Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kocoń, Sebastian" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Czynniki wpływające na zmianę przewodnictwa kostnego u chorych operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego przy zachowanym łańcuchu kosteczek słuchowych
Autorzy:
Wiatr, Maciej
Wiatr, Agnieszka
Kocoń, Sebastian
Składzień, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398531.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przewodnictwo kostne
myryngoplastyka
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
Opis:
Wstęp: Celem operacji ucha środkowego jest usunięcie nieprawidłowości, poprawa drenażu i wentylacji jamy pooperacyjnej oraz rekonstrukcja układu przewodzącego dźwięk w uchu środkowym, czego miarą jest poprawa przewodnictwa powietrznego i zamknięcie rezerwy ślimakowej. Liczne doniesienia wskazują na możliwe zmiany przewodnictwa kostnego jako konsekwencję operacji na uchu środkowym. Cel pracy: Celem pracy jest wskazanie czynników, które wpływają na zmianę przewodnictwa kostnego u chorych operowanych z powodu perforacji błony bębenkowej przy zachowanym i prawidłowo ruchomym. łańcuchu kosteczek słuchowych. Materiał i metody: Przeprowadzono prospektywną analizę chorych operowanych po raz pierwszy z powodu schorzeń ucha środkowego w latach 2009–2012. Do badania włączono pacjentów, u których wykonano myryngoplastykę przy nieuszkodzonym łańcuchu kosteczek słuchowych. Ta grupa została dalej podzielona zależnie od obserwowanych prawidłowości wyściółki ucha środkowego. Niezależnie od poprawy słuchu – wyrażającej się zmianą przewodnictwa powietrznego – zwrócono uwagę na zachowanie krzywej progowej przewodnictwa kostnego u operowanych chorych. Wyniki: Istotną poprawę przewodnictwa kostnego obserwowano po leczeniu operacyjnym chorych z suchą perforacją błony bębenkowej, bez innych nieprawidłowości wyściólki ucha środkowego. Istotną pooperacyjną poprawę progowej krzywej kostnej obserwowano także u pacjentów z wyciekiem z ucha w wywiadzie przedoperacyjnym, u których przed zabiegiem zastosowano właściwe leczenie farmakologiczne. Stwierdzono także, iż usuniecie zmian ziarninowych z jamy bębenkowej wywiera korzystny wpływ na funkcję ucha wewnętrznego po przeprowadzonym leczeniu chirurgicznym. Wnioski: 1. Brak nieprawidłowości wyściółki ucha środkowego po przeprowadzonej myryngoplastyce wywiera korzystny wpływ na funkcję ucha wewnętrznego. 2. Wyciek z ucha – skutecznie leczony zachowawczo w okresie przedoperacyjnym – nie jest niekorzystnym czynnikiem prognostycznym co do poprawy słuchu po myringoplastyce. 3. Zrosty w jamie bębenkowej, a szczególnie w rejonie niszy okienka okrągłego, mają negatywny wpływ na poprawę przewodnictwa kostnego po myryngoplastyce.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 4; 26-33
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza efektów diagnostyczno-leczniczych po pierwszym roku życia dzieci z wybranych grup ryzyka wrodzonych zaburzeń słuchu
Autorzy:
Kocoń, Sebastian
Wiatr, Agnieszka
Hartwich, Patryk
Stręk, Paweł
Ziarno, Remigiusz
Składzień, Jacek
Wiatr, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398134.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
diagnostyka niedosłuchu u dzieci
przesiewowe badania słuchu
czynniki ryzyka niedosłuchu u noworodków
Opis:
Wstęp: Optymalnym okresem do przeprowadzenia diagnostyki zaburzeń słuchu są pierwsze 3 miesiące życia dziecka, a odpowiednia terapia oraz wdrożenie leczenia i/lub rehabilitacji powinno być rozpoczęte przed ukończeniem 6. miesiąca życia. Podczas diagnozowania niedosłuchu u dzieci pojawiają się różnego rodzaju problemy, które mogą wpływać na wydłużenie czasu terapii.Cel:/ Celem pracy jest analiza efektów diagnostycznych niedosłuchu uzyskanych po 1. roku życia dzieci z wrodzonymi zaburzeniami słuchu. Materiał i metody: Opracowanie ma charakter retrospektywnej analizy przypadków dzieci od 1. do 3. miesiąca życia, a obserwowanych w latach 2015–2016. Na potrzeby przeprowadzonej analizy utworzono cztery grupy małych pacjentów:dzieci z zespołem Downa • dzieci z innymi chorobami lub uszkodzeniem układu nerwowego • dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej • dzieci z wrodzoną cytomegalią.W celu analizy efektów diagnostyczno-leczniczych , działania podjęto dwutorowo:• drożono postepowanie • nie wdrożono ostatecznego postępowania. Wyniki: Analizie poddano wyniki 250 dzieci przebadanych w latach 2015–2016 w ośrodku III stopnia referencyjności. Największą liczbę pacjentów w kategorii obserwacyjnej zanotowano w grupie dzieci z wrodzoną cytomegalią (71,1%). Największy odsetek dzieci, u których zaprotezowano narząd słuchu stanowiły dzieci z zespołem Downa. Brak ostatecznego postępowania najczęściej obserwowano u dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej (41,6%).Wnioski:• czesne zaprotezowanie słuchu jest istotne, ponieważ jego brak stwarza ryzyko zahamowania rozwoju mowy, a co za tym idzie – rozwoju psychicznego dziecka. Dlatego nie należy wstrzymywać się z podjęciem tej decyzji. Dotyczy to również dzieci z rozszczepem podniebienia, lub podniebienia i wargi górnej, pomimo zaplanowanych zabiegów chirurgicznych roszczepu.• Największy odsetek dzieci z wdrożonym postępowaniem obserwowano w grupie z wrodzoną cytomegalią. Przewlekły wpływ oddziaływania wirusa cytomegalii na słuch dziecka skłania do dokonywania okresowych badań kontrolnych słuchu nawet wówczas, gdy wyniki badań wskazują na słuch prawidłowy • U dzieci z nieprawidłowościami neurologicznymi obserwacja przez 1. rok życia jest często zbyt krótka, aby definitywnie wykluczyć pojawienie się problemów ze słuchem
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 3; 11-18
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stabilność progu fali V w badaniu ABR w trakcie wczesnej diagnostyki słuchu u dzieci z wybranych grup ryzyka wrodzonych zaburzeń słuchu
Autorzy:
Kocoń, Sebastian
Skórkiewicz, Konrad
Stręk, Paweł
Ziarno, Remigiusz
Składzień, Jacek
Hartwich, Patryk
Tomik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397260.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
ABR
badanie przesiewowe słuchu
noworodek
próg słuchu
Opis:
Wstęp: Kiedy dowiadujemy się, że „mały” pacjent ma problemy ze słuchem, interesuje nas przede wszystkim to, na jakim poziomie znajduje się jego próg słyszenia. Wiedzę tę w 1. roku życia dziecka możemy uzyskać jedynie za pomocą słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu (ang. Auditory Brainstem Response; ABR). Kolejne badania kontrolne, w szczególności u dzieci z wybranych w niniejszej pracy grup ryzyka ubytku słuchu, pokazują, iż uzyskane wyniki bywają zmienne. Fluktuacyjny charakter rezultatów manifestuje się niestabilnością progu fali V w kolejnych okresach diagnostycznych. Taka zmienność niejednokrotnie jest przyczyną opóźnienia wdrożenia właściwego postępowania. Znajomość odmienności zachowania progu fali V, występujących w poszczególnych grupach ryzyka ubytku słuchu, pozwala właściwie interpretować uzyskane rezultaty, a co za tym idzie – podjąć skuteczne działania terapeutyczne. Cel: Celem pracy jest analiza stabilności progu fali V w trakcie 1. roku życia dzieci z wybranych grup ryzyka wrodzonych zaburzeń słuchu. Materiał i metoda: W latach 2015–2016 w ośrodku referencyjnym uczestniczącym w Powszechnym Programie Przesiewowych Badań Słuchu Noworodków przebadano 2114 dzieci. Analizie retrospektywnej poddano wyniki badań 250 z nich. Dodatkowo utworzono cztery grupy „małych” pacjentów, u których w praktyce diagnostycznej obserwowano zmienne rezultaty progu fali V: (1) dzieci z zespołem Downa, (2) dzieci z innymi chorobami lub uszkodzeniem układu nerwowego, (3) dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej, (4) dzieci z wrodzoną cytomegalią. Analizowano wyniki badań uzyskanych podczas 1. roku życia dziecka, podzielonego na cztery okresy diagnostyczne. Wyniki: Największy odsetek braku stabilności w wyznaczanym progu fali V pomiędzy poszczególnymi okresami diagnostycznymi występował w grupie dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej. W grupie dzieci z zespołem Downa zaobserwowano, iż niestabilność wyników badań ABR maleje w czasie. W grupie dzieci z innymi chorobami lub uszkodzeniem układu nerwowego najwyższy odsetek braku stabilnych progów fali V w badaniu ABR zaobserwowano pomiędzy I i II, jak również pomiędzy I i IV okresem diagnostycznym. Natomiast w grupie dzieci z wrodzoną cytomegalią zauważono dosyć niski odsetek niestabilności wyników. Wnioski: (1) Chociaż badanie ABR stanowi standard diagnostyczny, to w szczególnych grupach pacjentów badanie to obarczone jest wysoką zmiennością wyników pomiarowych w kolejnych okresach diagnostycznych. Taką grupą pacjentów są dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej, dlatego też należy na to zwrócić szczególną uwagę w planowaniu leczenia; (2) W wybranych grupach ryzyka utraty słuchu ze względu na wysoki odsetek dzieci z zaburzeniami słyszenia (70%) potwierdzono słuszność wykonywania badań przesiewowych słuchu noworodków.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 1; 7-15
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies