Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ANCIENT RHETORIC" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Topics of the Exordium and the Peroration of a Speech: Persuasion or Manipulation?
Autorzy:
Brud, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/702887.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
ANCIENT RHETORIC
MANIPULATION
PERSUASION
Opis:
The ancient rhetoricians regard the beginning and the end of a speech as the places particularly suited to influence the hearers' beliefs and emotions. Their advice on this matter is here compared with what modern psychologists say about ways of manipulating the listener.
Źródło:
Meander; 2005, 60, 4; 460-467
0025-6285
Pojawia się w:
Meander
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Nie)grzeczna asertywność w miłości. Zachowania bohaterów powieści Achilleusa Tatiosa
Autorzy:
Zawadzki, Robert Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195898.pdf
Data publikacji:
2020-10-06
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
ancient novel
ancient rhetoric
rhetorical devices
love-motifs
starożytna retoryka
środki retoryczne
motywy miłosne
powieść antyczna
Opis:
Autor artykułu analizuje jeden z najsławniejszych romansów świata antycznego pt. Opowieść o Leukippe i Klejtofoncie pióra Achilleusa Tatiosa z Aleksandrii. Ukazuje różne okoliczności akcji (śmiertelne niebezpieczeństwa, niezwykłe zdarzenia, tortury, katastrofy morskie, porwania przez piratów i rozbójników, prowokacje), jakich doświadczają tytułowi bohaterowie, i w tym kontekście przedstawia zachowanie Leukippe i Klejtofonta względem innych postaci, które przeciwstawiają się ich miłości. Ważną rolę w kreacjach pary kochanków odgrywa sztuka retoryki, która oddziałuje na ich sposób mówienia. Artykuł stanowi próbę zarówno opisu charakterystycznych cech stylu Achilleusa Tatiosa, jak również objaśnienia techniki, w jakiej stworzył on fabułę swojej powieści.
The author of the article provides an inside view of one of the most famous Greek novels The Adventures of Leukippe and Kleitophon written by Achilleus Tatios from Alexandria. By exploring some aspects of the plot of the novel (terrifying dangers, complicated adventures, tortures, shipwrecks, attacks by pirates and robbers, guiles), the behavior of the two protagonists towards other people who prevented their love comes into focus. In order to fathom Leukippe and Kleitophon, it is necessary to grasp the importance of the ancient art of rhetoric and its influence on the diction of the protagonists. The article can contribute to a better understanding of the Achilleus Tatios’ characteristic style as well as the manner in which he created the plot of his novel.
Źródło:
Res Rhetorica; 2020, 7, 3; 129-143
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sługa słowa i chluba Koryntu. Analiza literacko-retoryczna argumentacji Pawła w 2 Kor 1–7
The Servant of the Word and Corinth’s Boast. The Literary-Rhetorical Analysis of Paul’s Argumentation in 2 Cor 1–7
Autorzy:
Kowalski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053209.pdf
Data publikacji:
2015-11-08
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
2 Kor 1–7
retoryka antyczna
dispositio retoryczna
model epistolarny
model recytatywny
argumentacja Pawła
2 Cor 1–7
ancient rhetoric
rhetorical dispositio
epistolary model
oral model
Paul’s argument
Opis:
The purpose of the present article lies in finding an interpretative key for the plethora of topics exposed in 2 Cor 1–7. The author makes a review of the epistolary and oral elements present in the analyzed text, critically examines the proposals of the scholars spotting chiastic and concentric compositions in 2 Cor 1–7, and puts forward his own division of the discussed literary unit. The rhetorical dispostio model is chosen as the one which in the most adequate way describes the development of Paul’s thought in the analyzed section. In the last part of the article the author differentiates and describes the elements of the dispositio rhetorica in 2 Cor 1–7: thesis in 1,12-14; probatio in 1,15–6,10; exhortationes in 6,11–7,3, and peroratio in 7,4-16. In the first seven chapters of the 2 Corinthians Paul boasts in his apostolate, the authenticity of which is proved by selfless motivations, sufferings and Apostle’s striving for God’s glory. 2 Cor 1–7, by exposing the ethos of the Apostle, prepares his argument on the Jerusalem collection (2 Cor 8–9) and his final clash with opponents in 2 Cor 10–13.
Źródło:
The Biblical Annals; 2013, 3, 2; 309-338
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Najważniejsze funkcje i gatunkowe wyznaczniki anegdoty w biografii antycznej
The most important functions and genre indicators of anectode in ancient biography
Autorzy:
Chudzik, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046755.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
anecdote
ancient biography
rhetoric
progymnasmata
historiography
Opis:
The ancient biographical literature is full of anecdotes. Though anecdote as literary form was readily applied in antiquity, it was not distinguished and didn’t have its own name. The term ‘anecdote’ appeared in the 17th century but it hasn’t been described insightfully so far. We have a few modern definitions but they are unsatisfactory. In the beginning of this article author presents shortly the origin of the term ‘anecdote’, showing similarities and differences between Procopios’ Secret History (
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2014, 24, 1; 203-226
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Plemię żmijowe” i psie wymiociny, czyli o funkcji antycznej inwektywy
„Brood of Vipers” and Vomit of Dog. The Role of Invective in Antiquity
Autorzy:
Rosik, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578681.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ancient literature
invective
rhetoric
literatura starożytna
inwektywa
retoryka
Opis:
In the ancient literature (Greek, Roman, Jewish and Christian) we can easily find expressions full of irony and insults. In this article the author tries to present the role of invective in antiquity. As it results, it was necessary to use invective in polemical works, because expressions full of irony and insults were nothing else as rhetorical moods.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2014, 18; 51-59
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroba jako mistyczne uzdrowienie – trzy wczesne świadectwa retoryki naprawczej w judeo-hebrajskim i judeo-chrześcijańskim dyskursie formacyjnym
Illness as mystical healing – three early evidence of restorative rhetoric in Judeo-Hebrew and Judeo-Christian formative discourse
Autorzy:
Kapuścińska-Jawara, Anna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232053.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
retoryka naprawcza
retoryka cielesności
choroba
starożytne piśmiennictwo formacyjne
restorative rhetoric
corporeal rhetoric
disease
ancient formative writings
Opis:
Retoryka naprawcza powiązana z retoryką cielesności/choroby już przed dekadą znalazła na Zachodzie zastosowanie w badaniach nad późnoantycznym piśmiennictwem monastycznym. Badania te nie są jednak w Polsce popularne, czego skutkiem jest brak ożywionej dyskusji w środowisku akademickim – chociażby nad terminologią, której brak w rodzimym dyskursie, a także nad specyfiką oraz perspektywami zastosowań retoryki naprawczej jako propozycji metodologicznej. Dlatego niniejszy artykuł będzie próbą zainicjowania dyskusji na gruncie polskim i rekonesansem możliwości, jakie oferuje paradygmat retoryki naprawczej w połączeniu z tradycyjną analizą retoryczną (w odniesieniu do tematyki choroby w literaturze formacyjnej pierwszych wieków po Chrystusie).
Restorative rhetoric related to the rhetoric of corporeality/illness found application in Western research on late antiquity monastic writings already a decade ago. However, these studies are not popular in Poland, which results in the lack of a lively discussion in the academic environment – for example on terminology, which is lacking in the Polish discourse, as well as on the specificity and prospects of using regenerative rhetoric as a methodological proposal. Therefore, this article will be an attempt to initiate a discussion on Polish grounds and to scout possibilities offered by the paradigm of restorative rhetoric in conjunction with the traditional rhetorical analysis (with regard to the subject of disease in the formation literature of the first centuries AD).
Źródło:
Res Rhetorica; 2023, 10, 1; 5-17
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Najbardziej elokwentni z Ojców” a metoda przepowiadania w Kościele przełomu IV i V wieku
‘The most Eloquent of the Fathers’: The Method of Preaching in the Church at the Turn of the 4th and 5th Centuries
Autorzy:
Nowaszczuk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43539300.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
retoryka
homilia
Grzegorz z Nazjanzu
Jan Chryzostom
kaznodziejstwo wczesnochrześcijańskie
rhetoric
homily
Gregory of Nazianzus
John Chrysostom
ancient preaching
Opis:
Grzegorz z Nazjanzu i Jan Chryzostom na przestrzeni czasu zostali uznani za najwybitniejszych kaznodziejów Kościoła na Wschodzie. Celem obecnego artykułu jest wykazanie, że różnili się w sposobie opracowania tekstów publicznych wystąpień, co implikuje potrzebę odrębnego podejścia do ich dorobku. Obaj Ojcowie tworzyli w okresie, gdy retorykę wykorzystywano bardziej na potrzeby rozrywki niż przekazu wiedzy, a znani z biegłości krasomówczej sofiści uchodzili za przekupnych i zdeprawowanych. Na przestrzeni kilkudziesięciu lat doprowadziło to w Kościele do odrzucenia warsztatu retorycznego na rzecz bardziej przystępnego co do formy i języka gatunku – homilii.  
Gregory of Nazianzus and John Chrysostom were recognized by posterity as the greatest preachers of the Church in the East. The purpose of the present article is to show that they differed in the way of preparing the texts of public speeches, which implies the need for a separate approach to their output. Both Fathers wrote at a time when rhetoric was used more for entertainment than for the transmission of knowledge, and sophists, known for their oratory proficiency, were considered corrupt and depraved. Over the course of one generation, this led the Church to reject the rhetorical workshop in favor of a genre that is more accessible in terms of form and language – the homily.
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 85; 73-90
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnoza medyczna czy argumentacja retoryczna? Antyczna i staropolska satyra wierszowana wobec chorób duszy i ciała
Medical diagnosis or rhetoric? Ancient and Old Polish satiric poems on the subject of mental and physical health
Autorzy:
Szczot, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397837.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
Tematy:
satyra antyczna
satyra staropolska
diagnoza medyczna
choroba
retoryka
perswazja
remedium
ancient satire
Old Polish satire
medical diagnosis
illness
rhetoric
persuasion
remedy
Opis:
The article is concerned with the analysis of Ancient Roman and Old Polish satirical poems employing the medical discourse, used by the authors for artistic, rhetorical, utilitarian and ethical effects. Broadly understood medical issues are a pretext for the satirical texts, diagnosing the physical and mental state of the society. The authors style themselves as poets as well as physicians, diagnosing all the sins and transgressions of their contemporaries. They comment on all types of diseases: physical, mental and social.
Źródło:
Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki; 2020, 29, 2; 185-199
1509-0957
Pojawia się w:
Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Prozodia starożytna”, „wiersze miarowe” i Norwidowskie recitativa
‘Ancient Prosody,’ ‘Measured Poems,’ and Norwid’s Recitatives
Autorzy:
Seweryn, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407688.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Józef Franciszek Królikowski
Stanisław Okraszewski
Cyprian Norwid
prozodia
sylabotonizm
melopoesis
recytatyw
retoryka
oda
tradycja antyczna
tradycja ludowa
oświecenie
romantyzm
prosody
syllabotonicism
rhetoric
ode
ancient tradition
folk tradition
recitative
Enlightenment
Romanticism
Opis:
Rozprawa poświęcona jest dawnej refleksji teoretycznoliterackiej na temat prozodii tekstu literackiego oraz – rozpatrywanej pod tym kątem – praktyce polskich pisarzy przełomu oświeceniowo-romantycznego (Józefa Franciszka Królikowskiego, Stanisława Okraszewskiego) i dojrzałego romantyzmu (Cypriana Norwida). Wychodząc od wczesnych sporów o sylabotonizm, łączonych wówczas z „muzycznością” poezji, autorka pokazuje dwa dominujące ujęcia tej problematyki: klasycystyczne, stawiające za wzór prozodię starożytną, nawiązujące do ideałów melopoesis, lokujące lirykę w kontekście muzyki i retoryki, oraz sentymentalno-romantyczne, nawiązujące do rodzimej tradycji ludowej i średniowiecznej, dystansujące się od „retoryczności” na rzecz nowego rozumienia „liryczności”. Echa tego sporu odzywają się w Norwidowskim dyskursie, a w warstwie prozodycznej jego poezji – prowokującej melorecytatywny sposób głosowej realizacji – można dostrzec kontynuację tradycji melopoesis, w której „retoryczność” nie była stawiana w opozycji do „liryczności” tekstu.
The study concerns historical theories on the prosody of a literary text, in particular theoretical and practical propositions submitted in the late Enlightenment and early Romanticism period by Polish writers – Józef Franciszek Królikowski and Stanisław Okraszewski, and the poet of mature Romanticism – Cyprian Norwid. Starting from the early disputes about syllabotonicism (accentual-syllabic versification), in the earlier formulations associated with the ‘musicality’ of poetry, the author shows two dominant approaches to this issue: the classicistic, and sentimental and romantic. The former puts ancient prosody forward as a model, refers to the ideals of melopoesis, and places lyric in the context of music and rhetoric; the latter, on the other hand, refers to the medieval tradition and native folklore which distance themselves from ‘the rhetorical’ in favour of a new concept of ‘the lyrical.’ The reverberation of this dispute echos in Norwid’s discourse, whereas in the prosodic layer of his poetry, provoking melodeclamation in a manner of voice realisation, one can see a continuation of the melopoesis tradition in which ‘the rhetorical’ of a poetical text does not contradict ‘the lyrical.’
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 145-166
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies