Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Bengali" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Obraz Europy i Indii końca lat 20. XX wieku w relacji z podróży Annadashankara Raya „W drodze i na obczyźnie”
    The Image of Europe and India in the late 1920s in Annadashankar Ray’s travelogue Pathe prabāse
    Autorzy:
    Rokicka, Weronika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950473.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-13
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
    Tematy:
    travel writing
    Indian literature
    Bengali literature
    India
    colonialism
    Annadashankar Ray
    Opis:
    Annadashankar Ray’s travelogue Pathe prabāse chronicles the life of an Indian (Bengali) in England and his travels around Europe in late 1920s and it is one the finest examples of travel writing in Bengali in the 20th century. With its rich descriptions of landscapes, everyday life, social order and political phenomena, it creates a consistent image of Europe and paradoxically also paints a certain image of India at the same time. This article aims to analyse such an image and reaches the conclusion that, despite the political changes in India at that time and the rise of the independence movement in particular, Ray’s travelogue depicts a deeply colonial image of the world and of the relationship between modern, technologically and socially advanced Europe and India that still has much to learn from much better developed nations.
    Źródło:
    Przegląd Orientalistyczny; 2019, 2 (270); 147-156
    0033-2283
    Pojawia się w:
    Przegląd Orientalistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Paradoksy w Dźiwy Goswamina koncepcji duszy, drogi do doskonałości oraz wyzwolenia
    Autorzy:
    Wasilewska, Dagmara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/645391.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Indian philosophy
    paradox
    Bengali Vaishnavism ("gauḍīya")
    Jīva Gosvāmī (1517–1608)
    Opis:
    Paradoxes in Jīva Gosvāmi’s concept of the soul, path to perfection and liberationThis article is devoted to the role and significance of paradoxes in the philosophical thought and mysticism of the sixteenth-century Bengali Vaishnava theologian Jīva Gosvāmi. He situates his system within the Vedanta school, where the main category distinguishing its branches and deciding on their specific character is the relation between the Absolute, the phenomenal world and the human being. In Gosvāmi’s school, this relation involves identity and distinctness (bhedābheda) of those categories at the same time, referred to by the word acintya (“inaccessible to reason”), which further stresses this ontological paradox. Although doctrinally the most important, it is not the only paradox in Gosvami’s thought. Adopting this core metaphysical thesis engendered many other aporias, including those concerning the nature of the soul, the concept of bhakti (loving devotion to a deity) and the idea of liberation (mukti), which Goswami then attempts to solve in his most important philosophical treatise – Ṣaṭsandarbha. Paradoksy w Dźiwy Goswamina koncepcji duszy, drogi do doskonałości oraz wyzwoleniaPrzedmiotem artykułu jest rola i znaczenie paradoksów w myśli filozoficznej i mistyce teologa wisznuizmu bengalskiego – Dźiwy Goswamina (XVI w.). Sytuuje on swój system w obrębie szkoły wedanty, w której główną kategorią odróżniającą jej nurty i decydującą o ich specyfice jest relacja pomiędzy absolutem a światem zjawiskowym i człowiekiem. U Goswamina będzie to relacja jednoczesnej tożsamości i odrębności (bhedābheda) powyższych kategorii, dookreślona słowem acintya – „niedostępna rozumowi” – co dodatkowo uwydatnia ten ontologiczny paradoks. Chociaż doktrynalnie najistotniejszy, nie jest to jednak jedyny paradoks w myśli Goswamina. Poprzez przyjęcie tej nadrzędnej tezy metafizycznej powstało bowiem wiele innych aporii, między innymi dotyczących natury duszy, problemu wcielenia, a także koncepcji bhakti (nabożnego oddania dla bóstwa) oraz wyzwolenia (mukti), które następnie Goswamin stara się rozwiązać w swoim najważniejszym traktacie filozoficznym – Szatsandarbhsze.
    Źródło:
    Adeptus; 2019, 13
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies