Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Giezek, Jacek" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Świadomość sprawcy czynu zabronionego jako ontyczna podstawa tzw. subiektywnego przypisania odpowiedzialności karnej
The Perpetrator’s Consciousness as the Ontic Basis of Subjective Attribution of Criminal Responsibility
Autorzy:
Giezek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596054.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
perpetrator
consciousness
reconstruction of perpetrator’s consciousness
diagnosis
predictions
dynamics of consciousness
subjective attribution
objective attribution
strona podmiotowa
świadomość sprawcy czynu zabronionego
rekonstrukcja stanu świadomości
diagnoza
prognoza
dynamika stanu świadomości
subiektywne przypisanie
obiektywne przypisanie odpowiedzialności karnej
Opis:
Zakładając, że świadomość sprawcy czynu zabronionego – podobnie jak jego strona zewnętrzna – stanowi ontyczną podstawę odpowiedzialności karnej, autor formułuje szereg uwag dotyczących rekonstruowania tejże świadomości w procesie karnym. Rekonstrukcja ta podlega swoistej intersubiektywizacji, bowiem z oczywistych powodów następuje dopiero po popełnieniu czynu zabronionego (czyli ex post), a dokonującym jej podmiotem jest sędzia. Istotne znacznie ma także podział świadomości na diagnostyczną oraz prognostyczną. Rzecz bowiem w tym, że sprawca czynu zabronionego – jak każdy człowiek – nie tylko diagnozuje otaczającą go rzeczywistość, ale jednocześnie ją prognozuje, zwłaszcza wówczas, gdy zmierza do jakiegoś celu (skutku zabronionego zachowania). Odróżnienie diagnozy od prognozy może wpływać na interpretowanie błędu, sytuowanego wśród podstaw wyłączania odpowiedzialności karnej. Rekonstruując stan świadomości sprawcy czynu zabronionego, należy również pamiętać o tym, że nie jest on statyczny, lecz – wraz z odbiorem napływających informacji – podlega mniej lub bardziej dynamicznym zmianom. W chwili podejmowania zamiaru określonego zachowania sprawca wie przecież zazwyczaj znacznie mniej o otaczającej go rzeczywistości, niż na kolejnych etapach jego wykonywania, co w wielu przypadkach nie powinno pozostawać bez wpływu na odpowiedzialność karną. Dla stwierdzenia, czy sprawca popełnił czyn zabroniony, sama rekonstrukcja stanu jego świadomości nie jest jednak wystarczająca, gdyż – przenosząc się na płaszczyznę normatywną – trzeba ją poddać ocenie. Przypisanie zamiaru w obu jego postaciach lub świadomej albo nieświadomej nieumyślności nie ogranicza się wszak do rekonstrukcji stanu jego świadomości, lecz dokonuje się go w oparciu o wypracowane przez prawników kryteria normatywne. Zamiaru ewentualnego oraz świadomej nieumyślności (a także granicy dzielącej obie te formy) nie odkryli bowiem psychologowie, lecz wykreowali prawnicy, kierując się m.in. względami kryminalnopolitycznymi.
Assuming that the perpetrator’s consciousness – as well as his actions – constitute the ontic basis of criminal responsibility the author formulates a number of remarks regarding reconstruction of the aforementioned consciousness in a criminal trial. The Reconstruction consists of some kind of intersubjectivization, since for obvious reasons it can only take place after the deed was committed (i.e. ex post), and the subject performing it is a judge. An important distinction is that between diagnostic and predictive consciousness. This is because the perpetrator – as any human being – is not only diagnosing the surrounding reality, but, particularly when trying to achieve some purpose (the effect of the forbidden behavior), is making predictions simultaneously. Distinguishing between diagnoses and predictions may affect the interpretation of errors, constituting a base for exclusion of criminal responsibility. Reconstructing the state of perpetrator’s consciousness one should also remember it is not static, but, as new information keeps coming in, subject to more or less dynamic changes. At the moment of formulation of intention of particular behavior the perpetrator usually knows far less about the surrounding than at the successive stages of its execution, which in many cases should affect criminal responsibility. To determine whether an agent committed a prohibited deed a reconstruction of his consciousness alone is not sufficient, since – moving now to the normative plane – one should assess it. Attribution of intent in both its forms, as well as conscious or unconscious lack of intent is not limited to reconstruction of the agent’s state of consciousness, but is performed based on normative criteria developed by lawyers. Conceivable intent and conscious lack of thereof (as well as the distinction between the two) have not been discovered by psychologists, but created by lawyers, having, amongst other issues, crime-fighting policies in mind.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2018, 21, 1; 45-67
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formy stadialne popełnienia czynu zabronionego w polskim prawie karnym
Autorzy:
Giezek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609469.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Opis:
The effect of the criminalisation of inchoate offences – in fact irrespective of how in a givenlegal system (e.g. Polish or Ukrainian) they are regulated – is the moving of the protection of a legalvalue to the foreground of its violation. In case of Polish criminal law, the “depth” of this foregroundis decided by the fact that an important stage of the iter delicti is constituted not only by the attempt,which is almost always connected with criminal liability, but also the preparation preceding it, eventhough it rarely generates such liability. One of the most complex problems therefore is the possiblyprecise delineation of borders between the individual stages of the commission of an offence.The problem appears to be especially complicated when we are looking for the border between thealways punishable attempt and the sometimes and simultaneously – as a rule – less severely punishablepreparation. The decision which of these stages has been executed should be first of all basedon the evaluation whether the perpetrator’s behaviour has reached the stage of advancement whichallows the statement that it is heading directly to commission. The theory of criminal law has longknown attempts of elaborating universal conceptions which could facilitate the interpretation of thefeature of “directness”, though their results – if one takes into account the imprecision of the borderthus delineated – are not thoroughly satisfactory.The prima facie clear question of the subjective side of individual stages of commission ofa forbidden act (only intention is possible) may be the source of some dilemmas when one starts toanalyse its relation to the illegality of these forms, which is best visible in case of inapt attempt andpreparation. One of the most complicated and – in a way – most unsolvable dogmatic problems ofcriminal law then appears i.e. the justification of their punishability. Since an inapt attempt cannotlead to the commission of an offence, then – looking at it objectively – it does not create dangerfor a legally protected value. As a result there also appear significant deficiencies in the objectivecontent of illegality.In the foreground of the violation of a legal value there lie not only the stages preceding thecommission of an offence, but in case of same types of offences also the stage connected with theircommission, if the core of the offence is putting the value in jeopardy. This “occupation” of the foreground by the overlapping forms of a forbidden act results – especially in court practice – in difficultiesin deciding whether the behaviour of the offender constitutes a committed endangering ofa value or can “only” be seen as its attempted violation. The difference lies chiefly in the subjectiveside (actus reus) which is usually difficult to prove.
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2013, 60, 2
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trójstronność przestępstwa wzięcia zakładnika. O niemożności kumulowania roli zakładnika oraz podmiotu szantażowanego
Tripartism of the offense of taking a hostage. On the impossibility of becoming a hostage in ones own case
Autorzy:
Giezek, Jacek
Lipiński, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170036.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
zakładnik
zmuszanie
pozbawienie wolności
hostage
coercion
deprivation of liberty
Opis:
Autorzy poruszają kwestię konstrukcji przestępstwa wzięcia zakładnika, próbując udzielić odpowiedzi na pytanie, czy możliwe jest stwierdzenie realizacji znamion typu czynu zabronionego z art. 252 k.k. w sytuacji, w której podmiotem zmuszanym do określonego zachowania się miałby być sam zakładnik. Posługując się argumentami o charakterze językowym oraz systemowym, formułują odpowiedź przeczącą. Wynika ona przede wszystkim ze słownikowej definicji terminu „zakładnik”, jak również z kontekstu prawnomiędzynarodowego, który narzucił wprowadzenie konstrukcji ujętej w art. 252 do Kodeksu karnego.
The authors raise the issue of the structure of the offense of taking a hostage, trying to answer the question of whether it is possible to conclude that the offense under Art. 252 CC would be committed in a situation where the subject compelled to behave in a certain manner is the hostage itself. Using linguistic and systemic arguments, they answer the question in the negative way. This is mainly due to the dictionary definition of the term “hostage”, as well as the international legal context which imposed the introduction of Art. 252 (offense of taking a hostage) to the Criminal Code.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2022, 49; 9-17
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies