Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Caste" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Rola emocji w tworzeniu przynależności etnicznej
    Role of Emotion in creating ethnic belonging
    Autorzy:
    Kaczmarek-Subramanian, Alina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1810294.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Antropologiczne Archipelagi Kultury
    Tematy:
    emotions
    ethnicity
    collective memory
    India
    caste
    Opis:
    The article points to the significance of emotion and nostalgia for the place of origin, which is passed on from generation to generation, in reinterpreting group identity within caste-based communities of the Konkani-speaking people in Kochi, South India. Konkanis came to Kochi from Goa in the sixteenth century. When they settled in Kochi, they established traditional communities localised around their temples. Nowadays, through formal and intentional actions of activists belonging to the Konkanis, the concept of their own identity has changed from understanding it on a local level — as a community of people they know from direct, everyday interactions to seeing it as an imagined community of people associated with Goa and speaking the Konkani language. On the one hand, these actions are based on an imaginary past and an alleged connection with the place which they came from five hundred years ago; on the other hand, they constitute an attempt to regain respect and social status among the local Malayalees, with whom Konkanis never fully assimilated. Emotions associated with the past are re-evoked, re-lived and internalized. They have a double function. Firstly, they serve as a strategy for achieving certain political objectives, that is, having the Konkani speaking people recognized as significant political actors. Secondly, they help determine what is important for the community. Understanding the nature of these intergroup relations as well as identity issues turns out to be possible by drawing on the emotional landscape in the field of research.
    Źródło:
    Barbarzyńca. Pismo Antropologiczne; 2018, 23; 86-99
    1643-9708
    Pojawia się w:
    Barbarzyńca. Pismo Antropologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrześcijanie syryjscy w systemie kastowym indyjskiej Kerali
    Autorzy:
    Galewicz, Cezary
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/686393.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    India
    Kerala
    Syrian Christians
    caste system
    Indie
    chrześcijanie syryjscy
    system kastowy
    Opis:
    This short essay is meant as an introduction into the still little known world of the Christians of Kerala by way of an ethnographic study with an inter‑cultural dominant. It intends to illustrate an interesting case of a concept of hierarchic organization and coexistence of radically divergent religious communities sharing the space of the South‑Western part of the Indian Subcontinent – the land that once witnessed the meeting of the early indigenous Christians with later missionary activities of European and American Churches following the centuries after Vasco da Gama’s landing by the Keralan city of Calicut.
    Celem niniejszej prezentacji jest wprowadzenie w świat chrześcijan Kerali za pomocą szkicu etnograficznego z akcentem interkulturowym ilustrującym interesujący przypadek konceptualizacji hierarchicznej organizacji społecznej oraz praktyki koegzystencji radykalnie odmiennych religijnie społeczności w południowo‑zachodniej części Półwyspu Indyjskiego – arenie spotkania tradycji wczesnych gmin chrześcijańskich ze wzmożoną działalnością misyjną Kościołów europejskich, poczynając od czasów Vasco da Gamy.
    Źródło:
    Orientalia Christiana Cracoviensia; 2016, 8
    2450-2936
    2081-1330
    Pojawia się w:
    Orientalia Christiana Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Indyjskie epizody Norwida. Rekonesans
    Norwid’s Indian episodes. A reconnaissance
    Autorzy:
    Nowakowska, Dagmara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16729470.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Indie
    sztuka
    architektura
    hinduizm
    buddyzm
    sanskryt
    Norwid
    kastowość
    India
    art
    architecture
    Hinduism
    Buddhism
    caste system
    Sanskrit
    Opis:
    The article tries to indicate the traces of Norwid's interest in the culture of India. From the writings left by the poet it appears that India was not the main subject of his research. A chapter of the unfinished treatise Sztuka w obliczu dziejów (Art in the Face of History) (1850) is an exception here; Norwid devoted a fragment of the work to Indian art. From the fragment it appears that the author of Quidam had sufficient knowledge about India to formulate critical opinions concerning old caste laws interpreted in terms of Norwid's conceptions of art-work and of the dogma. Also, in Notatki z mitologii (Notes on Mythology) there are sporadic, laconic remarks containing information about Indian art. The notes that are apparently out of context form a certain logical whole polarizing Norwid's views and systematizing his knowledge about the country on the Ganges, or about Orient in general. Certainly one may not speak about complete knowledge here, but the remarks noted by the poet are the essence of a particular problem Norwid knew more or less about. They are: Indian art and architecture, the crisis of art in the face of the schism, the caste system, old-Indian authoritative literature, the Hindu tradition and the Buddhist movement. Norwid's knowledge of particular works of architecture is proven by Skorowidz (Index), where the most important architectural features of ancient India are mentioned: Ellora, Vishvakarma, Nashik, Jayanti in the province of Aurangabad, Elephanta and Salsette islands, Karla in Khandala, Dhumar and Panch Pandu Shrine in the province of Malwa, the famous “Seven Pagodas” of Mahabalipuram, Siringam and Bhagwati in Tanjore in Ceylon. The author's footnotes reveal a wealth of sources used by Norwid. We find here, among others, references to ancient authors, to the 18th century explorer of India – John Zephanian Holwell, or to the lectures by Max Müller. The notes suggest that he also might have known original fragments of Rigveda. The poet also refers several times to Aranyakas – “Forest Books”, that preceded Upanishads, and his knowledge of the Vedic Hymn to Speech could have influenced the Norwidian theory of free speech. Norwid's Indian episodes, succinctly marked in the notes, reveal another, still not very well known, image of the author of Vade-mecum.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2012, 30; 3-22
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Małżeństwo i rodzina w hinduizmie
    Marriage and Family in Hinduism
    Autorzy:
    Piwko, Aldona Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480476.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    hinduizm
    kasta
    małżeństwo
    rodzina
    rozwód
    wdowieństwo
    etyka seksualna
    hinduism
    caste
    marriage
    family
    divorce
    widowship
    sexual ethics
    Opis:
    Niniejszy artykuł ma na celu przeanalizowanie tematyki związanej z małżeństwem i rodziną w hinduizmie. Hinduskie małżeństwo postrzegane jest jako indywidualny i intymny związek dwóch osób, przy jednoczesnym wyraźnym podkreśleniu jego istotnego znaczenia dla całej społeczności – od harmonii tego związku zależą losy całej kasty. Mimo istotnego znaczenia małżeństwa w tradycji hinduskiej, w społeczeństwie tym nadal funkcjonują niewłaściwe zachowania. Uwidaczniają się one zwłaszcza na etapie zaręczyn i związanych z nimi negocjacjami w sprawie „wysokości” posagu. Innym, ciągle jeszcze obecnym w społeczności rytuałem, pozostaje ceremonia sati. Mimo sprzeciwu władz oraz organizacji humanitarnych, kobieta często wybiera spalenie na stosie wraz ze zwłokami męża, aniżeli żyć w pogardzie, jako wdowa. Oprócz małżonków, w rodzinie istotne miejsce zajmują dzieci będące gwarancją ciągłości rodu oraz gwarantem permanencji sprawowania obrzędów religijnych ku czci zmarłych przodków.
    The present article aims to analyse the issues related to marriage and family in Hinduism. A Hindu marriage is viewed as an individual and intimate union of two persons, while clearly emphasizing its importance for the entire community – the fate of the entire caste depends on the harmony of this relationship. Despite the importance of marriage in the Hindu tradition, in this society inappropriate behaviours are still continued. In particular, they show up at the stage of engagement and the related negotiations on the “height” dowry. Another ritual, still present in the community is sati ceremony. Despite the opposition of the authorities and humanitarian organisations, a woman often chooses to be burned at the stake, along with the remains of her husband, rather than live in contempt, as a widow. Except for the spouses, children occupy an important place in a family being a guarantee of the family’s continuity as well as the guarantee of permanent exercise of religious rites in veneration of dead ancestors.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2013, 2; 215-239
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Główne wyzwania dla ochrony praw człowieka w Nepalu ze szczególnym uwzględnieniem praw kobiet, dzieci, „niedotykalnych” oraz marginalizowanych grup etnicznych
    Key challenges to the protection of human rights in Nepal with special consideration to women’s rights, children’s rights, the rights of “untouchables” as well as marginalized ethnic groups
    Autorzy:
    Stępczak, Edyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057180.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-08
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    human rights
    Nepal
    caste system
    ethnic minorities
    women’s rights
    children’s rights
    prawa człowieka
    system kastowy
    mniejszości etniczne
    prawa kobiet
    prawa dziecka
    Opis:
    Przedmiot badań: Nepal jest przykładem kraju, w którym istnieje aparat prawny z narzędziami w postaci przepisów z zakresu ochrony praw człowieka oraz organami kontroli tych praw, a mimo to ich przestrzeganie pozostaje sporym wyzwaniem. Zaś przyczyny tego stanu rzeczy nie były jak dotąd dostatecznie eksplorowane. Cel badawczy: Celem tego artykułu jest zidentyfikowanie przyczyn słabości ochrony praw człowieka w Nepalu. Metoda badawcza: Dane zostały pozyskane dzięki zastosowaniu takich metod i technik, jak studia literaturowe, analiza treści oraz wywiady eksperckie i pogłębione, przeprowadzone w Nepalu z prawnikami specjalizującymi się w prawach człowieka, pracownikami organizacji pozarządowych działających na rzecz praw człowieka oraz prominentnymi aktywistami na tym polu, podczas badań terenowych m.in. w ramach grantu na badania naukowe. Wyniki: Przeprowadzone badania zaowocowały następującymi wnioskami. Powodem, dla którego istnienie odpowiedniego aparatu prawnego, narzędzi w postaci przepisów i organów kontroli nie gwarantuje przestrzegania praw człowieka jest fakt, iż w zbiorowej świadomości Nepalczyków lokalne wartości, normy kulturowe, tradycje, nakazy religijne oraz obyczaje, wiele z nich będących w sprzeczności z prawami człowieka, pozostają nadrzędne wobec tychże praw. Patriarchalne wartości i zwyczaje zakorzenione w hinduizmie uniemożliwiają kobietom egzekwowanie przysługujących im praw, zaś tradycje i przekonania sprzed kilku tysięcy lat nadal wykluczają całe grupy społeczne, odmawiając im prawa do godności i pełnego uczestnictwa w życiu publicznym. Zaś brak woli politycznej i niesprawne instytucje dodatkowo utrudniają przestrzeganie praw człowieka w tym kraju.1 Wśród rekomendacji co do sposobów zwiększenia ochrony praw człowieka w Nepalu znajdują się m.in.: zwiększenie świadomości urzędników w zakresie obowiązujących praw, zwiększenie zatrudnienia kobiet w administracji państwowej, zwiększenie reprezentacji w życiu publicznym członków wszystkich kast i grup etnicznych czy wspieranie aktywistów walczących przeciwko łamaniu praw człowieka.
    Background: Nepal is an example of a country where, despite the existence of a legal apparatus, tools in form of provisions on the protection of human rights as well as constitutional bodies controlling these rights, their observance remains a considerable challenge. The reasons behind it have not been sufficiently explored till date. Research purpose: The purpose of this article is to identify the causes of the weakness of the protection of human rights in Nepal. Methods: The data was obtained through the use of methods and techniques such as literature studies, content analysis, and in-depth interviews conducted in Nepal with human rights lawyers, employees of non-governmental human rights organizations and prominent activists, during field research as part of a research grant. Conclusions: The prime reason why the existence of an appropriate legal apparatus does not guarantee the observance of human rights in Nepal is the fact that in the collective consciousness of the Nepalis the local values, cultural and religious norms, traditions and customs, many of them conflicting with human rights, take precedence over those rights. Patriarchal values and customs rooted in Hinduism essentially prevent women from exercising their rights, while several thousand-year-old traditions and beliefs keep excluding entire sections of the society, denying them their dignity and right to full participation in public life. Furthermore, the lack of political will and inefficient institutions make it even more difficult to observe human rights. Among the recommendations made on how to increase the protection of human rights in Nepal are: training State employees in observing the laws; increasing the employment of women in the administration; increasing the representation in public life of members of all castes and ethnic groups; supporting activists fighting against human rights violations in the name of tradition or for political reasons.
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 120; 81-108
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Benedykt XVI doktorem honoris causa Akademii Muzycznej i Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie
    Autorzy:
    Tyrała, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668835.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Benedict XVI
    sacred music
    honoris causa doctorate
    Cracow
    Caste Gandolfo
    theology of music
    way of noble beauty
    liturgy
    Benedykt XVI
    muzyka kościelna
    doktorat honoris causa
    Kraków
    Castel Gandolfo
    teologia muzyki
    droga szlachetnego piękna
    liturgia
    Opis:
    On the day of 4th July 2015 in Castel Gandolfo, His Holiness Benedict XVI, Pope-Emeritus, received the Degree honoris causa from the Pontifical John Paul II University in Cracow and the Cracow Academy of Music. On 20th April 2015 the Senate of the Pontifical John Paul II University in Cracow, upon hearing the reviews, conferred on Pope-Emeritus Benedict XVI the Degree of Doctor honoris causa. In the justification we can read that the honorary doctorate has been awarded for: proving great respect to the musical tradition of the Church and remarkable sensitivity to the dialogue between music and faith; long-years demonstrating, from all his clerical posts, a special concern for the noble beauty of sacred music and its proper place in the celebration of the sacred liturgical rites of the Church; emphasising in his teaching the meaning of via pulchritudinis – the way of beauty which may become the way to get to know and worship God by the modern man; brave testifying, with his life, service, teaching and scientific work, the Truth which gives strength to the Christian faith in the times of spiritual turmoil caused by liberalism, post-modernism and relativism, as well as tireless endeavor to restore the spiritual dimension in Europe; giving wholehearted support for the actions aiming at transforming the Pontifical John Paul II Academy of Theology in Cracow into the Pontifical John Paul II University. On 22 April 2015 the Senate of the Cracow Academy of Music passed the resolution to have been submitted by the Faculty Council for Artistic Creativity, Interpretation and Music Education, and on hearing the excerpts from the reviews, granted the Pope-Emeritus Benedict XVI the honoris causa degree. The appointed lauadator was Professor Stanisław Krawczyński. In the justification of the Senate resolution it is written that the honorary doctorate has been granted in recognition of the following merits: exhibiting by his example the model of moral and civil demeanour in the deeply religious and humanistic dimension; referring in his teaching to the highest values invariably present in human life and artistic activity; cherishing music and indicating its special role as an integral part of the solemn liturgy of Catholic Church accompanying man in the act of professing faith. The retired Pontiff Benedict XVI thanked once again for the recognition granted by conferring upon him honoris causa doctorate. He said: I am especially happy that this recognition has deepened my relationship with Poland, with Cracow, with the mother country of our great Saint John Paul II without whom I could not imagine my spiritual and theological way. Through his living example he showed to us, as well, how to combine the joy of exquisite sacred music with the duty of common participation in liturgy, how to combine exalted delight with humble simplicity of celebrating faith. Then, when reminding the history of the revival of sacred music he accented his peculiar love for the music of Mozart. My memory still bears this indelible recollection of the first chords of Mozart’s Coronation Mass which sounded as if heaven opened and when one might feel very deeply the presence of the Lord. It seems also worth mentioning how he described certain tension between participatio actuosa and the position of sacred music in the modern liturgy, particularly this solemn accompanied with a choir and orchestra. The Pope’s questions raised in this context were masterly: What is music really? Whence does it come and toward what does it tend? I think there should be posited three ‘loci’ from which music arises. And the questions were followed by a truly prophetic vision of the place of music in today’s liturgy. Thus amongst the specified three “loci” from which music originates, the first is the experience of love, the second is the experience of sadness, death, pain and the abyss of existence, and the third one is the encounter with the divine, which from the beginning is part of what defines man. About the first origin of music the Pope-Emeritus said: When men were seized by love, another dimension of being burst within them, another greatness and another breadth of reality. And it also led them to express themselves in new ways. Poetry, song and music in general were all born from this being affected, from this unfolding of a new dimension of life. When analysing the second origin of music the honoris causa laureate stated that it also opens up, in the opposite way, new dimensions of reality which can no longer find an answer in mere speeches. The most extended interpretation presented by the Pope-Emeritus concerned the third reality in which  the totally-other and totally-great arouses in man new ways of expressing himself. Perhaps we can say that actually in the other two areas – love and death – the mystery of the divine touches us and, in this sense, it is being touched by God which together constitutes the origin of music. It is touching when we discern that, for instance as regards Psalms, people do not confine to mere singing, but refer to all instruments: and the hidden music of creation is aroused with its mysterious language. Along with the Psalter in which we can find the two motifs of love and death, we can reach the very source of the music of the God’s Church. We can say that the quality of music depends on the purity and greatness of one’s encounter with the divine, with their experience of love and of pain. The more pure and true that experience is, the more pure and great will be the music from which it was born and developed. What the Pope-Emeritus said in the ensuing part of his doctorate speech – I am truly convinced – was the manifestation of profound wisdom and experience of sanctity of the Pope who does not only knows what liturgy and music in are but who is also a true apostle in this field. The magnificent and pure Western music has developed as an answer to the encounter with God who embodies Himself in liturgy in the person of Jesus Christ. This music is for me the expression of Christian truth. Wherever such an answer is developed we encounter the truth, with the true Creator of the world. Because of this the great sacred music is a reality of theological rank and of permanent significance for the faith of all Christianity, even if it is not at all necessary that it be done always and everywhere. On the other hand, such music cannot disappear from the liturgy and its presence can be a special way of participation in the sacred celebration, in the mystery of faith. In the final part of his lecture the Pope-Emeritus referred once more to Saint John Paul II, finishing with the rhetorical question: We do not know what will be the future of sacred music, but one thing is clear: wherever the encounter with the Living God, who in Christ comes close to us really occurs, there is born anew and there again grows the answer, the beauty of which arises out of truth itself. Showing again the great respect for both universities he emphasised and indicated their future prospects: The activities of both Universities which confer on me the honoris causa doctorates have greatly contributed to sacred music so that this tremendous gift of the music derived from the Christian tradition would still be living and so that the creative power of faith would not falter in the future. For all this I wish to thank you profusely, not only for the honour which you bestow upon me, but also for the entire work you do in the service of the beauty of faith. For the Intercollegiate Institute of Sacred Music in Cracow, for the faculty members and students of this institute which initiated the entire event and which integrates both universities by running the mutual sacred music studies, these were the encouraging words to make us work even harder so as to serve the beauty of music. The closing sentence expressed by the Pope in Polish was especially touching:  May the Lord bless you all!
    Dnia 4 lipca 2015 roku Jego Świątobliwość Benedykt XVI, emerytowany papież, otrzymał w Castel Gandolfo godność doktora honoris causa dwóch krakowskich uczelni: Akademii Muzycznej w Krakowie i Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. 20 kwietnia 2015 roku Senat Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie po wysłuchaniu recenzji nadał stopień doktora honoris causa papieżowi emerytowi Benedyktowi XVI. W uzasadnieniu zostało zapisane, że doktorat zostaje przyznany za: „wielki szacunek dla tradycji muzycznej Kościoła oraz niezwykłą wrażliwość na dialog muzyki z wiarą; okazywanie, przez wiele lat na wszystkich stanowiskach, jakie piastował, szczególnej troski o szlachetne piękno muzyki kościelnej i jej właściwe miejsce w sprawowaniu świętych obrzędów liturgicznych Kościoła; podkreślenie w swoim nauczania znaczenia via pulchritudinis – drogi piękna, która może stać się drogą poznania i wielbienia Boga dla współczesnego człowieka; odważne dawanie swoim życiem, posługą, nauczaniem i pracą naukową świadectwa Prawdzie, która umacnia wiarę chrześcijańską w czasach duchowego zamętu spowodowanego przez liberalizm, postmodernizm i relatywizm oraz niestrudzone dążenie do przywrócenia Europie jej duchowego wymiaru; za życzliwe wsparcie działań uczelni zmierzających do przekształcenia Papieskiej Akademii Teologicznej w Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie”.22 kwietnia 2015 roku Senat Akademii Muzycznej w Krakowie przyjął uchwałę Rady Wydziału Twórczości, Interpretacji i Edukacji Muzycznej, a po wysłuchaniu wyjątków z recenzji nadał stopień doktora honoris causa papieżowi emerytowi Benedyktowi XVI. Wyznaczył też Senat na laudatora prof. Stanisława Krawczyńskiego. W uzasadnieniu uchwały Senatu Akademii Muzycznej w Krakowie zapisano, że tytuł zostaje nadany za: „wskazanie swoim przykładem wzorców postawy moralnej i obywatelskiej w wymiarze głęboko religijnym i humanistycznym; nauczanie, w którym odnosi się do wartości najwyższych, niezmiennie obecnych w ludzkim życiu i twórczości; umiłowanie muzyki i wskazanie jej szczególnej roli jako integralnej części uroczystej liturgii Kościoła katolickiego towarzyszącej człowiekowi w akcie wyznania wiary”.Papież emeryt Benedykt XVI podziękował raz jeszcze za uznanie, z jakim się spotkał w sprawie nadania mu doktoratów honoris causa. Papież powiedział: „cieszę się przede wszystkim, że w ten sposób jeszcze bardziej pogłębił się mój związek z Polską, z Krakowem, z ojczyzną naszego wielkiego świętego Jana Pawła II. Bez niego bowiem trudno sobie nawet wyobrazić moją drogę duchową i teologiczną. Swoim żywym przykładem ukazał on nam również, jak mogą się ze sobą łączyć radość wielkiej muzyki sakralnej i zadanie wspólnego uczestnictwa w liturgii, podniosła radość i pokorna prostota celebracji wiary”. Następnie, przypominając historię odnowy muzyki kościelnej, zwrócił uwagę na szczególne umiłowanie przez siebie muzyki Mozarta. „Na trwałe, na przykład, wpisało się w moją pamięć, że skoro tylko zabrzmiały pierwsze nuty Mszy koronacyjnej Mozarta, to jakby otwierało się niebo i można było bardzo głęboko odczuć obecność Pana”. Ważne wydaje się stwierdzenie dotyczące pewnego napięcia na linii participatio actuosa i miejsca muzyki kościelnej w dzisiejszej liturgii, zwłaszcza tej uroczystej z chórem i orkiestrą. Genialne wręcz stało się postawione w tym także kontekście pytanie papieża emeryta: „Czym właściwie jest muzyka? Skąd pochodzi i do czego zmierza? Myślę, że można wskazać trzy «miejsca», z których wypływa muzyka”. I tu nastąpiła prawdziwie prorocza wizja dotycząca miejsca muzyki w dzisiejszej liturgii. Wymieniając więc owe trzy „miejsca”, z których wypływa muzyka, papież mówił, że pierwszym jej źródłem jest doświadczenie miłości, drugim źródłem muzyki jest doświadczenie smutku, dotknięcie śmiercią, bólem i otchłaniami istnienia, trzecim miejscem pochodzenia muzyki jest spotkanie z tym, co Boże, od początku w jakiejś mierze definiującym to, co ludzkie. Dla Międzyuczelnianego Instytutu Muzyki Kościelnej w Krakowie, dla pedagogów i studentów jednostki, która inspirowała całe wydarzenie i łączy obie uczelnie wspólnie prowadzonym kierunkiem studiów muzyka kościelna, to słowa mobilizujące do dalszej wytężonej pracy w służbie pięknu wiary. Wzruszające były także słowa wypowiedziane przez papieża w języku polskim: „Niech Pan was błogosławi!”.
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2015, 13
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies