Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Krasinski, Zbigniew" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Czy należy operować żylaki przed przeprowadzeniem operacji ortopedycznych w celu zmniejszenia ryzyka powikłań zatorowo-zakrzepowych? Punkt widzenia angiologa
Is it necessary to remove varicose veins prior to orthopaedic surgery to reduce the risk for thromboembolic complications? A vascular surgeon’s perspective
Autorzy:
Aniukiewicz, Krzysztof
Krasiński, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034471.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
endoprotezoplastyka stawu biodrowego/ kolanowego
Opis:
Hip and knee joint arthroplasty is associated with a high incidence of thromboembolic complications, with lower extremity varicose veins presumed as one of the risk factors. For a multitude of reasons, the removal of varicose veins in all patients prior to orthopaedic surgery is not achievable. This study analyses the available data regarding the impact of removing lower extremity varicose veins or failure to operate them in the group of patients requiring large-scale orthopaedic surgery. At present, there are no studies that could allow us to determine the exact conditions under which surgical management of lower extremity varicose veins prior to total hip or knee arthroplasty is necessary. Individual findings suggest that such treatment prior to orthopaedic surgery may be beneficial for patients, whilst indicating the need for further research. Researchers emphasise that at present antithrombotic prophylaxis should be applied in accordance with the existing recommendations, based on adequate risk assessment, e.g. according to the Caprini risk assessment model, where the presence of varicose veins is associated with a score of 1 point.
Operacje endoprotezoplastyki stawu biodrowego i kolanowego obarczone są dużą częstością powikłań zakrzepowo- -zatorowych, a za jeden z czynników ryzyka uważa się żylaki kończyn dolnych. Z różnych przyczyn nie u wszystkich chorych można usunąć żylaki przed zabiegiem ortopedycznym. W artykule autorzy starają się poddać analizie dostępne dane literaturowe dotyczące wpływu usunięcia żylaków kończyn dolnych lub konsekwencji ich nieoperowania w grupie chorych, u których występuje konieczność wykonania dużej operacji ortopedycznej. Obecnie nie ma opracowań, na podstawie których można by określić warunki leczenia operacyjnego żylaków kończyn dolnych przed artroplastyką stawu biodrowego czy kolanowego. Autorzy pojedynczych doniesień sugerują, że takie postępowanie lecznicze przed operacją ortopedyczną może być korzystne dla chorych i jednocześnie wskazują na potrzebę dalszych badań. Badacze podkreślają, że obecnie profilaktykę przeciwzakrzepową należy stosować według wskazań, w oparciu o ocenę ryzyka wystąpienia tego typu powikłań, np. na podstawie skali Capriniego, w której obecność żylaków odpowiada 1 punktowi.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 2; 186-193
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pacjenci z przewlekłą niewydolnością żylną w dobie COVID-19 i ryzyko zakrzepowe – wskazówki dotyczące leczenia zachowawczego chorych wynikające z podstaw patofizjologii
Autorzy:
Krasinski, Zbigniew
Krasińska, Aleksandra
Markiewicz, Szymon
Zieliński, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391292.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przewlekła niewydolność żylna
żylaki
farmakoterapia
COVID-19
Opis:
Obecne ograniczenia w leczeniu operacyjnym, a także ograniczenia dotyczące aktywności zawodowej i sportowej związane z pandemią COVID-19, nakazują szukanie rozwiązań w postępowaniu terapeutycznym dla olbrzymiej populacji chorych z przewlekłą niewydolnością żylną (ang. chronic venous insufficiency; CVI). Dla zrozumienia zasad farmakoterapii tej jednostki chorobowej autorzy posłużyli się danymi dotyczącymi epidemiologii oraz patofizjologii CVI. Przytoczyli też najnowsze dane dotyczące leków wenoaktywnych i zaleceń, których należy przestrzegać. Syntetycznie podsumowali dane z piśmiennictwa oparte na EBM (ang. evidence-based medicine). Ma to być odpowiedź na pytanie: jak postępować w czasie pandemii z chorymi, którzy mają żylaki lub – szerzej – przewlekłą niewydolność żylną?
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 2; 43-52
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Operacje żylaków – czy niosą za sobą ryzyko zakrzepicy żył głębokich? Porównanie laserowej obliteracji żyły odpiszczelowej i klasycznej safenektomii
Do surgeries for varicose veins carry a risk of deep vein thrombosis? Endovenous laser ablation and conventional saphenectomy – a comparison
Autorzy:
Krasiński, Zbigniew
Aniukiewicz, Krzysztof
Krasińska, Aleksandra
Krasińska, Beata
Dzieciuchowicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034701.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ablacja laserowa
stripping
zakrzepica żył głębokich
żylaki kończyn dolnych
Opis:
Venous diseases, in particular varicose veins of the lower extremities, are one of the most common chronic diseases and a significant cause of morbidity in Europe and the USA. Varicose veins are considered a risk factor for deep vein thrombosis. Most patients with varicose veins have great saphenous vein ostial insufficiency and reflux of varying degrees. Standard treatment in these cases is high ligation and stripping of the great saphenous vein. This surgery, however, carries a risk of thrombotic complications. Minimally invasive procedures, which include endovenous laser ablation of the great saphenous vein, are the current world trends. This method is a relatively new treatment option for great saphenous vein reflux. The authors present the current state of knowledge on the risk of deep vein thrombosis after different surgical procedures for the treatment of varicose veins in the lower extremity. The literature analysis has led to a hypothesis that lower limb varicose vein surgeries that involve laser obliteration of the great or small saphenous veins carry a lower risk of deep vein thrombosis compared with conventional surgeries. Tumescent anaesthesia, short duration of the procedure and rapid return to physical activity may play a role in deep vein thrombosis prevention. The authors underline that thromboprophylaxis should be implemented irrespective of the method, using risk evaluation, e.g. based on the Caprini scale.
Choroby układu żylnego, a zwłaszcza żylaki kończyn dolnych, są jedną z najczęstszych chorób przewlekłych, a także zasadniczym powodem chorobowości w Europie i USA. Żylaki kończyn dolnych wymieniane są także jako czynnik ryzyka zakrzepicy żył głębokich. Większość chorych z żylakami ma niewydolne ujście żyły odpiszczelowej i różnego stopnia refluks. Standardowym leczeniem w tym wypadku jest wysokie podwiązanie żyły odpiszczelowej i jej stripping. Operacja ta jest obarczona również ryzykiem wystąpienia powikłań zakrzepowych. Obecnie trend światowy stanowią operacje małoinwazyjne, do których należy wewnątrzżylna laserowa ablacja żyły odpiszczelowej. Jest ona stosunkowo nową opcją leczenia refluksu w żyle odpiszczelowej. Autorzy przedstawiają obecny stan wiedzy na temat ryzyka zakrzepicy żył głębokich w odniesieniu do różnych zabiegów operacyjnych żylaków kończyn dolnych. Po analizie piśmiennictwa światowego stawiają tezę, że operacje żylaków kończyn dolnych, w trakcie których wykonuje się obliterację laserową żyły odpiszczelowej lub odstrzałkowej, obarczone są mniejszym ryzykiem zakrzepicy żył głębokich w porównaniu z operacjami klasycznymi. Znaczenie w zapobieganiu zakrzepicy żył głębokich mogą mieć znieczulenie tumescencyjne, krótszy czas zabiegu oraz szybki powrót do normalnej aktywności fizycznej. Autorzy podkreślają jednocześnie, że profilaktykę przeciwzakrzepową należy wdrażać niezależnie od metody, stosując do określenia wskazań ocenę ryzyka wystąpienia tego typu powikłań, np. w oparciu o skalę Capriniego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 3; 317-326
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakrzepica żył powierzchownych a zakrzepica żył głębokich
Superficial vein thrombosis and deep vein thrombosis – a comparison
Autorzy:
Krasiński, Zbigniew
Aniukiewicz, Krzysztof
Krasińska, Aleksandra
Krasińska, Beata
Gabriel, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034730.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
zakrzepica żył powierzchownych
żylaki
żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
Opis:
Although superficial vein thrombosis is commonly considered a rather minor condition, a number of studies indicate that its consequences can be much more severe. Since the introduction of Doppler ultrasonography to common diagnosis of venous diseases, the approach to threats associated with superficial vein thrombosis has changed, mainly in the context of venous thromboembolism. Superficial thrombosis in varicose veins must be differentiated from that occurring in patients without varicosities. In the former case, superficial vein thrombosis is usually caused by haemodynamic disorders (slower flow), while in the latter, it is caused by thrombophilia or inflammation, but it can also be a prodromal sign of cancer. Ultrasonography enables one to distinguish deep vein thrombosis caused by superficial vein thrombosis progression (by extension through perforator veins or the great/small saphenous vein ostium into the deep venous system) from deep vein thrombosis occurring at a certain distance from the site of superficial vein thrombosis. The authors emphasise that due to the possibility of concomitant deep vein thrombosis or pulmonary embolism, our attitude to the diagnostic process, potential complications and treatment of superficial vein thrombosis should be changed.
Chociaż tradycyjnie uznaje się zakrzepicę żył powierzchownych za chorobę łagodną, wiele badań wskazuje, że jej konsekwencje mogą być znacznie poważniejsze. Od czasów wprowadzenia do powszechnej diagnostyki układu żylnego badania ultrasonograficznego dopplerowskiego zupełnie inaczej zaczęto postrzegać zagrożenia związane z zakrzepicą żył powierzchownych, głównie w kontekście żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Ważne jest, by rozróżnić zakrzepicę żył powierzchownych występującą w obrębie żylaków od tej w żyle niezmienionej żylakowo. W pierwszym przypadku główną przyczyną zakrzepicy żył powierzchownych są zaburzenia hemodynamiczne (zwolnienie przepływu), w drugim zaś do jej powstania przyczyniają się zwykle trombofilia lub stan zapalny, ale może być ona także objawem prodromalnym nowotworu. Badanie ultrasonograficzne umożliwia odróżnienie zakrzepicy żył głębokich spowodowanej szerzeniem się zakrzepicy żył powierzchownych [szerzenie przez ciągłość – przez żyły przeszywające (perforatory) czy ujście żyły odpiszczelowej/ odstrzałkowej do układu głębokiego] od zakrzepicy żył głębokich występującej w pewnej odległości od miejsca powstania zakrzepicy żył powierzchownych. Autorzy zwracają uwagę, że ze względu na możliwość jednoczesnego występowania zakrzepicy żył głębokich lub zatorowości płucnej powinniśmy zmienić nasze podejście do diagnostyki, możliwych konsekwencji oraz leczenia zakrzepicy żył powierzchownych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 3; 311-316
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies