Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ślinianka" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Gruczolak wielopostaciowy – wyniki retrospektywnej analizy leczenia 104 pacjentów Klinicznego Oddziału Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej WIM
    Autorzy:
    Korba, Michał
    Chloupek, Aldona
    Dąbrowski, Jarosław
    Piętka, Tomasz
    Domański, Wojciech
    Biernacka, Barbara
    Leśniak, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398526.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    gruczolak wielopostaciowy
    guz mieszany
    ślinianka przyuszna
    parotidektomia
    Opis:
    Gruczolak wielopostaciowy (adenoma pleomorphum), zwany również guzem mieszanym, jest uważany za jeden z najczęstszych nowotworów gruczołów ślinowych. Zazwyczaj występuje w dużych gruczołach ślinowych, jego wzrost jest powolny, a charakter przebiegu łagodny. Rzadko ulega zezłośliwieniu, wykazuje jednakże tendencje do wznowy miejscowej. W niektórych przypadkach jego nietypowa lokalizacja może stać się przyczyną dużych dolegliwości, w tym również zagrażających życiu pacjenta. W niniejszej pracy przedstawiamy wyniki retrospektywnej analizy 104 chorych leczonych w Klinicznym Oddziale Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej Kliniki Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej WIM w Warszawie w latach 2004–2015 z powodu gruczolaka wielopostaciowego. Badania potwierdziły śliniankę przyuszną jako najczęstszą lokalizację guza. W niektórych przypadkach duże rozmiary nowotworu i jego lokalizacja były przyczyną groźnych dla życia powikłań.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 4; 34-36
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Schwannoma nerwu twarzowego w odcinku pozaczaszkowym – opis przypadku
    Autorzy:
    Tarazewicz, Diana
    Wierzchowska, Małgorzata
    Burduk, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399658.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    nerw twarzowy
    nerwiak osłonkowy
    schwannoma
    ślinianka przyuszna
    Opis:
    Schwannoma (nerwiaki osłonkowe) to łagodne, dobrze odgraniczone guzy powstające z komórek Schwanna, tworzących osłonki mielinowe nerwów obwodowych, czaszkowych lub korzeni nerwów rdzeniowych. 25–45% z nich lokalizuje się w obrębie głowy i szyi, głównie w przestrzeni przygardłowej. Lokalizacja wewnątrzprzyusznicza jest rzadko spotykana. Etiologia nowotworu nie jest znana. Diagnostyka przedoperacyjna zarówno radiologiczna, jak i cytologiczna jest trudna i często nie daje prawidłowego rozpoznania. Radiologicznie zwykle podejrzewany jest gruczolak wielopostaciowy, a materiał z biopsji cienkoigłowej nie jest diagnostyczny. Leczenie z wyboru to chirurgiczne usunięcie zmiany z próbą zachowania funkcji nerwu twarzowego.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 3; 45-49
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powikłania neurologiczne i jakość życia po resekcji ślinianki podżuchwowej. Prospektywne, nierandomizowane badanie jednoośrodkowe
    Autorzy:
    Chiesa Estomba, Carlos
    Valldeperes-Vilanova, Ariadna
    González-García, Jose
    Larruscain-Sarasola, Ekhiñe
    Sistiaga-Suarez, Jon
    Altuna-Mariezcurrena, Xabier
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397777.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    gruczoł podżuchwowy
    operacja
    powikłania neurologiczne
    ślinianka
    Opis:
    Wprowadzenie: Resekcja ślinianki podżuchwowej wiąże się z powikłaniami, takimi jak uszkodzenie gałęzi brzeżnej żuchwy nerwu twarzowego, nerwu językowego czy podjęzykowego. Poza nimi, w niniejszej pracy opisano subiektywne dolegliwości: suchość w jamie ustnej, parestezje w okolicy blizny czy zmianę smaku. Pacjenci i metody: Przeprowadzono prospektywne, nierandomizowane badanie z udziałem 20 pacjentów poddanych zabiegowi usunięcia ślinianki podżuchwowej. Wyniki: Najczęstszą przyczyną zabiegu była kamica ślinianki – dotyczyła ona 9 osób (45%). Jeden z pacjentów (5%) miał porażenie nerwu językowego, u dwóch (10%) stwierdzono przejściowe porażenie gałęzi brzeżnej żuchwy, nie zarejestrowano zaś żadnego przypadku zmian w nerwie podjęzykowym. Powikłania neurologiczne nie miały związku z: wielkością kamieni śliniakowych (p = 0,293), rozmiarem guza (p = 0,445) czy rodzajem zmiany patologicznej (p = 0,694). Największym problemem zarówno po miesiącu, jak i po 6 miesiącach po zabiegu, były parestezje w okolicy blizny (odpowiednio: 55% i 33%), a na drugim miejscu uplasowała się kserostomia, czyli suchość błony śluzowej jamy ustnej (33% i 27,3%). Wnioski: Resekcja ślinianki podżuchwowej to zabieg bezpieczny, o niskim ryzyku powikłań chirurgicznych czy neurologicznych. Mimo to pacjenci powinni zostać poinformowani o możliwych powikłaniach, takich jak: suchość w jamie ustnej oraz parestezje w okolicy blizny. Efekt kosmetyczny może być zadowalający, a blizny można uniknąć stosując odpowiednią technikę operacyjną. Mimo że ryzyko uszkodzenia MBFN, nerwu językowego i podjęzykowego jest niskie, należy uwzględnić je w informacjach o zabiegu przekazywanych pacjentowi przed operacją.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 6; 32-37
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przerzut raka jasnokomórkowego nerki do narządów głowy i szyi – problem wciąż aktualny
    Autorzy:
    Torchalla, Patrycja
    Czesak, Małgorzata
    Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398998.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    rak jasnokomórkowy nerki
    rak nerkowokomórkowy
    przerzuty
    ślinianka podżuchwowa
    Opis:
    Rak nerkowokomórkowy stanowi ok. 2-3% wszystkich nowotworów złośliwych. Charakterystyczna jest dla niego wysoka częstotliwość przerzutów, które najczęściej obserwuje są w płucach, kościach, wątrobie, mózgu oraz regionalnych węzłach chłonnych. W piśmiennictwie podkreślane jest rzadkie występowanie ognisk przerzutowych raka nerki w obrębie głowy i szyi, jednakże jest on trzecim co do częstości występowania nowotworem złośliwym przerzutującym do głowy i szyi. Poniżej prezentujemy opis przypadku przerzutów raka jasnokomórkowego nerki do narządów głowy i szyi. Analizy dokonano retrospektywnie na podstawie dokumentacji pacjenta hospitalizowanego w Klinice Otorynolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 2009-2019. Opisujemy 81-letniego mężczyznę po nefrektomii lewostronnej z powodu raka jasnokomórkowego nerki, z licznymi przerzutami odległymi, u którego 8 lat po zabiegu operacyjnym wykryto przerzut do ślinianki podżuchwowej lewej, a następnie po 3 latach przerzut do ślinianki podżuchwowej prawej. Pacjenta poddano 2- krotnie radykalnemu zabiegowi chirurgicznemu usunięcia ślinianek podżuchwowych. Ze względu na obecność przerzutów w płucach wdrożono także leczenie inhibitorem kinazy tyrozynowej.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 42-48
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena łagodnych guzów dużych gruczołów ślinowych według nowej klasyfikacji Europejskiego Towarzystwa Gruczołów Ślinowych
    Autorzy:
    Olejniczak, Izabela
    Leduchowska, Agata
    Kozłowski, Zbigniew
    Pietruszewska, Wioletta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397284.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    klasyfikacja ESGS
    parotidektomia
    ślinianka przyuszna
    zewnątrztorebkowe usunięcie guza
    Opis:
    Wstęp: Guzy gruczołów ślinowych stanowią 2–4% wszystkich nowotworów głowy i szyi. Występują one najczęściej między 45. a 60. r.ż. i charakteryzują dużą różnorodnością kliniczną i histologiczną. Cel: Oceniono przydatność nowej klasyfikacji zaproponowanej przez Europejskie Towarzystwo Gruczołów Ślinowych (ESGS) w porównaniu do podziałów zabiegów dotychczas obowiązujących w literaturze przez dokonanie analizy retrospektywnej chorych operowanych z powodu łagodnych guzów dużych gruczołów ślinowych w Klinice Otolaryngologii, Onkologii Głowy i Szyi Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w latach 2012–2020. Materiał i metody: Analizę wykonano w oparciu o dokumentację medyczną, tj.: historie chorób, protokoły operacyjne, wyniki badań biopsyjnych i pooperacyjnych oraz obserwacje chorych w Poradni Przyklinicznej. Do oceny rozległości i umiejscowienia guza w obrębie ślinianki przyusznej zaadoptowano nową klasyfikację ESGS. W analizowanym okresie leczono łącznie 283 pacjentów: 141 kobiet i 142 mężczyzn, w tym 249 chorych z guzem ślinianki przyusznej oraz 34 z guzem ślinianki podżuchwowej. Najczęściej rozpoznawano gruczolaka wielopostaciowego (105 pacjentów – 42,17%) oraz guza Warthina (94 pacjentów – 37,75%). Wyniki: Najczęstszą metodą leczenia chirurgicznego była parotidektomia płata powierzchownego (łącznie 135 przypadków – 54,22%), w tym parotidektomia boczna u 86 chorych (34,54%) i parotidektomia częściowa płata powierzchownego w 49 przypadkach (19,68%). Zewnątrztorebkowe usunięcie guza (ECD) wykonano u 91 chorych – 36,55%. Zgodnie z nową klasyfikacją ESGS, uwzględniającą poziom, na którym zlokalizowany był guz ślinianki przyusznej, wykonano łącznie 158 parotidektomii, w tym najwięcej – 59 (37,34%) – parotidektomii t. I, II i 45 (28,49%) parotidektomii t. II. W przypadku ECD wszystkie guzy zlokalizowane były na poziomie II. Wnioski: Podsumowując, nowa klasyfikacja ESGS, poprzez określenie dokładnej lokalizacji i rozległości guza w obrębie ślinianki przyusznej, ułatwia monitorowania chorych w okresie pooperacyjnym. Dzięki jej zastosowaniu możliwa jest sprawniejsza komunikacja naukowa, wymiana doświadczeń między różnymi ośrodkami oraz standaryzacja wykonywanych operacji czy kontrola procedur. Niejednokrotnie należy jednak uwzględnić opis pooperacyjnego badania histopatologicznego celem ewentualnej reklasyfikacji rodzaju zabiegu w wybranych przypadkach.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 4; 7-13
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ dokładności dokumentacji protokołów operacyjnych guzów ślinianek przyusznych na przebieg reoperacji
    Autorzy:
    Piwowarczyk, Krzysztof
    Bartkowiak, Ewelina
    Chou, Jadzia
    Kukawska, Katarzyna
    Piwowarczyk, Ludwika
    Wierzbicka, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397264.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    Operacja
    ślinianka przyuszna
    reoperacja
    nerw twarzowy
    wznowa guza
    powikłania pooperacyjne
    Opis:
    Cel: W oparciu o doświadczenie w zakresie reoperacji guzów ślinianek przyusznych w szpitalu klinicznym, dokonano oceny dokładności protokołów z operacji pierwotnych (ROp) w celu opracowania komunikatywnego i wyczerpującego schematu raportu operacyjnego. Materiał i metody: Przeprowadzono retrospektywną, przekrojową analizę zabiegów wykonywanych w Klinice Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Spośród 1154 operacji wykonanych w ciągu 10 lat, reoperacje przeprowadzono u 71 pacjentów. Raporty z operacji pierwotnych podzielono na: (1) rzetelne i (2) nierzetelne, zaś pole reoperacji i przebieg reoperacji na: (1) zgodne i (2) niezgodne z oczekiwaniami w oparciu o ściśle określone kryteria. Głównym punktem końcowym w ocenie wyników był wpływ rzetelności pierwszego ROp na przebieg reoperacji. Wyniki: W przedstawionej serii przypadków raporty ROp były w 39% (14/36) rzetelne, zaś w 61% (22/36) nierzetelne. Pola reoperacji były w 16% (11/71) zgodne z oczekiwaniem, zaś w 37% (26/71) niezgodne z oczekiwaniem. Przebiegi reoperacji były w 37% (26/71) zgodne z oczekiwaniem, zaś w 63% (45/71) niezgodne z oczekiwaniem. Zgodny z oczekiwaniem przebieg reoperacji miał miejsce w 20% (5/26) przypadków, których raporty z operacji pierwotnej były rzetelne i 20% (5/26) przypadków, których raporty z operacji pierwotnej były nierzetelne. Niezgodny z oczekiwaniem przebieg reoperacji miał miejsce w 20% (9/45) przypadków, których raporty z operacji pierwotnej były rzetelne i 40% (18/45) przypadków, których raporty z operacji pierwotnej były nierzetelne. Nie stwierdzono istotnego związku między przebiegiem reoperacji i rzetelnością pierwszego ROp (χ2(1) = 0,69; p = 0,40466). Zmienną najczęściej związaną z nierzetelnością ROp była czynność nerwu twarzowego po operacji (6/12). Dyskusja: Raport z operacji powinien być sporządzany w oparciu o: przejrzyste kryteria, jednoznaczną klasyfikację i kompleksowy protokół. Takie dokumenty przyczynią się do poprawy obserwacji kontrolnej i lepszego planowania reoperacji.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 3; 1-7
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postępowanie z nawrotowym gruczolakiem wielopostaciowym ślinianek przyusznych: analiza materiału Kliniki Otolaryngologii WUM od 1988 do 2008 roku
    Autorzy:
    Szwedowicz, Paweł
    Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
    Bruzgielewicz, Antoni
    Chęciński, Piotr
    Nyckowska, Jagna
    Grotthuss, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398693.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    nawrotowy gruczolak wielopostaciowy
    ślinianka przyuszna
    leczenie chirurgiczne
    nerw twarzowy
    Opis:
    Objectives: Treatment of patients with recurrent pleomorphic adenoma of the parotid gland is a challenge for a surgeon due to frequent problems with complete resection of all tumour foci while preserving continuity and function of the facial nerve. The aim of this study was to evaluate the clinical presentation and treatment results of patients with recurrent pleomorphic adenoma of the parotid gland. Materials and Methods: The medical records of 35 patients (25 women and 10 men) operated on (44 operations) for recurrent pleomorphic adenoma between the years 1988 and 2008 at the Otolaryngology Department, Medical University of Warsaw, were reviewed. These patients accounted for 8.9% of all patients treated for pleomorphic adenoma of the parotid gland (N=395). A retrospective analysis was performed to examine clinical features, surgical technique and facial nerve management. Results: All patients had palpable, nontender mass or masses in a parotid bed after 1 to 5 previous operations. Multifocal recurrences were present in 79.5% of cases. Median interval between initial treatment and commencement of recurrences was 6.1 (0.25-29) years. Patients with more than one recurrence were younger than patients who had only one. Malignant transformation of recurrent pleomorphic adenoma was observed in two patients (5.7%). Postoperative facial nerve paresis occurred in 15 cases. In two additional cases eradication of recurrent tumour required the facial nerve resection and reconstruction. Conclusions: Recurrent pleomorphic adenoma occurs more often in younger patients and women. The risk of the facial nerve injury increases with each successive operation. Surgical treatment should be individualized, taking into consideration the extent of the previous surgery and the type of recurrence.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2010, 64, 7; 50-54
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozległa rana cięta twarzy – opis przypadku
    Extensive cut wound of the face - case report
    Autorzy:
    Woźniczko, Kornelia
    Molga-Magusiak, Maria
    Rzepakowska, Anna
    Bartoszewicz, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1930312.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-07
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    parotid gland
    parotid duct
    auricle
    facial cut wound
    ślinianka przyuszna
    przewód wyprowadzający ślinianki
    małżowina uszna
    rana cięta twarzy
    Opis:
    We present a case report of a 57-year-old female with a 25 cm laceration on the left side of her face. The patient was cut with a knife and as a result the parotid gland, the parotid duct, the tongue, the corner of the mouth, the masseter muscle, the cartilaginous part of the external acoustic canal and the auricle were damaged. The facial nerve was not damaged. All of the injuries were managed, including end-to-end anastomosis of the Stenon duct and layered closure of the auricle. The cut wounds of the facial and ear area must be carefully assessed and adequately treated in order to assure proper healing and avoid complications. Key words: parotid gland, parotid duct, auricle, facial cut wound
    57-letnia pacjentka została przywieziona przez Zespół Ratownictwa Medycznego na Izbę Przyjęć z 25-centymetrową raną ciętą twarzy po stronie lewej. Uraz został zadany nożem. Uszkodzeniu uległ miąższ śliniaki, przewód wyprowadzający Stenona, język, lewy kącik ust, mięsień żwacz, część chrzęstna przewodu słuchowego zewnętrznego oraz małżowina uszna. Nerw twarzowy nie został uszkodzony. W artykule opisano sposób chirurgicznego zaopatrzenia uszkodzonych struktur twarzy. Na podstawie przeglądu literatury omówione zostały postępowanie oraz istotne aspekty zaopatrzenia tego typu urazów. Rany cięte okolicy twarzy i ucha wymagają dokładnej oceny i odpowiedniego zaopatrzenia, by uzyskać prawidłowe gojenie i uniknąć powikłań. Słowa kluczowe: ślinianka przyuszna, przewód wyprowadzający ślinianki, małżowina uszna, rana cięta twarzy
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 3; 1-5
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies