Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "университет" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Uniwersytet przedsiębiorczy i odpowiedzialny społecznie
Entrepreneurial and Socially Responsible University
Предпринимательский и социально ответственный университет
Autorzy:
Andrzejczak, Aldona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195334.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
humboldtian university
entrepreneurial university
social responsibility of the university
academic entrepreneurship
гумбольдтовский университет
предпринимательский университет
социальная ответственность университетов
академическое предпринимательство
uniwersytet Humboldtowski
uniwersytet przedsiębiorczy
społeczna odpowiedzialność uczelni
przedsiębiorczość akademicka
Opis:
W prezentowanym tekście podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy można połączyć w realnej działalności ideę uniwersytetu przedsiębiorczego z jego społeczną odpowiedzialnością i w jaki sposób radzą sobie z tym polskie uniwersytety. Ukazano genezę koncepcji uniwersytetu przedsiębiorczego i jego odpowiedzialności, a także w tym kontekście przed‑ stawiono najważniejsze zmiany w funkcjonowaniu szkół wyższych w Polsce.
In this paper an attempt is made to answer the question whether it is possible in real activity to combine the idea of the entrepreneurial university with its social responsibility and how the Polish universities deal with this. The genesis of the concept of entrepreneurial university and its responsibility will be presented, and in this context the most important changes in the functioning of higher education in Poland will be analysed.
В статье делается попытка ответить на вопрос, можно ли на самом деле в реальной деятельности соединить идею предпринимательского университета с его социальной ответственностью и как с этим справляются польские университеты. Указан генезис концепции предпринимательского университета и его ответственности, а также представлены в этом контексте наиболее важные изменения в функционировании вузов в Польше.
Źródło:
Edukacja Ekonomistów i Menedżerów; 2015, 38, 4; 117-130
1734-087X
Pojawia się w:
Edukacja Ekonomistów i Menedżerów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formy i zakres badania opinii studentów w systemie zarządzania szkołą wyższą ‒ w stronę relacji klient – instytucja
Forms and Scope of Students’ Opinions Research in the System of High School Management ‒ towards the Relationships between the Customer and Institution
Формы и диапазон изучения мнений студентов в системе управления вузом ‒ по направлению к отношениям между клиентом и заведением
Autorzy:
Wiktor, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/563563.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polski Instytut Ekonomiczny
Tematy:
uniwersytet
badania opinii studentów
jakość kształcenia
university
students’ opinions research
quality of education
университет
обследования мнений студентов качество обучения
Opis:
W artykule podjęto rozważania dotyczące badań opinii studentów i ich znaczenia w systemie zarządzania uczelnią. Podejście do problemu wyraża pytanie, w jakim stopniu badania studentów w nowej roli klienta kupującego usługę edukacyjną stanowią element tradycyjnej misji szkoły wyższej, a w jakim są narzędziem i wyrazem aktywności promocyjnej, kampanii rekrutacyjnej, zarządzania relacjami typu: klient ‒ instytucja i „marketingu uczelni”.
In his article, the author undertook considerations concerning students’ opinions research and their importance in the system of high school management. The approach to the problem is expressed by the question in which degree surveys of students in their new role of a purchaser of the education service are an element of the traditional mission of the high school and in which they are a tool and expression of promotional activity, recruitment campaign, and management of relationships of the type: customer ‒ institution, and “high school marketing”.
В статье автор обсуждает вопросы, касающиеся изучения мнений студентов и их значения в системе управления вузом. Подход к проблеме выражает вопрос, в какой степени обследования студентов в новой роли клиента, покупающего услугу по обучению, представляют собой элемент традиционной миссии вуза, а в какой они являются инструментом и выражением активности по продвижению, мероприятия по набору учащихся, управления отношениями типа: клиент ‒ заведение «маркетинга вуза».
Źródło:
Handel Wewnętrzny; 2015, 4 (357); 222-231
0438-5403
Pojawia się w:
Handel Wewnętrzny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruina uniwersytetu czy uniwersytet w ruinie?
Руина университета или университет в руине?
University Ruin or University in Ruins?
Autorzy:
Zachariasz, Andrzej L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497436.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
идея университета
университет совершенствования
реформа высшего образования
корпорация
либерализм
idea uniwersytetu
uniwersytet doskonałości
reforma szkolnictwa wyższego
korporacja
liberalizm
idea of university
university of excellence
higher education reform
corporation
liberalism
Opis:
Автор в тексте попытался обсудить, в связи с процессами глобализации в западных культурах, изменения в организации и функционировании систем высшего образования. Реализованные реформы направлены на отказ от университета идеи и ее замену так называемым университетом совершенствования. Автор указывает не только на происходящие изменения, но и на их влияние на образование студентов, а также на формирование новой академической культуры. Не разделяя энтузиазма сторонников реформ, он считает их угрозой современному человеку и его культуре. Эти угрозы касаются прежде всего уровня образования студентов и академической культуры, а также национальных культур. Они означают содержательное и аксиологическое обнищание личности человека будущего, и это попытка довести его до одномерного специалиста, то есть технического человека. Homo electronicus, или homo technicus как homo excellence, должен заменить homo sapiens. Автор воспринимает реформы не как процесс улучшения образования, а как реализацию идеологии, целью которой является формирование глобальной либеральной империи.
In the text, the author has attempted to discuss, in connection with globalization processes in Western cultures, changes in the organization and functioning of higher education systems. Imple-mented reforms aim to replace the concept of the university of idea with the so-called university of excellence. The author points not only to the changes being made, but also on their impact on the education of students, as well as the formation of a new academic culture. Not sharing the enthusiasm of advocates of reforms, he sees them as a threat to modern man and his culture. These threats primarily affect the level of education and academic culture, as well as they mean impoverishment of the substantive and axiological personality of the human of the future and are an attempt to bring it to a one-dimensional specialist, i.e. a technical man. Homo electronicus, or homo technicus as well as homo excellence is to replace homo sapiens. The author sees the reforms not as a process of improving education, but as an implementation of an ideology aimed at a global liberal empire.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2017, 17; 247-261
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projekt Erazma Majewskiego dotyczący przekazania swojego Muzeum Archeologicznego do Lublina w świetle zachowanych archiwaliów
The project of Erazm Majewski concerning the transfer to Lublin of his Archaeological Museum to Lublin in the light of the preserved archival materials
Проект Эразма Маевского, касающийся передачи своего Археологического музея в Люблин, в свете сохранившихся архивных источников
Autorzy:
Krajewska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/463111.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Erazm Majewski
x. Idzi Benedykt Radziszewski
Muzeum Archeologiczne Erazma Majewskiego
Katolicki Uniwersytet Lubelski
Rev. Idzi Benedykt Radziszewski
Erazm Majewski Archaeological Museum
Catholic University of Lublin
Эразм Маевский
о. Идзи Бенедикт Радзишевский
Археологический музей Эразма Маевского
Люблинский католический университет
Opis:
Artykuł poświęcony jest postaci Erazma Majewskiego oraz jego związkom z Lublinem. Szczególnie interesujący wydaje się projekt profesora, dotyczący przekazania niezwykle cennych zbiorów archeologicznych do Lublina. Muzeum Archeologiczne Erazma Majewskiego znajdujące się w Warszawie, wskutek konieczności opuszczenia dotychczas zajmowanych pomieszczeń, musiało zostać przeniesione. Wybór padł na Lublin i nie był on przypadkowy, ponieważ E. Majewski urodził się w Lublinie i mieszkał tu przez dwanaście lat. Współautorką projektu przekazania zbiorów do miasta nad Bystrzycą była żona E. Majewskiego – Lucyna z Bieńkowskich Majewska, która także czynnie uczestniczyła w jego realizacji. Muzeum miało otrzymać pomieszczenia w gmachu tzw. koszar świętokrzyskich, który po remoncie miał stać się także siedzibą Uniwersytetu Lubelskiego. Rektor Uniwersytetu, x. Idzi Radziszewski chętnie podjął współpracę. Rozpoczęła się wymiana korespondencji oraz spotkania w Warszawie, powstał także „Projekt aktu darowizny Uniwersytetowi Lubelskiemu Muzeum Prahistorycznego Erazma Majewskiego w Warszawie”. Splot różnych czynników spowodował opóźnienia w wykonaniu planu. Jednym z nich był sprzeciw środowiska naukowego i opinii publicznej w Warszawie. Ostatecznie, wobec niepewnej sytuacji w Lublinie oraz zdecydowanej postawy warszawskich naukowców, E. Majewski na początku marca 1921 r. podjął ostateczną decyzję o przekazaniu swoich zbiorów Towarzystwu Naukowemu Warszawskiemu.
This article is devoted to the figure of Erazm Majewski, and his connections with Lublin. Of particular interest seems to be the Professor’s project concerning the transfer of an extremely valuable archaeological collection to Lublin. The Erazm Majewski Archaeological Museum, located in Warsaw, had to be transferred as a result of the necessity of leaving the previously occupied premises. The choice was Lublin, and it was no accident, as E. Majewski was born in Lublin and lived here for twelve years. The co-author of the project concerning the transfer of the collections to the city upon the Bystrzyca was the wife of E. Majewski – Lucyna née Bieńkowscy Majewska, who was also actively participating in its implementation. The Museum was intended to be allocated premises in the edifice of the so-called Świętokrzyskie barracks, which, after its refurbishment, was also meant to become the seat of the University of Lublin. The Rector of the University, Rev. Idzi Radziszewski, was eager to cooperate. Exchanges of letters and meetings in Warsaw were initiated, and the “Draft Deed of Donation to the University of Lublin of the Erazm Majewski Prehistoric Museum in Warsaw” was created. A combination of various factors caused delays to the implementation of the plan. One of them was it being opposed by the academic community and public opinion in Warsaw. Finally, in view of the uncertain situation in Lublin and the determined attitude of the scholars in Warsaw, at the beginning of March 1921 E. Majewski made a final decision to donate his collections to the Warsaw Scientific Society.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2017, 60; 149-178
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ksiądz Walerian Meysztowicz (1893–1982). Droga do objęcia katedry nadzwyczajnej prawa kanonicznego na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie
Father Walerian Meysztowicz (1893–1982). The road to the Extraordinary Chair of Canon Law at the Faculty of Theology of the Stephen Bathory University in Vilnius
Священник Валериан Мейштович (1893–1982). Путь к заведованию Чрезвычайной кафедрой канонического права на Богословском факультете Университета Стефана Батория в Вильнюсе
Священик Валеріан Мейштович (1893–1982). Шлях до завідувача Надзвичайної кафедри канонічного права на Богословському факультеті Вільнюського університету імені Стефана Баторего
Autorzy:
Żukowski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33526268.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Валерiaн Мейштович
Друга Річ Посполита
Віленський університет Стефана Баторего
канонічне право
історія науки
Валериан Мейштович
Вторая Речь Посполитая
Университет Стефана Батория в Вильнюсе
каноническое право
история науки
Walerian Meysztowicz
Second Polish Republic
Stephen Bathory University in Vilnius
canon law
history of science
II Rzeczpospolita
Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie
prawo kanoniczne
historia nauki
Opis:
Artykuł traktuje o pewnym okresie życia ks. Waleriana Meysztowicza (1893–1982) i jego związkach z Wilnem. Autor stara się przybliżyć okoliczności pobierania nauki na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie oraz w wileńskim Seminarium Duchownym. Następnie omawia sprawę nostryfikacji uzyskanego w Rzymie doktoratu świętej teologii, co umożliwiło W. Meysztowiczowi objęcie wykładów zleconych oraz otworzyło drogę kariery naukowej. Kolejnym etapem była habilitacja i uzyskanie docentury z zakresu prawa kanonicznego. Po przejściu na emeryturę ks. Bronisława Żongołłowicza to w W. Meysztowiczu widziano jego następcę w Katedrze Prawa Kanonicznego na Wydziale Teologicznym USB. Sam B. Żongołłowicz bardzo promował W. Meysztowicza. Na podstawie przewidzianej prawem procedury W. Meysztowicz otrzymał od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej nominację profesorską w dniu 14 września 1937 r. Z uwagi na liczne obowiązki dyplomatyczne wynikające z posady w Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej przy Stolicy Apostolskiej, W. Meysztowicz nie mógł wykonywać swoich obowiązków wykładowcy akademickiego. Karierę naukową w Wilnie przerwał mu wybuch II wojny światowej.
Стаття присвячена певному періоду в житті Священикa Валеріана Мейштовича (1893–1982) тайого зв’язкам з Вільнюсом. Автор намагається описати обставини його навчання у Вільнюському університеті імені Стефана Баторего та у Вільнюській семінарії. Далі він розглядає питання нострифікації отриманого в Римі докторату священного богослов’я, що дозволило В. Мейштовичу займатись замовленими лекціями і відкрило шлях до академічної кар’єри. Потім була габілітація і ступінь доктора з канонічного права. Після виходу на пенсію Священикa Броніслава Жонґоловича, саме у В. Мейштовічеві вбачалийого наступника на кафедрі канонічного права на Богословському факультеті ВУСБ. Сам В. Жонґоллович всіляко сприяв просуванню В. Мейштовича. Згідно з юридично встановленою процедурою, 14 вересня 1937 р. В. Мейштович отримав номінацію на професорське звання від Президента Республіки Польща. Через численні дипломатичні зобов’язання, пов’язані з посадою в Посольстві Республіки Польща при Апостольський столиці, В. Мейштович не міг виконувати свої обов’язки академічного викладача. Його академічна кар’єра у Вільнюсі була перервана початком Другої світової війни.
В статье рассматривается определенный период жизни священника Валериана Мейштовича (1893–1982), а также его связи с Вильнюсом. Автор пытается описать обстоятельства его обучения в университете Стефана Батория в Вильнюсе и в Вильнюсской семинарии. Затем он обсуждает вопрос о нострификации полученной в Риме степени кандидата наук в области священного богословия, которая позволила В. Мейштовичу получить заказ на проведение лекций и открыла путь к академической карьере. Следующим этапом стало получение степени доктора и должности доцента в области канонического права. После ухода на пенсию священника Бронислава Жонголловича именно в В. Мейштовиче виделиего преемника на Кафедре канонического права на Богословском факультете Университета Стефана Батория. Сам В. Жонголлович значительно продвигал В. Мейштовича. В соответствии с установленной законом процедурой В. Мейштович получил профессорское назначение от президента Республики Польша 14 сентября 1937 г. Из-за многочисленных дипломатических обязанностей, связанных с его должностью в Посольстве Республики Польша при Святом Престоле, В. Мейштович не мог выполнять свои обязанности в качестве академического преподавателя. Его научая карьера в Вильнюсе была прервана началом Второй мировой войны.
The article discusses a period in the life of Fr. Walerian Meysztowicz (1893–1982) and his connections with Vilnius. The author attempts to describe the circumstances of his education at the Stephen Bathory University in Vilnius and at the Vilnius Seminary. He then discusses the recognition of the doctorate of sacred theology obtained in Rome, which enabled W. Meysztowicz to take up commissioned lectureships and opened the way to an academic career. This was followed by habilitation and a docent title in canon law. After Fr. Bronisław Żongołłowicz’s retirement, it was W. Meysztowicz who was seen as his successor in the Chair of Canon Law at the Faculty of Theology of the Stephen Bathory University. B. Żongołłowicz himself intensely promoted W. Meysztowicz. Based on the procedure envisaged by law, W. Meysztowicz received his professorial appointment from the President of the Republic of Poland on 14 September 1937. Due to his numerous diplomatic duties resulting from his post at the Embassy of the Republic of Poland to the Holy See, W. Meysztowicz was unable to fulfil his duties as an academic lecturer. His academic career in Vilnius was interrupted by the outbreak of the Second World War.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 2; 181-214
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leon Białkowski – lublinianin z wyboru
Leon Białkowski – a Lubliner by choice
Леон Бялковски – человек, который решил связаться с Люблином
Autorzy:
Figiel, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/463101.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Leon Białkowski
Lublin
Archiwum Państwowe w Lublinie
Biblioteka im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Towarzystwo Biblioteki im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Uniwersytet Lubelski, Uniwersytet Poznański
Lubelski Związek Pracy Kulturalnej
Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Lublinie
Towarzystwo Przyjaciół KUL
The National Archives in Lublin
The Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin
The Society of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin
The University of Lublin
The University of Poznań
The Lublin Cultural Work Association
The Lublin Society of Friends of Learning
The Society of Friends of the Catholic University of Lublin
Леон Бялковски
Люблин
Государственный архив в Люблине
Библиотека им. Херонима Лопацинского в Люблине
Общество Библиотеки им. Херонима Лопацинского
Люблинский Университет
Университет в Познани
Люблинское Общество Культурной Работы
Общество Любителей Науки в Люблине
Общество Любителей Католического Университета в Люблине
Opis:
Artykuł jest przypomnieniem postaci Leona Białkowskiego (1885–1952) – wybitnego historyka, lublinianina z wyboru, który w mieście nad Bystrzycą spędził ostatnie 26 lat życia. W Lublinie Białkowski był profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, dyrektorem Archiwum Państwowego, prezesem Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego i Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Lublinie oraz jednym z założycieli Towarzystwa Przyjaciół KUL. Profesor pozostawił po sobie znaczący dorobek naukowy oraz doniosłe osiągnięcia na niwie archiwalnej i kulturalnej. Podstawą źródłową szkicu są niepublikowane wspomnienia Białkowskiego przechowywane w Archiwum Państwowym w Lublinie oraz archiwalia Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego udostępniane w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Lublinie.
The article is a tribute to the figure of Leon Białkowski (1885–1952) – an outstanding historian who chose to become a Lubliner, and spent his last 26 years of life in the city on the Bystrzyca River. His Lublin connection was that Białkowski was a Professor of the Catholic University of Lublin, Director of the National Archives, and President of the Society of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library and the Lublin Society of Friends of Learning, as well as one of the founders of the Society of Friends of the Catholic University of Lublin. Professor Białkowski left a significant academic output and momentous achievements in the fields of archives and culture. The basic source for the study is the unpublished set of memoirs of Professor Białkowski, kept at the National Archives in Lublin and the Society of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library, made available at the Regional Public Library in Lublin.
Статья посвящается Леону Бялковскому (1885-1952) – выдающемуся историку, человеку, который связал свою жизнь с Люблином и прожил здесь 26 своих последних лет. Бялковски был профессором Католического Университета в Люблине, директором Государственного Архива, председателем Общества Публичной Библиотеки им. Херонима Лопацинского и Общества Любителей Науки в Люблине, а также одним из создателей Общества Любителей Католического Университета в Люблине. Профессор оставил много важных научных трудов и достижений в области архивов и культуры. В основу очерка легли неопубликованные воспоминания Бялковского, которые находятся в Государственном Архиве в Люблине а также архивные материалы Общества Публичной Библиотеки им. Херонима Лопацинского доступные в Воеводской Публичной Библиотеке в Люблине.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2015-2016, 58/59; 9-23
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
110 lat Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
110 years of the Hieronim Łopaciński Public Library in Lublin
110 лет Люблинской Публичной Библиотеки им. Иеронима Лопацинского
Autorzy:
Figiel, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/463067.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Hieronim Łopaciński
Biblioteka im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Towarzystwo Biblioteki im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Lublin
historia Lublina
Uniwersytet Lubelski
Die Staatsbibliothek Lublin
Lubelski Związek Pracy Kulturalnej
Hieronim Łopaciński Library in Lublin
Society of the Hieronim Łopaciński Public Library in Lublin
University of Lublin,
Lublin Cultural Work Association
Иероним Лопацинский
Люблинская Публичная Библиотека им. Иеронима Лопацинского
Общество Публичной библиотеки им. Иеронима Лопацинского
Люблин
Люблинский университет
Die Staatsbibliothek Люблин
Люблинский Союз для культурной работы
Opis:
Artykuł powstał z okazji jubileuszu 110-lecia Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie, jego celem było syntetyczne przybliżenie dziejów najstarszej lubelskiej książnicy, ze szczególnym uwzględnieniem osób i instytucji zarządzających Biblioteką, kwestii lokalowych oraz ilości zbiorów i korzystających z nich czytelników. Podstawą źródłową szkicu są archiwalia Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego oraz wspomnienia i publikacje Kazimierza Jaczewskiego, Kazimiery Gawareckiej, Marii Gawareckiej oraz Zdzisława Bielenia – osób, które przez wiele lat pracowały w Bibliotece i kształtowały profil jej działalności.
The article was created to commemorate the 110th anniversary of the Hieronim Łopaciński Public Library in Lublin. Its aim was to synthetically present the history of the oldest library in Lublin, particularly with regard to the persons and institutions administering the Library, the issues related to the premises, the size of the collections and the borrowers making use of them. The source base for the study is the archives of the Society of the Hieronim Łopaciński Public Library and the memoirs and publications of Kazimierz Jaczewski, Kazimiera Gawarecka, Maria Gawarecka and Zdzisław Bieleń – people who have been working at the library for many years and shaping the profile of its activities.
Статья была написана к 110-й годовщине основания Люблинской Публичной Библиотеки им. Иеронима Лопацинского и имела за задание представить синтез истории самой старой люблинской книжницы. Особое внимание уделено лицам и институциям, управляющим библиотекой, вопросам изменения места расположения библиотеки, количественным характеристикам её фондов и пользующимся ими читателям. Источниковой базой очерка послужили архивные материалы Общества Публичной библиотеки им. Иеронима Лопацинского, а также воспоминания и публикации Казимежа Ячевского, Казимиры Гаварецкой, Марии Гаварецкой и Здислава Беленя – лиц, которые долгие годы работали в Библиотеке и формировали профиль её деятельности.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2017, 60; 9-30
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies