Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Gerecka-Żołyńska, Anna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Karnoprawna odpowiedzialność sprawców przestępstw przeciwko dobrom kulturalnym popełnionych w okresie konfliktu zbrojnego jako element międzynarodowej ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego
    Criminal-law liability of perpetrators of crimes against cultural goods committed during armed conflicts as part of the international protection of the world cultural heritage
    Autorzy:
    Gerecka-Żołyńska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693153.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    criminal law protection of world heritage
    individual criminal liability of natural persons
    International Criminal Court
    armed conflicts
    jurisdiction
    karnoprawna ochrona światowego dziedzictwa
    indywidualna odpowiedzialność karna osób fizycznych
    Międzynarodowy Trybunał Karny
    konflikt zbrojny
    jurysdykcja
    Opis:
    The article presents two international documents produced in the last decade of the twentieth century, the adoption of which was intended to contribute, among other things, to a more effective protection of cultural assets in times of armed conflicts. The increase in their effectiveness was mainly the result of distinguishing individual criminal liability of perpetrators of offences against cultural property by national and international jurisdictions. Accordingly, the provisions of Second Protocol to the Hague Convention of 1954 for the Protection of Cultural Property in the Event of Armed Conflict (1999) and the provisions of the Statutes of the International Criminal Court have been duly discussed. Attention was drawn to the similarities and differences in these documents which allow to eliminate the existing legal loopholes and the still unsatisfactory level of protection of cultural goods in times of armed conflicts.
    W artykule przedstawiono dwa dokumenty międzynarodowe powstałe w ostatniej dekadzie XX w., a których przyjęcie miało przyczynić się m.in. do zagwarantowania skuteczniejszej ochrony dóbr kulturalnych w okresie konfliktów zbrojnych. Wzrost skuteczności połączono przede wszystkim z kwestią wyodrębnienia indywidualnej odpowiedzialności karnej sprawców przestępstw przeciwko wskazanym dobrom, w obrębie jurysdykcji krajowych i jurysdykcji międzynarodowej. Omówiono zatem w odpowiednim zakresie postanowienia Drugiego protokołu do Konwencji o ochronie dóbr kulturalnych w okresie konfliktu zbrojnego oraz Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego. Zwrócono uwagę na podobieństwa i różnice w zakresie, w jakim wskazane dokumenty pozwalają wyeliminować istniejące dotychczas luki prawne oraz w jakim utrzymują nadal niesatysfakcjonujący społeczność międzynarodową poziom ochrony dóbr kulturalnych w okresie konfliktu zbrojnego.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 1; 255-267
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niezależność prokuratury i prokuratorów – nowe rozwiązania na tle dotychczasowych kontrowersji (uwagi w związku z ustawą z 28 stycznia 2016 r. – Prawo o prokuraturze)
    Independence of prosecutors and the Public Prosecutor’s Office – new solutions against the background of the current controversies (some remarks on the Act of 28 January 2016 – Law on the Public Prosecutor’s Office)
    Autorzy:
    Gerecka-Żołyńska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693692.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    public prosecutor’s office
    law on the public prosecutor’s office
    Constitution of the Republic of Poland
    Attorney General
    Minister of Justice
    Venice Commission
    prokuratura
    ustawa o prokuraturze
    prawo o prokuraturze
    Konstytucja RP
    Prokurator Generalny
    Minister Sprawiedliwości
    Komisja Wenecka
    Opis:
    The functioning in practice of the independence of the public prosecutor’s office and individual prosecutors in Poland has been examined. First, the solutions adopted upon completion of the Round Table discussion are presented, taking into consideration the constitutional provisions then adopted. Next the European standards approved by European organisations and in particular the Committee of Ministers of the Council of Europe and the Venice Commission regarding assurance of the independence of the judiciary are discussed and confronted with the statutory solutions that have till date applied in Poland. A fair assessment of the functioning and the regime of the public prosecutor’s office has been made in the context of the implementation of the amendments of 2009 to the law on the public prosecutor’s office, showing that no further amendments to, or changes in the existing status quo are necessary. In the third part of the paper, the recent provisions adopted directly with regards to the independence of prosecutors and the public prosecutor’s office are presented, although their actual assessment will only be possible once the new law has come into force.
    W artykule zaprezentowano zagadnienia związane z funkcjonowaniem niezależności prokuratora i prokuratury jako jednolitego organu. W ramach uwag wprowadzających wskazane zostały rozwiązania, jakie w obrębie niezależności wypracowane zostały po zakończeniu obrad Okrągłego Stołu wraz z uwzględnieniem przyjętych w tym zakresie zapisów konstytucyjnych. Ponadto omówiono standardy europejskie przyjęte przez organizacje europejskie, w szczególności Komitet Ministrów Rady Europy i Komisję Wenecką, w zakresie zapewnienia niezależności funkcjonowania organów wymiaru sprawiedliwości z równoczesną konfrontacją przyjętych dotychczas przez Polskę rozwiązań ustawowych. Rzetelnie przedstawiono funkcjonowanie i ustrój prokuratury w kontekście realizacji postulatu niezależności wraz z wprowadzeniem nowelizacji z 2009 r. i zmianą ustawy o prokuraturze. Prowadzone rozważania w sposób w miarę jednoznaczny wskazały na wątpliwość potrzeby wprowadzania zmian w do stanu prawnego wypracowanego w 2009 r., a w części III publikacji zwrócono uwagę na przyjęte w Prawie o prokuraturze zapisy pozostające w bezpośrednim związku z niezależnością prokuratury i prokuratorów. Przy czym, jak przyjęto w wniosku końcowym, realna ocena wprowadzonych ustawą Prawo o prokuraturze rozwiązań będzie mogła nastąpić z chwilą wejścia ustawy w życie.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 1; 57-70
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawomocność decyzji prokuratorskich kończących postępowanie przygotowawcze w świetle dyrektywy ne bis in idem
    The legal force of a prosecutors decisions closing the preparatory proceedings in the light of the ne bis in idem principle
    Autorzy:
    Gerecka-Żołyńska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692812.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    negative procedural premise
    res iudicata
    ne bis in idem
    prosecutor’s decision closing the preparatory proceedings
    the principle of mutual recognition of judgments and judicial decisions
    CJEU
    identity of the act
    ujemna przesłanka procesowa
    prawomocne decyzje prokuratorskie kończące postępowanie przygotowawcze
    zasada wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych
    TSUE
    tożsamość czynu
    Opis:
    The article deals with the procedural consequences of a prosecutor’s decision closing criminal proceedings in the light of the application of the ne bis in idem prohibition. The analysis of the problem is carried out within two thematic areas designated by the scope of the ne bis in idem prohibition, namely in national conditions and within the framework of cooperation with the Member States of the EU. It is assumed that final prosecutor’s decisions on the termination of criminal proceedings create conditions for the ne bis in idem prohibition, when there is an attempt to re-initiate criminal proceedings against the same person for the same act. This tendency is not only characteristic of the Polish system, but is also visible in the criminal-law legislation of other EU Member States, and meets with cautious approval in the case law of the Court of Justice of the European Union (CJEU). As part of the penal cooperation of EU Member States for the interpretation of Article 54 of the Convention implementing the Schengen Agreement, the CJEU’s case law, in which the principle of the mutual recognition of judgments and judicial decisions is primarily used, is of the utmost importance. The connection between the application of the rule ne bis in idem and the principle of the mutual recognition of judgments and judicial decisions in the framework of criminal cooperation between EU Member States results from the fundamental role that this principle fulfills with regulations adopted in the Treaty on the functioning of the EU (Section: Area of Freedom, Security and Justice). The article shows that the concept of classifying the principle ne bis in idem in the Polish criminal procedural system as a negative procedural condition defined in Article 17 para. 1 item 7 of the Code of Criminal Procedure is the optimal solution, assuming that the res iudicata effect is reserved exclusively for the assessment of court judgments. The importance of the issue of the identity of the act as one of the criteria for the application of the ne bis in idem prohibition is also duly emphasized, given the thesis, which is referred to especially in the jurisprudence of the CJEU, that in such situations it is necessary to determine whether the act to which the final judgment relates is the same as the factual basis for the investigation or inquiry in which the decision to discontinue the proceedings is to be issued without assessing the adopted legal classification of the act or the legal interest of the State.
    Artykuł dotyczy procesowych skutków prawomocnych decyzji prokuratora o zakończeniu postępowania karnego w konfrontacji z stosowaniem zakazu ne bis in idem. Analiza problemu przeprowadzona została w obrębie dwóch płaszczyzn tematycznych wyznaczonych zakresem obowiązywania zakazu ne bis in idem, tzn. w warunkach krajowych i w ramach współpracy z państwami członkowskimi Unii Europejskiej. W rozważaniach przyjęto, że prawomocne decyzje prokuratorskie o zakończeniu postępowania karnego stwarzają warunki do stosowania zakazu ne bis in idem, gdy pojawia się próba ponownego wszczęcia postępowania karnego wobec tej samej osoby o ten sam czyn. Tendencja ta nie jest charakterystyczna wyłącznie dla systemu polskiego, ale widoczna jest także w ustawodawstwie karnoprocesowym innych państw członkowskich UE, budzi aprobatę w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, ale ostrożną. W ramach współpracy karnej państw członkowskich UE dla wykładni art. 54 Konwencji wykonawczej do układu z Schengen pierwszoplanowe znaczenie ma orzecznictwo TSUE, w którym przede wszystkim wykorzystywana jest zasada wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych. Związek stosowania zakazu ne bis in idem z zasadą wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych w ramach współpracy karnej państw członkowskich UE wynika z fundamentalnej roli, jaką zasada ta pełni wobec regulacji przyjętych w Traktacie o funkcjonowaniu UE (Dział: Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości). W artykule wykazano, że w przyjęta w polskim systemie karnoprocesowym koncepcja klasyfikowania zakazu ne bis in idem jako ujemnej przesłanki procesowej określonej w art. 17 § 1 pkt 7 Kodeksu postępowania karnego jest rozwiązaniem optymalnym przy założeniu, że skutek res iuducata systemowo zastrzeżony jest wyłącznie dla oceny orzeczeń sądowych. Zwrócono też w odpowiednim zakresie uwagę na znaczenie kwestii tożsamości czynu jako jednego z kryteriów stosowania zakazu ne bis in idem, aprobując powielaną, zwłaszcza w orzecznictwie TSUE, tezę, że w zaistniałej sytuacji niezbędne jest ustalenie, czy czyn, którego dotyczy prawomocne orzeczenie, jest tożsamy z podstawą faktyczną śledztwa lub dochodzenia, w którym postanowienie o umorzeniu postępowania ma zostać wydane z pominięciem oceny przyjętej kwalifikacji prawnej czynu lub interesu prawnego państwa.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 2; 83-96
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies