Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Rokicki, G." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Reactive surfactants – chemistry and applications Part I. Polymerizable surfactants
    Surfaktanty reaktywne – chemia i zastosowania. Część I. Surfaktanty zdolne do polimeryzacji
    Autorzy:
    Kaczorowski, M.
    Rokicki, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947165.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    polymerizable surfactant
    surfmer
    surface-active monomer
    polymerizable emulsifier
    emulsion polymerization
    nanomaterial
    drug delivery system
    hydrogel
    surfaktant zdolny do polimeryzacji
    monomer powierzchniowo czynny
    emulgator zdolny do polimeryzacji
    polimeryzacja emulsyjna
    nanomateriał
    system dostarczania leków
    hydrożel
    Opis:
    Reactive surfactants, due to their versatility, are being rapidly developed and they are finding more and more applications. The aim of this paper is to present recent advances in the chemistry and technology of functional surfactants: surfmers (polymerizable surfactants), inisurfs (surface-active initiators), and transurfs (surfaceactive transfer agents). Reactive surfactants, beside other advantages, are also environmentally friendly and their use can reduce costs of chemical processes. In this part of a brief review, basic information about reactive surfactants is presented and surfmers are described and discussed. Surfmers combine properties of surfactants (surface activity) and monomers (ability to polymerize). They are widely used for emulsion polymerization, but their other, more sophisticated applications include miniemulsion stabilization, nanomaterials synthesis, drug-delivery systems, and hydrogels.
    Ze względu na wszechstronność zastosowań reaktywnych surfaktantów następuje szybki rozwój metod syntezy tej grupy związków. W artykule zaprezentowano najnowsze osiągnięcia chemii i technologii reaktywnych surfaktantów: surfmerów (surfaktantów zdolnych do polimeryzacji), inisurfów (powierzchniowo czynnych inicjatorów) oraz transurfów (powierzchniowo czynnych środków przeniesienia łańcucha). Zastosowanie reaktywnych surfaktantów może uczynić proces chemiczny bardziej przyjaznym środowisku i obniżyć koszty jego prowadzenia. W tej części artykułu przedstawiono najważniejsze informacje dotyczące reaktywnych surfaktantów oraz opisano szerzej surfmery, które łączą w sobie właściwości charakterystyczne dla surfaktantów (aktywność powierzchniowa) oraz monomerów (zdolność do polimeryzacji). Surfmery są szeroko stosowane w polimeryzacji emulsyjnej, ale mają również inne, bardziej wyrafinowane zastosowania, takie jak: stabilizacja miniemulsji, synteza nanomateriałów, systemy dostarczania leków i hydrożele.
    Źródło:
    Polimery; 2016, 61, 11-12; 747-757
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sześcioczłonowe węglany cykliczne jako modyfikatory żywic epoksydowych
    Six-membered cyclic carbonates – epoxy resins modifiers
    Autorzy:
    Rokicki, G.
    Kowalczyk, T.
    Kaczorowski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947476.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    biscykliczne węglany sześcioczłonowe
    modyfikacja żywicy epoksydowej
    cykliczny węglan jako aktywny rozcieńczalnik
    kationowa kopolimeryzacja oksiranów z sześcioczłonowymi cyklicznymi węglanami
    polimeryzacja z otwarciem pierścienia
    biscyclic six-membered carbonates
    epoxy resin modification
    active cyclic carbonate diluent
    cationic copolymerization of oxiranes with six-membered cyclic carbonates
    ring-opening polymerization
    Opis:
    Przedstawiono metodę modyfikacji żywic epoksydowych biscyklicznymi węglanami sześcioczłonowymi. Wykazano, że katalizowana kwasami Lewisa reakcja oksiranów z sześcioczłonowymi węglanami cyklicznymi przebiega głównie z wytworzeniem spiroortowęglanu pięcio-sześcioczłonowego. W jej wyniku powstają poli(etero-węglany), polietery i pięcioczłonowe węglany cykliczne. W niskiej temperaturze reakcja może ulec zahamowaniu na etapie spiroortowęglanu. Wykazano, że żywice epoksydowe zmodyfikowane dodatkiem 10 % mas. oligomeru uretanowego, zakończonego sześcioczłonowymi cyklicznymi węglanami lub biscyklicznym węglanem zawierającym resztę glikolu tri(oksyetylenowego), charakteryzują się udarnością o 66–83 % większą niż żywica niemodyfikowana, przy zachowanym poziomie wartości pozostałych cech wytrzymałościowych.
    A method of epoxy resin modification by biscyclic six-membered carbonates was presented. It was demonstrated that the reaction of oxiranes with six-membered cyclic carbonates catalyzed by Lewis acids takes place mainly with formation of five-six-membered spiroorthocarbonate. As a result, polyethercarbonates, polyethers and five-membered cyclic carbonates are formed. At low temperatures the reaction may stop at spiroorthocarbonate stage. We demonstrated that epoxy resin modified with 10 wt % of urethane oligomer terminated with six-membered carbonates or biscyclic carbonate containing triethylene glycol moiety exhibited 66–83 % higher impact strength than unmodified epoxy resin, while other mechanical parameters were left intact.
    Źródło:
    Polimery; 2018, 63, 2; 90-101
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oligowęglanodiole otrzymywane z "zielonych monomerów" węglanowych jako segmenty miękkie poliuretanów
    Oligocarbonate diols obtained from carbonate "green monomers" as soft segments of polyurethanes
    Autorzy:
    Tomczyk, K.
    Pawłowski, P.
    Parzuchowski, P.
    Rokicki, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/143061.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
    Tematy:
    oligowęglanodiole
    poliuretany
    węglan etylenu
    węglan dimetylu
    węglan trimetylenu
    oligocarbonate diols
    polyurethanes
    ethylene carbonate
    dimethyl carbonate
    trimethylene carbonate
    Opis:
    Przedstawiono różne metody otrzymywania oligowęglanodioli (OWD) z surowców przyjaznych dla środowiska. Szczególnie atrakcyjne metody oparte są na dwutlenku węgla i prostych estrach kwasu węglowego, takich jak: węglan etylenu, węglan trimetylenu i węglan dimetylu. Otrzymane tymi metodami oligomerole nie zawierają wtrąceń eterowych w swojej strukturze, a ich cząsteczki zakończone są jedynie grupami hydroksylowymi. Mogą one zawierać od 3 do 13 atomów węgla w jednostce powtarzalnej, a ich masy molowe wahają się w granicach 1000 do 3000 g/mol. Wykazano, że używając węglanu dimetylu (DMC) można otrzymać ciekłe (ko)oligomery o strukturze nieregularnej, a w procesie polimeryzacji węglanu trimetylenu inicjowanej oligomerolami otrzymuje się (ko)oligomery o budowie blokowej, zawierające fragmenty oligo(dimetylosiloksanowe), szczególnie przydatne w zastosowaniach medycznych. W wyniku polimeryzacji węglanu trimetylenu inicjowanej produktem reakcji heksametylenodiaminy z węglanem etylenu można otrzymać oligowęglanodiole zawierające ugrupowania uretanowe, bez konieczności stosowania toksycznych izocyjanianów. Poliuretany zawierające oligowęglany jako segmenty miękkie są szczególnie atrakcyjne ze względu na ich odporność na czynniki utleniające. Otrzymane oligowęglanodiole mogą być użyte w procesie otrzymywania elastomerów poliuretanowych do zastosowań medycznych. Na ich podstawie otrzymano folie poliuretanowe, które charakteryzowały się bardzo dobrymi właściwościami mechanicznymi: wytrzymałość na rozciąganie, w zależności od masy molowej oligowęglanodiolu i jego budowy chemicznej wahała się w granicach od 35 MPa (oligo(węglan trimetylenu) o Mn = 1500 g/mol) do 50 MPa (oligowęglan na bazie 1,6-HD/1,4-BD (1/2) o Mn = 1400 g/mol), a wydłużenie przy zerwaniu od 420% (OWD + OSD o Mn = 1720 g/mol) do 750% (oligo(węglan trimetylenu) o Mn = 1500 g/mol).
    This paper presents various methods of oligocarbonate diols (OWDs) synthesis based on environmentally friendly materials. Taking into account the price and availability of raw materials, lack of hazardous by-products and the process efficiency, especially attractive methods of oligocarbonate diols obtaining seem to be those in which carbon dioxide and simple esters of carbonic acid such as ethylene carbonate, trimethylene carbonate and dimethyl carbonate are used. We have developed the preparation methods of oligomerols, which do not contain ether units and their macromolecules are exclusively terminated with hydroxyl groups. Depending on the method of synthesis oligocarbonate diols can contain 3 to 13 carbon atoms in the repeating unit and are characterized by molecular weight in the range of 1000-3000. It has been shown that applying the method based on dimethyl carbonate (DMC) when two different diols are used liquid co-oligomers of irregular structure can be obtained. Moreover, applying the polymerization method co-oligomers with oligo(dimethylsiloxane) and oligocarbonate blocks can be easily formed when oligo(dimethylsiloxane)diol was used as an initiator for thermal polymerization of trimethylene carbonate. In the paper a new non-isocyanate reaction pathway leading to oligocarbonate diols containing urethane groups was also presented. According to this method the reaction product of alkylene diamine (e.g. hexamethylenediamine) with ethylene carbonate is used as the initiator for polymerization of trimethylene carbonate. The oligocarbonate diols can be used to manufacture biomedical polyurethanes of various purposes. Polyurethanes with oligocarbonate soft segments based on longer diols are particularly attractive as materials for implants due to their resistance to hydrolysis and oxidizing agents. Those based on short diols can be used as biodegradable materials. Polyurethane films obtained on the basis of oligocarbonate diols exhibited very good mechanical properties: tensile strength, depending on the molecular masses of oligocarbonate diol and its chemical structure, varied from 35 MPa (oligo(trimethylene carbonate), Mn = 1500 g/mol) to 50 MPa (oligocarbonate diol based on 1,6-HD/1,4-BD (1/2), Mn = 1400 g/mol), and elongation at a break from 420% (OWD + OSD, Mn = 1720 g/mol) to 750% (oligo(trimethylene carbonate), Mn = 1500 g/mol).
    Źródło:
    Chemik; 2010, 64, 4; 284-293
    0009-2886
    Pojawia się w:
    Chemik
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kompozyty ceramika-polimer do zastosowań stomatologicznych
    Ceramic-polymer composites for dental application
    Autorzy:
    Cwalińska, A.
    Szafran, M.
    Rokicki, G.
    Biernat, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/285734.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    kompozyty stomatologiczne
    kompozyty ceramiczno-polimerowe
    żywica uretanowo-metakrylowa
    skurcz polimeryzacyjny
    dental composites
    ceramic-polymer composites
    urethane-methacrylic resin
    polymerization shrinkage
    Opis:
    W artykule przedstawiono wyniki badań nad otrzymaniem nowych materiałów kompozytowych do zastosowań stomatologicznych. Jednym ze składników fazy organicznej był nowy, rozgałęziony monomer uretanowo-metakrylowy UM1. Charakteryzuje się on ponad cztery razy mniejszym skurczem polimeryzacyjnym w porównaniu do powszechnie stosowanej w stomatologii żywicy opartej na monomerze Bis-GMA. Wypełniacz stanowiły ceramiczne proszki krzemionkowe, których udział był stały i wynosił 60% obj. kompozytu, w tym 10% obj. nanokrzemionki. Proszki wprowadzano do kompozycji żywic, w których zmieniano stosunek wagowy mieszaniny Bis-GMA/TEGDMA do żywicy UM1. Badania wykazały, że dodatek żywicy UM1 pozwala na uzyskanie kompozytów o większej twardości i większej wytrzymałości na zginanie w porównaniu do kompozytów opartych na Bis-GMA.
    This paper presents results of research on obtaining new composite materials for dental application. One of the components of organic phase is new, branched UM1 urethane-methacrylic monomer. The monomer shows over four times lower polymerization shrinkage in comparison to commonly used in dentistry Bis-GMA - based resin. Applied inorganic fillers consisted of silica powders, which total content was kept constant and amounted up to 60 vol.% of composite, while nanofiller amount was 10 vol.%. Ceramic powders were added to mixture of resins, in which weight ratio of Bis-GMA/TEGDMA composition to UM1 resin varied. Results prove that UM1 resin additive allows obtaining composites distinguished by increased hardness and flexural strength in comparison to those based on Bis-GMA monomer.
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 69-72; 69-73
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania nad syntezą i właściwościami wielofunkcyjnych monomerów uretanowo-metakrylowych do kompozycji dentystycznych
    Research on the synthesis and properties of multifunctional urethane-methacrylic monomers for dental compositions
    Autorzy:
    Biernat, M.
    Rokicki, G.
    Szafran, M.
    Cwalińska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/284315.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    monomery uretanowo-metakrylowe
    urethane-methacrylic monomers
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 67-68; 9-11
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies