Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kędzierski, Piotr" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Zastosowanie metod bezsiatkowych do modelowania pocisków pistoletowych
Application of meshless methods for pistol bullets modelling
Autorzy:
Kędzierski, Piotr (mechanika).
Powiązania:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej 2021, nr 2, s. 89-99
Współwytwórcy:
Watorowska, Julia Autor
Data publikacji:
2021
Tematy:
Inżynieria mechaniczna
Balistyka
Amunicja pistoletowa
Materiałoznawstwo
Symulacja
Wygładzona hydrodynamika cząstek (SPH)
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma naukowego
Artykuł z czasopisma technicznego
Opis:
W artykule przedstawiono analizę przydatności metody SPH oraz SPG (dwóch metod bezsiatkowych) do modelowania pocisków pistoletowych z miękkim rdzeniem, na przykładzie 9 mm Parabellum. Wyniki symulacji komputerowych skonfrontowano z wynikami badań balistycznych w zakresie zgodności kształtowo-wymiarowej zdeformowanego pocisku.
Ilustracje.
Bibliografia, netografia na stronach 97-99.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie metod bezsiatkowych do modelowania pocisków pistoletowych
Application of meshless methods for pistol bullets modelling
Autorzy:
Kędzierski, Piotr
Watorowska, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097735.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:
inżynieria mechaniczna
symulacja uderzenia
pocisk pistoletowy
SPH
SPG
mechanical engineering
impact simulation
pistol bullet
Opis:
Artykuł przedstawia analizę możliwości zastosowania dwóch metod bezsiatkowych do modelowania pocisków pistoletowych na przykładzie pocisku 9 mm Parabellum. Badania obejmowały metody SPH (Smoothed Particle Hydrodynamics) oraz SPG (Smoothed Particle Galerkin). Wyniki symulacji komputerowych zostały porównane z wynikami testów balistycznych pod względem zgodności kształtowo-wymiarowej zdeformowanego pocisku. Błąd względny średnicy pocisku wynosił 15% i 17% odpowiednio dla metody SPG i SPH. Postać deformacji dla metody SPH odbiegała od wyników testów balistycznych, podczas gdy metoda SPG wiernie odwzorowała kształt zdeformowanego pocisku.
The paper presents an analysis of applicability of two meshless methods for pistol bullets modelling based on an example of a 9 mm Parabellum. The studies included the following methods: smoothed Particle Hydrodynamics (SPH) method and smoothed Particle Galerkin (SPG) method. The results of computer simulations were confronted with ballistic test results in terms of shapedimensional compliance of the deformed projectile. The relative error of the projectile diameter was 15% and 17% for the SPG and SPH methods, respectively. The deformation form for the SPH method deviated from the ballistic test results, while the SPG method faithfully reproduced the shape of the deformed projectile.
Źródło:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej; 2021, 70, 2; 89--99
1234-5865
Pojawia się w:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy metody wydobycia gazu z łupków sprzężonej z magazynowaniem C02
Autorzy:
Niezgoda, Tadeusz (1948- ).
Miedzińska, Danuta.
Sławiński, Grzegorz (nauki techniczne).
Kędzierski, Piotr (nauki techniczne).
Małek, Ewelina.
Współwytwórcy:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego (Warszawa). pbl
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Warszawa : Wojskowa Akademia Techniczna
Tematy:
Gaz łupkowy
Łupki (skały)
Opis:
Bibliogr. s. 127-134 oraz bibliogr. do załącznika s. 155-156.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Instytucjonalne i przedsiębiorcze formy wypoczynku w czasie wolnym od pracy w ramach turystyki na wsi w okresie pandemii koronawirusa SARS CoV-2 i innych czynników pozaekonomicznych
Autorzy:
Roman, Antoni
Karpowicz, Joanna
Nowicki, Bohdan
Kosiński, Robert
Lukin, Siarhey
Roman, Michał
Grabcewicz, Zoja
Roman, Bartłomiej
Kędzierski, Leszek
Kosendiak, Aureliusz
Gierasimiuk, Tomasz
Stolarczyk, Piotr
Data publikacji:
2022-06-25
Wydawca:
Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Opis:
W życiu każdego człowieka najważniejszą sprawą życiową i najcenniejszą wartością jest zdrowie. Określa się je jako dobrostan, błogostan, dobro-byt czyli pełnię dobrego stanu (z ang. wellbeing): - fizycznego (biologicznego), - psychicznego (emocjonalnego i umysłowego, inaczej intelektualnego), - duchowego (świadomościowego), - społecznego (rodzinnego, towarzyskiego i zawodowego). Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) pojęcie „zdrowie” oznacza dobrostan, inaczej stan pełnego, zadawalającego samo-poczucia fizycznego, psychicznego, duchowego i społecznego, a nie wyłącznie brak choroby czy niedomagania. Inna definicja określa zdrowie jako motywowaną zdolność do aktywności i pracy, a nie jedynie brak choroby, czy nie-domagania w postaci niepełnosprawności, starości i niesamodzielności. Do oceny stanu zdrowia stosuje się najczęściej tzw. mierniki negatywne, określające z reguły brak zdrowia (stan docelowy, pożądany) jako chorobę i jej skutki. Są też oceny stanu zdrowia na bazie mierników pozytywnych, określające np. rozwój badanej jednostki ludzkiej, jej sprawność fizyczną na podstawie prób czynnościowych (przez pomiar tętna po wysiłku fizycznym, pomiary ciśnienia krwi, czy oddechu). Stanowią one cenne uzupełnienie mierników negatywnych. Podanie dokładnej granicy między zdrowiem a chorobą, inaczej pomiędzy stanem normalnym i docelowym a stanem patologicznym jest bardzo trudne, a czasami niemożliwe. Umownie przyjmuje się, że stan zdrowia czyli określoną sprawność funkcji fizjologicznych organizmu ludzkiego mierzy się metodami klinicznymi lub próbami laboratoryjnymi. Utrzymanie zdrowia wymaga pracy, przez: - przyswajanie, opanowanie wiedzy, posiadanie mądrości i wykształcenie umiejętności w działalności prozdrowotnej i czynności profilaktyczno-leczniczych, - zdobywanie doświadczenia w sferze prozdrowotnej, wykształcenie trwałych nawyków kulturowych, w tym kultury aktywności fizycznej i higieny, - odpowiednich postaw tj. świadomości wobec zdrowia fizycznego, psychicznego, duchowego i społecznego. Według Marca Lalonde'a występują cztery pola zdrowia (i związane z nimi czynniki), wpływające na stan zdrowia człowieka i społeczeństwa, takie jak: - biologia (warunki genetyczne, czynniki genetyczne) (16%), - warunki środowiskowe, środowisko życia (środowisko przyrodnicze i kulturowe w miejscu funkcjonowania człowieka, tj. w domu, szkole, pracy, podczas odpoczynku) (21%), - opieka zdrowotna, inaczej służba zdrowia (10%) - jej struktura oraz sprawność (efektywność) i skuteczność funkcjonowania systemu zdrowotnego, a także dostępność do świadczeń medycznych (oferty terapeutycznej) oraz ich jakość, - styl (jakość) życia, pracy, i odpoczynku po pracy (53%), o którym decyduje aktywność fizyczna, sposób odżywiania się, umiejętności radzenia sobie ze stresem, zachowania seksualne czy stosowanie używek, a także racjonalne zagospodarowanie czasu wolnego. Między pracą zawodową a wypoczynkiem po pracy powinna zachodzić ścisła korelacja. Kategoria „zdrowie” ma charakter interdyscyplinarny, jest przedmiotem zainteresowania wielu dyscyplin naukowych, w tym szeroko rozumianej medycyny (sztuki leczenia, a w niej psychiatrii, psychologii klinicznej), a po-nadto filozofii (i związanej z nią etyki), socjologii, pedagogiki, kultury fizycznej, ekonomii, zarządzania i nauk technicznych. Zdrowie stanowi najważniejszy i podstawowy składnik kapitału ludzkiego, determinującego kreatywność i przedsiębiorczość, a przez to wydajności pracy. Jako pierwsi kapitałem ludzkim zajęli się: - Theodore William Schultz (1902-1998) - amerykański ekonomista, laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 1979, - Stanley Becker (1930-2014) - amerykański ekonomista, laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 1992. Promocję i ochronę zdrowia, a także leczenie i usprawnianie organizmu ludzkiego, inaczej produkcję zdrowia można realizować w ramach systemu państwowego opieki zdrowotnej oraz w wiejskich obiektach turystycznych, w ciszy, spokoju i w naturalnym otoczeniu, wśród życzliwie nastawionej do turystów społeczności lokalnej i władz samorządów terytorialnych oraz organizacji społecznych. Produkty turystyki zdrowotnej na wsi mogą stać się ważną rezerwą jako komplementarny lub substytucyjny (alternatywny) zasób w państwowym systemie promocji ochrony zdrowia, w którym kluczowym pod-miotem są szpitale. Innowacyjnym sposobem usprawniania organizmu ludzkiego i motywowania jednostki ludzkiej do działania są turnusy rehabilitacyjne, w programie których istnieje możliwość świadczenia usług zdrowotnych na wsi. Potrzebne jest upowszechnianie instytucjonalnych i przedsiębiorczych form pobytu w środowisku wiejskim w czasie wolnym, w ramach funkcjonowania: - gospodarstw agroturystycznych lub agroekoturystycznych, - gospodarstw ekoturystycznych, - gospodarstw etnoturystycznych, - gospodarstw terapoturystycznych, - wiosek tematycznych, - NAL (nie obozowej akcji letniej) i obozów i zimowisk harcerskich, - świetlic terapeutycznych na wsi, - dziennych domów pobytu, - klastrów na terenach wiejskich, - wiejskich domów pracy twórczej, - wiejskich inkubatorów kreatywności i przedsiębiorczości, - kół gospodyń wiejskich, - targów agroekoturystycznych, - turnusów rehabilitacyjnych, - przygodowo-rozwojowych placów zabaw, - zielonych przedszkoli i szkół, - klasztorów, - zagród edukacyjnych, - gospodarstw opiekuńczych, - wiejskich domów kultury, - wiejskich kiermaszów produktów lokalnych i regionalnych, - centrum informacyjno-marketingowego na wsi, - wsi przyszłości, - infrastruktury turystycznej na obszarach wiejskich, - ogrodów sensorycznych, ogrodów wyobraźni, ogrodów wrażeń, ogrodów medytacji, ogrodów kontemplacji, - ogrodów botanicznych, - ogrodów kwiatowo-roślinnych, - ścieżek terapeutycznych, - ścieżek zdrowia, - siłowni na świeżym powietrzu, - WTZ (warsztatów terapii zajęciowej), - DPS (domów pomocy społecznej), - domów aktora, domów „jesieni życia”, domów „późnej starości”. - hospicjów. Pomysły na instytucjonalne i przedsiębiorcze formy wypoczynku na wsi stanowią kluczowy zasób w systemie ochrony zdrowia i klucz służący rozwojowi turystyki na wsi oraz podnoszeniu jej konkurencyjności, co wpływa na wzrost poziomu życia społeczności wiejskiej. Staje się to szczególnie ważne w okresie licznych ograniczeń, w tym dostępu do przygranicznej bazy turystycznej i wzrostu kosztów działalności turystycznej na wsi. Spowodowane jest to oddziaływaniem czynników ekonomicznych (inflacja, bezrobocie) oraz negatywny wpływ elementów pozaekonomicznych np. biologicznych (w postaci pandemii koronawirusa SARS CoV-2), militarnych (konflikt zbrojny na Ukrainie, zagrożenia na granicy polsko-białoruskiej) i politycznych, w tym ambicji politycznych i pryncypiów ideologiczno-ustrojowych oraz przynależności do bloków gospodarczych, wojskowych i politycznych w Europie Środkowo-Wschodniej.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies