Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Zielnik-Jurkiewicz, Beata" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych u dzieci
    Autorzy:
    Zielnik-Jurkiewicz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1400079.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    zapalenie błony śluzowej nosa i zatok
    przewlekłe
    dzieci
    leczenie
    Opis:
    PZNZP u dzieci może przebiegać łagodnie i mało charakterystycznie. Etiologia tego schorzenia jest wieloczynnikowa, co wymaga wszechstronnego i wielospecjalistycznego podejścia. Leczenie PZNZP u dzieci jest trudne, zakażenia często nawracają, a stosowane metody lecznicze są często nieskuteczne. U dzieci rzadko wykonuje się zabiegi operacyjne, tj. tylko w przypadku, gdy metody zachowawcze zawiodą. Pierwszą linię leczenia chirurgicznego stanowi adenoidektomia. Czynnościowa endoskopowa chirurgia zatok przynosowych (FESS) może być rozważona, gdy nie zaobserwowano poprawy stanu pacjenta po wykorzystaniu wszystkich możliwości leczenia zachowawczego.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 1; 26-34
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Drenaż czy paracenteza
    Autorzy:
    Zielnik-Jurkiewicz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1400387.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    ucho środkowe
    nacięcie błony bębenkowej
    dren wentylacyjny
    zapalenie ucha środkowego
    wysięk w uchu
    powikłania
    Opis:
    Drenaż wentylacyjny ucha środkowego i nacięcie błony bębenkowej to dwie najczęściej wykonywane procedury zabiegowe w otolaryngologii, zwłaszcza dziecięcej. Paracenteza, inaczej myringotomia – polega na nacięciu błony bębenkowej albo w celu ewakuacji wydzieliny patologicznej z jamy bębenkowej, albo w celach diagnostycznych. Drenaż wentylacyjny ucha środkowego polega na założeniu drenu wentylacyjnego w nacięcie błony bębenkowej (różnego typu dreny zakładane są na różny czas) w celu poprawy słuchu oraz upowietrznienia jamy bębenkowej. Zabiegi te są wykonywane przez przewód słuchowy zewnętrzny w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. W części przypadków paracentezy i drenażu występują powikłania.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 1-7
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie doustnych preparatów immunomodulujących pochodzenia bakteryjnego w profilaktyce zakażeń dróg oddechowych
    Autorzy:
    Jurkiewicz, Dariusz
    Zielnik-Jurkiewicz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1400553.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    zakażenia dróg oddechowych
    zapobieganie
    lizaty bakteryjne
    Opis:
    Zakażenia układu oddechowego – wirusowe, choć bakteryjne również nie należą do rzadkości –stanowią istotny problem zdrowotny i ekonomiczny każdego kraju. Należy podkreślić, że są one przyczyną 20% wszystkich konsultacji medycznych i 75% kuracji antybiotykowych. Aby zmniejszyć zapotrzebowanie na antybiotyki coraz więcej uwagi poświęca się preparatom zwiększającym odporność organizmu na zakażenia bakteryjne. Nieswoiste szczepionki wieloważne zawierają zabite w wysokiej temperaturze komórki bakterii lub ich lizaty. Preparaty te mają nieswoiście stymulować ogólną odporność organizmu. Działają na nieswoiste mechanizmy obronne, prowadząc do zwiększenia miana przeciwciał typu IgA w wydzielinach błon śluzowych, aktywności fagocytarnej i wytwarzania IFN-γ. Mogą także stymulować wytwarzanie swoistych przeciwciał przeciw antygenom bakteryjnym wchodzących w skład preparatu. Dostępnymi na rynku polskim doustnymi preparatami immunomodulacyjnymi o najlepiej udokumentowanej skuteczności klinicznej są: Luivac, Ribomunyl, Broncho-Vaxom i Ismigen. Wszystkie są lizatami szczepów bakteryjnych najczęściej wywołujących zakażenia dróg oddechowych. W wielu badaniach klinicznych wykazano, że doustne lizaty bakteryjne minimalizują ryzyko nawracających zakażeń dróg oddechowych u dorosłych i dzieci oraz zmniejszają zapotrzebowanie na antybiotyki.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 2; 21-25
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ przerostu migdałka gardłowego na występowanie zgryzu otwartego częściowego przedniego u dzieci
    Autorzy:
    Poddębniak, Justyna
    Zielnik-Jurkiewicz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397656.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    dzieci
    przerost migdałka gardłowego
    zgryz otwarty
    Opis:
    Zaburzenie drożności i oddychania przez nos spowodowane przerostem migdałka gardłowego może prowadzić do powstania zaburzeń zgryzu. Zaprezentowane w artykule badania zostały przeprowadzone na dzieciach w wieku 7–12 lat z przerostem migdałka gardłowego, zakwalifikowanych do adenoidektomii. Na podstawie przeprowadzonych badań (laryngologicznych, ortodontycznych, pediatrycznych), mających na celu skontrolowanie stanu zdrowia pacjentów, potwierdzono częstsze występowanie zgryzu otwartego przedniego u dzieci z przerostem migdałka gardłowego i u chłopców, niż u dzieci bez przerostu, prawidłowo oddychających przez nos.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 4; 8-13
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strategia leczenia ANN w obliczu zagrożeń współczesnego świata
    Autorzy:
    Rapiejko, Piotr
    Jurkiewicz, Dariusz
    Pietruszewska, Wioletta
    Zielnik-Jurkiewicz, Beata
    Woroń, Jarosław
    Lipiec, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398265.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    alergiczny nieżyt nosa
    zanieczyszczenia powietrza
    leczenie
    niekontrolowany alergiczny nieżyt nosa
    leki przeciwhistaminowe
    zwiększenie dawki leku
    feksofenadyna
    Opis:
    Alergiczny nieżyt nosa (ANN) jest najczęstszą postacią alergii, która dotyczy – jak wykazały badania epidemiologiczne – prawie 25% populacji. ANN wpływa znacząco na jakość życia chorego, a im cięższa postać choroby, tym większe ryzyko rozwoju astmy oskrzelowej. Jednym z czynników wpływających na nasilenie objawów i stopień ich kontroli jest zanieczyszczenie powietrza. U niektórych chorych, mimo właściwego leczenia, obserwuje się utrzymywanie lub tylko częściowe ustąpienie dolegliwości (niekontrolowany alergiczny nieżyt nosa). Może prowadzić to do nasilenia chorób towarzyszących – zapalenia zatok przynosowych, zapalenia ucha środkowego i astmy – zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Postępowanie w alergicznym nieżycie nosa, zgodnie ze standardami, polega na: edukacji chorego, eliminacji z otoczenia alergenu i czynników nasilających przebieg choroby, dobraniu właściwej farmakoterapii oraz swoistej immunoterapii alergenowej. Na wybór stosowanego leku przeciwhistaminowego wpływa wiele czynników, m.in. możliwość bezpiecznego zwiększenia jego dawki.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 2; 1-12
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola Chlamydia pneumoniae w patogenezie przerostu i zapalenia tkanki migdałka gardłowego u dzieci
    Autorzy:
    Bielicka, Anna
    Zielnik-Jurkiewicz, Beata
    Podsiadły, Edyta
    Prochorec-Sobieszek, Monika
    Rogulska, Joanna
    Demkow, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398611.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    chlamydia pneumoniae
    migdałek gardłowy
    PCR
    dziecko
    Opis:
    STRESZCZENIE: Wstęp. Powinowactwo do komórek nabłonka i limfocytów, zdolność do hamowania apoptozy zakażonych komórek gospodarza oraz występowanie w formie przetrwałej niewrażliwej na antybiotyki – to cechy Chlamydia pneumoniae, które mogą być związane z przewlekłym stanem zapalnym migdałka gardłowego i jego przerostem. Celem pracy była odpowiedź na pytania: 1) Czy w migdałku gardłowym u dzieci zakwalifikowanych do adenoidektomii występuje C. pneumoniae? 2) Czy występuje zależność między obecnością C. pneumoniae w migdałku gardłowym a wielkością migdałka gardłowego? 3) W których komórkach migdałka gardłowego najczęściej występuje C. pneumoniae? Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 200 dzieci w wieku od 2 do 16 lat (średni wiek – 6,4) wybranych spośród pacjentów zakwalifikowanych do adenoidektomii. U wszystkich podczas kwalifikacji do zabiegu wykonywano badanie fiberoskopowe nosogardła. Tkankę usuniętego migdałka gardłowego badano metodą real-time PCR w kierunku C. pneumoniae. Migdałki pobrane od dzieci z dodatnim wynikiem badania metodą PCR oraz od 10 losowo wybranych dzieci z ujemnym wynikiem tego badania, oceniano stosując badanie immunohistochemiczne (IHC). Wyniki. DNA C. pneumoniae w usuniętym migdałku gardłowym stwierdzono u 5,5% dzieci. Dodatnie wyniki uzyskiwano najczęściej w grupie wiekowej od 10. do 16. roku życia (24,1%, 7/29). Wykazano zależność między występowaniem C. pneumoniae w migdałku gardłowym a wielkością migdałka gardłowego. U wszystkich dzieci z dodatnim wynikiem badania metodą PCR potwierdzono obecność C. pneumoniae w migdałku gardłowym przy zastosowaniu IHC. Najczęściej wykrywano C. pneumoniae w limfocytach oraz w komórkach nabłonka. Wnioski. Obecność C. pneumoniae w limfocytach i komórkach nabłonka migdałka gardłowego głównie u dzieci starszych z przerostem migdałka gardłowego potwierdza udział tej bakterii w procesach patologicznych tkanki migdałka gardłoweg
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2016, 70, 5; 7-12
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies