Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Stasiowski, Maciej" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Jeśli spekulować to z nostalgią... Filmowe spotkania utopii literackich i architektonicznych
Autorzy:
Stasiowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467333.pdf
Data publikacji:
2013-10-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Opis:
Speculating with Nostalgia… Cinematic Encounters of Literary and Architectural Utopias. By confronting literary and architectural utopias the article presents the way they entered a dialogue that took place in cinema. Imagination of experimental architects was frequently based on fiction depicting perfect societies and vice-versa—literary utopias speculated on future societies shaped by daring projects of industrial revolution and modernism. The chief problem here is understood as both a specific plan—a vision of a utopian state representing a particular urban plan—and a treatise demonstrating the utopian way of thinking (Thomas Morus, H.G. Wells, Aldous Huxley.) This ideological machine directs human actions which is exemplified in film history and in the range of Utopian transformations—beginning with class stratification in Metropolis (F. Lang, 1927) which in visual terms refers to Hugh Feriss’ drawings, to ideas proposed by New Urbanism presented in Urbanized (G. Hustwit, 2011), a film demonstrating how a citizen does not have to remain a passive recipient of urban planning and resulting behavioral patterns. The question of whether Utopia anticipates or reminisces a given reality continues to be unanswered and the article explains reasons behind this aporia.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2013, 2(27) dialogi kina (pod gościnną redakcją Alicji Helman); 59-75
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ścieralność (mapowanie Basinskiego). Przestrzenne struktury pamięci w filmach „Patience (After Sebald)” Granta Gee, „Babeldom” Paula Busha i „Over Your Cities Grass Will Grow” Sophie Fiennes
Abrasion (Mapping of Basinski): Spatial Memory Structures in Grant Gee’s “Patience (After Sebald)”, Paul Bush’s “Babeldom” and Sophie Fiennes’ “Over Your Cities Grass Will Grow”
Autorzy:
Stasiowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409014.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
William Basinski
pamięć
Grant Gee
Paul Bush
Sophie Fiennes
memory
Opis:
Czas w tekście filmowym można przyrównać do martwego punktu kamery. Choć to medium jest nierozerwalnie związane z transformacją, to „czasowość” – o ile nie została ujęta w temacie filmu bądź wyrażona za pomocą rozwiązań technicznych (przyspieszenie, spowolnienie taśmy) – najczęściej zostaje „przetłumaczona” na przestrzeń w kadrze (czas-obraz Deleuze’a, trwanie u Bergsona). Jednak aparat poznawczy tworzy abstrakcyjną koncepcję czasu po to, by powiązać ze sobą różnorodne zjawiska: cykle organizmu i natury, entropii oraz pamięci porządkującej wydarzenia w czasie. Posługując się analogią rozpadających się – wraz z każdym odtworzeniem – taśm Williama Basinskiego, w niniejszym studium Stasiowski wybiera podejście alternatywne i skupia się na filmach ujmujących czas za pośrednictwem przestrzennych modeli pamięci, pozornie posługujących się reprezentacjami architektonicznymi (miejsca naznaczone rozkładem). W rzeczywistości za ich pośrednictwem filmy konstruują adekwatną strukturę narracyjną, w której czas staje się zmienną funkcji pamięci.
Time in a film text can be compared to the “blind spot” of the camera. Although this medium is inextricably linked with transformation, “temporality” – unless it is included in the title of the film or expressed by technical solutions (acceleration, deceleration of the film) – is usually “translated” into the space in the frame (Deleuze’s time-image, Bergson’s duration). However the cognitive apparatus creates an abstract concept of time in order to tie together diverse phenomena: bodily and natural cycles, entropy and memory ordering events in time. Using the analogy of William Basinski’s tapes, that disintegrate gradually with each playing, in this study Stasiowski chooses an alternative approach and focuses on films that deal with time using models of spatial memory, that appear to rely on architectural representations of time (places marked with decay). In fact, through them, adequate narrative structures are constructed, in which time becomes a variable of memory as a function.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 86; 144-160
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Celle qui avance”. O zastyganiu w akcie, czytaniu i ponownym odczytywaniu „Gradivy”, nie tylko przez Alaina Robbe-Grilleta
“Celle qui avance”: On Becoming Still in the Act, Reading and Rereading of “Gradiva”, Not Only by Alain Robbe-Grillet
Autorzy:
Stasiowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222568.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Alain Robbe-Grillet
Raymonde Caresco
Leos Carax
Opis:
Rewizja klasyki przez pryzmat Gradivy – postaci z noweli Wilhelma Jensena, którą zaanektował Freud, surrealiści, a której tranzytywny status podkreślał Alain Robbe-Grillet – może się wydawać przekorna. To fałszywa muza; konstrukcja archeologicznej wyobraźni. Do kanonu XX-wiecznej sztuki (literatury, malarstwa, filmu) wpisali ją interpretatorzy, czyniąc z niej motyw przechodni. Postać Gradivy skłania do refleksji nad procesem patrzenia „na nowo” na teksty przeszłości, do zastanowienia się nad intencją przywracania, poprawiania, odświeżania dzieł filmowych, nie tyle stanowiąc motyw filmów Raymonde’a Caresco, Robbe-Grilleta i Leosa Caraxa, ile ilustrując akt transgresji znaczeń między dziełami literackimi, plastycznymi, filmowymi. Postać ta na nich odciska swoje piętno, adaptując się do każdego z mediów w odmienny sposób. Stasiowski, śledząc pochód tego motywu, odsłania mechanizmy, jakimi kierują się współczesne przetworzenia klasycznych tekstów odnoszące się tyleż do obiegowej jego percepcji, interpretacji, ile do prototypu.
A revision of a classic through the prism of Gradiva – a character from the novel by Wilhelm Jensen, which was annexed by Freud and the surrealists, and whose transitive status was emphasised by Alain Robbe-Grillet – may seem willful. This is a false muse; a construction of an archaeological imagination. It was introduced into the canon of twentieth-century art (literature, painting, film) by interpreters who turned her into an interconnecting theme. The character of Gradiva leads one to reflection on the process of looking “anew” on texts of the past, and rethinking the intention of bringing back, correcting and refreshing old films, which is not only a motif of films by Raymonde Caresco, Robbe-Grillet and Leos Carax, but an illustration of the transgression of meaning between the works of literature, fine arts, and film. The figure of Gradiva has an impact on each of these forms of art, but adapts to different mediums in a different manner. Following the traces of this theme, Stasiowski reveals the mechanisms which lead contemporary transformations of classic texts, which applies to their common perception, interpretation but also to the prototype.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 82-101
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies