Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Gawrysiak, K." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Liczebność populacji oraz charakterystyka miejsc lęgowych kruka (Corvus corax) na terenie Lasów Sobiborskich
Numbers and breeding place characteristics of common raven (Corvus corax) in Sobibor Forest
Autorzy:
Wozniak, M.
Gawrysiak, K.
Wozniak, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/881594.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Leśny Zakład Doświadczalny. Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie
Tematy:
lasy
fauna
ptaki
kruk
Corvus corax
wystepowanie
liczebnosc populacji
zageszczenie populacji
miejsca legowe
siedliska
drzewa gniazdowe
Lasy Sobiborskie
Źródło:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej; 2018, 20, 2[56]
1509-1414
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Buta-1,3-dien : dokumentacja proponowanych dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego
Buta-1,3-diene : documentation of proposed values of occupational exposure limits (OELs)
Autorzy:
Kilanowicz, A.
Sitarek, K.
Skrzypińska-Gawrysiak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138055.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
buta-1,3-dien
toksyczność
narażenie zawodowe
NDS
DSB
buta-1,3-diene
toxicity
occupational exposure
MAC
BEI
Opis:
Buta-1,3-dien jest gazem stosowanym do produkcji żywic termoplastycznych i elastomerów kauczuku i lateksu. Buta-1,3-dien wchłania się głównie w układzie oddechowym, a następnie jest metabolizowany do monoepoksydu – 1,2-epoksybut-3-enu i diepoksydu – 1,2:3,4-diepoksybutanu, a po ich sprzężeniu z glutationemjest wydalany z moczem. Z danych Centralnego Rejestru o Narażeniu na Substancje, Mieszaniny, Czynniki lub Procesy Technologiczne o Działaniu Rakotwórczym lub Mutagennym wynika, że w 2015 r. liczba narażonych na ten związek w Polsce wynosiła 958 osób i dodatkowo około 200 było narażonych na substancje ropopochodne, których działanie rakotwórcze jest uzależnione od buta-1,3-dienu. Według danych stacji sanitarno-epidemiologicznych w 2013 r. oraz 2016 r. nie zanotowano w polskim przemyśle narażenia pracowników na buta-1,3-dien o stężeniu większym niż 4,4 mg/m3, czyli przekraczającym obowiązującą wartość NDS. Buta-1,3-dien w małych stężeniach jest łagodnym czynnikiem narkotycznym dla ludzi, natomiast u osób zawodowo narażonych na ten związek stwierdzano objawy jego działania drażniącego na błony śluzowe oczu i dróg oddechowych. Buta-1,3-dien jest substancją o niewielkiej toksyczności ostrej dla zwierząt (wartość LC50 dla szczurów wynosi 270 000 mg/m3). Substancja ta jest mutagenna i genotoksyczna, może powodować uszkodzenia materiału genetycznego komórek somatycznych i komórek płciowych. Wykazano, że buta-1,3-dien jest czynnikiem rakotwórczym dla myszy B6C3F1 i szczurów. Istnieją również dowody epidemiologiczne świadczące o tym, że narażenie zawodowe na buta-1,3-dien jest związane z ryzykiem powstawania nowotworów układu limfohematopoetycznego. Według klasyfikacji IARC buta-1,3-dien jest zaliczany do grupy 1, czyli czynników rakotwórczych dla ludzi, a wg klasyfikacji ACGIH do grupy A2, czyli substancji podejrzanych o działanie rakotwórcze na ludzi. W Europie buta-1,3-dien jest zaklasyfikowany do kategorii 1A czynników rakotwórczych i do kategorii 1B czynników mutagennych. Buta-1,3-dien nie powoduje zaburzeń płodności, a jego działanie teratogenne ujawniło się tylko wówczas, gdy zastosowane dawki były toksyczne dla matek. W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) dla buta-1,3-dienu podano wartości dopuszczalnego stężenia wiążącego (BOELV) na poziomie 2,2 mg/m3. Dyrektywa wejdzie w życie w państwach członkowskich UE 17 stycznia 2020 r. Zaproponowano przyjęcie wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) buta-1,3-dienu w powietrzu środowiska pracy na poziomie 2,2 mg/m3 oraz następujące wskaźniki dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB): –– 1,6 mg 1,2-dihydroksy-4-(N-acetylocysteino-S-ylo)butanu/g kreatyniny w moczu, mierzone nazakończenie zmiany roboczej –– 2,1 pmol/g Hb – addukty hemoglobiny: mieszanina N-[1-(hydroksymetylo)prop-2-enylo]waliny iN-(2-hydroksybut-3-enylo)waliny we krwi obrazujące narażenie w okresie ostatnich 120 dni. Normatyw ten dodatkowo oznaczono „Carc. 1A” – substancja o udowodnionym działaniu rakotwórczym dla człowieka i „Muta. 1B” – substancja, która jest rozpatrywana jako mutagenna dla człowieka. Nie znaleziono podstaw do wyznaczenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) buta-1,3-dienu. Oszacowane dodatkowe ryzyko powstania białaczki przy 40-letnim okresie narażenia na buta-1,3-dien o stężeniu 2,2 mg/m3 wynosi 8 10-7, jest więc małe w porównaniu z ryzykiem dla populacji generalnej w Polsce, które wynosi 7,15 10-5.
Buta-1,3-diene is a gas used in the production of thermoplastic resins, elastomers and synthetic rubber. Buta-1,3-diene is absorbed mainly in the respiratory tract and then metabolized to monoepoxide – 1,2-epoxybut- -3-ene and diepoxide – 1.2:3,4 diepoxybutane, and after their conjugation with glutathione is excreted with urine. According to data from the Central Registry on Exposure to Substances, Mixtures, Agents or Carcinogenic or Mutagenic Technological Processes, in 2015 the number of people exposed to buta-1,3-diene in Poland was 958 and additionally about 200 were exposed to petroleum substances which carcinogenic effect is depending on the buta-1,3-diene. According to data from sanitary-epidemiological stations, in Poland in 2013 and 2016, there were no workers exposed to buta-1,3-diene at levels exceeding maximum allowable concentration (MAC) of 4.4 mg/m3 . Buta-1,3-diene in small concentrations is a mild narcotic agent for humans, while for occupationally xposed workers it has irritating properties to the mucous membranes of the eyes and airways. Buta-1,3-diene is a substance with low acute toxicity to animals (LC50 value for rats is 270 000 mg/m3 ). This substance is mutagenic and genotoxic, it can cause damage to the genetic material of somatic and germ cells. It has been proved that buta-1,3-diene is carcinogenic for B6C3F1 mice and rats. There is also epidemiological evidence that occupational exposure to buta-1,3-diene is associated with the risk of a cancer of a lymphohematopoietic system. According to the IARC classification, buta-1,3-diene is included in group 1, i.e., carcinogenic substances for humans, and according to ACGIH classification to group A2, i.e., substances suspected to be carcinogenic for humans. In Europe, buta-1,3-diene is classified in Cat. 1A. carcinogens and Cat. 1B. mutagenic compounds. Buta-1,3-diene does not cause fertility disturbances, and its teratogenic effects appeared when doses were toxic to mothers only. In Directive 2017/2398 of the European Parliament and of Council (EU) 2017/2398 of 12 December 2017 amending Directive 2004/37/EC on the protection of workers from the risks related to exposure to carcinogens or mutagens at work for buta-1,3-diene, binding occupational exposure limit value (BOELV) was at the level of 2.2 mg/m3 (Official Journal of the EU L 345 of 27/12/2017, p. 87). The directive will be in force in the EU Member States on January 17, 2020. It was proposed to adopt the value of the maximum allowable concentration (MAC) of the buta-1,3-diene at the level of 2.2 mg/m3 and the following values of the biological exposure indices (BEI): – 1.6 mg of 1,2-dihydroxy-4-(N-acetyl-cystein- -S-yl)butane/g creatinine in urine measured at the end of working shift – 2.1 pmol/g Hb - hemoglobin adducts: mixture of N-[1-(hydroxymethyl)prop-2-enyl]valine and N-(2-hydroxybut-3-enyl)valine in blood showing exposure for the last 120 days. This standard is additionally marked Carc. 1A – a substance with proven carcinogenic effect for humans and Muta. 1B – a substance that is considered mutagenic for humans. There is no evidence for establishing STEL value for buta-1,3-diene. The estimated additional risk of leukemia during the 40-year exposure to buta-1,3-diene at a concentration of 2.2 mg/m3 is 8×10-7, it is lower than the risk for the general population in Poland, which is 7.15×10-5.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2018, 4 (98); 43-85
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kinetyka zmian zawartości ergosterolu podczas przechowywania nasion rzepaku
Kinetics of changes in ergosterol content during rapeseed storage
Autorzy:
Gawrysiak-Witulska, M.
Wawrzyniak, J.
Stuper, K.
Rusinek, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/35122.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Opis:
Ergosterol jest najważniejszym sterolem tworzonym przez większość grzybów i jest stosowany jako chemiczny wskaźnik obecności zasiedlających grzybów. Celem pracy było zbadanie wpływu temperatury i wilgotności nasion rzepaku na ich jakość mikrobiologiczną. W pracy oceniano skażenie mikrobiologiczne rzepaku na podstawie poziomu stężenia ergosterolu. Materiałem badawczym były nasiona rzepaku odmiany Californium przechowywane w komorze termostatycznej (25±1 i 30±1°C) wyposażonej w trzy aparaty higrostatyczne służące do utrzy-mania wilgotności względnej powietrza na stałym poziomie. Przed rozpoczęciem eksperymentu rzepak nawilżano do wilgotności 10,5; 12,5; 15,5% (w.b). Nasiona przechowywano do czasu, aż ich zdolność kiełkowania obniżyła się poniżej 75%. Podczas przechowywania, co 6 dni, pobierano próby do badań. Przeprowadzone badania wykazały istotny wpływ wilgotności nasion i temperatury przechowywania na przyrost stężenia ergosterolu.
Ergosterol is the most important sterol produced by most fungi and it is used as a chemical indicator for the presence of colonising fungi. The aim of this study was to investigate the effect of temperature and seed moisture content on the deterioration of microbiological quality of rapeseed. In this study microbial contamination of rape seeds was assessed based on the deter-mined ergosterol concentration. Experimental material comprised seeds of rape cv. Californium stored in a thermostat chamber (25±1 and 30±1°C) equipped with three hygrostats used to maintain constant relative humidity. Prior to the experiment, rape seeds were wetted to moisture contents of 10.5, 12.5 and 15.5%. Seeds were stored until their germination decreased below 75%. During storage, samples were collected for analysis at every 6 days. Analysis showed a considerable effect of seed moisture content and storage temperature on the increase in ergosterol concentration.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2015, 22, 1
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany zawartości ergosterolu podczas przechowywania pszenicy durum
Autorzy:
Stuper, K.
Gawrysiak-Witulska, M.
Szwed, G.
Perkowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/270469.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Aparatury Badawczej i Dydaktycznej, COBRABiD
Tematy:
grzyby mikroskopowe
przechowywanie żywności
mycoflora
storage of food
Opis:
Celem przedstawionych badań, było monitorowanie zmian zawartości grzybów mikroskopowych mierzonej stężeniem ERG w czasie przechowywania ziarna pszenicy twardej w warunkach różnej wilgotności ziarna, w warunkach niskiej temperatury, przy wysokiej wilgotności oraz wysokiej temperaturze i niskiej wilgotności. W pierwszym doświadczeniu materiał badany stanowiło ziarno krajowej pszenicy ozimej, hodowlanej linii Desf. Triticulum durum LGR 626b/99/4, wyprowadzonej w Instytucie Genetyki i Hodowli Roślin AR w Lublinie. Ziarno o wilgotności 9%, 14% oraz 18%, przechowywano w temperaturze 20 stopni Celsjusza przez okres 3 miesięcy. Pobraną próbę rozdrabniano i oznaczano stężenie ERG. Zawartość ERG w próbie kontrolnej wynosiła 1,72 mg/kg. W przypadku wszystkich badanych prób o różnej, przedstawionej powyżej wilgotności liczebność grzybów zmieniała się w czasie. Po 3 miesiącach przechowywania stężenie ERG (w mg/kg) wynosiło odpowiednio dla 9% 2,27,14% 5,88, dla 18% natomiast 11,15. W drugim doświadczeniu badano ziarno pochodzące z punktów skupu zbóż znajdujących się na terenie zachodnio- południowej Polski. Ziarno o wilgotności 14% przechowywano w różnych warunkach. Stanowisko A: temperatura 18 stopni Celsjusza oraz wilgotność względna powietrza 45% oraz stanowisko B: temperatura 10 stopni Celsjusza oraz wilgotność względna powietrza 80%. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, iż nawet niewielki wzrost wilgotności ziarna zbóż, przy zachowaniu stałej temperatury, wpływa w istotny sposób na poziom grzybów mikroskopowych w czasie przechowywania prób pszenicy durum. Stwierdzono również, iż wilgotność względna powietrza w miejscu przechowywania istotniej niż temperatura wpływa na rozwój pleśni.
The aim of the presented investigations was to monitor changes in contents of mycoflora measured by ERG concentration during storage of durum wheat grain under conditions of different grain moisture content, maintaining constant temperature, and under low temperature conditions at high moisture content and low humidity. In the first experiment the experimental material consisted of spring wheat grain grown in Poland, of a breeding line Desf. Triticulum durum LGR 626b/99/4, produced at the Institute of Genetics and Plant Breeding, the Agricultural University in Lublin. Grain with moisture content of 9%, 14% and 18% was stored at 20 degrees of Celsius for 3 months. Collected samples were milled and ERG concentration was determined. The content of ERG in the control was 1.72 mg/kg. In case of all tested samples with different moisture contents, presented above, the level of mycoflora changed in time. After 3-month storage ERG concentration (in mg/kg) for 9% moisture content was 2.27, for 14% it was 5.88, while for 18% it was 11.15 mg/kg. 108 In the second experiment analyses were conducted on grain coming from grain purchasing centres in southwestern Poland. Grain with moisture content of 14% was stored under different conditions. Station A: temperature 18 degrees of Celsius and relative humidity 45%, and station B: temperature 10 degrees of Celsius and relative humidity 80%. Based on results it was found that even a slight increase in moisture content of grain when maintaining constant temperature has a significant effect on the level of mycoflora during storage of durum wheat samples. It was also found that relative humidity in the storage site has a more significant effect on the development of mycoflora than temperature does.
Źródło:
Aparatura Badawcza i Dydaktyczna; 2011, 16, 2; 107-111
2392-1765
Pojawia się w:
Aparatura Badawcza i Dydaktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies