Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kruszelnicki, Michał" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 21
Tytuł:
Śmierć i (wieczny) powrót Zaratustry
The Death and the (Eternal) Return of Nietzsche’s Zarathustra
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945920.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Nietzsche
Zarathustra
death
the eternal return of the same
interpretation
difference
selection
Opis:
The paper argues that F. Nietzsche’s magnum opus Thus Spoke Zarathustra can be looked upon as a narrative about the protagonist’s maturation to understand, articulate and accept the thought of the eternal return which is tantamount to accepting the prospect of his own imminent death and the enigma of afterlife. I seek to prove that Zarathustra purposely defers systematic and coherent explanation of his deepest thought, as well as he dismisses its interpretations proposed by his animals, disciples, and by his main enemy – the dwarf. The thought of the eternal return can only be revealed, enacted. For this purpose, Zarathustra must actually die and return and by so doing bestow on the next generations the gift of his secret intuition. It can be argued convincingly that the last two chapters of part IV of Thus Spoke Zarathustra are conceived as a powerful performative reenactment of the thought of the eternal return as a selective force. The force, however, which does not bring a different (resp. “better”, “stronger”…) existence, as Gilles Deleuze would want it, but the very same, identical life.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2018, 43, 4; 1-15
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowoczesność w lustrze historii: Jacob Burckhardt i Fryderyk Nietzsche wobec kultury dawnej i współczesnej
Modernity in the Mirror of History Friedrich Nietzsche and Jacob Burckhardt on Past and Contemporary Culture
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16038968.pdf
Data publikacji:
2018-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Friedrich Nietzsche
Jacob Burckhardt
ancient Greece
Renaissance
modernity
democracy
tolerance
equality
criique
Opis:
The text explores the connections between the ideas of Friedrich Nietzsche and Swiss historian Jacob Burckhardt regarding past and contemporary culture. The focus here is on both thinkers’ highly negative assessment of modernity as an era which does not match the great past times of European culture, especially the noble civilizations of ancient Greece and the Italian Renaissance. The lamentable state of modernity is seen and analyzed in confrontation with those sublime past epochs, with their ethos of individuality, immorality, violent passions and common ambition for greatness. The article ends with a conclusion that although both thinkers were disappointed with times they lived in, it was Nietzsche who pushed his critique of modernity to the extreme, calling for a radical and imminent breach with the failed history and founding a new one, one which would create place only for an elite group of outstanding individuals, while Burckhardt was much more reserved. Although a pessimist too, he kept a desperate faith in the autotelic value of European culture’s spiritual continuum and did not negate its heritage.
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2018, 17; 31-70
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka, opór, nadzieja. Wokół publicystyki zaangażowanej Henry’ego A. Giroux
Critique, Resistance, Hope: On Henry A. Giroux’s Political Journalism
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1808264.pdf
Data publikacji:
2020-06-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Henry Giroux
krytyka
opór
neoliberalizm
nauczyciele akademiccy
nadzieja
critique
resistance
neoliberalism
academic teachers
hope
Opis:
W artykule ustosunkowuję się do Henry’ego A. Giroux postulatu myślenia o nauczycielach akademickich jako publicznych i transformatywnych intelektualistach oraz do jego twierdzenia o konieczności politycznego zaangażowania humanistyki, zwłaszcza pedagogiki. Wskazuję różne czynniki zagrażające realizacji tych zadań, takie jak: dominacja ideologii neoliberalnej, ofensywa rynkowego fundamentalizmu, nieselektywny nabór kandydatów na studia przez uczelnie i wydziały humanistyczne. Za Giroux podkreślam rolę dyskursu nadziei i możliwości jako koniecznego uzupełnienia krytyki pojętej jako demaskowanie „fałszywej świadomości”, chociaż stronię od nadmiernego w moim uznaniu optymizmu amerykańskiego pedagoga i jego wiary w krytyczny potencjał i obywatelską sprawczość współczesnej młodzieży oraz w możliwość przejęcia przez nauczycieli akademickich kontroli nad warunkami swojej pracy.
The article discusses and problematizes Henry Giroux’s postulate to construe academic teachers as public and transformative intellectuals along with his claim that both humanities and social sciences, notably pedagogy, ought to be thought of as politically engaged. The author of the article indicates different factors thwarting  the implementation of those postulates, such as: the dominance of neoliberal ideology, the onslaught of market fundamentalism, and an unselective manner in which students are enrolled into universities, in particular humenities’ departments. Following in Giroux’s footsteps, the author undescores the role played by the discourse of possibility and hope, as a necessary complement to the criticism conceived of as stripping away the “false consciousness,” yet – at the same time –  he steers clear of the over-optimitic belief espoused by Giroux about the contemporary young people’s critical potential and civic agency, as well as the feasibility of reclaiming power over the conditions of their work by academicians.
Źródło:
Chowanna; 2020, 1(54); 1-11
0137-706X
2353-9682
Pojawia się w:
Chowanna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poza dychotomię filozofia-wiara w czytaniu Dostojewskiego.W stronę nowego interpretacyjnego otwarcia i dialogu. Odpowiedź Elżbiecie Mikiciuk
Beyond “Philosophy – Faith” Dichotomy: A Plea for a New Interpretative Opening and Dialogue in Dostoevsky Studies. Response to Elżbieta Mikiciuk
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032691.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Dostoevsky
The Brothers Karamazov
theological/religious vs. philosophical/existential interpretation
polyphony
interpretative openness
ambiguity
dialogue
Źródło:
Slavia Orientalis; 2017, LXVI, 4; 591-606
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Georges Bataille – wypowiedzieć Niemożliwe
Georges Bataille – Expressing the Impossible
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038673.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Georges Bataille
the Impossible
inner experience
language
Derrida
Blanchot
Opis:
The paper discusses Georges Bataille’s endeavor to express “the Impossible” by means of specific language employed first and foremost in his works of literary fiction (L’Histoire de l’oeil (Story of the Eye), Madame Edwarda, Le bleu du ciel (Blue of Noon). This is carried out by first providing a general outline of Bataille’s philosophical thought with due attention drawn to the aporias that open up before all projects of heterology inasmuch as they seek to both approximate and communicate the experiences that elude rational thought and language which traditionally works at its service. What follows is a description and explication of the literary and performative means which Bataille employs in his fiction in order to authenticate his depictions of the “inner experience” and the figure of “the Impossible”. Several of the most prominent theoretical approaches to the specificity of Bataille’s transgresssive écriture are referred to and further contrasted with the philosopher’s consistent dissatisfaction with the limitations that language and rational, sense-oriented thought poses to the task of voicing the essence of the “inner experience”. The article concludes with the argument that even literature cannot free itself from pragmatic utility resulting from the structural limitations of language. What literature can achieve, however, is to point to the Impossible and inexpressible, and endlessly invoke and respond to it. Regarded in this way, Bataille’s revelatory language can be considered in a wider, French poststructuralist context, which emphasises the position of Heidegger as a reference point for Derrida and Blanchot.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2020, 33; 59-84
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura (nie)odzyskana. Pan Knuta Hamsuna
Nature (un)regained. Knut Hamsun’s Pan
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391489.pdf
Data publikacji:
2018-05-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Knut Hamsun
Pan
Thomas Glahn
nature
Rousseau
modernity
reflectivity
nearness of being
Opis:
The Norwegian novelist Knut Hamsun’s outstanding early novel Pan. From Lieutenant Thomas Glahn’s Papers (1894) is often acknowledged as a manifestation of the specificity and profundity of Hamsun’s perception of nature. Contrary to the prevailing opinion, I argue that the novel’s main protagonist cannot be simply seen as the happily fulfilled “man of nature” for whom he wishes to pass. In a critical dialogue with the post-Romantic interpretations of Pan and drawing on some classic philosophical traditions (i.e. Rousseau, Schiller) as well as the modern Norwegian scholarship, I explore the psychological dimension of Hamsun’s masterpiece and present Glahn as an individual who attempts to erase or at least mystify within a personalized narrative the conflict between the objective world and his subjective perception of reality. This predicament seems essential to understanding Glahn’s character and ipso facto Hamsun’s less obvious position in the philosophical debate on the essence of modernity conceived as “Disenchantment”. By carefully following Glahn’s narratives centered on his experience of nature, I reveal their artificial and simulating character. Such a reading allows me to argue that Hamsun’s Pan concurs in a subtler language of literature with the philosophical acknowledgement, dating back to Rousseau, of the impossibility of the individual’s return to the pre-modern time, as if to the realm of original, transcendental sense and immediacy of our experience of the world. The horizons of the modern – perhaps suffice to say: mature? – historicized and highly reflexive consciousness cannot be transgressed; the Romantic sensitivity, in its naïve search for the authentic experience of nature as a source of the self and the sense, can only regain it in discourse, which amounts to positing nature as a beautiful appearance and thus compensating for one’s dramatic feeling of alienation from nature and being conceived of as a metaphysical “wholeness”.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2017, 28; 239-256
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Nie) Chcieć być wszystkim. Stawrogin i najgłębsza otchłań Dostojewskiego
(Not) to want to be everything. Stavrogin and Dostoevsky’s final abyss
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391847.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Dostoevsky
Stavrogin
classic Russian interpretations
existentialism
omnitude
despair
suffering
freedom
Dostojewski
Stawrogin
klasyczne interpretacje rosyjskie
egzystencjalizm
pełnia
rozpacz
cierpienie
wolność
Opis:
This paper proposes a new interpretation of Niyevsky’s novel The Devils. This reading opposes the very influential line of interpretation employed in wkolai Vsevolodowich Stavrogin – a relentlessly intriguing character in Fyodor Dostoorks of thinkers working within the current of Russian symbolism and “cultural renaissance” from the beginning of the 20th century. The author argues that this “religious” interpretive tradition contributes to one of the greatest misunderstand-ings concerning Dostoyevsky’s work in that it oversimplifies its ambivalence and obscures one of Dostoyevsky’s darkest insights into the human soul, initially revealed in Notes From the Under-ground and from that time on recurring in each of his major novels. In the first part of the article, several classic Russian interpretations of Stavrogin are examined in order to show their common tendency to morally judge Stavrogin from the Orthodox point of view, recognize his greatest sin in the lack of faith in God and for that reason see before him only the perspective of self-disintegration and inevitable death. The author argues that “religious” interpretations do not explain the mystery of Stavrogin. What is more, they homogenize the complexity of his character and offer an all-to-easy solution to the vital philosophical problem which reiterates in Dostoyevsky’s entire mature fiction and which finds its greatest artistic representation in Stavrogin himself.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2015, 24; 195-218
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbrodnia Raskolnikowa – wieczna zagadka
Raskolnikov’s Crime: An Eternal Mystery
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635928.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Raskolnikov
crime
Crime and Punishment
interpretations
mystery
puzzle
polyphony
interpretive openness
Opis:
The article focuses on one of the major mysteries concealed in Fyodor Dostoevsky’s oeuvre up to the present day, namely the main cause of a double murder committed by Raskolnikov in Crime and Punishment. I present selected scholarly interpretations of Raskolnikov’s deed, some of them being already classical and ever inspiring for subsequent readings of the novel, some using extremely persuasive argumentation on one of Raskolnikov’s possible motives. Each of these readings becomes an object of my commentary and critical assessment as I indicate those fragments in Dostoevsky’s novel which undermine their claim to provide an ultimate solution of Raskolnikov’s reason for crime. This presentation leads to the conclusion that Crime and Punishment is unusually open for interpretations, which probably have more to say about the philosophical identity of their authors rather than about Dostoevsky’s intentions in creating his famous protagonists. Eventually I claim that the novel’s main secret – Raskolnikov’s motive for murder – is never to find its one, satisfactory explanation and that this is what makes a literary work a true, immortal masterpiece.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2017, 13
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dramat Smierdiakowa
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/605138.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Opis:
This paper offers an interpretation of the figure of Pawel Fyodorovitch Smerdyakov- the fourth of the Karamazov brothers, parricide featured in the last great novel byFyodor Dostoevsky. The analysis of existing criticism on Smerdyakov, which is mypoint of departure, invites an assertion that this figure tends to be regarded in almostexclusively negative terms. Looking for answers to the question whence comes thisunequivocal evaluation of Smerdyakov, I focus on plot resolutions, the way narrationis led, and on the poetics of Smerdyakov’s depictions in the The Brothers Karamazov.I establish that their aim is to fashion from the outset a much revolting imageof this particular protagonist. This perspective allows me to state a thesis that iscontrary to that of Michail Bakhtin who claimed that the polyphony of Dostoevsky’soeuvre renders each protagonist’s worldview fully individual and equally valuableand that access to their personalities is granted to us only in so far as they speak ofthemselves. In a critical discussion with Bakhtin I argue that Smerdyakov functionsas an example of an anti-dialogical, that is obscuring the protagonist’s individuality,specifically authorial take aiming to arrest his personality within a predetermined,monological interpretive regime. I then offer a meditation on the ethical messageof The Brothers Karamazov which rests on the notion of “the responsibility of everyonefor everyone” and I reflect on the reasons why this formula does not apply tothe figure of Smerdyakov who, surprisingly, is not treated as a “brother” by anyonein the novel, let alone a human being.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2016, 1
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Erotyzm – zło – intensywność: Dostojewski i Bataille
Eroticism – Evil – Intensity: Dostoevsky and Bataille
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517821.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:
Dostojewski
Bataille
erotyzm
zło
intensywność
autentyczność
Dostoevsky
eroticism
evil
intensity
authenticity
Opis:
W niniejszym tekście podejmuję się analizy literackich i filozoficznych podobieństw, jakie występują pomiędzy dwoma z pozoru całkowicie różnymi pisarzami: Fiodorem Dostojewskim i Georges’em Bataille’em. Badam przede wszystkim związki między transgresją normatywnych kodów kulturowych a poczuciem spełnienia i autentyczności egzystencji, której poszukują tzw. negatywni bohaterowie Dostojewskiego i które można problematyzować w kontekście filozofii Georges’a Bataille’a. Wszystkie śledzone przeze mnie wątki z Dostojewskiego odnajdują się na osi kategorii: erotyzm-zło-intensywność (autentyczność) i wpisują w problem mrocznej satysfakcji, jakiej doznaje jednostka w aktach przemocy i okrucieństwa wobec innych, samozatraty, doświadczenia wyniszczającej miłości, konfrontacji z ekstremalnym ryzykiem oraz samo-upodlenia i duchowej ruiny, którą waloryzuje się wyżej od harmonijnego i spokojnego życia. Moje dociekania sytuują się na pograniczu literaturoznawstwa i filozofii, chociaż to właśnie filozoficzna bliskość Dostojewskiego i Bataille’a interesuje mnie najbardziej. Z tego powodu umieszczam na marginesie ideologiczne i literackie konteksty stojące za kreacjami rosyjskiego pisarza, skupiając się bardziej na egzystencjalno-psychologicznym wymiarze jego dzieła, który Lew Szestow określił swego czasu mianem „filozofii podziemia” – filozofii tragedii i beznadziei w obliczu paradoksalnej natury człowieka. Ostatecznie, moje analizy mają w zamierzeniu pokazać Dostojewskiego jako wielkiego „nieobecnego” Batraille’owskiej „filozofii bliskości”.
The following paper is an attempt at a comprehensive analysis of literary and philosophical congruences between seemingly distant writers: Fyodor Dostoevsky and Georges Bataille. I want to investigate here the question considered in both of the authors’ works, and concerning the relation between transgression of normative cultural codes and the sense of fulfillment and authenticity of existence. I discuss numerous ideas, motives and imageries essential in Dostoevsky in order then to problematize them from the perspective of Bataille’s philosophy. The article builds on the axis of categories such as eroticism – evil – intensity (authenticity) and extracts from the works of Dostoevsky and Bataille the idea of an eerie satisfaction awaken in man by acts of violence and cruelty; loss of self, ruination in love, confrontation with deadly risk, self-depreciation, and spiritual laceration preferred over a life in harmony. The study is situated at the crossroads of literary studies and philosophy, nevertheless it is the philosophical proximity of these two figures that interests me the most. Therefore I am less interested in purely Russian, historical, ideological and literary contexts that stand behind Dostoevsky’s literary creations than the existential and psychological aspect of his oeuvre which Lev Shestov characterized as a “philosophy of the underground” – philosophy of tragedy and hopelessness in the face of human paradoxical nature. In the final instance, my investigation is expected to present Bataille as a figure essentially lacking, or rather never sufficiently admitted, within Bataille’s philosophical thought.
Źródło:
Tematy z Szewskiej; 2015, Errotyzm 2(16)/2015; 7-38
1898-3901
Pojawia się w:
Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bardzo nieliczni czują, że ich życie nie jest życiem, lecz śmiercią”. F. Dostojewski i L. Szestow wobec idei szczęścia i egzystencjalnej satysfakcji
“Very few feel that their life is not life but death”. F. Dostoevsky and L. Shestov on the idea of happiness and existential satisfaction
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622192.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Dostoevsky
faith and doubt
„living” vs. „dead” life
despair
happiness
Notes from the Underground
Shestov
„żywe” vs. „martwe” życie
rozpacz
szczęście
Notatki z podziemia
Szestow
Dostojewski
wiara i zwątpienie
Opis:
In my paper I set the existential interpretation of Dostoevsky’s Notes from the Underground proposed by Lev Shestov against the religious and psychological interpretations of this novel in order to excavate a vital problem in Dostoevsky, which is the inversion of hierarchy in pairs of oppositional categories such as normality-pathology, happiness-unhappiness, harmony- dissonance, omnitude-lack, certainty-uncertainty, joy-despair, faith-doubt. Following Shestov I argue that Dostoevsky embraces those categories that are traditionally mistrusted and negatively valorized and by so doing he rehabilitates the “underground”, accursed and unhappy existence at the expense of regular, “normal” life, easily founding spiritual certainty and every day satisfaction. Such an un-problematic life Dostoevsky’s man from the underground regards as a false, smug and eventually – “dead”. In further part of my study I focus on the religious aspect of Shestov’s later philosophy and try to prove that the perspective of faith gradually introduced to his reading of Dostoevsky in no way cancels Shestov’s early philosophy of the underground, despair and tragedy. On the contrary: if faith “obtained” is likely to become yet another mask of “evidence” and “certainty” and in this way might put stop to existential doubts and spiritual dissatisfaction, then neither Dostoevsky, nor Shestov himself, can easily trust it. In this situation despair and tragedy cannot but hold in Dostoevsky’s and Shestov’s thought and the circle of searching and suffering must remain vicious. I demonstrate the consistency in Shestov’s philosophical thought on Dostoevsky and its constant adequacy for understanding one of the crucial existential dilemmas in the works of the Russian writer.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2016, 33; 5-29
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LABIRYNTY MYSZKINA (PODRÓŻ SZESTOWOWSKA)
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603863.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Opis:
The aim of the paper is to present prince Myshkin’s highly complex, almost labyrinthinepersonality. Reading addresses and undermines all the homogenizing interpretations(e.g. Lev Shestov’s notoriously malevolent reading of Myshkin) that aimat discovering “one” truth about this character, be it positive or negative, and thusfail to acknowledge its contradictory elements. I also intend to show that the princecan be seen as much more of a “Shestovian,” tragic and divided figure as one couldinitially think. Shestov’s philosophical thought inspires the investigations, first asa starting point for the analysis of Myshkin criticisms in scholarly literature, then asa polemical reference, and finally as a basis for formulating a lead thesis. I am ledto conclude that building Myshkin’s character, being as it is, largely inconsistent,insecure, and errant in his moral evaluations of other people, Dostoevsky opposedany attempts at exhausting, finalizing the identity of the other human being in theabstract net of rational interpretations. At the same time Dostoevsky most powerfullybrought to light that which is most fragile, intimate and therefore prone to misunderstandingor a hasty critique - the tragedy of an individual life.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2017, 1
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak czytać i interpretować Dostojewskiego dzisiaj? Uwagi metodologiczne i warsztatowe
How to Read and Interpret Dostoevsky Today? Some Methodological and Technical Remarks
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032276.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Dostoevsky
text
methodology
reading
interpretation
originality
Źródło:
Slavia Orientalis; 2019, LXVIII, 1; 7-29
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Straszna” i „dziwna” zwykłość człowieka. Problem rozumienia postaci w dziele F. Dostojewskiego (w świetle opowiadania Wieczny mąż)
The „terrifying” and „strange” mundanity of man: Understanding the protagonist in F. Dostoevsky’s work (The Eternal Husband in focus)
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15044113.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
F. Dostoevsky
„The Eternal Husband”
hospitality
interpretation
language
mystery
understanding
F. Dostojewski
gościnność
interpretacja
język
rozumienie
tajemnica
„Wieczny mąż”
Opis:
Co istotnego ma do powiedzenia Dostojewski, gdy nie pisze o wielkich metafizycznych ideach? Zaprasza do namysłu nad zagadką bycia człowiekiem, nad tym, jak trudną, niemożliwą wręcz rzeczą jest ostateczne wyjaśnienie jego tajemnicy, a wreszcie, jak bardzo sam gest zgłębiania, oceniania, sądzenia drugiego człowieka jest gestem ambiwalentnym, przed którym ludzka psyche próbuje się bronić. W tym konsekwentnym uchylaniu się przed poznawczym wyczerpaniem znajduje ona sprzymierzeńca w postaci artystycznego słowa rosyjskiego pisarza. Psychologiczno-filozoficzny pogląd Dostojewskiego na jednostkę uzyskuje odzwierciedlenie w poetyce jego dzieł. Niniejszy tekst bada i naświetla ten związek w drodze analizy zazwyczaj mniej znanego czytelnikom opowiadania Wieczny mąż.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2021, 2; 245-263
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 21

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies