Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kurleto, K." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wpływ warunków parzenia na zawartość antyoksydantow w naparach różnych rodzajów herbat
Influence of brewing conditions on antioxidant content in different kinds of tea infusions
Autorzy:
Kurleto, K.
Kurowski, G.
Laskowska, B.
Malinowska, M.
Sikora, E.
Vogt, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/172172.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
herbata
antyoksydanty
całkowita aktywność antyoksydacyjna
tea
antioxidants
total antioxidant capacity
Opis:
Tea has been consumed all over the World for over two thousand years and now it is the most popular caffeine-containing beverage. Its worldwide consumption is second only to water [1–3]. The tea is not only important because of its popularity but also due to its beneficial influence on human health [4]. The biological benefits of tea are due to their flavanol content [5–13]. Tea flavanols are a group of natural polyphenols (Fig. 2). Therapeutic effects of tea have been extensively examined in many in vitro and in vivo tests. It was confirmed that tea leaves ingredients have antibacterial, antifungial, antiviral properties, they also prevent cell mutations and they inhibit progress of heart diseases. Moreover, tea can stimulate neural system and regulate its functions [14–20]. All this activities are mostly due to antioxidant ability of tea polyphenols (Fig. 4). Tea production process can be run in different ways and this affects of the tea taste, aroma, colour and antioxidants content. According to fermentation degree, different tea kinds can be obtained (Fig. 1). During the manufacturing process of black and oolong teas, tea leaves are crushed to allow polyphenol oxidase to catalyze the oxidation and polymerization of catechins to polymers called theaflavins and thearubigins (Fig. 3) [21–23]. Green or white teas are obtained through shorter fermentation, so the catechin concentration remains higher. Tea is prepared by infusing tea leaves in hot water. Brewing process conditions like temperature, brewing time, pH, besides other factors has a significant influence on polyphenols content [24-32]. Many studies have determined total flavonoids content and antioxidant activity according to different tea type and brewing conditions, tea plantation type or fermentation process. The amount of total polyphenol was determined using the F-C method, catechins, caffeine and polyphenolic acids were analysed using High Performance Liquid Chromatography with reversed phase. Obtained results let compare how different production and brewing processes affect the tea quality [33–56].
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2013, 67, 11-12; 1129-1147
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiązania chemiczne występujące w montmorylonicie
The Chemical Bonds in the Montmorillonite
Autorzy:
Kurleto, Ż.
Grabowska, B.
Kaczmarska, K.
Szymański, Ł.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/379505.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
struktura krystaliczna
wiązania chemiczne
glinokrzemian
fyllokrzemian
montmorylonit
crystalline structure
chemical bonds
aluminosilicate
layered silicate
montmorillonite
Opis:
Montmorylonit (MMT) należy do grupy glinokrzemianów warstwowych składających się z pakietów trójwarstwowych T–O–T charakterystycznych dla krzemianów o strukturze 2:1. W strukturze MMT występują głównie spolaryzowane wiązania kowalencyjne (atomowe), ale też jonowe. Typ wiązania jest zdeterminowany przez różnicę elektroujemności między oddziaływującymi ze sobą atomami. Warstwa tetraedryczna (T) jest zbudowana głównie z atomów krzemu, jednakże tetraedry mogą posiadać w swojej strukturze zamiast krzemu również atomy glinu. Z kolei warstwa oktaedryczna (O) jest zbudowana z atomów glinu, jak również atomów: krzemu, magnezu oraz żelaza. Pomiędzy pakietami występuje przestrzeń, w której znajdują się kationy metali elektrododatnich: Ca2+, Na+, Mg2+, Li+ oraz Al3+, które są zdolne do wymiany (reakcja wymiany). W przyrodzie najczęściej spotykany jest montmorylonit wapniowy. Montmorylonit ten można poddać modyfikacji w celu uzyskania materiału o lepszych właściwościach fizykochemicznych. Jako prosty zabieg modyfikacji, najczęściej stosuje się aktywację z udziałem kationów sodu, dzięki czemu otrzymuje się tzw. montmorylonit sodowy. Zabieg modyfikacji, w przypadku montmorylonitu, jest możliwy dzięki właściwości jaką posiada MMT, czyli zdolności do wymiany jonowej (CEC), która jest uwarunkowana występowaniem w przestrzeni między pakietowej montmorylonitu wiązań jonowych.
Montmorillonite (MMT) belongs to a group of layered aluminosilitcates consist of three-layer packet T-O-T characterizing the silicate in 2:1 structure. In MMT structure covalent (atomic) bonds mainly occurs but there are also ion bonds. Bonding type is determined by electronegativity differential among affecting between one another atoms. Tetrahedral layer (T) is mainly described by silicon atoms, although tetrahedral in the structure may consist of aluminum atoms in place of silicon. In turn, octahedral layer (O) is described by aluminum atoms as well as: silicon, magnesium and iron atoms. Between packets there is a gap where electropositive metal cations: Ca2+, Na+, Mg2+, Li+ and Al3+ are out there. In nature most often to see is calcium montmorillonite. This montmorillonite can be put to modifications in order to get material with better physicochemical properties. As a simple modification most often activation by sodium is used, thus so-called sodium montmorillonite are provided. Modification in case of montmorillonite is possible by MMT properties, in other words, capability to ion exchange (CEC). In turn, this capability is conditioned by ion bonds in montmorillonite structure.
Źródło:
Archives of Foundry Engineering; 2015, 15, 4 spec.; 79-82
1897-3310
2299-2944
Pojawia się w:
Archives of Foundry Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Celuloza i jej pochodne – zastosowanie w przemyśle
Cellulose and its Derivatives - Applications in Industry
Autorzy:
Szymański, Ł.
Grabowska, B.
Kaczmarska, K.
Kurleto, Ż.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/381061.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
tworzywa sztuczne
biopolimery
biodegradacja
celuloza
pochodne celulozy
plastics
biopolymers
biodegradation
cellulose
cellulose derivatives
Opis:
Tworzywa sztuczne zwane popularnie „plastikami” zawierają jako kluczowy składnik syntetyczne polimery. Proste procesy przetwórcze polimerów syntetycznych oraz ich niskie koszty produkcji spowodowały, że skutecznie podbiły one globalne rynki. Ze względu na obserwowany w ostatnich latach wzrost produkcji i zwiększający się zakres potencjalnych obszarów zastosowań polimerów, powstaje i narasta problem, w momencie, gdy stają się one odpadami. Zazwyczaj odpady polimerowe stanowią trwałe ciała obce, które przez wiele, a czasem setki lat zalegają w środowisku. Alternatywą pozwalającą na rozwiązanie problemów z odpadami pochodzenia organicznego w aspekcie ochrony środowiska bez wątpienia są polimery biodegradowalne, w tym głównie biopolimery. Zaliczyć można do nich m.in. celulozę, która jest przedstawicielem grupy polimerów naturalnych obficie występujących w biosferze. Jedną z najważniejszych właściwości celulozy jest brak rozpuszczalności w wodzie, co niestety ogranicza jej zastosowanie w przemyśle. W związku z czym przeprowadzane są zabiegi modyfikacji celulozy mające na celu poprawę jej właściwości fizykochemicznych. Niniejsza praca stanowi przegląd metod otrzymywania pochodnych celulozy oraz ich potencjalnych obszarów zastosowań w przemyśle.
Plastics commonly known as "plastics" contain synthetic polymers as an essential component. Simple processing operations of synthetic polymers and their low production costs meant that they have conquered the global markets. Due to the observed growth of the production in recent years and increasing the range of potential fields of the polymers application, the growing problem when they become waste is noticeable. Typically, waste polymers are durable foreign body, which for many, sometimes even for hundreds of years, remain in the environment. The alternative for overcoming the problems of organic waste in terms of environmental protection are undoubtedly biodegradable polymers, mainly biopolymers. The example is cellulose, which is a representative of big the group of natural polymers in the biosphere. One of the most important properties of cellulose is the lack of solubility in water, which considerably limits its application in the industry. Accordingly, the modifications of cellulose can be conducted - to improve its physicochemical properties. This paper provides an overview of methods for the preparation of cellulose derivatives and their potential areas of application in industry.
Źródło:
Archives of Foundry Engineering; 2015, 15, 4 spec.; 129-132
1897-3310
2299-2944
Pojawia się w:
Archives of Foundry Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zdolność wymiany jonowej (CEC) attapulgitu - glinokrzemianu z grupy pałygorskitów
The Cation Exchange Capacity (CEC) of Attapulgite – the Aluminosilicate of Palygorskites Group
Autorzy:
Grabowska, B.
Kaczmarska, K.
Bobrowski, A.
Kurleto, Ż.
Mrówka, N.
Żymankowska-Kumon, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/380797.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
glinokrzemian
pałygorskit
attapulgit
wymiana jonowa
masa klasyczna
aluminosilicate
palygorskite
attapulgite
ion exchange
classics sandmixe
Opis:
Dane literaturowe wskazują, że istnieje możliwość prowadzenia modyfikacji glinokrzemianów na drodze fizycznej lub chemicznej. Zabieg ten prowadzi się głównie poprzez wymianę kationów w przestrzeni miedzypakietowej w celu poprawy właściwości adhezyjnych i termostabilnych minerałów. W pracy przeprowadzono charakterystykę termiczną i strukturalną attapulgitu (APT) pod kątem jego zdolności do wymiany jonowej (CEC). Stwierdzono, że attapulgit jako naturalny minerał wykazuje niską wartość CEC w zakresie temperatury 23-700 °C w porównaniu do stosowanego szeroko montmorylonitu aktywowanego jonami sodu (MMT-Na). Niska wartość CEC attapulgitu wynika z jego budowy krystalicznej, stąd przeprowadzenie modyfikacji chemicznej APT stanowi kolejny etap prac w tym obszarze.
Literature data indicate that there is a possibility to carrying out the aluminosilicates modification by using a physical or chemical method. The modification process is mainly conducted by exchange of cations into space between layers of packet in purpose to improve the adhesiveness and thermostability of minerals. In this paper the thermal research and structural characteristic of the aluminimumsilicate from palygorskite group - attapulgite (APT) for determine its cation exchange capacity (CEC) were conducted. It was found that attapulgite as a natural mineral has low value of CEC in the temperature range 23-700 °C, compared to widely used montmorillonite activated by sodium ions (MMT-Na). Low values of CEC attapulgite is due to its crystalline structure, thus the conducting chemical modification APT is the next stage of work in this area.
Źródło:
Archives of Foundry Engineering; 2015, 15, 4 spec.; 43-46
1897-3310
2299-2944
Pojawia się w:
Archives of Foundry Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies