Autor: Pawelec, Kazimierz - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Centralne Biuro Zwalczania Cyberprzestępczości i jego wybrane uprawnienia. Kilka refleksji
Autorzy:: Pawelec, Kazimierz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2143053.pdf
Data publikacji:: 2022-07-02
Wydawca:: Akademia Sztuki Wojennej
Tematy:: Centralne Biuro Zwalczania Cyberprzestępczości
czynności operacyjno-rozpoznawcze
tajemnice zawodowe
Opis:: Z dniem 12 stycznia 2022 roku weszła w życie ustawa z 17 grudnia 2021 roku o zmianie niektórych ustaw w związku z powołaniem Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości. Publikacja omawia jej najważniejsze fragmenty związane z przeprowadzaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych zarówno w stadium czynności poprzedzających wszczęcie postępowania karnego, jak i po jego wszczęciu, ich znaczenie dowodowe, wskazuje kontrowersje związane z zakresem przedmiotowym uchwalonej ustawy, w tym zamkniętym katalogiem czynów zabronionych oraz innych z nimi niezwiązanych immunitetami, tajemnicami zawodowymi, gwarancjami osób, wobec których służby podjęły określone niejawne czynności. Nie pomija także kwestii kontrowersyjnych, a związanych z oceną dowodów pośrednio nielegalnych oraz konsekwencji naruszenia obowiązującej procedury, w tym kwestii oddania prokuratorowi do oceny wykorzystania informacji uzyskanych z naruszeniem procedury w sytuacji, gdy powyższe może należeć wyłącznie do sądu. Wreszcie przedstawia propozycje ustawodawcze mające charakter postulatów de lege ferenda dających sądowi uprawnienia do badania legalności czynności operacyjno--rozpoznawczych, w tym również w zakresie proceduralnych dyrektyw w każdym stadium postępowania, a nie tylko po jego wszczęciu.
Źródło:: Cybersecurity and Law; 2022, 7, 1; 130-141
2658-1493
Pojawia się w:: Cybersecurity and Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Umyślne spowodowanie katastrofy lub jej bezpośredniego niebezpieczeństwa w ruchu drogowym. Kontrowersje wokół kwalifikacji prawnej
Deliberate causing a catastrophe or its direct danger in road traffic. Controversy as regards the legal qualification of the crime
Autorzy:: Pawelec, Kazimierz J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2069807.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:: katastrofa w ruchu drogowym
sprowadzenie jej bezpośredniego niebezpieczeństwa
wypadek drogowy
zasady bezpieczeństwa
ogólne przypisanie
rozszerzona odpowiedzialność
road traffic catastrophe
causing indirect danger of a catastrophe
traffic accident
safety rules
extended responsibility
causal relationship
Opis:: Spowodowanie katastrofy w ruchu drogowym bądź sprowadzenie bezpośredniego niebezpieczeństwa jej nastąpienia z winy umyślnej zarówno w orzecznictwie sądowym, jak też w nauce wywoływało spory. Zasadniczo wykluczone zostało spowodowanie takiej katastrofy lub sprowadzenie jej bezpośredniego niebezpieczeństwa z winy umyślnej, w zamiarze bezpośrednim, chyba że chodziło o popełnienie innego przestępstwa, na przykład o charakterze terrorystycznym, w tym dokonanie zabójstwa wielu osób, dywersji, sabotażu. Z kolei popełnienie wskazanych przestępstw z winy umyślnej, ale w zamiarze ewentualnym, polegającym zasadniczo na możliwości przewidzenia oraz godzeniu się na skutki w praktyce, występowało sporadycznie i nie zostało wykluczone przy spełnieniu kilku okoliczności faktycznych, które wymagały przeprowadzenia procesu dowodzenia. Tej tematyce został też poświęcony niniejszy artykuł. Porusza on problemy trudne i kontrowersyjne, występujące nie tylko na gruncie prawa polskiego. Przedstawia zagadnienia podstawowe w procesie rozpoznania ustawowych znamion przestępstw spowodowania katastrofy i sprowadzenia jej bezpośredniego niebezpieczeństwa, problematykę strony przedmiotowej wskazanych przestępstw, ich stronę podmiotową oraz zbiegi przepisów. Sygnalizuje występowanie licznych trudności natury dowodowej w zakresie ustalenia winy sprawcy nie zawsze będącego uczestnikiem ruchu drogowego, chociaż z nim związanego w sposób pośredni. Przedłożone rozważania mogą być szczególnie przydatne dla praktyków zajmujących się zawodowo tego rodzaju przestępczością, w tym także prowadzeniem postępowań karnych w sprawach o wypadki drogowe.
Causing a catastrophe in road traffic or the direct danger of its occurrence by deliberate misconduct has been a subject of disputes in both judicature and in science. In principle it was excluded that such a catastrophe or its immediate danger might be committed purposefully, with a direct intent, unless it involved a criminal offense, such as a terrorist attack that might consist in a multiple manslaughter, diversion or sabotage. On the other hand, committing the said offenses intentionally, but just with a prospective intent, consisting essentially in the ability of anticipation of the outcome and consenting to it in practice, occurred rarely and has not been excluded but conditioned by occurrence a few factual circumstances that required conducting a reasoning process. This problem is discussed in the hereby article, which presents difficult and controversial issues, occurring not only in the Polish law. It presents the basic issues in the process of recognising the statutory signs of the crime of causing a catastrophe and its immediate danger, the subject matter of the identified offenses, their subject party and the coincidences of the law. It signals the existence of numerous difficulties of evidential nature with regard to determining guilt of a perpetrator who is not always a road user, even though linked with it indirectly. These considerations may be particularly useful for practitioners dealing with such types of crime, including criminal prosecution of traffic accidents.
Źródło:: Problemy Kryminalistyki; 2017, 297; 36-43
0552-2153
Pojawia się w:: Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Zakres obowiązywania zakazu dowodowego określonego w art. 199 Kodeksu postępowania karnego
The scope of the prohibition on evidence referred to in art. 199 of the Code of Criminal Proceedings
Autorzy:: Pawelec, Kazimierz J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2067434.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:: zakazy dowodowe
tajemnice zawodowe
dowody pośrednio nielegalne
zakaz przesłuchania biegłego
zakaz przesłuchania lekarza
ocena legalności pozyskania dowodu
procesowa możliwość substytuowania dowodów nielegalnych
swobodna ocena dowodów
prohibitions on evidence
professional secret
indirectly illegal evidence
prohibition on obtaining expert witness’s testimony
prohibition on obtaining medical doctor’s testimony
assessment of legitimacy of obtaining evidence
procedural admissibility if substituting illegal evidence
free evaluation of evidence
Opis:: Problematyka zakazów dowodowych, prób ich obchodzenia, dowodów pośrednio nielegalnych wywołuje zażarte spory. W ciągu ostatnich lat obserwowana jest praktyka coraz częstszego sięgania po instytucję procesową zwalniania przez sądy określonych grup zawodowych od obowiązujących ich tajemnic, a w razie niemożności uzyskania owego zwolnienia – podejmowania prób substytuowania ich innymi dowodami, z reguły pośrednimi. Tym też zagadnieniom poświęcona została niniejsza publikacja. Omawia ona bezwzględny zakaz dowodowy sprecyzowany w art. 199 Kodeksu postępowania karnego. Analizowany przepis wskazuje na niemożność przesłuchania jako świadka biegłego bądź lekarza w odniesieniu do okoliczności, o których uzyskał wiedzę od oskarżonego podczas wydawania opinii oraz udzielania pomocy medycznej. Rozważa procesowe możliwości ominięcia tego zakazu w drodze przesłuchania pod tym kątem osób współdziałających z biegłym lub lekarzem, a także innych uczestniczących w akcji ratowniczej, w tym postronnych świadków mogących mieć wiedzę na temat oświadczeń oskarżonego. Podejmuje też rozważania na temat możliwości przesłuchania w charakterze świadków funkcjonariuszy Policji, którzy dokonali rozpytania uczestników zdarzenia na miejscu jego zaistnienia, w tym również przeprowadzonych nieformalnych rozmów. Autor zdecydowanie opowiada się za kodeksowym zakazem pozyskiwania tego rodzaju dowodów, traktując je jako nielegalne. Zaznacza jednak, że reprezentowane były również i inne zapatrywania. Stąd kwestię powyższą należy uznać za kontrowersyjną. Dlatego też artykuł można traktować jako dyskusyjny, co nie eliminuje tezy, że ustawodawca powinien jednoznacznie przesądzić ten problem, warto zatem rozważyć zawarty w publikacji postulat de lege ferenda.
The question of prohibitions of evidence, efforts to circumvent them, and the issue of indirectly illicit evidence evoke fierce arguments. In recent years, the practice of increasingly frequent releasing by the courts certain professional groups from the obligations of keeping confidentiality has been observed. In cases when such release could not be granted – there have been attempts to substitute the evidence in question with another, usually indirect one. The hereby work is an elaboration on these issues. It discusses the absolute prohibition on evidence specified in art. 199 of the Code of Criminal Proceedings stating one may not be be examined as an expert or physician in relation to circumstances he/she gained the knowledge of from the accused while providing opinions or medical assistance. The Author discusses the procedural possibilities of circumventing this prohibition by interviewing persons cooperating with an expert or doctor, as well as other persons participating in the rescue operation, including bystanders who may have knowledge about the accused’s statements. He also reflects on the option of obtaining testimony from police officers who have interviewed the participants of an incident at the scene, including informal conversations. The Author strongly advocates the prohibition on obtaining this kind of evidence and treats it as illegal. However, he points out that other views have also been expressed on the subject. Hence the issue should be considered as controversial. The article can be treated as a discussion, which does not eliminate the thesis that the legislator should definitely determine this problem, therefore it is worth considering the postulate de lege ferenda contained in the hereby work.
Źródło:: Problemy Kryminalistyki; 2018, 301; 29-34
0552-2153
Pojawia się w:: Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki