąć nasycenia mikrofalowego linii. W pracy wykonano badania wolnych rodników w diklofenaku sterylizowanym termicznie. Sterylizację termiczną leku prowadzono w sterylizatorze z wymuszonym obiegiem powietrza w temperaturze180oC. Próbkę ogrzewano w czasie 30 minut. Dla diklofenaku wyjściowego nie poddanego obróbce termicznej nie rejestrowano widm EPR. Oznacza to, że w badanej substancji leczniczej nie występują wolne rodniki. Widma EPR diklofenaku ogrzewanego w temperaturze 180°C charakteryzowała wysoka asymetria. W pracy zbadano zmiany tej asymetrii w zależności od stosowanej mocy mikrofalowej. Zdefiniowano następujące parametry asymetrii poddane analizie: A1/A2, A1-A2, B1/B2, B1-B2. Zasady wyznaczania parametrów asymetrii pokazano na RYSUNKU 1. Na RYSUNKU 1 a i b przedstawiono zależność parametrów A1/A2 i B1/B2, od mocy mikrofalowej wyrażonej w jednostkach względnych (M/M0). Widać wyraźnie, że parametry te zależą w znacznym stopniu od mocy mikrofalowej. Wszystkie zbadane parametry maleją ze wzrostem mocy mikrofalowej. Zmiana parametrów asymetrii kształtu linii EPR wskazuje na występowanie więcej niż jednej grupy wolnych rodników w sterylizowanym termicznie diklofenaku. Średni współczynnik rozszczepienia spektroskopowe¬go g wynoszący 2,0027 świadczy, że niesparowane elektrony zlokalizowane są na atomach tlenu. Zarejestrowano również wpływ mocy mikrofalowej na podstawowe parametry linii EPR termicznie sterylizowanego diklofenaku. Amplituda linii EPR rośnie ze wzrostem mocy mikrofalowej, osiąga wartość maksymalną, a następnie maleje ze wzrostem mocy mikrofalowej. Szerokość linii EPR diklofenaku rośnie ze wzrostem mocy mikrofalowej. Zależności te są charakterystyczne dla wolnych rodników rozmieszczo¬nych jednorodnie w próbce. Oznacza to, że wykonany proces sterylizacji termicznej powoduje generowanie wolnych rodników w całej objętości próbki. Otrzymane wyniki badań spektroskopowych z wykorzystaniem metody elektronowego rezonansu paramagnetycznego wskazują na silne oddziaływania magnetyczne spin-spin w sterylizowanym diklofenaku. Oddziaływania te poszerzają linie EPR (ABpp=0,80mT) i są charakterystyczne dla wolnych rodników położo¬nych blisko siebie w strukturze molekularnej leku. Przeprowadzone analizy pozwalają wyciągnąć następujące wnioski: sterylizacja termiczna diklofenaku w temperaturze 180°C powoduje powstawanie wolnych rodników w leku. Wolne rodniki nie występują w diklofenaku nie poddanym sterylizacji. Zmian asymetrii linii EPR wraz ze wzrostem mocy mikrofalowej jest charakterystyczna dla złożonego układu wolnych rodników w próbce. Wolne rodniki w sterylizowanym termicznie diklofenaku są rozmieszczone jednorodnie, na co wskazuje charakter zmian parametrów linii EPR wraz ze wzrostem mocy mikrofalowej. Wolne rodniki w sterylizowanym termicznie diklofenaku są rozmieszczone blisko siebie, na co wskazuje poszerzenie dipolowe linii EPR. W diklofenaku sterylizowanym termicznie zachodzą wolne procesy relaksacji spin- sieć. Spektroskopia EPR jest metodą przydatną do oceny właściwości wolnordnikowych sterylizowanego termicznie diklofenaku.
Free radicals can be generated in photolysis, radiolysis, thermolysis and sonolysis processes and during some chemical reactions [1-3]. Thermolysis is defined as homolytic dissociation of covalent bond as result of thermal energy absorption [2,3]. This phenomenon can proceed during thermal drag sterilization, and degradation products, especially dangerous free radicals, can decontaminate of medicinal substance. Free radicals in remedial substance can cause toxic effects in human body. Properties of free radicals in the most of sterilized medicinal substances are unknown. In the present study free radicals system of thermally sterilized diclofenac was performed. Diclofenac belongs to non-steroidal anti-inflammatory drug (NSAID) [4]. Diclofenac has analgesic, antipyretic and anti-inflammatory activities. Diclofenac binds to and chelates both isoforms of cyclooxygenase (COX-1 and COX-2), thereby blocking the conversion of arachidonic acid (AA) to pro-inflammatory prostaglandins. Electron paramagnetic resonance spectroscopy (EPR) was applied as the experimental technique to evaluate concentration of free radicals decontaminating thermally sterilized medicinal substance. Measurements of EPR spectra were done by the use of EPR spectrometer at X-band (9.3GHz) produced by RADIOPAN Firm (Poznań). Modulation of magnetic field of 100kHz was applied. Microwave frequency was evaluated using MCM 101 frequency recorder produced by RADIOPAN - Poznań. The first-derivative EPR spectra were recorded with high microwave power attenuation 15dB to avoid the microwave saturation. In the present study free radicals in thermally sterilized diclofenac were studied. Thermal sterilization of the drug was performed in hot air oven with air circulating at 180°C. Sample was heated during 30 minutes. Samples of diclofenac not heated with high temperature gave no EPR signals. It indicates that stabile free radicals do not exist in initial medicinal substance. The EPR spectra of high temperature operated diclofenac are characterize by high asymmetry. In present study dependence of asymmetry on microwave power was investigated. Following parameters of asymmetry were analyzed: A1/A2, A1-A2, B1/B2, B1-B2. Principles of asymmetry parameters determination were performed on FIGURE 1. On FIGURE 1 dependence of EPR lines A1/A2 (a) and B1/B2 parameters on microwave power M/M0 in relative units stated were performed. It was shown that these parameters strongly depend on microwave power. Changes of asymmetry line parameters indicates presence of a few types of free radicals in thermally sterilized diclofenac. Mean g-factor with 2.0027 value indicates that unpaired electrons are located on oxygen atoms. Influence of microwave power on basis EPR parameters for thermally sterilized diclofenac was recorded. Amplitude rises with microwave power increase, reaches maximum value and than decreases with microwave power increase. This kind of relationship indicates that free radicals are homogenously spread in whole sample. It means that thermal sterilization processes generate free radicals in whole volume of the sample. Received spectroscopic results obtained by electron paramagnetic spectroscopy application indicates on strong spin-spin magnetic interactions in sterilized diclofenac. This interactions causing broadening EPR lines (ABpp= 0,80 m T) are characteristic for close located free radicals in molecular structure of the drug. The results of the conducted studies allow the statement that: thermal sterilization at 180°C produce free radicals in diclofenac. Free radicals do not exist in non-sterilized diclofenac. Changes of line asymmetry are characteristic for complex free radicals system in the sample. Changes of EPR line parameters indicate on homogenous spread of free radicals in thermally sterilized diclofenac. Broadening EPR lines inform that free radicals are close located to each other. Slowly spin-lattice relaxation processes proceed in thermally sterilized diclofenac. EPR spectroscopy is useful technique to evaluation free radicals properties in thermally sterilized diclofenac.
Źródło:: Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 57-58
1429-7248
Pojawia się w:: Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Zmiany biochemicznych właściwości osadu czynnego pod wpływem niesteroidowych leków przeciwzapalnych
Biochemical change of activated sludge under the influence of non-steroidal anti-inflammatory drugs
Autorzy:: Felis, E.
Ledakowicz, S.
Miksch, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2070490.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:: diklofenak
ibuprofen
naproksen
aktywność dehydrogenaz
EC50
diclofenac
naproxen
dehydrogenase activity
Opis:: Celem pracy było określenie wpływu diklofenaku, ibuprofenu i na-proksenu na biochemiczne właściwości osadu czynnego. Właściwości te określano na podstawie pomiarów aktywności dehydrogenaz (wykorzystując test TTC). Najbardziej toksyczną substancją okazał się diklofenak. Obliczona dla diklofenaku wartość parametru ECso wynosiła 6,7 mg/dm3.
An investigation of diclofenac, ibuprofen and naproxen influence on the activated sludge biochemical properties was the aim of present study. The biochemical properties of activated sludge were determined based on dehydrogenase activity (using TTC-test). Diclofenac was the most toxic substance. The calculated ECso value for diclofenac was equal to 6.7 mg/dm3.
Źródło:: Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2009, 3; 42-43
0368-0827
Pojawia się w:: Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Oznaczanie wybranych ksenoestrogenów w wodzie i ściekach
Determination of the selected xenoestrogens in water and wastewater
Autorzy:: Gałamon, M.
Liwarska-Bizukojć, E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/412695.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Skórzanego
Tematy:: mikrozanieczyszczenia
środowisko
woda
ścieki
diklofenak
pestycydy
ksenoestrogeny
micropollutants
environment
water
wastewater
diclofenac
pesticides
xenoestrogens
Opis:: Intensywny rozwój przemysłu chemicznego oraz znaczne rozpropagowanie leków opartych na estrogenach skutkują uwalnianiem do środowiska znacznych ilości substancji chemicznych, w tym ksenoestrogenów. Ksenoestrogeny definiowane są jako egzogenne związki chemiczne, mogące oddziaływać z receptorami estrogenowymi i działać jako agoniści lub antagoniści endogennych hormonów. Obecność ksenoestrogenów w środowisku wymusza opracowanie skutecznej metody ich monitoringu. W pracy przedstawiono sposoby oznaczenia wybranych ksenoestrogenów. Opracowanie procedur analitycznych umożliwiających rozdział i oznaczenie ilościowe ksenoestrogenów jest bardzo istotne, zarówno dla bezpieczeństwa ludzi, jak i środowiska przyrodniczego. Scharakteryzowano zarówno dotychczasowe techniki używane do ekstrakcji, jak i techniki oznaczania niektórych ksenoestrogenów. Przedstawiono trudności analityczne występujące przy przygotowaniu próbek do analizy, spowodowane zróżnicowanymi właściwościami fizykochemicznymi. Właściwe przygotowanie próbek do analizy oraz końcowe oznaczanie izolowanych związków to dwa istotne etapy w każdej procedurze analitycznej. Błędy popełnione na pewnych etapach badań, mogą doprowadzić do niewłaściwych wyników oraz mylnych informacji, dotyczących badanego materiału.
The dynamic development of the chemical industry and the considerable spread of estrogen-based medicines result in the release of significant amounts of chemicals into the environment, including xenoestrogens. Xenoestrogens are exogenous chemicals that can interact with estrogen receptors and act as agonists or antagonists of endogenous hormones. The xenoestrogens include phytoestrogens, metaloestrogens, pesticides, alkylphenols, parabens and UV filters. Numerous contaminants are supplied to the water tanks. Drinking water monitoring is to ensure high quality of water supply and to ensure the safety of the residents, as the purity of drinking water has a direct impact on human health. The presence of xenoestrogens in the environment forces the development of an effective method for their monitoring. The paper presents methods of determining selected xenoestrogens. The development of analytical procedures in various fields and the quantification of xenoestrogens is very important for the safety of humans and the natural environment. Both the techniques used for extraction and the technique of marking certain xenoestrogens have been characterized. Mistakes made at certain stages of research can lead to incorrect results and misleading information about the test material.
Źródło:: Technologia i Jakość Wyrobów; 2018, 63; 95-104
2299-7989
Pojawia się w:: Technologia i Jakość Wyrobów
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wpływ ogrzewania w temperaturze 180°C na paramagnetyczne właściwości diklofenaku - badania EPR
Effect of heating at 180°C on paramagnetic properties of diclofenac - EPR studies
Autorzy:: Ramos, P.
Pilawa, B.
Wilczyński, S.
Czyż, K.
Adamczyk, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/284672.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:: diklofenak
centra paramagnetyczne
wolne rodniki
spektroskopia EPR
diclofenac
paramagnetic centers
free radicals
EPR spectroscopy
Opis:: Przeprowadzono badania wolnych rodników powstających w diklofenaku podczas ogrzewania w temperaturze 180°C. Jako technikę badawczą zastosowano spektroskopię elektronowego rezonansu paramagnetycznego (EPR). Dla wyjściowej próbki diklofenaku nie poddanego obróbce termicznej nie obserwowano widm EPR. Asymetryczne linie EPR rejestrowano natomiast w przypadku ogrzewanego diklofenaku. Zbadano wpływ czasu przechowywania na właściwości i koncentrację wolnych rodników w ogrzewanym diklofenaku. Stwierdzono, że w diklofenaku poddanym obróbce termicznej występuje duża ilość wolnych rodników (∼10(19) spin/g). Koncentracja wolnych rodników w ogrzewanym diklofenaku rośnie podczas przechowywania próbki. Oddziaływania wolne rodniki - tkanki mogą być odpowiedzialne za efekty toksyczne w organizmie oraz zmiany struktury biomateriałów. Obróbkę termiczną w przypadku diklofenaku należy więc odrzucić jako metodę sterylizacji leku. W pracy opisano wpływ mocy mikrofalowej na kształt, amplitudę i szerokość linii EPR dikofenaku. Metodą ciągłego nasycenia mikrofalowego linii EPR wykazano, że w diklofenaku zachodzą wolne procesy relaksacji spin-sieć.
Electron paramagnetic resonance (EPR) examinations of free radicals formed in diclofenac heated at 180°C were performed. EPR spectrum for the non-heated sample was not obtained. Asymmetrical EPR lines were measured for the studied heated drug. Properties and free radicals concentration in heated diclofenac during storage of the sample were studied. High amount of free radicals (∼10(19) spin/g) characterizes diclofenac after heating of the sample. Free radicals concentration in heated diclofenac increases with increasing storage time of the sample. Free radicals - tissues interactions may be accompanied by toxic effects in organisms and changes of biomaterial's structure, so thermal sterilization is rather rejected as sterlization process for diclofenac. Influence of microwave power on lineshape, amplitudes and linewidth of EPR spectra was described. Continuous microwave saturation of EPR lines points out that slow spin-lattice relaxation processes exist in the heated diclofenac.
Źródło:: Engineering of Biomaterials; 2009, 12, 87; 7-12
1429-7248
Pojawia się w:: Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Próba oceny wpływu składu roztworu modelowego na rozkład wybranych ksenobiotyków w procesie utleniania z wykorzystaniem promieni nadfioletowych i nad-tlenku wodoru
Evaluation attempt of influence of model solution composition on selected xenobiotic degradation upon oxidation with UV and hydrogen peroxide
Autorzy:: Dudziak, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/236706.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:: zaawansowane procesy utleniania
bisfenol A
diklofenak
rozkład
toksyczność
advanced oxidation processes
bisphenol A
diclofenac
degradation
toxicity
Opis:: Współczesne technologie oczyszczania wody i ścieków coraz częściej wykorzystują różne procesy chemicznego utleniania. W procesach tych mogą powstawać uboczne produkty utleniania o często nieznanej aktywności biologicznej. Z tego względu podjęto próbę oceny stopnia rozkładu dwóch ksenobiotyków (bisfenol A, diklofenak) oraz zmiany toksyczności roztworu modelowego w procesach UV oraz UV/H2O2. Ocenę przebiegu procesu zaawansowanego utleniania przeprowadzono stosując jako roztwory modelowe wodę zdejonizowaną i ścieki oczyszczone z dodatkiem wzorców badanych ksenobiotyków. Wykazano, że stopień rozkładu tych związków był większy w przypadku ich utleniania w środowisku ścieków oczyszczonych niż wody zdejonizowanej. W przypadku wody zdejonizowanej zaobserwowano powstawanie ubocznych produktów rozkładu badanych ksenobiotyków i ich wpływ na toksyczność roztworu modelowego zarówno w procesie UV, jak i UV/H2O2. W zależności od rodzaju zastosowanego procesu utleniania i czasu naświetlania promieniami nadfioletowymi oraz usuwanego związku roztwór modelowy charakteryzował się różną toksycznością. Dowodzi to, że podczas usuwania ksenobiotyków w procesach zaawansowanego utleniania zachodzą złożone zjawiska, które nie są jeszcze do końca rozpoznane.
Modern technologies of water and wastewater treatment have been increasingly employing various processes of chemical oxidation. These processes generate by-products of often unknown biological activity. This is the reason why attempts at evaluation of the two xenobiotics (bisphenol A, diclofenac) degradation level were made as well as of the change in model solution toxicity in the UV and UV/H2O2 oxidation. Assessment of the advanced oxidation mechanism was performed using deionized water and treated wastewater with analytical standards of tested compounds added as model solutions. It was demonstrated that xenobiotic degradation level was higher when oxidation was carried out in the treated wastewater compared to the deionized water. When deionized water was used as an environmental matrix xenobiotic degradation by-products were formed and affected the model solution toxicity both during the UV and UV/H2O2 process. The toxicity of model solution was a function of the oxidation type, the UV exposure time and the compound being degraded. It becomes evident that during xenobiotic removal in the advanced oxidation process complex phenomena occur that have not yet been fully understood.
Źródło:: Ochrona Środowiska; 2015, 37, 2; 21-25
1230-6169
Pojawia się w:: Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Terapia bólów stawowych przy użyciu diklofenaku
Therapy of joint pain using diclofenac
Autorzy:: Pęksa, Jan W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2179645.pdf
Data publikacji:: 2023-03-01
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:: diklofenak
niesteroidowe leki przeciwzapalne
bóle stawowe
podstawowa opieka zdrowotna
diclofenac
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
arthralgia
primary care
Opis:: Bóle stawowe są jednymi z najczęściej zgłaszanych przez pacjentów dolegliwości. Ich przyczyną mogą być przebyte urazy, choroba zwyrodnieniowa stawów czy stany związane z procesem zapalnym, autoimmunologicznym, np. reumatoidalne zapalenie stawów. Oprócz odciążania stawu, schładzania bolącego miejsca (elementy postępowania szczególnie ważne w ostrej fazie choroby) i fizjoterapii, często konieczne jest zastowanie leków o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym, w tym niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Do tej grupy należy diklofenak. Jego działanie polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenaz, enzymów uczestniczących w syntezie mediatorów stanu zapalnego – prostaglandyn. Diklofenak w większym stopniu hamuje aktywność indukowalnej cyklooksygenazy typu 2 (COX-2) niż aktywność konstytutywnej COX-1. Diklofenak po przyjęciu doustnym wchłania się prawie całkowicie z przewodu pokarmowego, przenika do osocza krwi i do płynu maziowego. W płynie maziowym osiąga maksymalne stężenie po ok. 2–4 godzinach od osiągnięcia maksymalnego stężenia w osoczu krwi.
Joint pains are among the most common complaints reported by patients. Their cause can be a history of trauma, osteoarthritis or conditions related to the inflammatory process, such as rheumatoid arthritis. In addition to relieving pressure on the joint, cooling the painful area (elements of management especially important in the acute phase of the disease) and physiotherapy, it is often necessary to use drugs with analgesic and anti-inflammatory effects, including non-steroidal anti-inflammatory drugs. Diclofenac belongs to this group. Its action is to inhibit the activity of cyclooxygenases (enzymes involved in the synthesis of inflammatory mediators - prostaglandins). Diclofenac inhibits the activity of inducible cyclooxygenase (COX) type 2 to a greater extent than the activity of constitutive COX-1. Diclofenac, after oral intake, is absorbed almost completely from the gastrointestinal tract, penetrates into the blood plasma and into the synovial fluid where it reaches its maximum concentration about 2-4 hours after reaching its maximum plasma concentration.
Źródło:: Gabinet Prywatny; 2023, 287, 1; 30-37
2353-8600
Pojawia się w:: Gabinet Prywatny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Diklofenak – zastosowanie w terapii bólów reumatycznych
Autorzy:: Pęksa, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2172945.pdf
Data publikacji:: 2023-01-24
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:: diklofenak
niesteroidowe leki przeciwzapalne
reumatoidalne zapalenie stawów
podstawowa
opieka zdrowotna.
diclofenac
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
rheumatoid arthritis
primary care.
Opis:: Diklofenak jest lekiem z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NSAIDs), wykazującym wysoką skuteczność w terapii bólów kostno-stawowych występujących w wielu chorobach reumatycznych. Działanie leku polega głównie na hamowaniu cyklooksygenaz (COX): w większym stopniu postaci indukowalnej (COX-2), odpowiadającej za syntezę prostaglandyn prozapalnych w miejscu zapalenia, a w mniejszym stopniu konstytutywnej (COX-1), odpowiadającej za produkcję prostaglandyn spełniających funkcje fizjologiczne w przewodzie pokarmowym i w nerkach. Podobnie do innych NSAIDs, diklofenak ma działania niepożądane, szczególnie ze strony przewodu pokarmowego. Dlatego przed wyborem tego leku i ustaleniem schematu dawkowania konieczna jest znajomość schorzeń współistniejących danego pacjenta. Dawkowanie diklofenaku zwykle wynosi 100–150 mg/dobę leku podawanych w 2–3 dawkach. Dawka maksymalna leku to 150 mg/dobę. W przypadku postaci o przedłużonym działaniu stosuje się najczęściej 100 mg/dobę, w razie konieczności można dołączyć dawkę 25 lub 50 mg leku.
Diclofenac is a drug from the group of non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) showing high efficacy after oral administration in the treatment of osteoarticular pain occurring in many rheumatic diseases. The drug's action is mainly through the inhibition of cyclooxygenases (COX): to a greater extent the inducible form (COX-2), responsible for the synthesis of pro-inflammatory prostaglandins at the site of inflammation, and to a lesser extent the constitutive form (COX-1), responsible for the production of prostaglandins with physiological functions in the gastrointestinal tract and kidneys. Like other NSAIDs, diclofenac has side effects, particularly related to gastrointestinal complaints. For this reason, it is essential to know a patient's comorbidities before choosing this drug and establishing a dosage regimen. The dosage of diclofenac is usually 100-150 mg / day administered in 2-3 doses. The maximum dose of the drug is 150 mg / day. In the case of extended-release forms, 100 mg / day is most often used, if necessary, a dose of 25 or 50 mg of the drug can be included.
Źródło:: Lek w Polsce; 2022, 379, 12; 11-18
2353-8597
Pojawia się w:: Lek w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Zastosowanie diklofenaku w leczeniu wybranych jednostek chorobowych
The use of diclofenac in the treatment of selected diseases
Autorzy:: Liczner, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31341369.pdf
Data publikacji:: 2024-05-27
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:: pain
inflammation
diclofenac
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
rheumatoid arthritis
osteoarthritis
ból
zapalenie
diklofenak
niesteroidowe leki przeciwzapalne
choroba zwyrodnieniowa stawów
reumatoidalne zapalenie stawów
Opis:: Diclofenac is currently one of the most frequently used non-steroidal anti-inflammatory drugs, which is due to its high effectiveness and carefully developed formula. Diclofenac is available in injection solution, modified-release capsules, suppositories, gels and mouthwash solution. Various routes of administration enable its wide use in the treatment of many diseases. The possibility of use in local therapy reduces the risk of side effects typical of drugs from this group. Diclofenac deserves special attention due to its unique mechanism of action and relatively low risk of organ toxicity compared to other NSAIDs. An additional advantage of diclofenac is the possibility of combining it with vitamin preparations and the lack of interaction with painkillers from other levels of the analgesic ladder. Recent systematic reviews and meta-analysis comparing diclofenac with other NSAIDs focus primarily on the safety of the pharmacotherapy used, which depends mainly on the daily dose of the drug. It turns out, that chronic use of diclofenac in submaximal doses is associated with a similar risk of heart attack or stroke, but a lower risk of serious events in the upper gastrointestinal tract compared to COX-2 inhibitors and classic NSAIDs.
Diklofenak należy obecnie do jednych z najczęściej stosowanych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, co wynika z jego wysokiej skuteczności i precyzyjnie dobranej formuły. Dostępność diklofenaku w formie roztworu do wstrzykiwań, kapsułek, w tym o zmodyfikowanym uwalnianiu, czopków, żelów czy roztworu do płukania jamy ustnej poszerzyła jego zastosowanie w leczeniu wielu jednostek chorobowych, zwłaszcza w terapii miejscowej, co pozwala ograniczyć ryzyko działań niepożądanych, typowych dla leków z tej grupy. Diklofenak zasługuje na szczególną uwagę ze względu na unikatowy mechanizm działania oraz stosunkowo niskie ryzyko toksyczności narządowej w porównaniu do pozostałych NLPZ. Dodatkową zaletą diklofenaku jest możliwość kojarzenia z preparatami witaminowymi oraz brak interakcji z lekami przeciwbólowymi z pozostałych pięter drabiny analgetycznej. Ostatnie przeglądy systematyczne z metaanalizą wielu badań porównujących diklofenak z innymi lekami z grupy NLPZ skupiają się w pierwszej kolejności na bezpieczeństwie stosowanej farmakoterapii, która uzależniona jest przede wszystkim od dawki dobowej leku. Okazuje się, że przewlekłe stosowanie diklofenaku w dawkach submaksymalnych wiąże się z podobnym ryzykiem zawału serca czy udaru mózgu, ale mniejszym ryzykiem poważnych zdarzeń ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego w porównaniu z inhibitorami COX-2 i klasycznymi NLPZ.
Źródło:: Gabinet Prywatny; 2024, 294, 2; 17-24
2353-8600
Pojawia się w:: Gabinet Prywatny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Zastosowanie diklofenaku w leczeniu wybranych jednostek chorobowych
The use of diclofenac in the treatment of selected diseases
Autorzy:: Liczner, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/37189105.pdf
Data publikacji:: 2024-07-17
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:: pain
inflammation
diclofenac
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
rheumatoid arthritis
osteoarthritis
ból
zapalenie
diklofenak
niesteroidowe leki przeciwzapalne
reumatoidalne zapalenie
stawów
choroba zwyrodnieniowa stawów
Opis:: Diclofenac is currently one of the most frequently used non-steroidal anti-inflammatory drugs, which is due to its high effectiveness and carefully developed formula. Diclofenac is available in injection solution, modified-release capsules, suppositories, gels and mouthwash solution. Various routes of administration enable its wide use in the treatment of many diseases. The possibility of use in local therapy reduces the risk of side effects typical of drugs from this group. Diclofenac deserves special attention due to its unique mechanism of action and relatively low risk of organ toxicity compared to other NSAIDs. An additional advantage of diclofenac is the possibility of combining it with vitamin preparations and the lack of interaction with painkillers from other levels of the analgesic ladder. Recent systematic reviews and meta-analysis comparing diclofenac with other NSAIDs focus primarily on the safety of the pharmacotherapy used, which depends mainly on the daily dose of the drug. It turns out, that chronic use of diclofenac in submaximal doses is associated with a similar risk of heart attack or stroke, but a lower risk of serious events in the upper gastrointestinal tract compared to COX-2 inhibitors and classic NSAIDs.
Diklofenak należy obecnie do jednych z najczęściej stosowanych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, co wynika z jego wysokiej skuteczności i precyzyjnie dobranej formuły. Dostępność diklofenaku w formie roztworu do wstrzykiwań, kapsułek, w tym o zmodyfikowanym uwalnianiu, czopków, żelów czy roztworu do płukania jamy ustnej poszerzyła jego zastosowanie w leczeniu wielu jednostek chorobowych, zwłaszcza w terapii miejscowej, co pozwala ograniczyć ryzyko działań niepożądanych, typowych dla leków z tej grupy. Diklofenak zasługuje na szczególną uwagę ze względu na unikatowy mechanizm działania oraz stosunkowo niskie ryzyko toksyczności narządowej w porównaniu do pozostałych NLPZ. Dodatkową zaletą diklofenaku jest możliwość kojarzenia z preparatami witaminowymi oraz brak interakcji z lekami przeciwbólowymi z pozostałych pięter drabiny analgetycznej. Ostatnie przeglądy systematyczne z metaanalizą wielu badań porównujących diklofenak z innymi lekami z grupy NLPZ skupiają się w pierwszej kolejności na bezpieczeństwie stosowanej farmakoterapii, która uzależniona jest przede wszystkim od dawki dobowej leku. Okazuje się, że przewlekłe stosowanie diklofenaku w dawkach submaksymalnych wiąże się z podobnym ryzykiem zawału serca czy udaru mózgu, ale mniejszym ryzykiem poważnych zdarzeń ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego w porównaniu z inhibitorami COX-2 i klasycznymi NLPZ.
Źródło:: Lek w Polsce; 2024, 397, 6; 19-26
2353-8597
Pojawia się w:: Lek w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Ból neuropatyczny w praktyce lekarza rodzinnego
Neuropathic pain in family medicine practice
Autorzy:: Puk, Oskar
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/17853476.pdf
Data publikacji:: 2023-09-25
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:: ból neuropatyczny
leczenie
zapalenie nerwów obwodowych
witaminy B
witamina B12
NLPZ
diklofenak
neuropathic pain
treatment
peripheral neuritis
vitamins B
vitamin B12
NSAIDs
diclofenac
Opis:: Ból neuropatyczny jest jednym z najpowszechniejszych i uciążliwych dolegliwości, które wpływają na jakość życia pacjentów na całym świecie. Zrozumienie, diagnoza i leczenie tego rodzaju bólu stanowią złożone wyzwania dla lekarzy i badaczy. Wyróżniamy wiele czynników etiologicznych bólu neuropatycznego, w tym neuropatię cukrzycową, uszkodzenia mechaniczne nerwów, neuralgię półpaścową, pozapalną, neuropatię toksyczną, np. alkoholową, neuralgię nerwu trójdzielnego itp. Typowe objawy bólu neuropatycznego to pieczenie, mrowienie, szczypanie, pulsujący ból, uczucie drętwienia oraz „przeszywający” lub „elektryzujący” cios. Diagnostyka opiera się na ocenie klinicznej, wywiadzie oraz badaniach laboratoryjnych. Leczenie farmakologiczne oprócz klasycznych leków przeciwbólowych obejmuje stosowanie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, blokerów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny oraz leków przeciwpadaczkowych, takich jak gabapentyna i pregabalina. Na szczególną uwagę zasługuje kompleks witamin B jako skuteczny środek wspomagający leczenie bólu neuropatycznego. Badania wykazały, że suplementacja witamin B, zwłaszcza witaminy B12, może znacznie poprawić dolegliwości bólowe i zmniejszyć stosowanie leków przeciwbólowych u pacjentów. Należy pamiętać, że dobre efekty terapeutyczne uzyskuje się poprzez zastosowanie preparatów łączonych, np. diklofenaku z witaminami B lub tramadolu z paracetamolem. Terapia powinna przebiegać zgodnie z „drabiną analgetyczną”. Leczenie bólu neuropatycznego powinno być nadzorowane przez odpowiedniego specjalistę, np. neurologa.
Neuropathic pain is one of the most common and burdensome ailments affecting the quality of life of patients worldwide. Understanding, diagnosing, and treating this type of pain poses complex challenges for physicians and researchers. There are many etiological factors of neuropathic pain, including diabetic neuropathy, nerve compression injuries, postherpetic neuralgia, post-inflammatory neuropathy, toxic neuropathy (e.g., alcohol-induced), trigeminal neuralgia, and others. Typical symptoms of neuropathic pain include burning sensations, tingling, pinpricks, throbbing pain, numbness, as well as a “shooting” or “electric” shock-like feeling. Diagnosis is based on clinical assessment, medical history, and laboratory tests. Pharmacological treatment, in addition to classic analgesic drugs, includes tricyclic antidepressants, serotonin and norepinephrine reuptake inhibitors, as well as anticonvulsant drugs such as gabapentin and pregabalin. Of particular note is the complex of B vitamins as an effective method to support the treatment of neuropathic pain. Studies have shown that B vitamin supplementation, especially vitamin B12 , can significantly improve painful symptoms and reduce the use of analgesic drugs in patients. It should be remembered that good therapeutic effects are obtained by using combination drugs, e.g. diclofenac with B vitamins or tramadol with paracetamol. The therapy should follow the “analgesic ladder”. Treatment of neuropathic pain should be supervised by an appropriate specialist, e.g. a neurologist.
Źródło:: Gabinet Prywatny; 2023, 289, 3; 37-43
2353-8600
Pojawia się w:: Gabinet Prywatny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Zapalenie nerwów obwodowych: etiologia, diagnostyka i leczenie
Peripheral neuritis: etiology, diagnosis and treatment
Autorzy:: Puk, Oskar
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2037379.pdf
Data publikacji:: 2022-03-29
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:: ból neuropatyczny
leczenie
zapalenie nerwów obwodowych
witaminy B
witamina B1
witamina B6
witamina B12
NLPZ
diklofenak
neuropathic pain
treatment
peripheral neuritis
vitamins B
vitamin B1
vitamin B6
vitamin B12
NSAIDs
diclofenac
Opis:: Neuropatia nerwów obwodowych jest dolegliwością powszechnie występującą, a cukrzyca, alkoholizm i zespół Guillain-Barre odpowiadają za ok. 90% jej przypadków. Różnorodny mechanizm uszkodzenia nerwów, tj. uraz, infekcja, choroba metaboliczna itp. oraz różnorodny charakter dotkniętych włókien nerwowych są przyczyną szerokiego spektrum objawów neuropatii. Jednakże najczęściej dolegliwości bólowe są stałe, silne, odczuwane jako pieczenie, szczypanie, itp. Ponadto mogą wystąpić parestezje, zniesienie czucia powierzchownego, osłabienie odruchów oraz osłabienie siły mięśniowej.
Peripheral neuropathy is a common condition, with diabetes, alcoholism, and Guillain-Barre syndrome accounting for approximately 90% of all cases. The heterogeneous mechanism of nerve damage, e.g. trauma, infection, metabolic disease, etc., and the heterogeneous nature of the affected nerve fibres result in a broad and complex spectrum of symptoms of neuropathy. However, most common symptom is pain, most often constant, strong sensations as burning, stinging, etc. In addition, paraesthesia, loss of superficial sensation, weakness of reflexes and muscle weakness may occur. Diagnostics is based primarily on the clinical evaluation of patients and a thorough history. Importantly, therapy must include causal treatment, e.g. antibiotic therapy, surgery for pressure / trauma, etc., and adequate pain management with coanalgesics such as opioids, tricyclic antidepressants, antiepileptic drugs, etc. Supplementation of vitamin B complex as a coanalgesic is of great benefit. B vitamins reduce pain in more than 75% of patients and have neuroprotective effects through decrease of inflammation. It should be remembered that good therapeutic effects are obtained by using combination drugs, e.g. tramadol with paracetamol, diclofenac with B vitamins or other pharmaceutics with vitamins B1, B6 and B12. The therapy should follow the "analgesic ladder". Treatment of neuropathic pain should be supervised by an appropriate specialist, e.g. a neurologist.
Źródło:: Gabinet Prywatny; 2022, 280, 01; 19-29
2353-8600
Pojawia się w:: Gabinet Prywatny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Mikrozanieczyszczenia w środowisku – występowanie, interakcje, usuwanie
Micropollutants in the Environment: Occurrence, Interactions and Elimination
Autorzy:: Miksch, K.
Felis, E.
Kalka, J.
Sochacki, A.
Drzymała, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2069900.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:: mikrozanieczyszczenia
farmaceutyki
ekotoksyczność
inhibitory korozji
benzotriazol
diklofenak
fotoliza
karbamazepina
mekoprop
oczyszczalnie hydrofitowe
osad czynny
ozonoliza
koagulacja
sorpcja
sulfametoksazol
transformacja
zaawansowane procesy utleniania
micropollutants
pharmaceutuicals
corrosion inhibitors
advanced oxidation processes
activated sludge
benzotriazole
carbamazepine
constructed wetlands
diclofenac
ecotoxicity
mecoprop
ozonolysis
photolysis
sorption
sulfamethoxazole
transformation
Opis:: W artykule przedstawiono szeroki zakres zagadnień dotyczących mikrozanieczyszczeń w środowisku naturalnym i antropogenicznym. Do omówionych zagadnień należą: źródła i występowanie mikrozanieczyszczeń w środowisku (w wodzie, glebie i powietrzu), ich los w środowisku, ekotoksyczność, sposoby ograniczania powstawania mikrozanieczyszczeń, szlaki przemian i produkty transformacji w środowisku, problematyka oczyszczania ścieków zawierających mikrozanieczyszczenia, prace badawcze dotyczące omawianej problematyki i przegląd wybranych rozwiązań w skali technicznej. Usuwanie mikrozanieczyszczeń stanowi aktualnie wiodący problem inżynierii środowiska. Wiedza o występowaniu tych zanieczyszczeń w środowisku jest już dość bogata, rozpoznano też częściowo jakie są ich losy w obiektach gospodarki wodnej i odpadami, także znaczny postęp nastąpił w zakresie znajomości efektywności technologii możliwych do zastosowania dla ich eliminacji ze środowiska. Rozwój technologii oczyszczania ścieków, a w mniejszym stopniu gospodarki odpadami, doprowadził już do usunięcia lub zmniejszenia zagrożenia spowodowanego znacznymi ilościami zanieczyszczeń, jednak aktualnie najbardziej palącym zagadnieniem jest występowanie mikrozanieczyszczeń, których działanie na środowisko przyrodnicze i człowieka nie można jeszcze oszacować. Ze względu na fakt, że występujące w środowisku mikrozanieczyszczenia antropogeniczne są bardzo zróżnicowane pod względem struktury chemicznej, a co się z tym wiąże – charakteryzują się innymi właściwościami fizyko-chemicznymi i w inny sposób działają na organizmy żywe obecne w środowisku, nie można wyróżnić jednego szlaku transformacji tych zanieczyszczeń. Mikrozanieczyszczenia antropogeniczne najczęściej nie są całkowicie rozkładane biologicznie, a ich transformacja związana jest ze zjawiskiem kometabolizmu oraz współdziałaniu określonych konsorcjów mikroorganizmów. Poszukiwaniu nowych, bardziej skutecznych, metod usuwania mikrozanieczyszczeń z środowiska powinna zawsze towarzyszyć ewaluacja toksyczności powstałych produktów. Produkty transformacji niektórych zanieczyszczeń były bardziej toksyczne w stosunku do organizmów wskaźnikowych niż substancje macierzyste. Głównym źródłem mikrozanieczyszczeń przedostających się do środowiska wodnego w krajach rozwiniętych (w przypadku terenów skanalizowanych) są komunalne oczyszczalnie ścieków. Z tego względu w artykule szczegółowo omówiono problematykę usuwania mikrozanieczyszczeń ze ścieków komunalnych w układach oczyszczania i doczyszczania ścieków. W artykule przedstawiono wyniki dotyczące usuwania wybranych mikrozanieczyszczeń (benzotriazol, mekoprop, diklofenak, sulfametoksazol i karbamazpina) w 11 rodzajach układów oczyszczania ścieków opartych zarówno na procesach biologicznych (oczyszczalnie hydrofitowe, stawy stabilizacyjne i układy z osadem czynnym), jak i fizyko-chemicznych (koagulacja, sorpcja na węglu aktywnym, zaawansowane procesy utleniania, fotoliza i ozonoliza) oraz różniących się zapotrzebowaniem powierzchni (co wynika z jednostkowej szybkości procesu) i konsumpcją energii (te dwa czynniki uznano za podstawę podziału na procesy intensywne i ekstensywne). Przedstawione w artykule zagadnienia stanowią podstawę do kreowania projektów badawczych, pozwalających przybliżyć moment w którym oczyszczalnie ścieków posiadać będą (czwarty) stopień, który zapewni likwidację zagrożeń wynikających z obecności w oczyszczonych ściekach substancji priorytetowych nawet w bardzo niskim stężeniu (co powodować może odległe w czasie skutki).
The article presents a broad range of issues concerning micropollutants in the natural and anthropogenic environment. The issues discussed are: the source and occurrence of micropollutants in the environment (water, soil and air), their environmental fate, ecotoxicity, measures to reduce the produced amount of micropollutants, transformation pathways and transformation products in the environment, treatment of wastewater containg micropollutants, research projects dedicated to the discussed issues and a review of selected solutions on an industrial scale. Removal of micropollutants is currently a pressing problem of environmental engineering. Knowledge of the presence of these pollutants in the environment is already quite advanced, with partial understandingof their fate in waste and wastewater treatment processes. Also, significant progress has been made in the understanding of the applicability of various treatment methods and their effectiveness in the removal of micropollutants from waste streams. Development of wastewater treatment technology, and to a lesser extent, waste management, has already led to elimination or reduction of the risk posed by the significant amounts of pollution, but currently the most pressing issue is the presence of micropollutants whose effect on natural environment and humanrequires further studies. There is no single transformation pathway of micropollutants, due to the fact that they are diverse in terms of chemical structure, subsequently have various physico-chemical properties, and affect the organisms present in the environment in various manner. Anthropogenic micropollutants usually are not completely degraded biologically, and their transformation is associated with the phenomenon of co-metabolism and cooperation of certain consortia of microorganisms. The search for new, more effective, methods for removing micropollutants from the environment should always be accompanied by evaluation of the toxicity of the resulting products. Transformation products of certain micropollutants were more toxic to indicator organisms than the parent compounds. The main source of micropollutants entering the water environment in developed countries (in the case of sewered areas) are municipal wastewater treatment plants. For this reason, the article discussed in detail the issue of the removal of micropollutants from municipal wastewaterin the secondary and tertiary (post-treatment)treatment steps. The article presents the results for the abatement of selected micropollutants (benzotriazole, mecoprop, diclofenac, sulfamethoxazole and karbamazpina) in 11 types of wastewater treatment based on both biological processes (constructed wetlands, stabilization ponds and activated sludge systems) and physicochemical methods (coagulation, sorption on activated carbon, advanced oxidation, photolysis and ozonolysis), and the area requirements (due to the process rate) and the energy consumption (the two factors are the basis for the distinction between the intensive and extensive technologies). The issues presented in the article the basis for new research projects, allowing accelerating the moment in which the waste water treatment plants, will have a quaternary treatment step, which will significantly reduce of the risks of the presence of priority substances in the treated wastewatereven at very low concentrations (which may cause long-time effects).
Źródło:: Rocznik Ochrona Środowiska; 2016, Tom 18, cz. 3; 1--84
1506-218X
Pojawia się w:: Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Diclofenac" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język