Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "1-11" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 138
Tytuł:
„Nie może pozostawać duch mój w człowieku na zawsze” (Rdz 6,3). Długość ludzkiego życia na podstawie genealogii w Rdz 1–11
"My Spirit Shall Not Abide in Man Forever" (Gen 6:3). Human Lifetime Span According to the Genealogies in Genesis 1-11
Autorzy:
Napora, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622094.pdf
Data publikacji:
2013-12-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
genealogie
Księga Rodzaju
długość ludzkiego życia
Rdz 1-11
genealogies
Book of Genesis
human longevity
Gen 1-11
Opis:
The Genealogies in the Book of Genesis present a challenge not only for common readers of the Holy Scripture but also for biblical scholars. For the former ones, their monotony slows down or even interrupts the flow of narration; for the latter ones, the genealogies’ monotonous rhythm can be a code to a theological enigma hidden in the holy text. One of the riddles in the genealogies of the Book of Genesis seems to be the shortening of human longevity between Gen 5 and Gen 11. Instead of looking for the causes of this process in human sinfulness or in human drifting apart from the garden of Eden, the author perceives this change as a result of God’s decision expressed in Gen 6:3.
Źródło:
Verbum Vitae; 2013, 24; 17-37
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
1,1-Dichloroeten
1,1-Dichloroethylene
Autorzy:
Ligocka, D
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138145.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
1,1-dichloroeten
NDS
narażenie zawodowe
1,1-dichloroethylene
vinylidene chloride
OEL
ocupational exposure
Opis:
1,1-Dichloroeten jest niskowrzącą cieczą o słodkawym zapachu. Ma zastosowanie jako kopolimer (często z chlorkiem winylu) do produkcji termoplastycznych tworzyw sztucznych, lakierów, środków wiążących substancje zmniejszające palność wykładzin podłogowych, sztucznych włosów oraz włókien do produkcji odzieży ochronnej. Wartość LD50 1,1-dichlotoetenu po dożołądkowym podaniu szczurom wynosi około 1500 mg/kg. U ludzi w wyniku ostrego narażenia na 1,1-dichloroeten o stężeniu około 16 000 mg/m3 obserwowano działanie depresyjne na ośrodkowy układ nerwowy, oszołomienie oraz utratę przytomności. Po ostrym narażeniu drogą inhalacyjną lub pokarmową skutki działania szkodliwego występują w: wątrobie, nerkach i komórkach Clara płuc. W badaniach u pracowników narażonych przez wiele lat na 1,1-dichloroeten o stężeniach 200 ÷ 2300 mg/m3 nie stwierdzono występowania objawów szkodliwego działania związku na nerki, wątrobę oraz płuca. 1,1-Dichloroeten wykazywał działanie mutagenne wyłącznie w testach z aktywacją metaboliczną. Podstawą do ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) 1,1 -dichloroetenu są wyniki 18-miesięcznego doświadczenia przeprowadzonego na szczurach szczepu Spraque-Dawley obu płci narażanych na pary związku o stężeniach 100 lub 300 mg/m3, 6 h dziennie, przez 5 dni w tygodniu. U badanych zwierząt występowało nieznaczne, odwracalne stłuszczenie komórek wątroby, które nie miało wpływu na zmianę parametrów biochemicznych, zmianę masy oraz czynność wątroby. Wartość NOAEL dla samic szczura ustalono na poziomie 100 mg/m3. Wartość NDS 1,1-dichloroetenu na poziomie 12,5 mg/m3 powinna zabezpieczyć pracowników przed wystąpieniem skutków szkodliwego działania 1,1- -dichloroetenu na wątrobę nerki oraz inne narządy. Obliczona wartość normatywu higienicznego jest zbliżona do przyjętej przez ACGIH oraz obowiązującej w większości państw. W Polsce do tej pory obowiązuje wartość NDS równa 50 mg/m3 dla dichloroetenów – 1,1-dichloroetenu i 1,2-dichloroetenu (cis- i trans-). Związki te wykazują całkowicie odmienne działanie toksyczne i ich wartość normatywu higienicznego jest zbyt duża dla 1,1-dichloroetenu, a zbyt mała dla 1,2-dichloroetenu. Nie ma podstaw do ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) oraz dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB) 1,2-dichloroetenu.
1,1-Dichloroethylene (vinylidene chliride) is a low temperature bioling liquid with a sweet scent. 1,1-Dichloroethene is used as a chemical intermediate (usually with vinyl chloride) in production of thermopastic resins, lacquers, fibres for safety clothes, etc. The rat oral LD50 was 1500 mg/kg. In human, acute toxicity of 1,1-dichloroethene ca. 16 000 mg/m3 was observed as a depression of CNS. After an oral administration of 1,1-dichloroethylene some reversed adverse effects were observed in liver, kidneys and Clara cells. After several years of occupational exposure to 1,1-dichloroethylene at the concentration of 200 ÷ 2300 mg/m3 no signs of toxicity in liver, kidneys nor lungs had been observed. 1,1-Dichloroethene was mutagenic only due to metabolic activation. In setting exposure limits, the results of a 18-months inhalation rats exposere were considered. Based on the NOAEL value for female rats (100 mg/m3) and the relevant uncertainty factors, a MAC (TWA) value has been calculated at 12.5 mg/m3. No STEL value has been established.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2008, 3 (57); 5-24
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
1,1 –Dichloroeten
1,1- Dichloroethene
Autorzy:
Ligocka, D.
Jankowska, A.
Czerczak, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137875.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
1,1-dichloroeten
chlorek winylidenu
NDS
narażenie zawodowe
1,1-dichloroethene
vinylidene chloride
MAC
occupational exposure
Opis:
1,1-Dichloroeten jest niskowrzącą cieczą o słodkawym zapachu stosowaną jako kopolimer (często z chlorkiem winylu) do produkcji: termoplastycznych tworzyw sztucznych, lakierów, środków wiążących substancje zmniejszające palność wykładzin podłogowych, sztucznych włosów oraz włókien do produkcji odzieży ochronnej. U ludzi w wyniku ostrego narażenia na 1,1-dichloroeten o stężeniu około 16 000 mg/m obserwowano działanie depresyjne związku na ośrodkowy układ nerwowy (oszołomienie oraz utrata przytomności). W 2010 r. liczba pracowników zatrudnionych w warunkach narażenia na 1,1-dichloroeten o stężeniach między 0,1 a 0,5 wartości NDS wynosiła 13 osób, natomiast w 2011 r. - 7 osób. Według danych Głównego Urzędu Statystycznego w 2007 r. oraz w 2010 r. na stanowiskach pracy nie odnotowano stężeń 1,1-dichloroetenu powyżej wartości NDS, tj. 12,5 mg/m3 Po ostrym narażeniu zwierząt laboratoryjnych na 1,1-dichloroeten drogą inhalacyjną lub pokarmową skutki działania szkodliwego związku występowały w: komórkach Clary płuc, wątrobie oraz nerkach. 1,1-Dichloroeten wykazywał działanie mutagenne u Salmonella Typhimurium i Escherichia coli wyłącznie w testach z aktywacją metaboliczną. Eksperci IARC stwierdzili, że istnieją ograniczone dowody na działanie rakotwórcze 1,1-dichloroetenu u zwierząt oraz niewystarczające dowody działania rakotwórczego związku u ludzi. 1,1-Dichloroeten został zaklasyfikowany do grupy 3., czyli do związków nieklasyfikowanych jako rakotwórcze dla ludzi. Za podstawę do ustalenia wartości NDS 1,1-dichloroetenu przyjęto wyniki badań na szczurach Sprague-Dawley (obu płci) narażanych na pary 1,1-dichloroetenu o stężeniach 100 lub 300 mg/m3.6 h dziennie, 5 dni w tygodniu przez 17 miesięcy (w ciągu pierwszego miesiąca stosowano mniejsze stężenia związku, które po miesiącu narażenia podwyższono do 100 lub 300 mg/m z powodu braku skutków działania 1,1-dichloroetenu u narażanych zwierząt). U badanych zwierząt wy stępowało odwracalne stłuszczenie komórek wątroby, które nie wpływało na: zmianę parametrów biochemicznych krwi, funkcje wątroby oraz zwiększenie jej masy. Wartość ŁOAEC dla szczurów ustalono na poziomie 100 mg/m Po zastosowaniu odpowiednich współczynników niepewności przyjęto stężenie 8 mg/m 1,1-di- chloroetenu za wartość NDS. Wartość ta powinna zabezpieczyć pracowników przed wystąpieniem skutków szkodliwego działania 1,1-dichloroetenu na wątrobę, którą uznano za narząd krytyczny działania związku. Nie ma podstaw do ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) 1,1-dichboroetenu, a także dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB).
1,1-Dichloroethene (vinylidene chloride) is a low temperature boiling liquid with a sweet scent. 1,1-Dichloroethene is used as a chemical inter mediate (usually with vinyl chloride) in the production of thermoplastic resins, lacquers, fibres for safety clothes, etc. In human, acute toxicity of 1,1-dichboroethene at concentration of ca. 16 000 mgm3 was observed as a CNS depression (stunning and loss of consciousness). After acute inhalation or oral administration of 1,1-dichloroethene to laboratory animals some reversed adverse effects were observed in liver, kidneys and Clara cells. 1,1-Dichloroethene was mutagenic in Salmonella Typbimurium and Escherichia coli only due to metabolic activation. IARC concluded that there was inadequate evidence in humans and limited evidence in laboratory animals of the carcinogenicity of 1,1-dichlo- roethene. This substance is not classifiable as to its carcinogenicity to humans (IARC Group 3). Results of a 17-month inhalation study in rats exposed to 1,1-dichboroethene concentration of 100 or 300 mg/m were considered in setting a maximum admissible concentration (MAC) value. Reversible fatty infiltration of the liver was reported in rats but no hematological alter nations, no change in liver weight and no other indications of abnormal liver function were observed. Based on the LOAEC value for female rats (100 mg/m and the relevant uncertainty factors, a MAC value of 8 mg/ m 3 has been calculated. No STEL nor BEI value has been established.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2013, 3 (77); 5-24
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczony w Piśmie – ideał człowieka poszukującego mądrości (Syr 38,24; 39,1-11)
The Scribe – The Model of a Wisdom-Seeker (Sir 38:24; 39:1-11)
Autorzy:
Piwowar, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053447.pdf
Data publikacji:
2016-10-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
The Book of Sirach
the scribe
wisdom
the seeking of wisdom
Sir 38
24
39
1-11.
Sir 39
1-11
Opis:
Sir 38:24 – 39:11 presents the scribe as a model of a person striving to acquire wisdom. The present article focuses on the second part of the pericope (39:1-11), which refers directly to the figure of the scribe. The fragment can be divided into five sections. In the first one (39:1-3) the sage describes the scribe’s intellectual pursuits and the texts he peruses. The second section (39:4) concentrates in turn on the scribe’s social commitments, while the third one (39:5) – on his attitude towards God. The fourth part (39:6-8) depicts the gift that the scribe may receive from God and the consequences it will have for his life. The final section (39:9-11) is devoted to the scribe’s fame, which he may achieve due to the acquisition of wisdom. Sirach emphasizes in his text the necessity to thoroughly study the Law and other biblical traditions (cf. 39:1). He also recommends learning from other nations to acquire wisdom (cf. 39:2-3; travel may serve such a purpose – cf. 39:4cd). However, the acquisition of wisdom does not stem only from a person’s intellectual efforts, but is primarily a gift from God (cf. 39:6ab). The sage stresses the role that prayer plays in one’s acquisition of wisdom. In the final part of his reflections the sage pays particular attention to the results the acquisition of wisdom brings (39:6cd-11), primarily the scribe’s everlasting fame that will transcend Israel’s borders.
Źródło:
The Biblical Annals; 2016, 6, 4; 527-600
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego w relacji Mateusza (21,1-11) Jezus wjeżdżał do Jerozolimy na dwóch osłach? Część 1: Referent drugiego zaimka αὐτῶν w Mt 21,7
Why Did Jesus Enter Jerusalem Riding on Two Donkeys in Matthew’s Account (21:1-11)? Part 1: The Referent for the Second Pronoun αὐτῶν in Mt 21:7
Autorzy:
Kubiś, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051011.pdf
Data publikacji:
2018-01-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Mt 21
1-11
7
donkey
Jesus’ entry narrative
Opis:
The article deals with one of the problematic issues found in the Matthean entry narrative (21:1-11), namely identifying the appropriate referent for the second pronoun αὐτῶν in Mt 21:7. First, a few textual emendations to the original Greek text are discussed, since the solution to the above problem has sometimes been sought in the discovery of a truly original text, free of this interpretative difficulty. Second, the grammatical and rhetorical explanations of the issue are elucidated. Third, the article presents and evaluates arguments for identifying the proper referent of αὐτῶν, whether in the vestments or in the two animals. In the author’s opinion, the most convincing solution to the problem lies in identifying the referent of the ambiguous pronoun as the two animals.
Źródło:
The Biblical Annals; 2018, 8, 1; 29-45
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie kinetyki reakcji nitrowania 2-metylopirymidyna-4,6-dionu
Reaction kinetics for nitration of 2-methylopyrimidine-4,6(1H,5H)-dione
Autorzy:
Chyłek, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/211088.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:
1,1-diamino-2,2-dinitroeten
kinetyka
synteza
1,1-diamino-2,2-dinitroethene
kinetics
synthesis
Opis:
1,1-Diamino-2,2-dinitoeten (FOX-7) jest syntetyzowany w wyniku nitrowania 2-metylopirymidyna-4,6-dionu (MPD). W celu zoptymalizowania temperatury i czasu reakcji, badano kinetykę procesu w czterech różnych temperaturach (5, 10, 15 i 20°C) przy pozostałych parametrach niezmienionych. Badania pozwoliły określić optymalną temperaturę prowadzenia reakcji (15°C) oraz rząd reakcji (pseudodrugi). Czas potrzebny na przereagowanie substratów w 65%, na podstawie parametrów kinetycznych określono na 141 minut (15°C). Energia aktywacji reakcji nitrowania MPD została policzona (61,5 kJ/mol) przy wykorzystaniu parametrów kinetycznych (k) otrzymanych dla różnych temperatur prowadzonego procesu oraz przekształconego prawa Arrheniusa.
1,1-Diamino-2,2-Dinitroethene (FOX-7) is synthesised of 2-methylpyrimidine-4,6(1H,5H)-dione (MPD). In order to optimise temperature and reaction time, the reaction kinetics have been studied at four different temperatures (5, 10, 15, and 20°C) keeping all the other parameters constant. In the present studies, it is found that an optimum temperature of nitration (15°C) and a reaction rate follows a pseudo second order. The reaction time evaluated for 65% conversion is around 141 minutes at 15°C based on the kinetics. Activation energy of MPD nitration is found to be 61.5 kJ/mol, using reaction kinetic data based on temperature dependent rate equation derived from the Arrhenius's law.
Źródło:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej; 2008, 57, 3; 27-37
1234-5865
Pojawia się w:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wody na otrzymywanie 1,1-diamino-2,2-dinitroetenu (FOX-7)
Influence of water concentration on nitration of 2-methyl-pyrimidine-4,6-dione
Autorzy:
Chyłek, Z.
Pietrzyk, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/210219.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:
1,1-diamino-2,2-dinitroeten
synteza
analiza
TLC
1,1-diamino-2,2-dinitroethene
synthesis
analysis
Opis:
Badano wpływ wody obecnej w mieszaninie nitrującej na otrzymywanie 1,1-diamino-2,2-dinitroetenu. Najpierw poprzez kondensację chlorowodorku acetamidyny z malonianem dietylu otrzymano 2-metylopirymidyna-4,6-dion, który poddany nitrowaniu i następnie hydrolizie daje FOX-7. Przeprowadzono próby nitrowania przy różnych stosunkach molowych kwasu siarkowego do azotowego i po powiększeniu skali procesu. Otrzymane wyniki potwierdzają, że obecność niewielkiej ilość wody poprawia wydajność otrzymywania FOX-7.
The influence of water concentration in reacting mixture on the yield of 1,1-diamino-2,2-dinitroethene (FOX-7) was investigated. At first, by treatment of acetamidine hydrochloride with diethylmalonate, 2-methyl-pyrimidine-4,6-dione was obtained, which on nitration followed by hydrolysis gave FOX-7. Different molar ratios of sulfuric acid to nitric acid in nitration as well as scale-up of these processes were tested. It results from the obtained data that small amount of water in the initial nitrating mixture improves the yield of FOX-7.
Źródło:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej; 2007, 56, 2; 297-305
1234-5865
Pojawia się w:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mesjański charakter perykopy Marka o wjeździe Jezusa do Jerozolimy (Mk 11, 1-11)
Autorzy:
Bartnicki, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1166619.pdf
Data publikacji:
1973
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jerozolima
wjazd do Jerozolimy
Mk 11
1-11
Jerusalem
entry into Jerusalem
Opis:
La fait que dans sa péricope sur l’entrée de Jésus à Jérusalem S. Marc ne donne aucun titre messianique, suscita des opinions selon lesquelles l’évangeliste n ’avait guère eu l’intention d’a ttribuer à cet événement une signification messianique. Cependant il est légitime de se poser la question de savoir si le récit en cause ne comporte pas d’autres détails décidant d’un caractère messianique de la description. Déjà la mention qui y est faite du Mont des Oliviers peut être interprétée dans l’optique de l’attente de voir venir le Messie précisément de là. Les connexités littéraires avec Gn 49, 10 et Zeh 9, 9 prouvent que S. Marc se situe dans la ligne de ces textes messianiques. Le cri d’hosanna prend, lui aussi, un accent messianique. Des textes rabbiniques montrent que les mots de P s 118, 26: „Béni soit celui qui vient au nom du Seigneur” furent susceptibles, dans la période ultérieure, d’une interprétation messianique. La phrase: „Béni soit le Royaume qui vient, de notre père David ” est une proclamation de l’avènement du royaume de Messie. Tout ceci montre que S. Marc — bien qu’il ne donne pas à Jesus le nom de Messie — confère à toute cette scène une portée messianique.
Źródło:
The Biblical Annals; 1973, 20, 1; 5-16
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Odpowiednia dla niego pomoc”? Kobieta w Rdz 1-2
„Help suitable for him”? Woman in Gen 1-2
Autorzy:
Napora, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553923.pdf
Data publikacji:
2017-07-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
prehistoria biblijna
Rdz 1-11
Rdz 1-2
stworzenie kobiety
antropologia biblijna
narrative of Primeval Events
Gen 1-11
Gen 1-2
creation of woman
biblical anthropology
Opis:
Dwie tradycje dotyczące aktu stworzenia zawarte w Rdz 1-2 przynoszą dwa wyraźnie różniące się od siebie obrazy stworzenia kobiety. O ile obraz zawarty w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu wydaje się w sposób jednoznaczny podkreślać równość kobiety i mężczyzny, stworzonych „na obraz i podobieństwo Boże”, o tyle portret kobiety odmalowany przez Jahwistę w Rdz 2 przedstawiany bywa, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, jako reprezentujący raczej „męski punkt widzenia”, w którym kobiecie przypada rola podrzędna w stosunku do mężczyzny. Jak pokazuje nieco bardziej uważna lektura Rdz 2, taka interpretacja nie znajduje solidnego oparcia w tekście biblijnym. Tekst ten wydaje się bowiem jednoznacznie wskazywać na kluczową rolę aktu stworzenia kobiety, uczynionej jako „pomoc odpowiednia” dla mężczyzny.
Two traditions depicting God’s creation act described in Gen 1-2, contain also two varying pictures of the creation of woman. Whereas the priestly creation narrative underlines the equality between man and woman both created „in the image of God”, the picture of woman in Gen 2 is presented sometime as representing „male point of view”, in which woman is subdued and inferior in relation to man. However, the close reading of the Bible, such an interpretation finds scarcely any support in the biblical text. Gen 1-2 seem to explicitly indicate the key-role of the woman, „suitable help for man” in the creation narrative.
Źródło:
Sympozjum; 2017, 1(32); 33-48
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czyńcie sobie ziemię poddaną” (Rdz 1,28). Cywilizacyjny postęp ludzkości w świetle Rdz 1-11
„Subdue the earth!” (Gen 1:28). Notions of Progress in Human Civilization in the Light of Gen 1–11
Autorzy:
Szymik, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621314.pdf
Data publikacji:
2017-05-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Rdz 1-11
postęp cywilizacyjny
imago Dei
Biblia a ekologia
Gen 1–11
Gen 1
26-28
man as imago Dei
human civilization
economic and cultural progress
Opis:
Celem artykułu jest analiza tekstów Rdz 1-11 pod katem zawartego w nich orędzia o postępie cywilizacyjnym ludzkosci. W pierwszej części autor analizuje tekst Rdz 1,26-28 w jego kontekscie literackim i teologicznym: człowiek jako "imago Dei" jest reprezentantem Boga na ziemi i panuje nad ziemia i zwierzetami. W kolejnym punkcie autor analizuje teksty obrazujace progresywny rozwój gospodarczy i kulturowy ludzdkości (zob. Rdz 4,2-4.17-22; 9,1-7.20-27; 11,1-9). Pytanie o granice i uwarunkowania władzy człowieka nad swiatem stworzonym zamyka refleksję nad twórczymi mozliwościami człowieka jako reprezentanta Boga na ziemi.
The aim of the paper is to explore the advancement of human civilization and the role and impact of human beings, who are to be dominant over animals and subdue the earth. The study is based on the texts of Gen 1–11. First, the author examines Gen 1:26-28 and the two important verbs “have dominion over” and “subdue” in their literary and theological contexts. Created man is an imago Dei and as such has domination over animals and the earth as a representative of God. The next step was to examine the biblical texts which illustrate the progressive, unrestricted growth of the economic and cultural possibilities of humankind (cf. Gen 4:2-4.17-22; 9:1-7, 20-27; 11:1-9). Finally, the author discusses the limitations and restrictions inherent in the progress of human civilization. The extraordinary potential of humankind has its limits, since humanity is only the ambassador of God on earth and thus executes duties in his name, while the earth itself is given to all of mankind and not to any one chosen nation or defined group.  
Źródło:
Verbum Vitae; 2017, 31; 21-44
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie TLC do monitorowania syntezy 1,1-diamino-2,2-dinitroetenu
Application of TLC for monitoring of 1,1-diamino-2,2-dinitroethene synthesis
Autorzy:
Błądek, J.
Cudziło, S.
Pietrzyk, S.
Chyłek, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/208420.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:
1,1-diamino-2,2-dinitroeten
produkty pośrednie
analiza
TLC
1,1-diamine-2,2-dinitroethane
intermediate products
analysis
Opis:
Przedstawiono wyniki doświadczeń nad zastosowaniem instrumentalnej chromatografii cienkowarstwowej (TLC) do oznaczania 1,1-diamino-2,2-dinitroetenu (DADNE), 2-metylopirymidyna- 4,6-dionu (substrat) oraz związków przejściowych, otrzymywanych w trakcie syntezy DADNE. Wyznaczono parametry analityczne ww. substancji oraz metodykę ich oznaczeń. Wykazano możliwość zastosowania TLC do monitorowania procesu technologicznego.
The paper presents investigation results on application of thin layer chromatography (TLC) for determination of 1,1-diamino-2,2-dinitoethene (DADNE), its substrate and intermediate products produced in the synthetic path starting from 2-methyl-pyrimidine-4,6-dione. Analytical parameters of the substances and methodology of their quantitative analysis were determined. The developed methods were used for controlling the DADNE synthesis process.
Źródło:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej; 2006, 55, 4; 283-290
1234-5865
Pojawia się w:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czas w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu: dzień czwarty (Rdz 1,14-19)
Time in the Priestly Creation Narrative: TheDay Fourth Day (Gen 1:14-19)
Autorzy:
Napora, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043849.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kapłańskie opowiadanie o stworzeniu
Heptameron
Rdz 1,14-19
Rdz 1
Rdz 1–11
ciała niebieskie
czas
priestly creation narrative
Heptaemeron
Gen. 1:14-19
Gen. 1
Gen. 1–11
heavenly bodies
time
Opis:
Organizacja kosmosu w wymiarze czasowym (temporalnym) wydaje się stanowić istotny, choć niekiedy ignorowany, element kapłańskiego opowiadania o stworzeniu (Rdz 1,1-2,4a). Jej logika opiera się na osi wyznaczonej przez pierwszy, czwarty, i siódmy dzień stworzenia: powstanie światła, stworzenie ciał niebieskich, wreszcie konsekrację szabatu. W artykule tym autor podejmuje krytyczną refleksję nad centralnym elementem osi, na której wspiera się temporalna organizacja kosmosu: opisem czwartego dnia stworzenia (Rdz 1,14-19). Analizując strukturalny i semantyczny wymiar opisu stworzenia ciał niebieskich autor uwypukla ich wyjątkowe miejsce i niepowtarzalną rolę w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu świata.
The temporal organization of the cosmos seems to be an important, though sometimes ignored, element of the priestly creation narrative in Gen 1,1-2,4a. Its logic is based on the axis determined by the first, fourth, and seventh days of creation: the creation of luminaries, of celestial bodies, and finally the consecration of the Sabbath. In this article, the author takes up a critical reflection on the central element of the axis: the description of the fourth day of creation in Gen 1,14-19. In analyzing the structural and semantic dimensions of this text, the author emphasizes the unique place and role of the celestial bodies in the description of the created world.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 1; 11-29
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perykopa o wskrzeszeniu Łazarza (J 11, 1-44) a nauka św. Augustyna o odpuszczeniu grzechów
The pericope about the resurrection of Lazarus (John 11, 1-44) and teaching of saint Augistine about forgiveness of sins
Autorzy:
Kamczyk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611860.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wskrzeszenie Łazarza
J 11, 1-44
Augustyn
resurrection of Lazarus
John 11, 1-44
Augistine
Opis:
Interpreting the pericope about the resurrection of Lazarus, Augustine began his commentary with a reflection about three resurrection miracles described in the Gospels. Namely the raising to life Jairus’ daughter, young man of Nain and Lazarus. The latter seems to be the richest in theological meaning. Augustine compared these three dead with three types of sin (in the heart, in deed and out of habit). Those dead were raised to life by Jesus. He is the one who has the power to do so. The forgiveness of sins is here presented as a spiritual resurrection. However in the most serious situation is Lazarus. It is a picture of the sinner, who not only commits sin, but is subjected to a habit. The forgiveness of sins is done by the power of Christ, but there is also the need for confession of sin, repentance, and the interference of Mother Church, which releases us from the bondage of sin.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 247-261
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
1,1- Dichloroeten. Oznaczanie w powietrzu środowiska pracy metodą chromatografii gazowej
1,1- Dichloroethene. Determining 1,1-dichloroethene acrylate in workplace air with gas chromatography
Autorzy:
Woźnica, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137559.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
1,1-dichloroeten
metoda analityczna
metoda chromatografii gazowej
powietrze na stanowiskach pracy
1,1-dichloroethene
determination method
workplace air
gas chromatographic analysis
Opis:
Na podstawie wyników przeprowadzonych badań opracowano czułą i selektywną metodę oznaczania 1,1-dichloroetenu w powietrzu na stanowiskach pracy z zastosowaniem chromatografii gazowej. Metoda polega na: adsorpcji 1,1-dichloroetenu na węglu aktywnym, desorpcji oznaczanej sub-stancji disiarczkiem węgla i analizie chromatograficznej otrzymanego roztworu. Metoda umożliwia oznaczanie 1,1-dichloroetenu w zakresie stężeń 0,8 - 16,0 mg/m3. Granica oznaczalności (LOQ) metody wynosi 11,1 ug/m3. Opracowaną metodę oznaczania 1,1-dichloroetenu zapisano w postaci procedury analitycznej, którą zamieszczono w Załączniku.
A new procedure has been developed for determining 1,1-dichIoroethene with gas chromatography with a flame ionisation detector. This method is based on the adsorption of l,l-dichloroethene on active charcoal, desorption with carbon disulfide and chromatographic analysis of the obtained solution. The working range is 0.8 to 16.0 mg/m3 for a 12-L air sample. Limit of quantification: 11.1 ug/nv. The developed method of determining 1,1-dichloroethene has been recorded as an analytical procedure, which is available in the Appendix.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2014, 2 (80); 145-157
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontekst perykopy o winnym krzewie (J 15, 1-11)
Autorzy:
Pisarek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162434.pdf
Data publikacji:
1968
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia według św. Jana
przypowieść
J 15
1-11
John
parable
Jn 15
Opis:
Le contexte historique, psychologique et littéraire du passage de Jn 15,1—11 ou 1—17 est l’une des questions préliminaires qu’il y a lieu de considérer dans 1’interprétation de ce fragment du 4me évangile sous l’aspect théologique. Concernant le contexte historique des derniers discours du Christ (Jn 13—17), certains auteurs (p. ex. J. Maldonat, A . Bisping, J. M. Bover) acceptent la localisation et la chronologie traditionnelle (Cénacle, Dernière Cène). Selon d’autres exégètes (L. Cl. Fillion, F. Godet, B. Schwank, J. Vosté, B. F. Westcott), le second discours d’adieu fut prononcé sur le chemin de Gethsémani. L’occasion peut en avoir été fournie par un sarment de vigne à la fenêtre du Cénacle, le calice de vin à la Dernière Cène, les vignes le long du chemin vers Gethsémani, le cep d’or sur le mur du sanctuaire dans le tempie d’Hérode (J. Pickl), voire le Ps. 128 (P. Dörpinghaus). L e fragment étudié ici reçoit des localisations diverses dans le temps et dans l’espace: Gethsémani (M. Miguéns), contexte défini par I Cor. 15,6 (I. Hammer, R. Ernst), Cénacle après la Résurrection (V. M. Breton), contexte décrit par Jn 20, 19-23 (P. Guichou) ou par Mt 10 (J. M. Lagrange). Les recherches confirment l’opinion traditionnelle. Le contexte psychologique (sentiments de Jésus et des disciples) a retenu surtout l’attention de V. M. Breton, P. Dörpinghaus et P. W. von Keppler. L’ambiance affective de ce dernier soir était le produit de plusieurs faits: lavement des mains, annonce de la trahison de Judas, Eucharistie, proximité de la Passion et de la Mort du Christ. La simultanéité de sentiments opposés dans l’âme des participants était rendue possible grâce a l’anticipation (tristesse présente, joie future). Dans l’examen du contexte affectif de la parabole du cep il y a lieu de faire appel aussi aux textes suivants: Jn 12,27; 13,21; 14,1.27; 16,6. Le contexte psychologique du langage figuré de cette péricope laisse transparaitre les sentiments qui accompagnent d’ordinaire les adieux (regret causé par la séparation imminente, désir d’éveiller des sentiments d’union et de charité, de réconfort et de confiance). Tout cet ensemble affectif suggère que Jn 15,1—17 soit laissé en son contexte traditionnel historique et littéraire (après le chapitre XIV de l’Evangile johannique). L ’analyse générale des chapitres 13 à 17 et la division de cette section en parties plus petites montrent que le texte n’y est pas homogene (davantage de thèmes, dialogue, monologue). Il en résulte que nous ne sommes pas en présence d’un discours uni, continu. Les différences que l’on vient d’indiquer sont diversement expliquées selon les auteurs: les uns (P. Dörpinghaus, V. M. Breton, P. Guichou) proposent une solution objective, appuyée sur le contexte historique et psychologique; d’autres en donnent une solution subjective ou littéraire à l’aide de l’hypothèse de deux rédactions (G. M. Behler, J. M. Bover, R. Bultmann, R. Van den Bussche, St. Gallo, P. Gächter, J. M. Lagrange, B. Schwank, A. Wikenhauser). Selon ces derniers auteurs, le chapitre XIV ferait partie de la première rédaction de l’Evangile de St. Jean, tandis que les chapitres suivants (15, 16 et 17) auraient été ajoutés dans une sećonde rédaction. Parmi les tenants de l’hypothèse subjective certains n’admettent aucun complément, d’autres indiquent la possibilité d’additions, de 1’apocalypse synoptique en particulier, dans la section des discours d’adieux. La péricope du cep de la vigne n’est pas de la poésie (contrairement à D. H. Müller), il faut pourtant lui reconnaitre la forme de discours lié (J. M. Bover, P. Gächter). Dans son appréciation des hypothèses subjectives 1’auteur de l’articie marque qu’elles ne sont pas contraires à l’inspiration car elles constituent l’application de la méthode historique et critique à l’examen d’un fragment concret de l’Evangile. Il est possible que les souvenirs de St. Jean concernant le Dernier Souper aient été redigés par un secrétaire de l’Apôtre. La Cène avec 1’Eucharistie semble former le meilleur contexte pour les chapitres 15 et 16, encore qu’en raison du sens ecclésiologique fondamental dans la péricope du cep et des sarments, le contexte de Mt 10 serait possible pour cette dernière (J. M. Lagrange). Au nombre des résultats des recherches menées il y a lieu de placer les constatations que le noyau des enseignements contenus dans Jn 13—17 appartient au Jeudi Saint, avec existence d’additions possibles provenant d’un autre contexte historique, et qu’il existe, sous le rapport littéraire, une analogie entre Mt 5 s. (Sermon sur la Montagne) et Jn 13 s. (discours d’adieux). Les difficultés que pose cette section, entre autres la continuité entre Jn 14, 31 et Jn 18, 1, et le manque d’unité avec 15, 1 sont mieux expliquées par les hypothèses subjectives que par les hypothèses objectives.
Źródło:
The Biblical Annals; 1968, 15, 1; 77-96
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 138

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies