Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kukwa, Andrzej" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Interdyscyplinarne leczenie i rehabilitacja oparta o elektrostymulacje punktową pacjentki z masą naczyniaka dna jamy ustnej
Autorzy:
Zomkowska, Edyta
Sowa, Mariusz
Barczewska, Monika
Misiowiec, Piotr
Kukwa, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399619.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
naczyniaki języka
arteriografia
leczenie chirurgiczne
embolizacja
rehabilitacja
punktowa elektrostymulacja
palatogram
Opis:
Naczyniaki krwionośne języka zwykle wywodzą się z układu naczyń krwionośnych. Posiadają kulisty kształt i często osiągają duże rozmiary, wywołując rozrost i obrzęk tkanek okolicy warg (tzw. naczyniaki krwionośne jamiste) lub dziąsła i języka (tzw. ziarniniaki naczyniaste). Naczyniaki jamy ustnej często powodują obrzęk sąsiadujących tkanek, co utrudnia mówienie, połykanie, spożywanie i żucie pokarmu. Leczeniem z wyboru naczyniaka krwionośnego jest chirurgiczne usunięcie zmiany. Zabieg powinien być poprzedzony diagnostyką obrazową naczyń (arteriografią) w celu oceny rozległości i stopnia unaczynienia guza. Bogato unaczynione guzy leczy się za pomocą wewnątrznaczyniowej embolizacji naczyń zaopatrujących. Embolizacja wykonywana jest w celu zmniejszenia krwawienia podczas operacji. Generowanie dźwięcznej mowy w zmienionych warunkach anatomicznych wymaga poszukiwania nowych, zastępczych obszarów artykulacji. Jest to trudne ze względu na deformację tkanek po zabiegu chirurgicznym (obejmującym częściową glossektomię). bardzo pomocne w podejmowaniu decyzji o wyborze metody rehabilitacji mowy są lingwogramy. Najważniejsze we wczesnej fazie rehabilitacji jest zainicjowanie funkcji łuku odruchowego poprzez stymulację lub indukowane skurcze mięśni uczestniczących w połykaniu i mowie. W przypadku omawianej pacjentki rehabilitację przeprowadzono metodą elektrostymulacji punktowej. Zastosowanie elektrostymulatora punktowego przyczyniło się do skrócenia czasu utrzymania sondy żołądkowo-przełykowej, przyspieszyło możliwość samodzielnego żywienia i skutkowało skuteczniejszą rehabilitacją mowy czynnej.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 1; 44-48
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tor oddechowy a jakość życia u pacjentów z zaburzeniami drożności nosa
Autorzy:
Gałązka, Adam
Migacz, Ewa
Kukwa, Andrzej
Czarnecka, Anna
Krzeski, Antoni
Kukwa, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398193.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
spirometria nosowo-ustna
jakość życia
oddychanie przez nos
oddychanie przez usta
Opis:
Wprowadzenie: Niedrożność nosa jest częstym objawem występującym w populacji, jednak obiektywna ocena tego symptomu jest trudna. Badanie fizykalne, tomografia komputerowa, rynometria akustyczna i rynomanometria nie odzwierciedlają dyskomfortu zgłaszanego przez pacjentów. W niniejszym badaniu zastosowano dwukanałową spirometrię nosową i ustną (nasal-oral flow analyzer; NOFA) w celu oceny oddychania przez nos oraz odniesienia do jakości życia pacjenta. Metody: Do badania włączono 181 dorosłych pacjentów przyjętych do oddziału otorynolaryngologii z objawami zaburzeń drożności nosa. Łącznie 97 chorych (53,6%) wypełniło protokół badania, obejmujący kwestionariusz SF-36 oraz 3-godzinną spirometrię nosowo-ustną z zastosowaniem NOFA. Chorzy zostali podzieleni na dwie grupy: z prawidłowym torem oddechowym (31 pacjentów) i nieprawidłowym torem oddechowym (66 pacjentów). Prawidłowy tor oddechowy określono jako ≥95-proc. przepływ przez nos podczas spirometrii. Wyniki: Wykazano statystycznie znamienne różnice pomiędzy grupami we wszystkich skalach kwestionariusza SF-36 (funkcjonowanie fizyczne, p = 0,004; fizyczne ograniczenia funkcjonowania, p = 0,009; ból cielesny, p <0,001; zdrowie ogólne, p = 0,007; witalność, p = 0,002; funkcjonowanie społeczne, p = 0,008; zdrowie umysłowe, p = 0,009; podsumowanie komponentów fizycznych, p <0,001; podsumowanie komponentów psychicznych, p = 0,02), z wyjątkiem emocjonalnego ograniczenia funkcjonowania, p = 0,1). Wnioski: U pacjentów z objawami niedrożności nosa i zaburzeniami oddychania mierzonymi za pomocą NOFA obserwowano istotny spadek jakości życia w porównaniu z pacjentami, u których występował prawidłowy wzorzec oddychania. Zaobserwowano różnice w zakresie komponentów fizycznych i psychicznych skali SF-36. Konieczne jest prowadzenie dalszych badań w celu określenia, czy urządzenie NOFA może być wykorzystywane jako narzędzie do diagnozowania zaburzeń drożności nosa.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 1; 11-15
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies