Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Zdrojkowski, Maciej" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Zastosowanie techniki szybkiego filmu w sekwencji cyfrowej (HSDI) w diagnostyce postaci klinicznej dysfonii u chorych z refluksem krtaniowo-gardłowym (LPR)
Autorzy:
Kosztyła-Hojna, Bożena
Zdrojkowski, Maciej
Duchnowska, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397261.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chrypka
dysfonia hiperfunkcjonalna
High Speed Digital Imaging (HSDI)
obrzęk krtani
refluks krtaniowo-gardłowy (LPR)
Reflux Finding Score (RFS)
Reflux Symptoms Index (RSI)
Opis:
Wstęp: Choroba refluksowa przełyku (GERD) może powodować występowanie powikłań pozaprzełykowych, do których należy refluks krtaniowo-gardłowy (LPR). Jest on spowodowany zmianami morfologicznymi w krtani z powodu wstecznego zarzucania treści żołądkowej. LPR ma bardzo bogatą symptomatologię. Nie ma patognomonicznego obrazu krtani dla LPR. W diagnostyce LPR wykorzystywana jest subiektywna skala RSI, oceniająca symptomy w połączeniu z laryngoskopową oceną krtani w skali RFS. Cel: Celem pracy była diagnostyka postaci klinicznej dysfonii u chorych z LPR z wykorzystaniem techniki HSDI. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 72 pacjentów osiągających wynik > 13 w skali RSI i > 7 w skali RFS. Wyniki: Szczegółowa diagnostyka obrazowa techniką HSDI z wykorzystaniem kamery w trybie wysokiej szybkości (HS) i wysokiej rozdzielczości (HR) pozwoliła na precyzyjną obiektywną diagnostykę zaburzeń jakości głosu (dysfonii) o typie organicznym i czynnościowym o charakterze hiperfunkcjonalnym.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 3; 14-20
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie kamery do zdjęć szybkich – High Speed (HS), badania akustycznego oraz kwestionariusza VHI w diagnostyce zaburzeń jakości głosu u mężczyzn w wieku podeszłym
Autorzy:
Kosztyła-Hojna, Bożena
Zdrojkowski, Maciej
Duchnowska, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397810.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
analiza akustyczna głosu
atrofia fałdów głosowych
dysfonia hipofunkcjonalna
HSDI
presbyphonia
Opis:
Wstęp: Starzenie się głosu rozpoczyna się po 60. roku życia i jest określane mianem presbyphonii lub vox senium. Przyczyną tego procesu są zmiany o charakterze czynnościowym i organicznym w obrębie krtani, ze współistniejącym suchym nieżytem górnych dróg oddechowych. C el: Celem pracy jest wykorzystanie kamery do zdjęć szybkich – High-Speed (HS) oraz badania akustycznego głosu w diagnostyce postaci klinicznej presbyphonii u mężczyzn w wieku podeszłym. Materiały i metody: Badaniem objęto grupę 50 mężczyzn w wieku od 51 do 72 lat, bez obciążenia zawodowego głosu. W diagnostyce zastosowano technikę wizualizacji krtani, pozwalającą na ocenę drgań rzeczywistych fałdów głosowych (HSDI), oraz badanie akustyczne głosu z wykorzystaniem oprogramowania komputerowego f. DiagNova Technologies. W samoocenie głosu pacjentów zastosowano kwestionariusz Voice Handicap Index (VHI). Wyniki: Wizualizacja krtani pozwoliła na rozpoznanie dysfonii hipofunkcjonalnej lub atrofii fałdów głosowych, będących przyczyną zaburzeń głosu w diagnozowanej grupie. Potwierdziły to parametry oceny akustycznej głosu, szczególnie: F0, NHR oraz spektrografia wąskopasmowa. Patologiczna wartość parametru NHR oraz obecność składowych nieharmonicznych w zakresie wysokich poziomów częstotliwości w spektrografii wąskopasmowej były potwierdzeniem niedowładu fonacyjnego głośni, rejestrowanego techniką wizualizacyjną krtani z użyciem kamery HS. Rejestrowano również istotne skrócenie maksymalnego czasu fonacji (MPT) w stosunku do grupy kontrolnej. Dyskusja: Badanie obiektywne patologii głosu jest kluczowe w diagnostyce i monitorowaniu terapii i rehabilitacji, jednak subiektywna ocena pacjenta, szczególnie efektów jego leczenia, ma istotne znaczenie w zakresie stosowanej procedury. Subiektywna samoocena głosu pacjenta z zastosowaniem kwestionariusza VHI potwierdziła poczucie istnienia zaburzenia głosu u mężczyzn w wieku podeszłym, wskazując potrzebę szybkiej i trafnej diagnostyki klinicznej.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 5; 25-30
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia głosu uwarunkowane psychogennie
Autorzy:
Kosztyła-Hojna, Bożena
Moskal, Diana
Łobaczuk-Sitnik, Anna
Kraszewska, Anna
Zdrojkowski, Maciej
Biszewska, Jolanta
Skorupa, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398303.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
dysfonia czynnościowa
dysfonia psychogenna
wizualizacja krtani
badanie akustyczne głosu
Opis:
Wstęp: Głos wyraża psychikę i osobowość człowieka. Zaburzenia jakości głosu o charakterze psychogennym określa się mianem Phononeurosis (fononeurozy). Częstą przyczyną zaburzeń głosu jest nerwica, depresja lub konflikty rodzinne, zawodowe i społeczne. Najczęstszą postacią kliniczną jest dysfonia czynnościowa o charakterze hiperfunkcjonalnym, rzadziej hipofunkcjonalnym. Cel pracy: Celem pracy jest analiza jakości głosu i mowy oraz diagnostyka postaci klinicznej dysfonii psychogennej. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 50 pacjentów z zaburzeniami głosu i mowy (grupa badana) leczonych w roku 2017 oraz grupę 30 osób z głosem fizjologicznym (grupa kontrolna). W diagnozowanej grupie 60% pacjentów było leczonych z powodu nerwicy, 12% z powodu depresji, pozostali zgłaszali istnienie sytuacji konfliktowych w otoczeniu. W diagnostyce postaci klinicznej dysfonii psychogennej zastosowano percepcyjną skalę oceny jakości głosu – GRBAS, oceniono maksymalny czas fonacji (MPT), tor oddechowy, dokonano wizualizacji krtani techniką HSDI. Przeprowadzono parametryczną ocenę akustyczną głosu. Wyniki: Najczęstszą postacią kliniczną dysfonii psychogennej była dysfonia hiperfunkcjonalna, rzadziej hipofunkcjonalna i głos przedsionkowy rzekomy. Dysfonia występowała najczęściej u kobiet w okresie największej aktywności zawodowej. W diagnostyce postaci klinicznej szczególnie przydatna była technika szybkiego filmu w sekwencji cyfrowej (HSDI) pozwalająca na wizualizację rzeczywistych drgań fałdów głosowych i obiektywne różnicowanie postaci hiperfunkcjonalnej i hipofunkcjonalnej. Analiza akustyczna głosu potwierdziła obiektywnie obecność składowych nieharmonicznych – szumów generowanych w regionie głośni w dysfonii hipofunkcjonalnej. Zaburzenie sposobu i toru oddechowego powodowały nieprawidłowości koordynacji oddechowo-fonacyjno-artykulacyjnej.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 4; 26-34
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena percepcyjna i akustyczna głosu pacjentów z rakiem głośni po endoskopowej chordektomii laserowej
Autorzy:
Kosztyła-Hojna, Bożena
Łuczaj, Jarosław
Berger, Greta
Duchnowska, Emilia
Zdrojkowski, Maciej
Łobaczuk-Sitnik, Anna
Biszewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397326.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chordektomia laserowa
rak głośni
jakość głosu
analiza akustyczna głosu
Opis:
Wstęp: W terapii raka głośni, oprócz wskazań z zakresu chirurgii endoskopowej, należy uwzględnić pooperacyjną jakość głosu. Endoskopowa chordektomia laserowa CO2 pozwala na radykalne usunięcie zmiany nowotworowej z zachowaniem oddechowej, obronnej i fonacyjnej funkcji krtani. Cel: Celem pracy jest ocena percepcyjna i akustyczna głosu u chorych po endoskopowej chordektomii laserowej CO2 III–Va typu z powodu raka głośni. Materiał i metoda: Badaniem objęto grupę 30 mężczyzn z rakiem głośni po endoskopowej chirurgii laserowej CO2. U 13 (43%) wykonano chordektomię typu III, u 6 (20%) – typu IV, u 11 (37%) – typu Va. Ocenę jakości głosu przeprowadzono pół roku po operacji. Grupę kontrolną, liczącą 30 osób, stanowili zdrowi mężczyźni w tym samym wieku. W ocenie percepcyjnej głosu zastosowano skalę GRBAS. W ocenie akustycznej głosu wykorzystano oprogramowanie Diagnoscope Specjalista. Wykonano spektrografię wąskopasmową, analizowano wartość maksymalnego czasu fonacji (MPT). Wyniki: W grupie operowanych pacjentów głos w skali GRBAS klasyfikowano jako: G1R1B0A0S0 w III typie, G1R1B1A1S2 w IV typie oraz G2R1B1A0S3 w Va typie chordektomii. W ocenie akustycznej głosu najwyższe wartości F0, Jitter, Shimmer i NHR rejestrowano w Va typie chordektomii, jak również stwierdzono obecność licznych składowych nieharmonicznych w spektrografii wąskopasmowej oraz skrócenie MPT. Wnioski: Pooperacyjna jakość głosu zależy od typu chordektomii laserowej. W ocenie percepcyjnej typy IV i Va chordektomii powodują nasilenie dysfonii pooperacyjnej. Parametry oceny akustycznej głosu po chordektomii ulegają podwyższeniu wraz z rozległością zabiegu. Obecność składowych nieharmonicznych w spektrografii wąskopasmowej wzrasta wraz z rozległością wykonanej chordektomii, podobnie jak skrócenie MPT. Zachowanie spoidła przedniego w chordektomii poprawia jakość głosu w ocenie percepcyjnej i akustycznej.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 3; 23-28
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanizmy kompensacji fonacyjnej u chorych z zaawansowanym rakiem głośni po chordektomii laserowej CO2
Autorzy:
Kosztyła-Hojna, Bożena
Łuczaj, Jarosław
Berger, Greta
Duchnowska, Emilia
Zdrojkowski, Maciej
Łobaczuk-Sitnik, Anna
Biszewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397508.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chordektomia
kompensacja fonacyjna
rak głośni
technika szybkiego filmu w sekwencji cyfrowej
Opis:
Wstęp: Endoskopowa chordektomia laserowa CO2 jest metodą leczenia raka krtani o lokalizacji w obrębie głośni, która zapewnia lepsze warunki fonacyjne w porównaniu z operacjami z dojścia zewnętrznego. Typ chordektomii (I–VI) zależy od rozległości zmiany nowotworowej. Cel: Celem niniejszej pracy była klasyfikacja mechanizmów kompensacji fonacyjnej po chordektomii laserowej CO2 u chorych z zaawansowanym rakiem głośni z wykorzystaniem techniki HSDI. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 30 mężczyzn (średnia wieku: 67 lat) operowanych w Klinice Otolaryngologii UMB w latach 2010–2018 i diagnozowanych w Zakładzie Fonoaudiologii Klinicznej i Logopedii UMB. Grupę kontrolną stanowiło 30 mężczyzn (średnia wieku: 64 lat) bez zmian patologicznych w krtani. W leczeniu raka głośni stosowano chordektomię laserową CO2 typu: III, IV i Va. Ocenę pooperacyjną przeprowadzono po 6 miesiącach od zabiegu. W wizualizacji krtani zastosowano HSDI. Wyniki: Typ I kompensacji fonacyjnej występuje najczęściej u chorych po chordektomii typu III. Zaawansowany rak głośni, będący wskazaniem do chordektomii IV i V typu, prowadzi do hiperfunkcji nagłośniowej i fonacji z udziałem fałdów przedsionkowych, klasyfikowanej jako II i III typ kompensacji. W chordektomii typu IV najczęściej występuje I, rzadziej II typ kompensacji fonacyjnej. Wnioski: Typ kompensacji fonacyjnej zależał od zakresu resekcji głośni. Chordektomia rozszerzona o spoidło przednie i fragment przeciwległego fałdu (typ Va), rejestrowano hiperfunkcję nadgłośniową z udziałem fałdów przedsionkowych (typ II i III kompensacji fonacyjnej). Chordektomia przezmięśniowa, obejmująca część mięśnia głosowego (typ III), powodowała najczęściej I typ kompensacji fonacyjnej. W chordektomii III–Va typu w zaawansowanym raku głośni obserwowano: ograniczenie lub brak MW, zmniejszenie amplitudy oraz aperiodyczność drgań w badaniu HSDI.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 2; 31-35
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia procesu komunikacji werbalnej w dysfonii psychogennej
Autorzy:
Kosztyła-Hojna, Bożena
Moskal-Jasińska, Diana
Kraszewska, Anna
Łobaczuk-Sitnik, Anna
Zdrojkowski, Maciej
Duchnowska, Emilia
Biszewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397687.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
dysfonia psychogenna
jakość głosu i mowy
koordynacja oddechowo-fonacyjno-artykulacyjna
prozodia mowy
VHI
Opis:
Dysfonią psychogenną określa się zaburzenia jakości głosu i mowy o podłożu emocjonalnym przy braku pierwotnych zmian organicznych w obrębie krtani. Kondycja psychiczna człowieka w istotny sposób wpływa na proces tworzenia głosu, funkcjonowanie mechanizmu oddechowo-fonacyjno-artykulacyjnego oraz prozodię mowy. Celem pracy jest ocena wizualizacyjna, akustyczna, percepcyjna i samoocena jakości głosu oraz mowy z wykorzystaniem metod subiektywnych i obiektywnych u osób z dysfonią psychogenną. Badaniem objęto grupę 50 pacjentów z dysfonią psychogenną diagnozowanych w Zakładzie Fonoaudiologii Klinicznej i Logopedii UMB, leczonych w Poradni Foniatrycznej USK w Białymstoku w latach 2017–2018. Grupę kontrolną stanowiło 30 osób z głosem eufonicznym. U wszystkich badanych dokonano subiektywnej i obiektywnej oceny jakości głosu i mowy. Wykorzystano skalę GRBAS, wykonano ocenę toru oddechowego, badanie koordynacji oddechowo-fonacyjno-artykulacyjnej oraz natężenia głosu i mowy. Oceniano również prozodię mowy. Analizie poddano samoocenę głosu pacjentów przeprowadzoną przy użyciu kwestionariusza Voice Handicap Index (VHI). W ocenie obiektywnej narządu głosu przeprowadzono wizualizację wibracji fałdów głosowych przy użyciu techniki szybkiego filmu w sekwencji cyfrowej (High Speed Digital Imaging ; HSDI). Analizę akustyczną jakości głosu wykonano z wykorzystaniem oprogramowania firmy DiagNova Technologies. Określano także maksymalny czas fonacji (maximum phonation time ; MPT). Dysfonia czynnościowa hiperfunkcjonalna jest najczęstszą postacią kliniczną dysfonii psychogennej. Nieprawidłowy sposób i tor oddychania wpływają na skrócenie MPT oraz zaburzenie koordynacji oddechowo-fonacyjno-artykulacyjnej u pacjentów z dysfonią psychogenną. W zaburzeniach głosu o podłożu emocjonalnym występują nieprawidłowy przebieg konturów intonacyjnych wypowiedzi oraz zaburzenia tempa mowy. Analiza wyników samooceny jakości głosu u większości badanych wskazuje na poczucie małej niesprawności głosu.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 4; 14-20
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies