- Tytuł:
- Perforacja przełyku – wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne. Jednoośrodkowa retrospektywna analiza przypadków z lat 2009–2015
- Autorzy:
-
Misiak, Piotr
Jabłoński, Sławomir
Piskorz, Łukasz
Dorożała, Lechosław
Terlecki, Artur
Wcisło, Szymon - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1393059.pdf
- Data publikacji:
- 2017
- Wydawca:
- Index Copernicus International
- Tematy:
-
perforacja przełyku
diagnostyka
leczenie - Opis:
- Wstęp: Perforacja przełyku jest stanem bezpośrednio zagrażającym życiu pacjenta. Ten stan chorobowy charakteryzuje się złożoną etiologią oraz brakiem wytycznych co do standardów postępowania. Poniższa praca stanowi analizę przypadków leczonych w Klinice Chirurgii Klatki Piersiowej, Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej oraz przegląd piśmiennictwa międzynarodowego dotyczącego tego zagadnienia. Cel badania: Celem badania była retrospektywna ocena i analiza postępowania u pacjentów z perforacją przełyku o zróżnicowanej etiologii, leczonych w Klinice Chirurgii Klatki Piersiowej, Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej w latach 2009–2015. Z badania wyłączono grupę pacjentów, u których przyczyną perforacji była pooperacyjna nieszczelność w obrębie wykonanego zespolenia chirurgicznego. Materiał: Analizie poddano 16 przypadków perforacji przełyku, które były leczone w klinice w latach 2009–2016. Z analizy wykluczono przypadki nieszczelności chirurgicznych zespoleń u pacjentów poddanych planowym procedurom chirurgicznym zarówno z przyczyn nowotworowych, jak i nienowotworowych. Najczęstszą przyczyną perforacji były powikłania o charakterze jatrogennym (7 pacjentów; 44%), kolejną przyczyną był zespół Boerhaavego (5 pacjentów; 31,2%), perforacja w wyniku urazu tępego (2 pacjentów; 12,5%), perforacja w owrzodzeniu oraz perforacja w obrębie guza (po 1 pacjencie). Dziesięciu chorych leczono operacyjnie, 6 pacjentów poddano pierwotnemu protezowaniu przełyku – w tym w 2 przypadkach zastosowano drenaż śródpiersia i jamy opłucnej. W powyższej grupie chorych doszło do 9 zgonów (56,2%). Wnioski: Leczenie perforacji przełyku stanowi wyzwanie dla całego zespołu terapeutycznego. Począwszy od etapu diagnostyki, poprzez wybór metody leczenia pierwotnego, a następnie leczenie ewentualnych komplikacji. Badanie dotyczyło jednego ośrodka i pomimo szerokich ram czasowych retrospektywnie oceniono jedynie 16 przypadków. Pomimo niejednorodnej pod względem etiologii grupy, udało się uzyskać kilka istotności statystycznych niosących za sobą implikacje kliniczne. Większość rozpoznanych perforacji w czasie powyżej 48 godzin dotyczyła dolnego odcinka przełyku (częstsze ryzyko przeoczenia choroby w tym odcinku ze względu na niejasny obraz chorobowy i wyniki badań obrazowych). Rozpoznanie choroby i wdrożenie leczenia po 24 godzinach w naszym materiale wiązało się z wyższym odsetkiem zgonów.
- Źródło:
-
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 4; 1-4
0032-373X
2299-2847 - Pojawia się w:
- Polish Journal of Surgery
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł