Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pamula, E." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Wpływ żelu wybielającego z nadtlenkiem mocznika na powierzchnię szkliwa - badania za pomocą mikroskopu sił atomowych (AFM)
An atomic force microscopy study on the effect of carbamide peroxide bleaching gel on enamel surface
Autorzy:
Kościelniak, D.
Pamuła, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284936.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
żel wybielający
szkliwo zęba
bleaching gels
enamel
Opis:
W pracy oceniono wpływ żelu wybielającego zawierającego 20% nadtlenku mocznika na powierzchnię szkliwa zęba ludzkiego. Przy użyciu mikroskopu sił atomowych (AFM) zarejestrowano obrazy topograficzne szkliwa z powierzchni policzkowej zęba bez kontaktu jak i po kontakcie z żelem wybielającym. Badania wykazały, że 48-godzinne wybielanie nie wpływa w istotny sposób na topografię szkliwa i jego chropowatość. Parametry topograficzne takie jak: średnia chropowatość powierzchni, chropowatość skuteczna i średnia wysokość elementów topograficznych szkliwa po procesie wybielania były podobne do parametrów próbki kontrolnej.
The effect of bleaching gel containing 20% carbamide peroxide on human enamel surface was evaluated. Topography images of the control and test samples located on the buccal surface of the same tooth were recorded with the use of an atomic force microscope (AFM). AFM evaluation demonstrated that 48-hour bleaching did not significantly affect topography and roughness of the enamel. Topographical parameters such an average roughness, root mean square roughness and average height were similar for both control and test surfaces of the enamel.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 63-64; 24-27
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ fluoryzacji i piaskowania powierzchni szkliwa na adhezję zamków ortodontycznych
Effects of enamel fluoridation and air polishing on adhesion of orthodontic brackets
Autorzy:
Jankowska, K.
Kościelniak, D.
Dworak, M.
Pamuła, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286078.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
wytrzymałość
szkliwo
zamki ortodontyczne
adhesion
orthodontic brackets
enamel
Opis:
Celem badań było określenie zależności wytrzymałości złącza zamek ortodontyczny/szkliwo od trzech sposobów przygotowania powierzchni zęba do przyklejania zamka oraz określenie ryzyka uszkodzenia szkliwa w przypadku oderwania zamka. Materiałem do badań było 27 nieuszkodzonych zębów przedtrzonowych, usuniętych ze wskazań ortodontycznych, które zostały losowo podzielono na 3 grupy i odpowiednio przygotowano poprzez: fluoryzację (grupa A), piaskowanie (grupa B) natomiast zęby z grupy C zostały użyte bez żadnych specjalnych zabiegów. Następnie metalowe zamki zostały przytwierdzone do policzkowych powierzchni zębów. Tak przygotowane próbki zostały zamoczone na okres dwóch tygodni w roztworze soli fizjologicznej o temperaturze 37oC a następnie poddane działaniu sił ścinających przy pomocy uniwersalnej maszyny wytrzymałościowej. Potem powierzchnie zamków i szkliwa zębów były obserwowane za pomocą mikroskopu stereoskopowego. Zauważono, że średnia wytrzymałość na zrywanie była najwyższa dla zębów oczyszczonych przy pomocy piaskowania (grupa B) a najniższa dla zębów poddanych fluoryzacji (grupa A). Znaczące różnice zauważono także na powierzchniach zamków i zębów: z grupy A prawie całe spoiwo pozostało na zamkach, podczas gdy dla grup B i C spoiwo pozostało zarówno zamkach jak i na szkliwie. Nie zaobserwowano żadnych ubytków na powierzchni szkliwa. Wyniki badań wskazują, że piaskowanie powierzchni zęba jest sposobem gwarantującym przenoszenie największych obciążeń poprzez przyklejony zamek ortodontyczny.
The objective of this study was to evaluate the effects of three surface preparations of human enamel on shear bond strength of orthodontic brackets bonded to enamel, and to determine the risk of enamel damage after debonding. In the experiment, 27human premolars extracted for orthodontic reason, were divided into 3 groups and submitted to: fluoridation (group A), air polishing (group B), while group C was used without any special treatment. Afterwards metal brackets were bonded to the labial surfaces of the teeth. After soaking of the samples in physiological saline for 2 weeks at 37oC the brackets were debonded with the use of a universal testing machine to measure shear bond strength. After debonding the enamel and brackets surfaces were observed under stereomicroscope. It was found that the mean bond strength of the brackets was the highest for the teeth which enamel was air-polished (group B), while the lowest for the teeth submitted to fluoridation (group A). There were significant differences in the morphology of the adhesive remaining on the enamel and the bracket: for group A almost the whole adhesive remained on the brackets, while for group B and C adhesive was observed on both brackets and enamel. No enamel damage caused by debonding was observed. The results show that air-polishing is the best method to prepare the surface of the enamel to achieve the highest retention of the orthodontic brackets.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 45-48
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ biomateriałów na przyleganie i aktywność mysich fibroblastów L929
Effects of biomaterials on adhesion and activity of murine fibroblasts L929
Autorzy:
Ścisłowska-Czarnecka, A.
Pamuła, E.
Płytycz, B.
Kołaczkowska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285238.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biomateriały
fibroblasty
przeszczepy chirurgiczne
biomaterials
fibroblasts
transplantation
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 83-86
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modyfikacja powierzchni kopolimeru glikolidu z L-laktydem dla zastosowania w inżynierii tkankowej kości
Surface modification of poly(glycolide-co-L-lactide) for bone tissue engineering
Autorzy:
Kaczmarczyk, M.
Pamuła, E.
Bacakova, L.
Parizek, M.
Dobrzyński, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284335.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
kopolimery
inżynieria tkankowa
copolymers
tissue engineering
Opis:
Praca dotyczy modyfikacji powierzchni kopolimeru glikolidu z L-laktydem w 0,1M NaOH przez różne okresy czasu tj. od 2 do 24 h. W pracy scharakteryzowano topografię i budowę chemiczną powierzchni folii polimerowych w funkcji czasu modyfikacji. Zbadano też wpływ zmodyfikowanej powierzchni na jej własności biologiczne in vitro w kontakcie z osteoblastami. Badania wykazały, że zastosowana metoda modyfikacji powoduje zmiany w topografii i wzrost chropowatości powierzchni, ale nie wpływa na skład chemiczny, zwilżalność wodą i masę cząsteczkową polimeru. Najlepszy wzrost osteoblastów obserwowano na folii modyfikowanej przez 6h w 0,1M NaOH (o chropowatości ok. 60nm), natomiast na foliach o chropowatości niższej i wyższej adhezja i zdolność do proliferacji komórek były istotnie niższe.
The study was focused on surface modifications of poly(glycolide-co-L-lactide) films (PGLA) after their exposure to 0.1 M NaOH for 2 to 24 h. Topography and surface chemical structure of the films were characterized. The influence of the modified surface on biological properties in contact with human osteoblast-like cells in vitro was evaluated. The results showed that the modification in NaOH caused topographical changes, such as the increase in surface roughness, without affecting the surface chemical composition, wettability and molecular mass. The best growth of osteoblast-like cells was observed on PGLA films modified in 0.1M NaOH for 6 h (average surface roughness of about 60 nm), whereas on the films with lower or higher roughness, the cell adhesion and proliferation activity were lower.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, 62; 12-17
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ dodatku bioszkła na własności kompozytów ceramicznych i polimerowych
Effect of bioglass additives on the properties of ceramic and polymer composites
Autorzy:
Kokoszka, J.
Cholewa-Kowalska, K.
Bramowska, K.
Łączka, M.
Pamuła, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284666.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło
kompozyty ceramiczne
kompozyty polimerowe
hydroksyapatyt
polimer PGLA
polimery
bioglass
ceramic composites
polymer composites
hydroxyapatite
polymers
PGLA polymer
Opis:
Celem przeprowadzonych badań było wytworzenie oraz charakterystyka dwóch rodzajów kompozytów: hydroksyapatyt (HA)/bioszkło oraz polimer (PGLA)/bioszkło. Dodatek bioszkła do matryc: polimerowej i hydroksyapatytowej zastosowano w celu modyfikacji własności mechanicznych oraz poprawy bioaktywności wytworzonych kompozytów. Do otrzymania kompozytów zastosowano dwa bioszkła pochodzenia żelowego S2 (80%mol.SiO2, 16%mol.CaO, 4%mol. P2O5) oraz A2 (40%mol.SiO2, 54%mol.CaO, 6%mol. P2O5. Kompozyty hydroksyapatyt/bioszkło zawierały 10% oraz 50%mas. dodatku bioszkła. Za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM) i analizy rentgenowskiej (XRD) scharakteryzowano mikrostrukturę oraz skład fazowy otrzymanych kompozytów. Metoda ultradźwiękowa posłużyła do wyznaczenia własności mechanicznych (modułu Younga E) kompozytów. Bioaktywność materiałów została oceniona poprzez zmiany morfologii powierzchni próbek po kontakcie przez 7 i 14 dni z płynem SBF. Na podstawie przeprowadzonych badań określono, iż dodatek 10% A2 (E=12,24GPa) oraz 50% S2 (E=15,54GPa) do matrycy hydroksyapatytowej wpłynął na podwyższenie modułu Younga tych kompozytów w porównaniu do samego hydroksyapatytu (E=9,03GPa). Po kontakcie ze sztucznym osoczem oceniono, iż tworzenie się apatytowej warstwy na powierzchniach kompozytów HA/bioszkło było szybsze dla kompozytów z dodatkiem bioszkła A2 niż w przypadku S2. Wytworzono również kompozyty PGLA/bioszkło, w postaci folii otrzymanych poprzez odlewanie na szalki Petriego roztworów rozpuszczonych: PGLA oraz bioszkła (A2 lub S2). Kompozyty te otrzymano przy udziale objętościowym bioszkła 12%, 21% oraz 33%. Przeprowadzono badania w celu określenia własności mechanicznych (wytrzymałość na rozciąganie, moduł Younga) kompozytów oraz testy w płynie SBF przez okres 5 i 10 dni. Wyniki badań parametrów wytrzymałościowych pokazują, że dodatek, bioszkła do matrycy polimerowej powoduje wzrost zarówno modułu Younga jak i wytrzymałości na rozciąganie tych kompozytów. Po teście w SBF zaobserwowano gwałtowne formowanie się warstwy apatytowej na powierzchni kompozytów - co wskazuje na wysoką bioaktywność otrzymanych materiałów.
The aim of this study was to prepare and evaluate both HA/bioactive glass and resorbable polymer PGLA/bioglass composites. The gel- derived bioglasses were added to HA and PGLA matrix in order to modify mechanical properties and improve bioactivity of obtained composite materials. We have developed two different composites made of hydroxyapatite (HA) and gel derived bioglasses designated S2 (80%mol. SiO2, 16%mol.CaO, 4%mol.P2O5) or A2 (40%mol. SiO2, 54% mol.CaO, 6%mol.P2O5). Concentration of added bioglasses were: 10% and 50 wt.%. Scanning electron microscopy and X- ray diffraction were used to characterize microstructure and phase composition of obtained materials. The elastic properties of HA/bioglass composites (Young modulus E) were analyzed with the use of pulse ultrasonic technique. The bioactivity of composites was assessed by determining the changes of surfaces morphology of composites after soaking in simulated body fluid (SBF) for 7 and 14 days (test in vitro in SBF). We have determined that 10%wt. addition of A2 (E=12,24GPa) and 50wt. % addition of S2 (E=15,54GPa) to the HA matrix results in higher Young's modulus of composites in comparison to pure hydroxyapatite (E=9,03GPa). The rate of Ca-P-rich layer formation in SBF was higher for HA/bioglass composites containing A2 compared to the composites containing S2 bioglass. Moreover, PGLA/bioglass composites were manufactured in the form of foils by solvent casting of the mixtures: dissolved PGLA and bioactive glass A2 and S2 particles. Composites containing 12%, 21% and 33%vol. of bioactive glass were manufactured. Mechanical properties (Rm, E) of composites were evaluated as well as in vitro SBF test was conducted at 5 and 10 days periods times of incubation in SBF. The results of tensile tests show that the addition of bioactive glass increases both tensile strength and Young's modulus of the composites. Rapid formation of apatite-layer on composite surface after incubation in SBF indicates high bioactivity of these materials.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, 87; 24-31
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspomaganie wzrostu komórek kostnych na hydrożelach z gumy gellan za pomocą mineralizacji enzymatycznej
Promotion of bone cells growth on gellan gum hydrogels by enzymatic mineralization
Autorzy:
Pietryga, K.
Costa, J
Pereira, P.
Douglas, T. E. L.
Pamuła, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285546.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
hydrożel
kompozyt
mineralizacja
fosfataza alkaliczna
hydrogel
composite
mineralization
alkaline phosphatise
Opis:
Enzymatyczna mineralizacja hydrożeli jest obiecującym sposobem uzyskiwania materiałów do leczenia ubytków tkanki kostnej. Dzięki wytworzeniu wewnątrz materiału fosforanów wapnia (CaP), hydrożele stają się sztywniejsze, przez co bardziej odpowiednie do regeneracji tkanki kostnej. W przedstawionych badanych hydrożele z gumy gellan (GG) zawierające enzym – fosfatazę alkaliczną (ALP, 0,5 mg/ml) były mineralizowane poprzez inkubację w roztworze glicerofosforanu wapnia (CaGP). Porównano trzy różne stężenia GG: 0,7; 1,2 i 1,6%. W celu oceny zawartości CaP oznaczono suchą masę mineralizowanych próbek. Rozmieszczenie fazy mineralnej obserwowano w mikroskopie świetlnym na przekrojach. Przeprowadzono również testy mechaniczne w próbie ściskania. W badaniach komórkowych komórki osteoblastopodobne MG-63 hodowano na powierzchni materiałów jak i na przekrojach w okresie 1 oraz 7 dni. Żywotność komórek oznaczono przy pomocy barwienia live/dead. Badania mechaniczne wykazały znacznie wyższy moduł Younga w przypadku materiałów zmineralizowanych w porównaniu z czystymi hydrożelami jednak wzrost ten nie był tak wyraźny dla hydrożeli o wyższym stężeniu GG. Z powodu wypłukiwania ALP, rozmieszczenie fazy mineralnej w obrębie próbek nie było jednorodne: większość CaP tworzyła się wewnątrz materiału. Obecność fazy mineralnej sprzyjała adhezji komórek MG-63 do materiału, ich rozpłaszczeniu jak również przeżywalności.
Enzymatic mineralization of hydrogels is a promising approach to obtain new materials for the treatment of bone tissue defects. Thanks to creation of calcium phosphates (CaP) inside the material, the hydrogel becomes more rigid and therefore more suitable for bone tissue replacement. In this study, gellan gum (GG) hydrogels containing the enzyme alkaline phosphatase (ALP, 0.5 mg/ml) were mineralized by incubation in mineralization solutions of calcium glycerophosphate (CaGP). Three different concentrations of GG were compared: 0.7, 1.2 and 1.6% (w/v). In order to assess amount of CaP formed, dry mass percentage was calculated while distribution of mineral phase was observed by light microscopy. Mechanical tests in compression mode were also carried out. Osteoblast-like MG-63 cells were cultured for 1 and 7 days on the surface and cross-sections of mineralized and non-mineralized samples. Viability of cells was measured by live/dead staining. Mechanical testing revealed that Young’s modulus of mineralized hydrogels was much higher than unmineralized hydrogels. However, this increase was not particularly pronounced for samples of higher GG content. Due to ALP leaching, the distribution of minerals was inhomogeneous: most of the mineral phase was formed inside the material. The presence of CaP in mineralized samples promoted attachment, spreading and viability of MG-63 cells.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2014, 17, 125; 6-12
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rekonstrukcja tkanki chrzęstnej biomateriałami polimerowymi – wyniki makroskopowe i histologiczne po 26 i 52 – tygodniowym okresie obserwacji
Cartilage tissue reconstruction by polymer biomaterials – macroscopic and histological results after 26 and 52 weeks of observation
Autorzy:
Ścierski, W.
Polok, A.
Namysłowski, G.
Nożyński, J.
Turecka, L.
Urbaniec, N.
Pamuła, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285806.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
tkanka chrzęstna
rekonstrukcja
biomateriały
cartilage tissue
reconstruction
biomaterials
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 47-49
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mineralizacja enzymatyczna kompozytów bioszkło/guma gellan
Enzymatic mineralization of bioglass/gellan gum composites
Autorzy:
Pilarz, M.
Piwowarczyk, W.
Krawczyk, G.
Cholewa-Kowalska, K.
Douglas, T. E. L.
Pamuła, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285343.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
hydrożele
mineralizacja
ALP
inżynieria tkanki kostnej
hydrogels
mineralization
bone tissue engineering
Opis:
W przypadku wykorzystania hydrożeli w inżynierii tkanki kostnej wskazane jest takie ich zmodyfikowanie aby zawierały w swoim składzie składniki mineralne i/lub mogły ulegać samoistnej mineralizacji. W niniejszej pracy podjęto próbę wytworzenia kompozytów hydrożelowych z gumy gellan i różnej zawartości (0,75%, 1,5%, 3%) szkła bioaktywnego (BG) uzyskanego uprzednio metodą zol-żel. Kompozyty dodatkowo wzbogacono w enzym sprzyjający mineralizacji (fosfataza alkaliczna - ALP) oraz poddawano je inkubacji w roztworze glicerofosforanu wapnia (CaGP) przez czas 1, 3 i 7 dni. Oceniono właściwości mechaniczne kompozytów w próbie ściskania oraz dokonano pomiarów ich masy po wysuszeniu, które świadczyły o obecności BG oraz tworzeniu się fazy mineralnej. Morfologię próbek po wysuszeniu analizowano za pomocą mikroskopu stereoskopowego zaś ich mikrostrukturę za pomocą mikroskopu skaningowego elektronowego (SEM). Przeprowadzono też badania za pomocą mikroanalizy rentgenowskiej (EDS). Badania wykazały, że w kompozytach bez dodatku ALP mineralizacja nie zachodziła lub zachodziła w bardzo niewielkim stopniu. Obserwacje SEM i analiza EDS wykazały tworzenie się fosforanów wapnia w próbkach kompozytowych zawierających ALP po inkubacji w CaGP. Najkorzystniejsze właściwości mechaniczne wykazywały kompozyty wzbogacone w ALP i zawierające najmniejBG (0.75%) poddane 7-dniowej inkubacji w CaGP.
When using hydrogels in bone tissue engineering it is desirable to modify them to include in their structure mineral particles and/or induce their spontaneous mineralization. In this study attempts to prepare gellan gum hydrogel/bioactive glass composites with various contents (0.75%, 1.5%, 3%) of sol-gel derived bioactive glass (BG) were undertaken. Composites were additionally enriched with an enzyme which promotes mineralization (alkaline phospatase - ALP) and incubated in calcium glycerophosphate solution (CaGP) for 2, 4 and 7 days. Mechanical properties were evaluated on the basis of the results of compression tests and mass measurements of dried samples indicated the presence of BG and formation of mineral phases. Morphology and microstructure of dried samples were analyzed by stereomicroscopy and scanning electron microscopy (SEM), respectively. Studies using X-ray microanalysis (EDS) were also performed. It was found that in composites without ALP mineralization did not occur or only to a very small degree. SEM observation and EDS analysis showed formation of calcium phosphate in samples containing ALP. The best mechanical properties were exhibited by composites enriched with ALP and with the lowest amount of BG (0.75%), incubated 7 days in CaGP.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, no. 116-117 spec. iss.; 85-88
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Włókniste podłoża dla inżynierii tkankowej kości: hodowle komórek MG 63 w warunkach statycznych i dynamicznych
Fibrous scaffolds for bone tissue engineering: static and dynamic in vitro studies with MG 63 cells
Autorzy:
Buczyńska, J.
Pamuła, E.
Błażewicz, S.
Bacakova, L.
Parizek, M.
Chlupac, J.
Mikołajczyk, T.
Boguń, M.
Dobrzyński, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285121.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
inżynieria tkankowa
tissue engineering
Opis:
Resorbowalne włókna z kopolimeru L-laktydu z glikolidem (PLG) i PLG z hydroksyapatytem rozprowadzonym w ich objętości (PLG-HAP) zostały otrzymane metodą formowania z roztworu. Włókna zostały przetworzone w trójwymiarowe podłoża za pomocą metody łączenia włókien. Mikrostrukturę otrzymanych podłoży scharakteryzowano za pomocą mikroskopu stereoskopowego. Wykazano, że podłoża miały różną porowatość, wielkość i orientację pojedynczych włókien. Oddziaływanie włóknistych podłoży z komórkami kostnymi MG 63 było badane in vitro w warunkach statycznych i dynamicznych. Liczba komórek i ich morfologia były oceniane po 3 i 7 dniach od założenia hodowli. Badania wykazały że liczba komórek na materiałach włóknistych rosła wraz z czasem prowadzenia hodowli, chociaż była znacznie niższa niż na płaskiej powierzchni kontrolnej (polistyren do celów kultur komórkowych). W dynamicznych warunkach hodowli obserwowano różną proliferację komórek w zależności od rodzaju użytego podłoża: na PLG występował spadek, zaś na PLG-HAP istotny wzrost liczby komórek. Wyniki sugerują, że obecność cząstek hydroksyapatytu rozprowadzonych w objętości włókien polimerowych poprawia adhezje i proliferacje osteoblastów.
Resorbable poly(L-lactide-co-glycolide) fibres (PLG) and poly(L-lactide-co-glycolide) fibres containing hydroxyapatite nanoparticles in volume of PLG fibres (PLG-HAP) were manufactured by solution spinning process. The resultant fibres were processed into three-dimensional scaffolds using fibre bounding method. The microstructure of resorbable scaffolds was characterized by stereomicroscope. The results show that the scaffolds have different fibrous architecture including porosity, size and arrangement of individual fibres. The interaction of fibrous scaffolds with osteoblast-like MG 63 cells was tested in vitro in static and dynamic cell culture conditions. The number of adhering cells and their morphology were evaluated on days 3 and 7 after seeding. It was found that cell number increased with the cultivation time, although it was significantly lower than on control polystyrene dish (TCPS). During dynamic cultivation the number of cells decreased on PLG scaffolds, whereas on PLG-HAP scaffolds it increased. These results suggest that presence of hydroxyapatite distributed within the whole volume of resorbable polymer fibres promoted adhesion and proliferation of osteoblasts.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 65-66; 1-6
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wzrost i różnicowanie ludzkich chondrocytów hodowanych na biodegradowalnych trójwymiarowych nośnikach polimerowych
Growth and differentiation of human chondrocytes on biodegradable polymeric scaffolds
Autorzy:
Orchel, J.
Orchel, A.
Kasperczyk, J.
Pamuła, E.
Paduszyński, P.
Dobrzyński, P.
Pałasz, A.
Bielecki, I.
Jelonek, K.
Dzierżewicz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285704.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
polimery
biodegradacja
chondrocyty
polymers
biodegradability
chondrocytes
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 8-11
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mineralizacja enzymatyczna hydrożeli z gumy gellan z wytworzeniem fosforanów wapnia oraz magnezu dla inżynierii tkanki kostnej
Enzymatic mineralization of gellan gum hydrogels with calcium and magnesium phosphate for bone tissue engineering
Autorzy:
Douglas, T. E. L.
Krawczyk, G.
Pamuła, E.
Declercq, H. A.
Schaubroeck, D.
Bućko, M.M.
Balcaen, L.
Voort, P. van der
Vanhaecke, F.
Cornelissen, R.
Dubruel, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/283825.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
hydrożel
kompozyt
mineralizacja
enzym
hydrogel
composite
mineralization
enzyme
Opis:
Zastosowanie hydrożeli jako skafoldów dla inżynierii tkanki kostnej umożliwia integrację substancji bioaktywnej takiej jak enzym fosfataza alkaliczna (ALP), który sprzyja mineralizacji. W niniejszej pracy, hydrożele z gumy gellan (GG) zawierające ALP poddano mineralizacji z wytworzeniem fosforanów wapnia (CaP) i magnezu (MgP) przez inkubację w płynach mineralizujących zawierających glicerofosforan wapniowy (CaGP) i magnezowy (MgGP). Porównano pięć różnych stosunków stężeń CaGP:MgGP, mianowicie 0.1:0, 0.075:0.025, 0.05:0.05, 0.025:0.075 and 0:0.1 (mol dm-3). Tworzenie CaP i MgP potwierdzono za pomocą FTIR, spektroskopii Ramana, SEM, EDS, IC- P-OES, XRD, TGA oraz poprzez wyznaczanie zmian suchej masy. Stwierdzono, że wapń ulega integracji w fazie mineralnej w znacznie większym stopniu niż magnez. Wzrost ilości magnezu spowodował zmiany w morfologii otrzymanej fazy mineralnej. Badania mechaniczne oraz reometryczne wykazały, że moduł Younga oraz składowa rzeczywista modułu reometrycznego hydrożeli ulegających mineralizacji przy stosunków stężeń CaGP:MgGP 0:0.1 były przynajmniej trzy razy większe w porównaniu do wszystkich innych próbek. Obecność MgP w próbkach zmineralizowanych sprzyjała adhezji oraz żywotności komórek osteoblastycznych MC3T3-E1 i nie wpłynęła negatywnie na ich cytozgodność. Wyniki dowodzą, że można indukować mineralizację hydrożeli z gumy gellan za pomocą CaGP oraz MgGP i tym samym wpływać na skład mineralny oraz właściwości mechaniczne kompozytów hydrożelowych-ceramicznych przez zmodyfikowanie stosunków stężeń CaGP:MgGP.
The use of hydrogels as bone tissue engineering (TE) scaffolds enables incorporation of bioactive substances such as the mineralization-promoting enzyme alkaline phosphatase (ALP). In this study, gellan gum (GG) hydrogels containing ALP were mineralized with calcium phosphate (CaP) and magnesium phosphate (MgP) by incubation in mineralization solutions of calcium and magnesium glycerophosphate (CaGP, MgGP). Five different CaGP:MgGP concentration ratios were compared, namely 0.1:0, 0.075:0.025, 0.05:0.05, 0.025:0.075 and 0:0.1 (all values mol dm-3). CaP and MgP formation was confirmed by FTIR, Raman, SEM, EDS, ICP-OES, XRD, TGA and monitoring dry mass percentage changes. Ca was incorporated into mineral to a greater extent than Mg. Incorporation of increasing amounts of Mg into mineral formed led to changes in mineral deposit morphology. Mechanical and rheometric testing revealed that Young's modulus and storage modulus of hydrogels mineralized at a CaGP:MgGP concentration ratios of 0:0.1 were at least three times higher than those of all other samples. The presence of MgP in mineralized samples promoted attachment and vitality of osteoblastic MC3T3-E1 cells and did not negatively impact cytocompatibility. The results prove the principle of enzymatic mineralization with CaP and MgP and adjusting the composition and mechanical properties of hydrogel-ceramic composites by altering the CaGP:MgGP concentration ratio.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, no. 116-117 spec. iss.; 95-98
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza algorytmów mnożenia w ciele GF(2m)
Direct multiplication over GF(2m) - analysis
Autorzy:
Pamuła, D.
Hrynkiewicz, E.
Tisserand, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/156697.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
kryptografia krzywych eliptycznych
GF(2m)
mnożenie
ECC
finite fields
multiplication
Karatsuba-Ofman
Opis:
Artykuł przedstawia analizę algorytmów mnożenia w ciele GF(2m). Algorytmy analizowane są pod kątem ich możliwości implementacji w sprzęcie. Badane są ich wady i zalety w celu ułatwienia projektantom kryptosystemów opartych na krzywych eliptycznych podjęcia decyzji co do tego jakiego algorytmu mnożenia w ciele skończonym użyć aby stworzone urządzenie było wydajne i nie zajmowało nadmiernej ilości zasobów.
Cryptographic systems are based on mathematical theories, thus they strongly depend on the performance of arithmetic units comprising them. If an arithmetic operator does not take a considerable amount of resources or is time non efficient, it negatively impacts the performance of the whole cryptosystem. The purpose of this paper is to analyse the hardware possibilities of the algorithms performing multiplication in GF(2m) which are used for elliptic curve cryptography(ECC) applications. There are only two operations defined in this field: addition considered as a trivial one, it is a simple bitwise xor ,and multiplication - a very complex operation. To conform to the requirements of ECC systems, the multipliers should be fast, area efficient and, what is the most important, perform multiplication of big numbers (100 - 600 bit). The paper presents analysis of GF(2m) two-step modular multiplication algorithms. It considers classical (school) multiplication, matrix-vector approach and Karatsuba - Ofman algorithm, exploring thoroughly their advantages and disadvantages.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2011, R. 57, nr 1, 1; 58-60
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies