Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Dialogism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Esej filmowy: dialektyka słowa i obrazu
    Film Essay: Dialectic of Word and Image
    Autorzy:
    Korczarowska-Różycka, Natasza
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1068881.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-26
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    essay film
    voice-of-god
    heteroglosia
    dialogism
    dialectic
    Opis:
    This article concentrates on various types of relation between essay film and literature. Far from representing a traditional logocentric approach, I try to explore the position and function of a word (generally in the form of voice-of-God commentary and written text) within essayistic structure. I try to highlight the dialectic between image and sound as an aspect of essayistic self-reflexivity. I also focus on Bakhtin’s philosophy of language and apply two terms: “dialogism” and “heteroglossia” to analyze most representative examples. In my research, I have chosen a case study method, following Laura Rascaroli who claims that essay cinema is not generalizable, because each text must create the conditions of its own form.
    Źródło:
    Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2020, 63, 2; 13-26
    0084-4446
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Rodzajów Literackich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uruchamianie pamięci osobistej w epistolarnych ujęciach literatury dziecięcej
    Launching personal memory in epistolary fragments of the childrens literature
    Autorzy:
    Niesporek-Szamburska, Bernadeta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/615048.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    memorystudies
    a letter as a genre
    personalmemory
    viewpoint
    dialogism
    Opis:
    At the beginning of her article, the author briefly presents the assumptions of memorystudies. She indicates that literature and written forms create some kind of “traces” of memory and shows, among written genres, the letter as a genre particu- larly associated with life and as an auto-narrative personal document. The use of the letter genre in the function of a special medium activating the personal memory of the intra-textual recipient in literature for children and adolescents is the subject of further analysis. In two novels for youth: “Dziewczyna z pomarańczami” (Girl with oranges by Jostein Gaarder) and “Moja droga Aleksandro”(My dear Aleksandra by Krystyna Siesicka), the author analyses the following categories: communicative situation, time variability (experiencing the past, present and future), view point with change ability of focus, perspective change and pronouns, as well as signs of dialogism in texts of literary letters.
    Źródło:
    Stylistyka; 2019, 28; 175-191
    1230-2287
    2545-1669
    Pojawia się w:
    Stylistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Kamień na smętarzu, karta w imionniku…” (Uwagi o sztambuchu romantycznym)
    A Stone in the Cemetery, A page in the Album... Remarks about the Romantic Album
    Autorzy:
    Beinek, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945473.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sztambuch
    Romantyzm
    semiotyka
    pamięć
    dialogiczność
    album
    Romanticism
    semiotics
    memory
    dialogism
    Opis:
    The article is concerned with Romantic albums and is an introduction into their complex semiotics. The author indicates categories that are key ones for the poetics of the album, she subjects to analysis the labile structure of the album and suggests the directions in which to interpret „the album practice”. The destination point of the discussion is the thesis saying that the album is one of the borders of modern literature and the sensibility underlying it.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2007, 55, 1; 289-297
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Menażeria osobowości i kakofonia głosów warszawskiej ulicy w prozie Sylwii Chutnik i Krzysztofa Vargi
    Menagerie of personalities and cacophony of voices of the Warsaw street in the prose of Sylwia Chutnik and Krzysztof Varga
    Autorzy:
    Tryksza, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/615512.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    alcohol
    market place
    dialogue
    dialogism
    storyline
    humour
    hybrid
    irony
    woman
    comedy
    references
    narration
    pop culture
    Warsaw
    Opis:
    The analysis covered interesting, in terms of kind, fiction, language, and above all narration, prose texts of Sylvia Chutnik and the last novel by Krzysztof Varga. The winner of the “Polityka Passport” combines the high with the low – what is full of acute seriousness and authenticity with what is gaudy, vulgar, cheap and sensational. From the collision of contradictions arise portraits of women, people of Warsaw streets, daily and festive situations, sketched with humor and seriousness, distance and irony. Whereas “Massacre” by Varga in a satirically-ironic form, feature as to its spirit and marked with distance, diagnoses contemporary Polish afflictions focused as in a lens in the Warsaw area. The main context are poetic issues of the literary work, which is why the centre of gravity was placed on the most interesting, in the case of these novels, way of telling the story and presenting the main characters. It is clearly visible, on the one hand, that they are rooted in traditional storytelling techniques, mainly Bakhtin’s dialogism, but on the other hand, the novels, within the meaning of the author, set new trails, new possibilities of organising the narrator’s and characters’ utterances. Technical measures, involving the combination of “voices”, their partial merger, mutual influence and other trans- formations result, paradoxically, in a breakup. The predominant effect, resulting from the application of these measures, related to the use of “someone else’s speech”, is even greater stratification of consciousness and languages, their atomisation and separation, without the possibility of participating in the real, not illusory dialogue. In effect, an image is created of a socio-linguistic magma with separated, although apparently linked consciousnesses – a cacophony of voices.
    Źródło:
    Stylistyka; 2016, 25; 389-407
    1230-2287
    2545-1669
    Pojawia się w:
    Stylistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ja-świat: Romany Miller dialogowa i dialogiczna koncepcja socjalizacji i wychowania. W stronę osobowości zaangażowanej
    I-World: Romana Miller’s Dialogic and Dialogical Concept of Socialisation and Upbringing. Towards an Engaged Personality
    Autorzy:
    Kożyczkowska, Adela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2140771.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    Romana Miller
    ja-świat
    socjalizacja
    wychowanie
    dialogowość
    dialogiczność
    Romana Mille
    I-world
    socialisation
    ubbringing
    dialogism
    dialogicality
    Opis:
    W artykule podejmuję próbę rekonstrukcji myśli pedagogicznej Romany Miller, której dorobek naukowy stanowi jeden z filarów gdańskiej pedagogiki. Punktem wyjścia jest wyodrębnieniei metodologiczne rozpoznanie konstruktu ja-świat, który został przeze mnie rozpoznany jakoistotny dla pedagogicznej koncepcji socjalizacji. Konstrukt ja-świat pozwala odsłonić dialogowei dialogiczne właściwości związku socjalizacji i wychowania, dzięki czemu bardziej wyrazistastaje się koncepcja człowieka działającego w kulturze, ujmowanego przez Romanę Miller (za Bogdanem Suchodolskim) jako osobowość zaangażowana, która (współ)tworzy siebie przez formowanie swej relacji ze światem.
    The article attempts to reconstruct Romana Miller’s pedagogical thought, whose scientific output isone of the pillars of the Gdansk Pedagogy. The departure point is the separation and methodological recognition of a construct of I-world, which was recognised by me as crucial for the pedagogical conceptof socialisation. The construct of I-world allows to show dialogue and dialogic properties of the relationof socialisation and upbringing. Thanks to this, what becomes clearer is the concept of a human beingthat acts in culture, perceived by Romana Miller (after Bogdan Suchodolski) as an engaged personality,who (co)creates themselves by the means of forming their relation with the world.
    Źródło:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2018, 21, 2(82); 31-44
    1505-8808
    2450-3428
    Pojawia się w:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Nie można obejść się bez teatru»: O poziomach metateatralności w «Mewie» Antona Czechowa
    ‘We Can’t Do Without a Theatre’: On the Levels of Metatheatricality in ‘The Seagull’ by Anton Chekhov
    Autorzy:
    Hasiuk, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520120.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-30
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Anton Czechow
    Mewa
    metateatr
    teoria dialogowego Ja
    dialogiczność
    Anton Chekhov
    The Seagull
    metatheater
    Dialogical Self Theory
    dialogism
    Opis:
    Mewa (1896) zajmuje szczególne miejsce w twórczości Antoniego Czechowa ze względu na bogactwo zastosowanych w niej środków metateatralnych. Jest to jedyny jego dramat, w którym można odnaleźć wszystkie rodzaje metateatralności wyróżnione przez Sławomira Świontka. Warto być może dodać jeszcze czwarty rodzaj, który przejawia się na poziomie kompozycji formy dramatycznej i został określony jako "gry genologiczne" (Ewa Partyga) lub "cytowanie struktur" (Danuta Danek). Niniejsze studium typów metateatralności ujawnia, że Czechow kładzie nacisk na wielość sposobów, w jakie publiczność może odgrywać twórczą rolę w doświadczeniu teatralnym i przywraca wartość postawom dotychczas uważane za drugorzędne, pasywne i słabe. Jednocześnie Czechow wykorzystuje obraz teatru życia codziennego, aby obnażyć wewnętrzne mechanizmy opresji społecznej, która miażdży najbardziej wrażliwe jednostki. Sytuacja ta staje się zwierciadłem dla procesów zachodzących wewnątrz jaźni (zgodnie z teorią dialogicznego ja Huberta Hermansa). Dysfunkcyjność świata przedstawionego w dramacie wskazuje na pęknięcia w ludzkiej psychice, gdzie słabsze pozycje osobiste muszą zostać stłumione lub wykorzenione. Celem metateatralnych środków zastosowanych w Mewie jest zbudowanie wielopoziomowej reprezentacji rzeczywistości oraz ukazanie wielości i zmienności osobistych perspektyw na rzeczywistość, które wzajemnie się oświetlają. Z tej wielości punktów widzenia i różnorodności osobistych głosów Czechow konstruuje na wskroś nowoczesną reprezentację świata, której naczelną zasadą jest połączenie dialogiczności i teatralności.
    The Seagull (1896) holds a special place in the oeuvre of Anton Chekhov for the richness of metatheatrical devices deployed in it. It is the only drama by the playwright where one can find all the kinds of metatheatricality distinguished by Sławomir Świontek. It may be worth to add a fourth kind that manifests itself at the level of composition of the dramatic form and has been defined as “a play with genres” (Ewa Partyga) or “quoting of structures” (Danuta Danek). The present study of kinds of metatheatricality reveals Chekhov’s emphasis on the multitude of ways in which the audience can play a creative part in the theatre experience. The dramatist vindicates some elements hitherto considered to be secondary, passive, and weak. At the same time, Chekhov uses the image of the theatre of everyday life in order to expose the inner workings of society’s oppression that crushes its most sensitive individuals. This situation becomes a mirror for the processes going on within the self (as conceived of by the Dialogical Self Theory by Hubert Hermans). The disfunctionality of the world presented in the drama indicates fractures within the human psyche, where weaker personal positions must be suppressed or eradicated. The aim of the metatheatrical devices utilised in The Seagull is to construct a multi-level representation of reality and to display the multitude and changeability of personal perspectives on the reality, which illuminate one another. Out of this multitude of points of view and diversity of personal voices, Chekhov constructs a thoroughly modern representation of the world, whose governing principle combines dialogicality and theatricality.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 3; 151-168
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podwojony dialog — przekładu i twórczości własnej — ujęcie komparatystyczne?
    Dvojni dialog: dialog prevoda in lastne ustvarjalnosti — komparativistični pogled?
    Doubled dialogue of the translation and own artistic work — comparative perspective?
    Autorzy:
    Gawlak, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487015.pdf
    Data publikacji:
    2014-10-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    przekład literacki
    komparatystyka
    Adam Wiedeman
    Primož Čučnik
    dialogiczność
    literarni prevod
    komparativistika
    Adam Wiedemann
    dialoškost
    literary translation
    comparative study
    dialogism
    Opis:
    Prispevek obravnava problematiko prevoda, kadar je prevajalec sicer tudi sam pisec literature. V takšnem primeru sta pomembna tako dialog poetike avtorja primarnega besedila s poetiko prevajalčeve lastne literarne ustvarjalnosti, kot tudi relacije, v katere se zapleta konkretni prevod s prevajalčevimi (lastnimi) literarnimi besedili. Ti vprašanji odpirata široko področje prevodoslovnih in komparativističnih raziskav. Prevajanje in prevod, razumljen kot interpretacija, sta tu obravnavana v skladu s postulati sodobne komparativistike, torej kot dialog kultur, dialog literatur, ki vodi v nadaljnje dialoške odnose v okviru ciljne kulture in prevajalčeve lastne literarne ustvarjalnosti. Na Poljskem je to vprašanje mdr. aktualno v ustvarjalnosti (avtorski in prevajalski) Stanisława Barańczaka, Juliana Tuwima in Czesława Miłosza. Če gre za prevajanje slovenske literature na Poljskem in poljske v Sloveniji (po letu 1990), je glede tega zanimivo vzajemno prevajanje dveh pesnikov — Adama Wiedemanna in Primoža Čučnika. Funkcija njunih prevodov je bolj dopolnjujoča kot polemična. Pesnika eksplicitno opozarjata na medbesedilne relacije med svojimi teksti. Podobnost njunih avtorskih poetik in izbori besedil, ki (si) jih prevajata, pa pričajo o idejni, svetovnonazorski in estetski sorodnosti.
    The subject of this article is concerning the area of translation created by an author, a writer. In such case not only the dialogue between poetics of an author’s primary texts and the poetics of self-translated texts is at importance. The relation in which particular translation is involved with the original author’s passages also cannot be diminished. Those problems open a wide space for the translation and comparative studies research. The translation is perceived as an interpretation seen accordingly to the postulates of modern comparative studies — so as an intercultural dialogue, the dialogue of literature, opening itself for further relations in the sphere of ultimate culture and the own artwork of the author of the translation. In Poland it applies to works (original and translational) of — among others — Stanisław Barańczak, Julian Tuwim or Czesław Miłosz. In reference to the translations of Slovenian literature in Poland and Polish literature in Slovenia (after year 1990) one of the fascinating phenomenon in this context would be mutual translation of their own texts of two poets — Adam Wiedemann and Primož Čučnik. Their translations function as a complement rather than polemic factor. The authors explicitly point to initiating the intertextual relations between their texts. The resemblance of the poetics and choices made in the scope of translation unveil the relationship in terms of an idea, outlook on the world and aesthetics.
    Źródło:
    Przekłady Literatur Słowiańskich; 2014, 5, 1; 200-214
    1899-9417
    2353-9763
    Pojawia się w:
    Przekłady Literatur Słowiańskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spór (albo dwugłos) w służbie myślenia
    Dispute (or dialogue) in the service of thinking
    Différend (ou dialogue) au service du penser
    Autorzy:
    Krakowiak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/534979.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Polish literary criticism of the 20th century
    personalism
    dialogism
    Kazimierz Wyka
    Ludwik Fryde
    critique littéraire polonaise du XXe siècle
    personnalisme
    caractère
    dialogique du discourse
    Opis:
    The article depicts relations between two distinguished Polish literary critics from the interwar period – Kazimierz Wyka and Ludwik Fryde. They both represented the same literary generation (the 1910 generation) and the same programmepostulating critical model. Despite shared interests, among them responses to the same literary events (especially Maria Dąbrowska’s Noce i dnie) and shared issues of literary generations, their relationship was usually described as a dispute. Wyka and Fryde adopted a different stance on the critical and social impact of Stanisław Brzozowski and the significance of work of Wyka’s master Stefan Kołaczkowski. Their world view also differed. Although both critics were among the first proponents and promoters of personalism in Poland, Wyka was closer to Emmanuel Mounier’s way of thinking, whereas Fryde was closer to Jacques Maritain’s.
    Dans l’article, on a présenté les relations de deux représentants éminents de la critique littéraire polonaise de l’entre-deux-guerres : Kazimierz Wyka et Ludwik Fryde. Tous les deux représentaient la même génération littéraire (celle de 1910), ainsi que le même modèle de critique (programmatif et postulatif). Malgré leurs intérêts communs – parmi lesquels il faut ranger non seulement la réaction aux mêmes événements littéraires (avant tout Noce i dnie de Maria Dąbrowska), mais aussi la problématique des générations littéraires –, on considère communément la relation mutuelle des deux critiques comme un différend. Les différences des attitudes de Wyka et Fryde sont visibles dans l’appréciation du modèle de critique et de l’influence sociale de Stanisław Brzozowski, dans l’appréciation de l’importance des ouvrages du maître de Wyka – Stefan Kołaczkowski –, ainsi que dans des questions particulières relatives à la vision du monde. Bien que les deux critiques figurassent parmi les premiers propagateurs et partisans du personnalisme en Pologne, la façon de penser d’Emmanuel Mounier était plus proche à Wyka, par contre celle de Jacques Maritain était plus proche à Fryde.
    Źródło:
    Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 6, 1; 91-108
    2084-0772
    2353-0928
    Pojawia się w:
    Śląskie Studia Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między unikalnością a uniwersalizmem: obraz bohaterów aborygeńskich. Recepcja australijskiej literatury aborygeńskiej w Polsce
    Between Uniqueness and Universalism: an Image of Indigenous Characters. Reception of Australian Aboriginal Literature in Poland
    Autorzy:
    Podemska-Abt, Teresa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/511287.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    indigenous character Indigenous identity
    Aboriginal literature
    Indigenous story
    literary interpretation
    literary comparison
    dialogism
    reception
    ethics of writing and reading Car-pentaria
    Alexis Wright
    Lionel Fogarty
    Anita Heiss
    Opis:
    Being a result from the 2008/9 research into interpretation of Aboriginal literature within Polish readerships, the article explores ways in which Indigenous characters are imagined and understood by Polish readers. Also, given that literatures and their characters are usually looked throughout the readers’ schemata and memory scans, it shows the dominant ways in which the Polish readers interpret and communicate with some of those characters.
    Źródło:
    Postscriptum Polonistyczne; 2012, 1(9); 151-172
    1898-1593
    2353-9844
    Pojawia się w:
    Postscriptum Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies