Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Communio" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 35
Tytuł:
Eklezjologia komunii jako klucz do zrozumienia relacji pomiędzy Kościołem powszechnym a lokalnym
Ecclesiology of Communion as the Key to Understanding the Relationship Between the Universal and the Local Church
Autorzy:
Kapłańska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050818.pdf
Data publikacji:
2020-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
communio
Kościół powszechny
Kościół lokalny
Kościół partykularny
communio Ecclesiarum
universal church
local church
particular church
Opis:
Cyklicznie powracające do głównego nurtu teologicznych rozważań zagadnienie relacji Kościoła powszechnego i Kościołów lokalnych pozostaje wciąż otwarte na nowe pytania i problemy badawcze. Ostatnie lata przyniosły mu na nowo rozgłos za sprawą debaty kardynałów Josepha Ratzingera i Waltera Kaspera, których poróżniło spojrzenie na ontologiczne i czasowe pierwszeństwo Kościoła powszechnego przed Kościołami lokalnymi. Punktem wspólnym ich rozważań stało się communio – pojęcie uznawane za klucz do zrozumienia soborowej eklezjologii. Stąd zasadna wydaje się analiza adekwatności użycia tego pojęcia dla określenia relacji między Kościołem powszechnym a lokalnym głównie na podstawie tekstów Magisterium Kościoła, ale także współczesnych artykułów naukowych.
Periodically returning to the mainstream of theological considerations, the issue of the relationship between the universal Church and the local churches remains open to new questions and research problems. Recent years brought him new renown thanks to the debate of cardinals – Joseph Ratzinger and Walter Kasper, who diffused their view of the ontological and temporal priority of the universal Church in front of the local Churches. The common point of their deliberations became communio – a concept considered to be the key to understanding the ecclesiological council. Therefore, it seems reasonable to analyze the adequacy of the use of this concept to determine the relationship between the universal and local Church, mainly based on the texts of the Church’s Magisterium, but also modern scientific articles.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 129-153
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia wspólnotowego rodziny jako podstawa skuteczności wychowania
The Quality of Community Life of the Family as the Base for the Effectiveness of Education
Autorzy:
Osewska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343129.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rodzina
wychowanie
communio personarum
family
education
Opis:
In the article, the author presents the family as the best setting for the effectiveness of education. In a society shaken by various kinds of individualism and selfishness, children must be enriched with a sense of love and quality of community, which is built in the family as communio personarum. The self-giving that inspires the love of husband and wife for each other is the model for the self-giving that must be practiced in the relationships between brothers and sisters and the different generations living together in the family. And the communion and sharing that are part of everyday life in the home at times of joy and at times of difficulty are the most concrete and effective pedagogy. The quality of community life in the family creates the base for human development and education.
Źródło:
Roczniki Nauk o Rodzinie; 2013, 5; 5-22
2081-2078
Pojawia się w:
Roczniki Nauk o Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijne podstawy eklezjalnej duchowości communio
Biblical Foundations of the Ecclesial Spirituality of communio
Autorzy:
Tatar, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029754.pdf
Data publikacji:
2021-07-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
duchowość biblijna
duchowość eklezjalna
duchowość chrześcijańska
świętość
communio
zjednoczenie
mistyka
biblical spirituality,
ecclesial spirituality,
Christian spirituality,
holiness,
communio,
union,
mysticism
Opis:
Proces sekularyzacji i relatywizacji życia współczesnego człowieka dotyka wierzących w ich doświadczeniu Kościoła. Jednocześnie zauważalne jest zainteresowanie duchowością, ale często o charakterze zindywidualizowanym i pozaeklezjalnym. Stąd wynika konieczność refleksji nad właściwym rozumieniem tożsamości i misji Kościoła. Adekwatnym pojęciem dla opisania tej tożsamości jest communio. Artykuł wyjaśnia właściwe jego rozumienie w kluczu biblijnym ze względu na wieloznaczność, która występuje w publikacjach z zakresu teologii, a także w naukach pozateologicznych. Szczególnego znaczenia nabiera ono na gruncie teologii duchowości, określając charakter jedności pomiędzy Bogiem a człowiekiem. Analiza Starego Testamentu odsłania istotne aspekty komunijne wynikające z Przymierza. Analiza Nowego Testamentu wskazuje zaś, że w Jezusie Chrystusie dokonała się pełnia komunijnego zjednoczenia, która znajduje swoją kontynuację w Kościele. Z tego względu duchowość chrześcijanina musi być interpersonalna, chrystocentryczna, chrystoformiczna oraz eklezjalna. Ten proces kształtuje życie moralne, znajdujące swoje odzwierciedlenie w życiu indywidualnym, społecznym, ekonomicznym, a nawet politycznym.
The process of secularization and relativization of modern man’s life touches the believers in their experience of the Church. At the same time, there is a noticeable interest in spirituality, but often of an individualized and non-religious nature. Hence, the necessity arises to reflect on the proper understanding of the identity of the Church. The appropriate concept for describing this identity is communio. The article explains its proper understanding in the biblical key due to the ambiguity that occurs in publications in the field of theology, as well as in non-theological sciences. It acquires a special meaning in the theology of spirituality, by defining the character of unity between God and man. The analysis of the Old Testament reveals essential aspects of the communion arising from the covenant. The analysis of the New Testament shows that the fullness of communion was accomplished in Jesus Christ, and it finds its continuation in the Church. Therefore, Christians’ spirituality should be interpersonal, Christocentric, Christoformic and ecclesial. This process shapes moral life, reflected in individual, social, economic and even political life.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2021, 91, 2; 119-145
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia communio według kard. Josepha Ratzingera (Benedykta XVI) i pytanie o urzędy/posługi w polskim duszpasterstwie parafialnym
The Communio Theology according to Card. Joseph Ratzinger (Benedict XVI) and the Question of Offices/Ministries in Polish Churches
Autorzy:
Porosło, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040492.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kard. Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
communio
eklezjologia communio
Kościół
urzędy
posługi
aktywne uczestnictwo (participatio actuosa)
kapłaństwo powszechne
Joseph Ratzinger
Benedict XVI
communio-ecclesiology
Church
offices
ministres
active participation (participatio actuosa)
common priesthood
Opis:
Kardynał Joseph Ratzinger, rozwijając tzw. tzw. communio-eklezjologię (Communio-Ekklesiologie), wskazywał, że „Kościół nie powinien mówić głównie o sobie, lecz o Bogu”. Mając w perspektywie to założenie metodologiczne, będziemy chcieli w niniejszym artykule wydobyć z licznych pism kard. Josepha Ratzingera, obecnie papieża-seniora Benedykta XVI, istotę jego nauczania o Kościele jako communio oraz zobaczyć, jakie znaczenie ma ten obraz Kościoła dla duszpasterskiej praxis, szczególnie w kontekście posług i uczestnictwa świeckich w liturgii, zwłaszcza w polskiej rzeczywistości duszpasterskiej. Pierwsza część artykułu ukazuje fundamenty nauczania Ratzingera o Kościele rozumianym jako communio. W drugim punkcie możemy zobaczyć, poprzez jakie zadania/posługi świeccy uczestniczą w jednym kapłaństwie Chrystusa, aby w punkcie trzecim została ukazana Ratzingerowska krytyka praktycystycznego rozumienia aktywnego uczestnictwa (participatio actuosa) świeckich w liturgii. W ostatnim punkcie zostały wydobyte wnioski dla kształtowania i rozumienia posług w konkretnym duszpasterstwie parafialnym, gdzie istotne są słowa zapisane przez samego Ratzingera: „Należyte wychowanie do liturgii powinno polegać nie na uczeniu się czynności zewnętrznych i ćwiczeniu się do nich, lecz na włączaniu się w konstytutywną dla liturgii istotę actio, czyli w przemieniającą moc Boga, która przez pośrednictwo akcji liturgicznej pragnie przemieniać nas samych i świat”. Tam, gdzie praktycyzm staje się ważniejszy od teologii, tam Kościół rozumiany jako wspólnota zbawienia staje się co najwyżej instytucją z bogatą ofertą usług religijnych.
Developing the so-called communio-ecclesiology (Communio-Ekklesiologie), Cardinal Joseph Ratzinger pointed out that “the Church should not speak mainly about itself, but about God.” Bearing in mind this methodological assumption, the author of this article is going to analyse numerous writings by Card. Joseph Ratzinger—at present Pope Emeritus Benedict XVI, in order to present the essence of his teaching about the Church as communio and to see what such image of the Church means to the priests’ praxis, especially in terms of the laity’s ministry and participation in the liturgy in the Polish pastoral reality. The first part of the article presents Ratzinger’s fundamental teachings about the Church understood as communio. In the second part, one can find out about the tasks/ministries through which lay people may participate in Christ’s only priesthood. Ratzinger’s criticism on perceiving the laity’s active participation (participatio actuosa) in the liturgy as having only a practical dimension is presented in the third part of the article. The last part includes conclusions for shaping and understanding ministries in particular churches, supported by the words written by Ratzinger himself: “Proper education for liturgy should not consist in learning and practising external acts, but in joining the essence of action, i.e. the transforming power of God, which is constitutive for the liturgy and, through liturgical action, wants to transform us and the surrounding world.” Where practical issues become more important than theology, the Church viewed as the community of salvation becomes, at the most, an institution offering a rich variety of religious services.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 131-143
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Communio a prawne ujęcie małżeństwa
Autorzy:
Pastwa, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662746.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Communio
prawne ujęcie małżeństwa
legal view of marriage
Opis:
Der unerschöpfliche Schatz der Doktrin vom Zweiten Vatikanischen Konzil über das Ehesakrament stellt die Kanonistik vor die wichtige Aufgabe, sich immer neue Mühe zu geben, um das theologische Magisterium zur Ebene des kanonischen Rechts zu verpflanzen. Es geht ja um die großzügige Teilnahme der Canones an der prophetisch-pastoralen Sendung der Kirche, die volle Wahrheit über die Ehe zu präsentieren, was praktisch bedeuten sollte, günstige Umstände für ein adäquates Verständnis und Interpretation der Normen im Kodex zu schaffen, ohne die berechtigten Vorschläge de lege ferenda auszuschließen. Wie in diesem Artikel umrissen wurde, sollte das Ziel einer solchen Aktivität sein, die allseitige Erhellung des zentralen Platzes des Ehesakramentes im Geheimnis (und der Mission) der Kirche durch die Anwendung - als hermeneutischer Schlüssel - des ekklesiologisch wichtigen und wertvollen Communio-Prinzips. Gegenstand der vertieften Untersuchungen konnte eine Prüfung des vorgestellten Postulats sein, um in der Zukunft in die das Eherecht grundlegende Norm c. 1055 § 1 (CIC/1983) den Begriff Communio einzuschließen. Es ist zu vermuten, dass die Realisierung dieses Postulats eine deutliche Betonung der Wahrheit bedeuten konnte, dass das Ehesakrament das Fundament einer „Hauskirche” ist.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2005, 16, 10; 7-27
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy jedności Kościoła w świetle Dekretu o ekumenizmie (DE 2)
Foundations of the Unity of the Church in Decree on Ecumenism
Die theologischen Grundlinien der Einheit der Christen im Lichte des Dekrets über den Ökumenismus (UR 2)
Autorzy:
Górka, Leonard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343367.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
cel ekumenizmu
eklezjologia-communio
elementy konstytutywne jedności Kościoła
Goal of ecumenism
ecclesiology of communio
constitutive elements of the unity of the Church
Opis:
Der Vorgelegte Aufsatz geht auf die Prinzipien der ökumenischen Bewegung im ersten Kapitel und konkret in dem zweiten Artikel des Dekrets Unitatis redintegratio. Abschnitt einz spricht dreifach vom Werk Jesu selbst für die Einheit: von der Einigung der Menschheit durch die Menschenwerdung, vom Gebet Jesu für die Einheit und der Stiftung der Eucharistie als wirksames Zeichen der Einheit der Kirche; sodann vom Gebot der Liebe und der Verheißung des Geistes. Der zweite Abschnitt handelt vom Wirken des Geistes für die Einheit in Jesus Christus. Der dritte Abschnitt nimmt die Lehre der Kirchenkonstitution über die sichtbare Verfassung der Kirche unter dem dreifachen Amt des Apostelkollegiums mit und unter Petrus wieder auf. Im Abschnitt vier wird erneut die Dreiämterlehre herangezogen wobei der Selbstvollzug der Kirche wird in einem Parallelismus von drei Gliedern geschildert: gläubige Predigt des Evangeliums, Verwaltung der Sakramente, Leitung in Liebe. Auch der Abschnitt fünf erinnert an die Aussagen der Kirchenkonstitution zum pilgernden und eschatologischen Charakters des Gottesvolkes. Im letzten sechsten Abschnitt geht der Blick von der heilsgeschichtlichen (ökonomischen) zur himmlischen (immanenten) Trinität, die als das höchste Vorbild und Prinzip des Mysteriums der Einheit ansichtig wird.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 17-32
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeńskie communio personarum w perspektywie jedyności i troistości Boga
Matrimonial communio personarum in the perspective of uniqueness and Trinity of God
Autorzy:
Landwójtowicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038205.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
małżeńskie communio personarum
Trójca Święta
relacyjność Trójcy Świętej
jedność Trójcy Świętej
matrimonial communio personarum
Trinity
relationality of the Trinity
unity of the Trinity
Opis:
Centralną prawdą objawienia chrześcijańskiego jest to, że absolutnie pierwsze są Osoby boskie wraz z Ich wzajemnym przylgnięciem oraz łącznością. Ich komunia stanowi istotę, archetyp wszelkich rzeczywistości jest tym, według czego winno być wszystko kształtowane. Trójca Święta i małżeństwo ludzi to dwie rzeczywistości całkowicie różne. Uwzględniając powyższe założenia dotyczące analogii między Trójcą Świętą a małżeństwem, przedstawione zostały wybrane cechy wynikające z jedyności i troistości Boga (relacyjność, jedność, wzajemność, równość, miłość, komunikacja), a następnie przedstawiono wynikające z nich wskazania dla małżeństwa i ich wspólnotowego życia. Powyższe rozważania jasno wskazują, iż pogłębione spojrzenie teologiczne na najważniejszą prawdę objawioną o Bogu w Trójcy Osób pozwala także odnajdywać istotne inspiracje dla życia małżeńsko-rodzinnego i duchowości z nim związanej w codzienności.
The central truth of Christian revelation is that absolutely prime are the Three Divine Persons including Their mutual clinging and unity. Their communion constitutes the essence, archetype of all realities and it is something according to what everything should be shaped. The Trinity and matrimony of people constitute two completely different realities. Taking into consideration the above assumptions concerning the analogy between The Trinity and marriage, selected qualities resulting from uniqueness and trinity of God (relationality, uniqueness, mutuality, equality, love, communication) have been presented, as well as directions for marriage and its united life arising from them. The above considerations point clearly that profound theological glance at the main revealed truth about God in the Three Divine Persons also allows to discover essential inspirations for marriage and family life as well as spirituality related to it in everyday life.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 157-169
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakrament chrztu w służbie communio ecclesiae. Teologiczne i prawne aspekty kanonów 849-878 KPK (1983)
The Sacrament of Batism in the service of communio ecclesiae. Theological and legal aspects of canons 849-878 of the Code of Canon Law (1983)
Autorzy:
Ptak, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553725.pdf
Data publikacji:
2018-12-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
sakramenty
chrzest
communio ecclesiae
KPK
Sacraments
baptism
Code of Canon Law
Opis:
Uświęcające zadanie Kościoła realizuje się w sposób szczególny poprzez sprawowanie sakramentów. Zostały one ustanowione przez Chrystusa i powierzone Kościołowi jako środki, dzięki którym wyraża się i wzmacnia wiara, oddawana jest cześć Bogu oraz dokonuje się uświęcenie człowieka. Przyczyniają się one także do wprowadzenia, umocnienia i ukazania w sposób zewnętrzny wspólnoty kościelnej (communio ecclesiae). Sakrament chrztu świętego jest podstawą życia chrześcijańskiego, bramą dla pozostałych sakramentów, a także fundamentem, na którym budowana jest wspólnota Kościoła. Teologiczno-prawne aspekty kanonów 849-878 Kodeksu prawa kanonicznego (1983) dotyczą: znaczenia i skutków sakramentu chrztu, obrzędów chrzcielnych, szafarza i osoby przyjmującej ten sakrament oraz chrzestnych, stwierdzenia i zapisania przyjętego chrztu.
The sanctifying task of the Church is carried out in a special way through the celebration of the sacraments. They were established by Jesus Christ and entrusted to the Church as the means by which faith is expressed and strengthen, worship is given to God and human sanctification is accomplished. They also contribute to the introduction, strengthening and external visibility of the ecclesial community (communio ecclesiae). The sacrament of baptism is the foundation of Christian life, the gateway to the other sacraments, and the foundation on which the community of the Church is built. Theological and legal aspects of canons 849-878 of the Code of Canon Law (1983) concern: the meaning and effects of the sacrament of baptism, the baptismal ordinances, the minister and the person receiving the sacrament, the baptismal ordinances, the confirmation and recording of the baptism received.
Źródło:
Sympozjum; 2018, 2(35); 163-182
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NAJGŁĘBSZE PRAGNIENIE BOSKIEGO NAUCZYCIELA. Ekumenizm według J. Ratzingera/Benedykta XVI
The Deepest Desire of Divine Master Teacher. Ecumenism According to J. Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595055.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ekumenizm
jedność
communio
dialog
chrystocentryzm
prawda
logoi spermatikoi
praeparatio evangelica
nowoczesność
Opis:
Christian unity is desired by Christ Himself and, consequently, it is also a continuous imperative of Christian conscience and particular care on part of each pope. The starting point of J. Ratzinger/Benedict XVI’s thought and teaching is clear distinction between seeking unity through human strategy and the way to unity ultimately accepted as the gift of God Himself. Consequently, it paves the way for thinking about Christian schism in the context of ”Divine retribution”, i.e. the situation where God still acts and attracts to Himself. Such perspective protects against vanity and ambition to organise the world as if according to “God’s way”, but – in practice – without God. J. Ratzinger/Benedict XVI copes with ecumenically tempting notions-proposals (such as, for example, pluralism) that lead to an apprehensive acquaintance with identity. His lodestars are: Christ – the Truth – longing – patience – suffering – good – conversion.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2013, 13; 71-90
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia jedności Kościoła. Zarys problematyki
Autorzy:
Pawłowski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041180.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Credo
Ökumenismus
Einheit
Kirche
koinōnia/communio
Church
creed
ecumenism
unity
ekumenizm
jedność
Kościół
Opis:
Artykuł jest wprowadzeniem w teologię jedności Kościoła. Ukazuje spektrum współczesnej refleksji nad przymiotem Kościoła wymienionym w Symbolu Nicejsko-Konstantynopolskim (credo in unam Ecclesiam). Refleksja ta obejmuje kategorie biblijne, zwłaszcza ideę koinōnia/communio, podkreśla trynitarne podstawy jedności Kościoła, a także jej konkretne środki – więzy jedności. Wśród tych środków jedności zwrócono szczególną uwagę na węzeł wiary, sakramentów oraz zwierzchnictwa kościelnego, zwłaszcza powszechnej posługi na rzecz jedności chrześcijan. Poszczególne Kościoły (wyznania) mają różne wizje jedności, ale i te koncepcje stanowią przedmiot dialogu ekumenicznego. Najnowszym ekumenicznym stanowiskiem na temat Kościoła, w tym jego jedności, jest dokument Komisji Wiara i Ustrój Światowej Rady Kościołów pt. Ku wspólnej wizji Kościoła (opublikowany w 2013 r.). Kościoły chrześcijańskie biorące udział we współczesnym dialogu ekumenicznym mają świadomość tego, że jedność Kościoła jest rzeczywistością daną i zadaną, jeszcze niepełną i niedoskonałą, niejako „w drodze”. W tym sensie mogą wyrażać swoje spero in unam Ecclesiam.
The article is a topic outline of the theology of the Church’s unity. It shows the spectrum of contemporary reflection on this  attribute of the Church mentioned in the Nicene-Constantinople Symbol (credo in unam Ecclesiam). The reflection includes biblical categories, especially the idea of koinōnia/communio, emphasizing the Trinitarian basis for unity of the Church, and its concrete means – bonds of unity. Among these means of unity, particular attention is paid to the bond of faith, the sacraments and ecclesiastical governance, notably the universal ministry of Christian unity. Individual Churches (denominations) have different visions of unity, but also these concepts are the subject of ecumenical dialogue. The most recent ecumenical vision on the Church, including its unity, is the document of the World Council of Churches Commission on Faith and Order, Towards a Common Vision of the Church (published in 2013). Christian Churches involved in the contemporary ecumenical dialogue are aware that the unity of the Church is a reality given and set, yet incomplete and imperfect, so to speak "on the way". In this sense they can express their spero in unam Ecclesiam.
Der Artikel ist eine Einführung in die Theologie der Einheit der Kirche. Es wird das Spektrum der zeitgenössischen Reflexion über dieses im Nicäno-Konstantinopolitanum (credo in unam Ecclesiam) enthaltenen Attribut der Kirche. Diese Reflexion umfasst biblische Kategorien, vor allem die koinōnia/communio-Idee, betont trinitarische Grundlagen der Einheit der Kirche sowie konkrete Mittel bzw. Bande der Einheit. Unter diesen Mitteln der Einheit wurde eine besondere Aufmerksamkeit auf das Band des Glaubens, der Sakramente und der kirchlichen Obrigkeit, vor allem, des allgemeinen Dienstes für die Einheit der Christen, gelegt. Die einzelnen Kirchen (Denominationen) sehen die Einheit unterschiedlich, jedoch bilden diese verschiedenen Konzepte den Gegenstand des ökumenischen Dialogs. Die jüngste ökumenische Stellungnahme über die Kirche, darunter auch über seine Einheit, ist das 2013 herausgegebene Dokument der Kommission Glaube und Kirchenverfassung des Weltkirchenrates unter dem Titel Die Kirche: Auf dem Weg zu einer gemeinsamen Vision. Die christlichen Kirchen, die am gemeinsamen Dialog teilnehmen, sind sich dessen bewusst, dass die Einheit der Kirche eine geschenkte und aufgegebene Wirklichkeit ist, eine noch nicht erfüllte und deswegen unvollkommene Wirklichkeit, gewissermaßen ein "Unterwegs-sein". In diesem Sinne können sie bekunden: spero in unam Ecclesiam.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 185-198
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le Concile Vatican II - lidee de la nouvelle evagelisation en gestation
The Second Vatican Council – the Idea of the New Evangelization in Making
Autorzy:
Syldatk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828688.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Second Vatican Council
ecclesiology
communio
new evangelisation
Sobór Watykański II
eklezjologia
nowa ewangelizacja
Opis:
Sobór Watykański II jest niewątpliwie jednym z ważniejszych, a nawet przełomowych punktów historii Kościoła. W konsekwencji wydaje się więc, że także w odniesieniu do pojęcia tak kluczowego dla współczesnej teologii, jakim jest nowa ewangelizacja, ostatni sobór odegrał istotną rolę. W niniejszej publikacji autor analizuje soborowe teksty rozważając je wokół pojęcia communio, które przez wielu teologów określane jest najważniejszym i kluczowym dla rozumienia terminem Soboru. Ze szczegółowej analizy poszczególnych wymiarów communio (trynitarne, pneumatologiczne, wiernych, eschatologiczne, ekumeniczne, ewangelizacyjne, misyjne) wyłania się nowa wizja eklezjologii ściśle związana z innym soborowym pojęciem aggiornamento. Odnowiona wizja eklezjologiczna naznacza nową epokę w życiu Kościoła, którą Jan Paweł II nazwał „nową wiosną życia chrześcijańskiego”. Autor wskazuje, że soborowa idea eklezjologii komunii stoi u podstaw późniejszego pojęcia nowej ewangelizacji. 
The Second Vatican Council is undoubtedly one of the most important and even crucial points in the history of Catholic Church. Consequently, it seems that also in relation to the concept so vital for the contemporary Theology, namely «the new evangelization», the recent council played an important role. This paper analyses the conciliar texts from the perspective of the concept of «communio», which is defined by many theologians as the most essential and pivotal term for understanding the Council. From a detailed analysis of the particular dimensions of «com- munio» (Trinitarian, Pneumatological, laical, eschatological, ecumenical, evan- gelisation, missionary) emerges a new vision of ecclesiology, closely related to another conciliar notion of «aggiornamento». This renewed ecclesiological understanding marks a new era in the life of the Church, which John Paul II called the «new spring of Christian life». The article points out that the Vatican II notion of the ecclesiology of communion underlies the later concept of new evangelisation.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2019, 53; 447-472
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja pojęcia rodziny. Aspekty teologiczno-etyczne
Evolution of the concept of the family. Theological and ethical aspects
Autorzy:
Machinek, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475271.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
family, communio personarum, same-sex relationships, “family centership", single-parent family, family rights
Opis:
Contemporary changes in family structures, and first of all changes in social mentality and perception of the importance of family relationships, undoubtedly bear the evolution hallmarks. This concept does not necessarily mean a change for the better, but it may also identify the degeneration and the change of adverse quality. There is no doubt that appreciation of woman’s role and impact, emphasis put on the equal dignity of the spouses, the necessity of their mutual respect and subjectivity of children are the steps in the right direction. However, the attempt to redefine the concept of the family without taking into account the type and quality of bonds between parents (whether they are married or not) and aiming to treat any kind of adult relationship (regardless of their gender) to whom children are assigned as a family should be considered a highly problematic trend. It contrasts with the essential elements of the Christian perspective on family. The starting point of Christian reflection on the family is, on one hand, God’s pre-intention towards the man included on the first pages of the Bible with the covenant marriage as the main element, and on the other hand, a kind of anthropological realism which perceives fragility and threats of this primary and natural communion. However, irrespective of accepted assumptions, there is no doubt that the stability of the family whose key element is a permanent heterosexual relationship between parents becomes a prerequisite of the successful socialization of the young generation. In this sense the future fate of the society depends on durability and quality of the family. All attempts of relativization of the family should be considered as disquieting, beginning with promotion of informal relationships up to attempts at giving privilege to same-sex relationships and granting them privileges analogical to those enjoyed by the family. Concern for the family is one of the most important responsibilities of the state, therefore one of the elements of restoring its proper social status is demanding from the government not to confine the family policy only to pre-election promises.
Źródło:
Family Forum; 2011, 1; 13-27
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Communio w eklezjalnej duchowości sakramentalnej
Autorzy:
Tatar, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147018.pdf
Data publikacji:
2022-07-22
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
duchowość
sakramenty
communio
komunikacja
łaska
jedność
zjednoczenie
spirituality
sacraments
communication
grace
unity
unification
Opis:
Nieustanne odkrywanie pogłębianie tajemnicy życia sakramentalnegonależy do istoty nauczania i posłannictwo Kościoła. Toposłannictwo wynika z bezpośredniego nakazu Jezusa Chrystusa(por. Mt 26, 26-29; 28, 19). Sakramenty są zatem drogą komunijno--komunikatywnego działania Boga wobec człowieka a także wydarzeniami,w których On sam udziela się człowiekowi. Właśnie w tensposób urzeczywistnia się droga do zjednoczenia człowieka z Bogiem będąca istotą duchowości chrześcijańskiej. We współczesnym świecieprzenikniętym pragmatycznym empiryzmem oraz technicyzmemnależy na nowo wrócić do pojęcia ale także rzeczywistości misteriumoznaczającego niezwykle subtelną a także intymną więź człowiekaz Bogiem. Jednocześnie komunijna jedność z Bogiem prowadzi dojedności z drugim człowiekiem a także rodzi nowy porządek świataprzeniknięty duchem Ewangelii.
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2021, 59, 2; 184-227
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kapłani – słudzy communio
Autorzy:
Lala, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622910.pdf
Data publikacji:
2015-09-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teologia duchowości
communio
duchowość kapłańska
kapłan
kapłaństwo
Maryja
jedność
rady ewangeliczne
Ruch Focolari
wspólnota
Opis:
Jan Paweł II w Liście apostolskim Novo millennio ineunte wyraża pragnienie krzewienia duchowości komunii, „jako zasady wychowawczej wszędzie tam, gdzie kształtuje się człowiek i chrześcijanin, gdzie formują się szafarze ołtarza, duszpasterze” (NMI 43). Do kapłanów należy troska o pogłębianie ducha communio wśród ludzi. Żeby jednak mogli dać innym świadectwo jedności, muszą wpierw sami żyć w jedności pomiędzy sobą. Niniejsze studium uwypukla niektóre aspekty życia „według Ducha” (Rz 8,4. 9), które uzdalnia kapłanów do realizacji tego wezwania. Konieczna jest więc najpierw ich osobista troska o jedność z Osobami Trójcy Świętej, by realizować pomiędzy sobą życie w komunii na wzór samego Boga. Wspólnota życia domaga się od nich w pierwszym rzędzie, aby mieli „gorącą miłość jedni ku drugim” (1 P 4,8). Do życia w jedności konieczne jest kierowanie się radami ewangelicznymi, ponieważ wymagają one złożenia Bogu całkowitego daru z siebie. Wzór ogołocenia własnego „ja” znajdują w Chrystusie ukrzyżowanym, w momencie Jego opuszczenia (por. Mk 15, 34). Przykładem życia w komunii jest dla nich osoba Maryi.
Źródło:
Verbum Vitae; 2010, 17; 341-361
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Obcy” jako wyzwanie dla eklezjologii communio
'Stranger' as a Challenge to Communion Ecclesiology
Autorzy:
Nadbrzeżny, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040213.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
obcy
eklezjologia
communio
Kościół
misja
odpowiedzialność
solidarność
stranger
ecclesiology
communion
Church
mission
responsibility
solidarity
Opis:
W niniejszym artykule autor podejmuje kwestię communio w kontekście aktualnego kryzysu migracyjnego w Europie. Teologia kontekstualna oparta na metodzie korelacji próbuje pogłębić rozumienie istoty i misji Kościoła poprzez włączenie eklezjologicznego modelu communio we współczesny kontekst społeczny. Pojęcie „obcego”, wprowadzone przez socjologów do publicznego dyskursu, wydaje się być użyteczną i operatywną kategorią również dla eklezjologii. Pierwsza część artykułu ukazuje fenomen obcego w perspektywie socjologicznej. Druga część prezentuje Jezusa jako Sakrament Boga w spotkaniu z obcymi. Autor analizuje słowa i stosunek do ludzi obcych i społecznie wyalienowanych. Trzecia część opisuje Kościół jako sakrament odpowiedzialności i otwarty dom dla obcych i ubogich. Kościół może być rozumiany również jako matka posiadająca otwarte serce, szczególnie dla tych, którzy cierpią z powodu wojny i nędzy. W ostatniej części artykułu autor formułuje wnioski duszpasterskie. Zwraca uwagę na konieczność uwydatniania społecznego aspektu Eucharystii i zachęcania wierzących do tworzenia „kultury solidarności” z uchodźcami i ludźmi obcymi będącymi w potrzebie.
In this paper, the author deals with the question of communion ecclesiology in the context of the current migration crisis in Europe. Contextual theology based on the correlation method tries to develop the understanding of the Church's essence and mission by using the ecclesiological model called communion and putting it in the contemporary social context. The notion of the `stranger' introduced by the sociologists into the public discourse seems to be very operative and useful category for ecclesiology as well. The first part of the article presents the phenomenon of the stranger in sociological perspective. The second part discusses Jesus as Sacrament of God in the encounter with strangers. The author analyses Jesus' words and his attitude to strangers and socially alienated people. The third part describes the Church as the sacrament of responsibility and open home for strangers and poor people. The Church can be also understood as the mother with a heart open especially to those who suffer from war and misery. In the final part of this paper the author presents some pastoral implications. He draws attention to the necessity to enhance the social aspect of Eucharist and to encourage the believers to create the `culture of solidarity' with refugees and strangers in need.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 231-245
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 35

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies