Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pocheć, Ewa" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Odkrycie komórek HeLa początkiem rewolucji w badaniach in vitro
The discovery of HeLa cells: the beginning of the in vitro research revolution
Autorzy:
Harańczyk, Natalia
Pocheć, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034709.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
hodowle komórkowe
linia komórkowa HeLa
mechanizm infekcji wirusa HIV
rak szyjki macicy
szczepionka przeciw wirusowi polio
Opis:
Historia hodowli komórkowych sięga końca XIX w., kiedy Wilhelm Roux utrzymując płytkę nerwową embrionu kurczęcia w ogrzewanym roztworze soli, ustanowił zasady hodowli komórkowej. Od tego czasu naukowcy próbowali hodować komórki poza organizmem, by stworzyć model pozwalający na usprawnienie badań naukowych. Od początku panowało przekonanie, że hodowanie komórek in vitro pozwoli znaleźć odpowiedzi na wiele pytań dotyczących struktury i biologii komórek. Linię pierwszych ludzkich komórek uzyskano w 1951 roku z komórek pobranych z biopsji raka szyjki macicy Henrietty Lacks, która kilka miesięcy później zmarła z powodu tego nowotworu. Twórcą pierwszej linii komórkowej, nazwanej HeLa od imienia i nazwiska pacjentki, był George Gey, pracownik Johns Hopkins Hospital w Baltimore. Obecnie komórki HeLa są jedną z najczęściej stosowanych linii komórkowych w badaniach naukowych. Komórki HeLa dzielą się szybko i są wyjątkowo agresywne. Analiza genomu HeLa potwierdza szczególny charakter tych komórek wynikający z licznych zaburzeń w liczbie i strukturze chromosomów oraz ze zmian w ekspresji genów odpowiedzialnych za szlaki metaboliczne związane z naprawą DNA oraz z cyklem komórkowym. Opublikowano dotychczas ponad 70 tysięcy artykułów naukowych, do których wykorzystano komórki HeLa. W laboratoriach na całym świecie znajduje się ponad 50 mln ton komórek tej linii. Dzięki wprowadzeniu linii HeLa możliwe stało się opracowanie technik przechowywania i hodowli komórek oraz przeprowadzenie wielu istotnych badań, takich jak opracowanie szczepionki przeciw polio i poznanie mechanizmu infekcji wirusa HIV. Określenie znaczenia wirusa brodawczaka ludzkiego HPV w procesie nowotworzenia przez Haralda zur Hausena w 2008 r. oraz odkrycie telomerazy przez Elizabeth Blackburn, Carol Greider i Jacka Szostaka w 2011 r. przyniosły dwie Nagrody Nobla. Bez wątpienia komórki HeLa przyczyniły się znacząco do rozwoju nauki, obniżyły koszty wielu eksperymentów oraz umożliwiły wielokrotne ich powtarzanie.
The history of cell culture dates back to the late nineteenth century when Wilhelm Roux for the first time successfully maintained embryonic chicken tissues in a warm saline and established the principles of cells cultivation in vitro. Since that time, scientists have endeavored to keep cells alive in vitro as model systems for experimental studies outside the body. From the very beginning it was thought that culturing cells in vitro would give a chance to find answers to many questions concerning cell biology and structure. The first human cell line was obtained in 1951 from a biopsy for cervical cancer detection. George Gey, an employee of Johns Hopkins Hospital in Baltimore, was the creator of the first human line, named HeLa after the patient Henrietta Lacks,. These cells are currently one of the most frequently used cell lines in scientific research. The HeLa cells divide rapidly and their contamination may lead to overgrowth of other cell cultures. Recent studies of the HeLa genome have confirmed the special character of these cells, resulting from altered chromosome number and structural disorder, as well as from altered expression of genes responsible for the metabolic pathways connected with DNA repair and the cell cycle. More than 70,000 articles in various scientific journals have been published on the basis of experiments using HeLa cells. There are over 50 million tons of these cells in laboratories around the world. The HeLa line has contributed to the development of techniques for conservation and culturing of cells. The use of HeLa permitted the discovery of the polio vaccine and the mechanism of HIV infection. The description of the role of HPV in the development of tumors and the discovery of telomerase, both findings made with the use of HeLa cells, have been awarded Nobel Prizes. Without a doubt, HeLa cells have significantly contributed to the advance of science, to reduction of the costs of experiments, and have enabled numerous repetitions of experiments.
Źródło:
Kosmos; 2016, 65, 1; 1-10
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dżdżownice jako źródło biologicznie aktywnych cząsteczek - właściwości przeciwnowotworowe białek dżdżownic
Earthworms as a source of bioactive molecules: antitumor properties of the earthworm proteins
Autorzy:
Matejko, Sabina
Pocheć, Ewa
Homa, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034717.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
białka biologicznie aktywne
dżdżownice
Eisenia fetida
G-90
kompleks glikoproteinowy
Opis:
Dżdżownice posiadają silne, bardzo efektywnie funkcjonujące komórkowe i humoralne mechanizmy odpornościowe pozwalające przetrwać im w ich naturalnym, bogatym w patogeny środowisku. Z badań licznych zespołów wynika, że w tkankach dżdżownic występują białka, które wykazują między innymi właściwości bakteriostatyczne, cytolityczne, antyoksydacyjne oraz przeciwnowotworowe. Cytotoksyczne składniki (m.in. cytolityczny czynnik celomatyczny czy białko cytolityczne - eiseniapore) wypełniającego wtórną jamę ciała płynu celomatycznego powodują między innymi lizę fibroblastów i erytrocytów kręgowców. Białka płynu celomatycznego mogą także stymulować ekspresję czynników wzrostu i pomagać w gojeniu ran, poprzez stymulację proliferacji i różnicowania fibroblastów i komórek nabłonkowych. Ponadto, zawarte w płynie celomatycznym dżdżownic peptydazy serynowe (np. peptydazy PI i PII) wykazują bardzo silne działanie fibrynolityczne i antykoagulacyjne, Coraz częściej białka dżdżownicowe bada się także w kontekście ich właściwości przeciwnowotworowych. Pozwoliło to między innymi na stwierdzenie, że płyn celomatyczny w sposób zależny od stężenia pobudza w warunkach in vitro apoptozę nowotworowych linii komórkowych.
Omówione w niniejszej pracy zagadnienia przybliżają potencjał tkwiący w cząsteczkach biologicznie czynnych pozyskanych z organizmów dżdżownic. Stwierdzić jednak należy, że aczkolwiek wizja potencjalnego zastosowania dżdżownic w terapiach przeciwnowotworowych jest kusząca, z pewnością przed rozpoczęciem badań na poziomie klinicznym potrzeba więcej analiz i eksperymentów zarówno in vitro, jak i na modelach zwierzęcych.

Earthworms have strong and very efficient cellular and humoral immune mechanisms adapting them to survive in their natural environment which is rich in pathogens. Numerous studies showed that earthworm proteins exhibit bacteriostatic, cytolytic, antioxidant and anticancer properties. Cytotoxic components of coelomic fluid (including cytolytic factor or coelomic cytolytic factor - eiseniapore), cause lysis of vertebrate fibroblasts and erythrocytes. Moreover, proteins from coelomic fluid may also increase expression of growth factors and assist in wound healing by stimulating proliferation and differentiation of fibroblasts and epithelial cells. In addition, the coelomic fluid contains serine peptidases (eg. peptidase PI and PII) with very strong fibrinolytic and anticoagulant properties. Recently, numerous studies reported that earthworm proteins, in a concentration dependent manner, stimulate apoptosis of tumor cell lines in vitro and therefore are a potential source of anticancer agents.
Issues discussed in this paper indicate healing potential of biologically active molecules derived from earthworms. However, it should be noted that although the idea of their application in anti-cancer therapies is alluring, certainly more analyses and experiments, both in vitro and in animal models, are required before any clinical testing can be performed.
Źródło:
Kosmos; 2016, 65, 1; 23-32
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies