Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "American novel" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    „Seks czarnuchów dla każdego”. Czarny intruz w przestrzeni białego dyskursu w powieści amerykańskiego mainstreamu przełomu lat 60. i 70.
    “Sexual Niggerhood for Everyone”: Black Intruder in the Space of White Discourse in American Mainstream Novel of the 1960s and 1970s
    Autorzy:
    Kamionowski, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951640.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    American novel
    Afro-Americans
    white discourse
    stranger
    Samuel Bellow
    Bernard Malamud
    John Updike
    Opis:
    The article describes the intrusion of the previously “invisible” black Stranger into the “white” discursive space. It further shows how this phenomenon was represented in the mainstream American novel of the 1960s and 1970s. The author analyses three works: Mr. Sammler’s Planet by S. Bellow, The Tenants by B. Malamud, and Rabbit, Redux by J. Updike. Here, the black intrusion into the “white language” is observed in threes spheres: symbolic, aesthetic, and ideological. This contamination of white discourse causes fear and rejection, but, at the same time, it brings fascination with Afro-American – a dangerous Stranger. Eventually, the novels confirm the reflection by Toni Morrison: since American literature is unmistakably a product of the dominant culture of whites, it therefore, becomes invariably connected with Afro-American presence in the United States.
    Źródło:
    Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2015, 6
    2082-9701
    2720-0078
    Pojawia się w:
    Białostockie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bird vs. Anczyc. Dwugłos na temat portretów Indian w powieści „Nick of the Woods” Roberta Montgomery’ego Birda i jej tłumaczeniu/adaptacji – „Duchu puszczy” Władysława Ludwika Anczyca
    Autorzy:
    Bobowski, Sławomir
    Perlinski, Paul
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/450706.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
    Tematy:
    Robert Montgomery Bird
    Władysław Ludwik Anczyc
    Indianie
    adaptacja
    tłumaczenie
    analiza porównawcza
    powieść amerykańska
    American Indians
    adaptation
    translation
    comparative analysis
    American novel
    Opis:
    Wszyscy znawcy zachodniej literatury amerykańskiej i kina zachodniego wiedzą, że amerykański pisarz – Robert Montgomery Bird – stał się sławny, między innymi, dzięki pełnym nienawiści, a nawet rasizmu, przedstawieniom rdzennych Amerykanów w swoich dziełach. Z tej strony znana jest jego powieść Nick of the Woods (1837). Jeśli chodzi o polskich czytelników powieści o Dzikim Zachodzie, mogą czuć się oni nieco zdezorientowani, gdy słyszą lub czytają, że Bird był „indianożercą”, ponieważ jego najsłynniejsze dzieło, tj. Nick of the Woods, przetłumaczone na język polski przez Władysława Ludwika Anczyca w 1872 r. (Duch Puszczy), nie przedstawia amerykańskich Indian jako potworów. W niektórych częściach tłumaczenia – całkiem przeciwnie. Przyczyna tkwi w tym, że dzieło Anczyca stanowi adaptację powieści Birda. Polski pisarz interpretował powieść Nick of the Woods w czasach, gdy Polacy łatwo identyfikowali swój los podbitego narodu ze stanem rdzennych Amerykanów. W pierwszej części artykułu S. Bobowskiego i P. Perlińskiego czytelnik znajdzie prezentację sposobu przedstawiania Indian przez Anczyca, w drugiej zaś – sposoby, w jaki czyni to Bird, oraz przyczyny jego stosunku do rdzennych mieszkańców Ameryki.
    All connoisseurs of western American literature and western cinema know that American writer – Robert Montgomery Bird – got famous because of, among other things, full of hatred and even racism portraying Native Americans in his works. From this side his novel Nick of the Woods (1837) is well known. As far as Polish readers of novels of the wild West are concerned, they can feel a bit confused when they hear or read that Bird was such an “Indian-eater”, because his most famous work, i.e. Nick of the Woods, translated into Polish by Władysław Ludwik Anczyc in 1872 (Duch Puszczy), does not present American Indians as monsters. In some parts of the translation – quite oppositely. The point is that the Anczyc’s work is just an adaptation of Bird’s novel. Polish writer was interpreting Nick of the Woods in the times when the Poles easy identified their fate of the conquered nation with the condition of Native Americans. In the first part of the article by S. Bobowski and P. Perlinski a reader will find the presentation of Anczyc’s way of portraying Indians, and in the second – the way of Bird’s with explaining the causes of his attitude towards the American Natives.
    Źródło:
    Filoteknos; 2019, 9; 378-390
    2657-4810
    Pojawia się w:
    Filoteknos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Żydowsko-amerykański komiks (auto)biograficzny: powieść graficzna czy pamiętnik graficzny?
    Jewish American Autobiographical Comics
    Autorzy:
    Klimek-Dominiak, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1385007.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    auto/biography
    graphic novel
    graphic memoir
    Jewish American comics
    alternative comics
    (auto)biografia
    powieść graficzna
    pamiętnik graficzny
    żydowsko-amerykański komiks
    alternatywny komiks
    Opis:
    Pierwsze polskie zbiorowe wydanie Mausa Arta Spiegelmana w trzydziestą rocznicę oryginalnej publikacji zbiegło się w czasie ze spóźnioną polską debatą o różnicach pomiędzy komiksem a powieścią graficzną pomijającą protesty autora/rysownika przeciw klasyfikowaniu jego nagradzanej żydowsko-amerykańskiej (auto)(bio)graficznej narracji jako literatury pięknej i powieści graficznej. Skoro amerykańscy teoretycy i teoretyczki medium komiksowego zidentyfikowali tendencję do nadużywania określenia „powieść graficzna” z powodu prestiżu i względów komercyjnych, warto by również polscy krytycy i krytyczki graficznych narracji rozważyli stosowanie takich kategorii jak (auto)biograficzna powieść graficzna i graficzny pamiętnik. Graficzne pamiętniki problematyzujące wpływ rasowych, klasowych i płciowych hierarchii na proces powstawania hybrydycznych tożsamości etnicznych stanowią ważny wkład wielu uznanych amerykańskich rysowników i rysowniczek pochodzenia żydowskiego aktywnych w nurcie undergroundowego lub alternatywnego komiksu. Polskie antologie mogłyby też uwzględniać perspektywę autobiograficzną i stosowanie nowych, bardziej precyzyjnych terminów odmian gatunkowych w klasyfikacji tekstów intermedialnych.
    The first Polish edition of Art Spiegelman’s The Complete Maus coincided with the 30th anniversary of the original American publication of Maus and stimulated a delayed Polish debate about the differences between comics and a graphic novel which disregards the author’s/cartoonist’s protests against classifying his award-winning Jewish American (auto)(bio)graphical narrative as fiction and the graphic memoir. Since American theoreticians and critics of comics medium identified the tendency to overuse the term “the graphic novel” for prestige and commercial reasons, it would be useful if Polish specialists of graphic narratives also considered using such terms as the (auto)biographical graphic novel and the graphic memoir. Graphic memoirs problematizing impact of intersecting race, class and gender hierarchies on the formation of hybrid ethnic identities constitute an important contribution of many accomplished underground or alternative American male and female cartoonists of Jewish descent and it would be good if Polish anthologies reflected this trend.
    Źródło:
    Autobiografia Literatura Kultura Media; 2017, 8, 1; 121-132
    2353-8694
    2719-4361
    Pojawia się w:
    Autobiografia Literatura Kultura Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Vargas Llosa i tubylcy. O poznaniu Innego dla siebie samego
    Vargas Llosa and the Natives. On the Understanding the Other for Yourself
    Autorzy:
    Pluta, Nina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/54446756.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    literatura hispanoamerykańska XX–XXI wiek
    powieść postkolonialna
    Mario Vargas Llosa
    przedstawienie Innego
    Latin American literature in the 20th and 21st centuries
    postcolonial novel
    depictions of the Other
    Opis:
    W poniższym tekście przyglądam się napięciu, które tworzy się między tematyką postkolonialną a tradycją powieści skupionej na przemianach wewnętrznych białego bohatera w dwóch książkach Maria Vargasa Llosy: Raju tużza rogiem (2003) i Marzeniu Celta (2014). W obu tych powieściach występują postacie historyczne (malarz Paul Gauguin i irlandzki patriota Roger Casement), Europejczycy, którzy podróżują do terytoriów kolonialnych na przełomie XIX i XX wieku. Także w obu tubylcy pełnią wobec europejskich bohaterów funkcję służebną: zarówno dosłownie, zajmując wobec nich pozycję podległą, jak i na poziomie fabuły – kontakt z nimi katalizuje przemiany wewnętrzne głównych bohaterów. Wyjaśniam skrótowo szczególną sytuację intelektualistów hispanoamerykańskich, których więź kulturowa z dawnym imperium jest silniejsza niż w innych rejonach kolonialnych. Następnie komentuję relację Europejczyk–tubylcy, dowodząc, że postkolonialny charakter powieści Vargasa Llosy jest ograniczony, poprzez, paradoksalnie, udaną i atrakcyjną realizację schematu tradycyjnej powieści europejskiej, w której wizje i plany bohatera wchodzą w konflikt ze światem zewnętrznym.
    In the following text I take a closer look at the tension that arises between postcolonial themes and the tradition of the novel focused on the internal transformation of a white hero in two books by Mario Vargas Llosa, The Way to Paradise (2003) and The Dream of the Celt (2010). Both of these novels feature historical personas, the painter Paul Gauguin and the Irish patriot Roger Casement – two Europeans who traveled to colonial territories at the turn of the 20th century. In both novels natives play a subservient role towards the European heroes: literally, adopting a subordinate stance towards them; and at the plot level, as coming in contact with them is the catalyst of the protagonists’ internal transformation. I briefly explain the special situation of Latin American intellectuals, whose cultural ties with the former empire are stronger than in other colonial regions. Next, I comment on the relationship between Europeans and natives, arguing that the postcolonial character of Vargas Llosa’s novel is limited, paradoxically, by the successful and enjoyable implementation of the traditional European narrative in which the hero’s visions and plans come into conflict with the outside world.
    Źródło:
    Konteksty Kultury; 2019, 16, 3; 358-375
    2083-7658
    2353-1991
    Pojawia się w:
    Konteksty Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies