Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wiśniewska, Zuzanna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Słuchać i pisać. O muzyczności wybranych utworów Ryszarda Kapuścińskiego
    To listen and to write. Musicality in selected works by Ryszard Kapuściński
    Autorzy:
    Wiśniewska, Zuzanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545396.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    Kapuściński
    musicality
    rhythm
    phrase
    music
    reportage
    poem
    literature
    Opis:
    The subject of this article is musicality in selected reportages and one poem by Ryszard Kapuściński. In the introduction there are few words about history of coexistence between music and literature. I stick to the point of view represented by Michał Głowiński, based on his article: „Literary music – musicality of literature”. Then I do a detailed analysis of selected works, where the musicality is clearly visible. The first of these reportages – Wymarsz piątej kolumny – treats about two German women looking for their home after war. Kapuściński presents them with accompaniment of unpleasant, war music, which is the main substance in his reportage. Lumumba is a text about the African leader Patrice Lumumba. He became famous, because he fought with the Belgian regime. In this reportage the musicality is visible in a description of a reconstruction of the recording, in which the politician gives a speech. I also describe a poem about Louis Armstrong trumpet. This poem tells about Kapuściński’s impressions after the Armstrong concert in Chartum in 1960. At the end of my article, I sum up my interpretations.
    Źródło:
    Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne; 2016, 5; 121-140
    2353-4699
    Pojawia się w:
    Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pacjent z zespołem Marfana w gabinecie lekarza rodzinnego
    A patient with Marfan syndrome in a general practitioner’s office
    Autorzy:
    Czerżyńska, Magdalena
    Tyrakowska, Zuzanna Judyta
    Wiśniewska, Anna
    Rozwadowska, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033893.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Marfan syndrome
    diagnosis
    general practitioner
    symptoms
    zespół marfana
    symptomatologia
    lekarz rodzinny
    diagnostyka
    Opis:
    Marfan syndrome is a disorder of the connective tissue (fibrillins and elastins). It is an autosomal dominant disease associated with a defect of chromosome 15 which encodes fibrillin-1. The syndrome is characterised by a varying extent of connective tissue disorders. A mutation in the gene encoding connective tissue can be manifested in all organs irrespective of the patient’s age. This disorder is characterised by multiple symptoms manifested mainly in the cardiovascular and skeletal systems as well as in the organ of vision. Ghent criteria are commonly recognised in the diagnosis of Marfan syndrome. Moreover, clinical symptoms reported by patients should also be considered. Patients presenting at the office of a general practitioner with symptoms resembling Marfan-like syndromes should undergo a detailed medical interview for the presence of cardiovascular diseases in the family. A general practitioner should examine the patient, drawing particular attention to organs that are frequently affected by disorders of connective tissue encoding (chest, oral cavity and general body stature). The family of a patient with Marfan syndrome should be referred to a genetic clinic to conduct tests for the presence of gene mutation. The diagnosis of Marfan syndrome in neonates is complex since not all symptoms of the syndrome are clinically manifested. In female patients with Marfan syndrome, pregnancy is contraindicated if the size of the aorta exceeds 50 mm. In other cases, women must be informed about possible risks and monitored for a change in the width of the aorta. Sometimes, procedures of prophylactic aortic replacement on its entire course are conducted prior to a planned pregnancy. Regular echocardiographic check-ups (every 4–7 weeks) as well as cooperation of a gynaecologist and cardiologist are necessary. A general practitioner should inform the patient’s family about any sudden conditions that can develop in the course of Marfan syndrome (aortic dissection) and explain to them the algorithms of management (immediate call for an ambulance).
    Zespół Marfana wynika z wady tkanki łącznej (fibryliny, elastyny). Choroba najczęściej przenoszona jest w sposób autosomalny dominujący, związany z defektem chromosomu 15 kodującego białko fibrylinę-1. Cechą charakterystyczną zespołu jest różnorodna ekspresja zaburzeń tkanki łącznej. Mutacja w genie kodującym tkankę łączną może objawić się we wszystkich narządach, niezależnie od wieku pacjenta. Zaburzenie to cechuje się mnogością objawów, manifestujących się głównie w układzie krążenia i kostno-stawowym, a także w narządzie wzroku. Powszechnie przyjętymi kryteriami rozpoznawania zespołu Marfana są kryteria Ghenta. Ocenie powinny zostać poddane także objawy kliniczne zgłaszane przez pacjenta. Osoby zgłaszające się do lekarza pierwszego kontaktu z symptomatologią zespołów marfanopodobnych powinny przejść dokładny wywiad medyczny pod kątem chorób sercowo-naczyniowych występujących w rodzinie. Lekarz rodzinny powinien zbadać pacjenta, zwracając szczególną uwagę na narządy najczęściej dotknięte zaburzeniem kodowania tkanki łącznej (klatka piersiowa, jama ustna, ogólna budowa ciała). Rodziny pacjentów z zespołem Marfana należy skierować do poradni genetycznej w celu przeprowadzenia testu na obecność mutacji. Diagnostyka noworodków jest skomplikowana, z uwagi na fakt, że nie wszystkie symptomy zespołu Marfana demonstrują się klinicznie. U pacjentek ze stwierdzonym zespołem Marfana ciąża jest przeciwwskazana, gdy wymiar aorty przekracza 50 mm. W innych przypadkach pacjentkę należy poinformować o istniejącym ryzyku oraz monitorować zmiany w szerokości aorty. Przed planowaną ciążą wykonuje się czasami zabieg profilaktycznej wymiany aorty na całym przebiegu. Nieodzowna jest stała kontrola echokardiograficzna (co 4–7 tygodni) oraz współpraca lekarza ginekologa i kardiologa. Lekarz pierwszego kontaktu powinien wyjaśnić rodzinie chorego stany nagłe mogące wystąpić w przebiegu zespołu Marfana (rozwarstwienie aorty) oraz wytłumaczyć algorytmy postępowania (natychmiastowe wezwanie pogotowia).
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 2; 134-144
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podejrzenie zespołu dziecka maltretowanego – zmora lekarza pediatry?
    Suspicion of the battered child’s syndrome – a paediatrician’s nightmare?
    Autorzy:
    Czerżyńska, Magdalena
    Tyrakowska, Zuzanna Judyta
    Zalewska-Kurza, Patrycja
    Wiśniewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033866.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    battered child syndrome
    diagnostics
    general practitioner/family doctor
    zespół dziecka maltretowanego
    lekarz pierwszego kontaktu
    diagnostyka
    Opis:
    Child abuse may occur across all cultural, social and ethnic groups. Children may be abused by adults, adolescents, their own peers, and institutional workers alike. Whenever a suspicion arises concerning violence or other kind of abuse being possibly inflicted on a child, immediate thorough medical investigation is absolutely essential, and the child’s behaviour, appearance and development evaluated. Multispecialist diagnostics may be necessary, including the available imaging modalities. Abuse symptoms include abnormal patterns of child’s and parents’ behaviour, explanations concerning the injuries that are inconsistent with the actual clinical picture, delay in seeking medical attention, parents ignoring or downplaying the child’s injuries, seemingly strained relations between parents and the child. Parental attitudes that may be indicative of child abuse tend to be a result of alcohol dependence, drug addiction, or a deviation. At times, aggression or particular strictness towards the child may be observed. Whenever sexual or physical abuse is suspected, the child should immediately be referred to a hospital for further observation and accessory investigations. Relevant institutions should also be contacted and collaborated with. Child abuse seems to be on the rise, with more cases each year. Simultaneously, various social measures are undertaken aimed at ensuring assistance to the victims, and counteracting violence and abuse. It should be remembered that the treating doctor is obliged to report a suspicion of abuse taking place to the relevant authorities immediately upon taking its suspicion.
    Do krzywdzenia dzieci może dochodzić we wszystkich grupach kulturowych, społecznych oraz etnicznych. Mogą być one maltretowane przez osoby dorosłe, młodzież, rówieśników bądź też przez pracowników placówek, w których przebywają. Przy podejrzeniu stosowania przemocy wobec dziecka konieczne jest natychmiastowe przeprowadzenie szczegółowego wywiadu oraz oceny zachowania, wyglądu i rozwoju dziecka. Niezbędna może się okazać wielospecjalistyczna diagnostyka, a także wykorzystanie dostępnych badań obrazowych. Do objawów świadczących o istnieniu problemu przemocy należą: atypowe zachowania rodziców i dzieci, tłumaczenia dotyczące urazu niezgodne ze stanem faktycznym, opóźnione zgłoszenie się do lekarza specjalisty w celu otrzymania pomocy medycznej, lekceważenie problemu przez rodziców, nienaturalne relacje pomiędzy rodzicami a dzieckiem. Zachowania rodziców, które mogą świadczyć o stosowaniu przemocy, są w przeważającej większości przypadków wynikiem choroby alkoholowej, narkomanii lub dewiacji. Niekiedy można zaobserwować agresję, surowość wobec dziecka. W przypadku podejrzenia przemocy fizycznej bądź seksualnej w stosunku do dziecka należy natychmiast skierować je do szpitala, w celu dalszej obserwacji oraz wykonania badań dodatkowych. Powinno się także podjąć współpracę z odpowiednimi instytucjami. Zjawisko przemocy wobec dzieci nasila się z roku na rok. Jednocześnie są podejmowane różnorodne przedsięwzięcia społeczne mające na celu niesienie pomocy osobom krzywdzonym oraz przeciwdziałanie przemocy. Należy pamiętać, że lekarz pierwszego kontaktu ma obowiązek zawiadomić o przestępstwie organy ścigania, gdy tylko pojawi się podejrzenie, że dziecko jest maltretowane.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 4; 431-438
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies