Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Łuczaj, Jarosław" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Zastosowanie bipolarnej termoterapii śródmiąższowej w leczeniu przerostów małżowin nosowych
Autorzy:
Łuczaj, Jarosław
Rogowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398855.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
hypertrophic rhinitis
bipolar radiofrequency therapy
Opis:
Disturbance of nasal airflow occurs in about 30% of human population. Turbinate hypertrophy is frequently the base of many nasal obturative diseases. The aim of this study was to determine short- term and long term effects of the radiofrequency therapy (RFT) for patients with turbinate hypertrophy. Forty- one patients with inferior turbinate hypertrophy (19 females and 22 males) were enrolled in this study prospectively. The examination included: rhinoscopy, subiective visual analogue scale (VAS) score, in which a patient described his symptoms in points from 0, (always very good nasal airflow) to 10 points (always total obstruction) and anterior rhinomanometry. The clinical assessment was before radiofrequency-turbinectomy and within the days 7 to 25 afther this therapy (follow-up 1) and 12 months later (follow-up 2). RFT was performed in local anesthesia (1% Lidocain) by means of CELON. Rhinoscopy before RFT revealed turbinate hypertrophy, which was decreased in the follow-up examination. Subjective improvement of nasal airflow was felt by 39 patients (95%) at follow–up 1. At follow–up 2 fifteen patients (37%) reported a decreased nasal airflow when compared with the follow-up 1. Rhinomanometric results were better at follow-up 1 for the left side (p = 0,0003), the right side (p = 0,0002) and both sides altogether (p = 0,0001). The improvement continued at follow-up 2 for the left side (p = 0,0004), the right side (p = 0,001) and both sides (p = 0,001) when compared with rhinomanometry before RFT. There were not statistically significant differences between the rhinomanometric results at follow–up 1 and follow-up 2. Bipolar radiofrequency thermal ablation is an effective method for the therapy of turbinate hypertrophy.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2007, 61, 3; 290-294
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena percepcyjna i akustyczna głosu pacjentów z rakiem głośni po endoskopowej chordektomii laserowej
Autorzy:
Kosztyła-Hojna, Bożena
Łuczaj, Jarosław
Berger, Greta
Duchnowska, Emilia
Zdrojkowski, Maciej
Łobaczuk-Sitnik, Anna
Biszewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397326.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chordektomia laserowa
rak głośni
jakość głosu
analiza akustyczna głosu
Opis:
Wstęp: W terapii raka głośni, oprócz wskazań z zakresu chirurgii endoskopowej, należy uwzględnić pooperacyjną jakość głosu. Endoskopowa chordektomia laserowa CO2 pozwala na radykalne usunięcie zmiany nowotworowej z zachowaniem oddechowej, obronnej i fonacyjnej funkcji krtani. Cel: Celem pracy jest ocena percepcyjna i akustyczna głosu u chorych po endoskopowej chordektomii laserowej CO2 III–Va typu z powodu raka głośni. Materiał i metoda: Badaniem objęto grupę 30 mężczyzn z rakiem głośni po endoskopowej chirurgii laserowej CO2. U 13 (43%) wykonano chordektomię typu III, u 6 (20%) – typu IV, u 11 (37%) – typu Va. Ocenę jakości głosu przeprowadzono pół roku po operacji. Grupę kontrolną, liczącą 30 osób, stanowili zdrowi mężczyźni w tym samym wieku. W ocenie percepcyjnej głosu zastosowano skalę GRBAS. W ocenie akustycznej głosu wykorzystano oprogramowanie Diagnoscope Specjalista. Wykonano spektrografię wąskopasmową, analizowano wartość maksymalnego czasu fonacji (MPT). Wyniki: W grupie operowanych pacjentów głos w skali GRBAS klasyfikowano jako: G1R1B0A0S0 w III typie, G1R1B1A1S2 w IV typie oraz G2R1B1A0S3 w Va typie chordektomii. W ocenie akustycznej głosu najwyższe wartości F0, Jitter, Shimmer i NHR rejestrowano w Va typie chordektomii, jak również stwierdzono obecność licznych składowych nieharmonicznych w spektrografii wąskopasmowej oraz skrócenie MPT. Wnioski: Pooperacyjna jakość głosu zależy od typu chordektomii laserowej. W ocenie percepcyjnej typy IV i Va chordektomii powodują nasilenie dysfonii pooperacyjnej. Parametry oceny akustycznej głosu po chordektomii ulegają podwyższeniu wraz z rozległością zabiegu. Obecność składowych nieharmonicznych w spektrografii wąskopasmowej wzrasta wraz z rozległością wykonanej chordektomii, podobnie jak skrócenie MPT. Zachowanie spoidła przedniego w chordektomii poprawia jakość głosu w ocenie percepcyjnej i akustycznej.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 3; 23-28
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanizmy kompensacji fonacyjnej u chorych z zaawansowanym rakiem głośni po chordektomii laserowej CO2
Autorzy:
Kosztyła-Hojna, Bożena
Łuczaj, Jarosław
Berger, Greta
Duchnowska, Emilia
Zdrojkowski, Maciej
Łobaczuk-Sitnik, Anna
Biszewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397508.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chordektomia
kompensacja fonacyjna
rak głośni
technika szybkiego filmu w sekwencji cyfrowej
Opis:
Wstęp: Endoskopowa chordektomia laserowa CO2 jest metodą leczenia raka krtani o lokalizacji w obrębie głośni, która zapewnia lepsze warunki fonacyjne w porównaniu z operacjami z dojścia zewnętrznego. Typ chordektomii (I–VI) zależy od rozległości zmiany nowotworowej. Cel: Celem niniejszej pracy była klasyfikacja mechanizmów kompensacji fonacyjnej po chordektomii laserowej CO2 u chorych z zaawansowanym rakiem głośni z wykorzystaniem techniki HSDI. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 30 mężczyzn (średnia wieku: 67 lat) operowanych w Klinice Otolaryngologii UMB w latach 2010–2018 i diagnozowanych w Zakładzie Fonoaudiologii Klinicznej i Logopedii UMB. Grupę kontrolną stanowiło 30 mężczyzn (średnia wieku: 64 lat) bez zmian patologicznych w krtani. W leczeniu raka głośni stosowano chordektomię laserową CO2 typu: III, IV i Va. Ocenę pooperacyjną przeprowadzono po 6 miesiącach od zabiegu. W wizualizacji krtani zastosowano HSDI. Wyniki: Typ I kompensacji fonacyjnej występuje najczęściej u chorych po chordektomii typu III. Zaawansowany rak głośni, będący wskazaniem do chordektomii IV i V typu, prowadzi do hiperfunkcji nagłośniowej i fonacji z udziałem fałdów przedsionkowych, klasyfikowanej jako II i III typ kompensacji. W chordektomii typu IV najczęściej występuje I, rzadziej II typ kompensacji fonacyjnej. Wnioski: Typ kompensacji fonacyjnej zależał od zakresu resekcji głośni. Chordektomia rozszerzona o spoidło przednie i fragment przeciwległego fałdu (typ Va), rejestrowano hiperfunkcję nadgłośniową z udziałem fałdów przedsionkowych (typ II i III kompensacji fonacyjnej). Chordektomia przezmięśniowa, obejmująca część mięśnia głosowego (typ III), powodowała najczęściej I typ kompensacji fonacyjnej. W chordektomii III–Va typu w zaawansowanym raku głośni obserwowano: ograniczenie lub brak MW, zmniejszenie amplitudy oraz aperiodyczność drgań w badaniu HSDI.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 2; 31-35
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki wieloośrodkowych badań dotyczących diagnostyki i leczenia raka krtani w Polsce w latach 2001–2010
Autorzy:
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Bruzgielewicz, Antoni
Majszyk, Daniel
Łuczaj, Jarosław
Pawlak-Osińska, Katarzyna
Stodulski, Dominik
Pomarańska, Magdalena
Kaczmarczyk, Dariusz
Leszczyńska, Małgorzata
Domka, Wojciech
Miśkiewicz-Orczyk, Katarzyna
Postuła, Sylwia
Golusiński, Paweł
Piotrowicz, Michał
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401516.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak krtani
epidemiologia
charakterystyka kliniczna
badanie wieloośrodkowe
Opis:
Wstęp: Rak krtani jest w Polsce najczęściej występującym nowotworem złośliwym regionu głowy i szyi. Rozpoznaje się go przede wszystkim u mężczyzn pomiędzy 50.–70. rokiem życia. Badania wieloośrodkowe, których celem było przedstawienie obrazu epidemiologicznego i klinicznego raka krtani, prowadzone były od 1980 roku. Obecne, koordynowane przez Klinikę Otolaryngologii WUM, mają za główny cel przedstawienie ewolucji procesu diagnostycznego i terapeutycznego. Materiał i metody: Analizie retrospektywnej poddano dane dotyczące chorych diagnozowanych i leczonych z powodu raka krtani w latach 2001–2010 w 12 ośrodkach. Na platformie bazy Microsoft Access 2003 (SP 2) stworzono program do gromadzenia danych, które następnie poddano analizie statystycznej. Wyniki: Zgromadzono dane dotyczące 4124 chorych, w tym 3682 mężczyzn (89,3%) i 442 kobiet (10,7%). Najliczniejszą grupę stanowili chorzy pomiędzy 50. a 60. rokiem życia – 41,5% oraz między 60. a 70. rokiem życia – 29,6%. Aż 81,3% pacjentów było nałogowymi palaczami papierosów. U 1634 chorych stwierdzono I i II stopień zaawansowania nowotworu, przy czym u 5 chorych był to rak in situ. U 2490 chorych zdiagnozowano III i IV stopień zaawansowania nowotworu. Najczęstszym umiejscowieniem raka były: głośnia, trzy piętra krtani oraz nadgłośnia i głośnia. Największą grupę stanowili pacjenci z rakiem krtani T3 – 1367 (33%). Węzły chłonne (cecha N) obecne były u 1216 chorych (29,5%). Największą grupę stanowiły węzły określane jako N2b i N2c, czyli powyżej 6 cm, oraz mnogie. Zdiagnozowano je u 533 chorych (13%). Węzły te występowały z rakami krtani określanymi jako T3 i T4a, a więc były to nowotwory zaawansowane miejscowo i regionalnie. Rodzaj zastosowanego leczenia bardzo różnił się w zależności od stopnia zaawansowania nowotworu. Sama chirurgia dotyczyła 73,7% pacjentów z nowotworem w stopniu I lub II, oraz jedynie 28,6% pacjentów z nowotworem w stopniu III lub IV. Nowotwory w zaawansowanych stadiach znacznie częściej były leczone terapią łączoną: chirurgią i radioterapią. Wyniki leczenia – mierzone przeżyciem całkowitym – wynosiły odpowiednio: w grupie chorych z zawansowaniem raka w I i II stopniu – 64%, w grupie chorych z zaawansowaniem raka w stopniu III i IV – 61%. Wnioski: Skuteczność rozpoznawania raka krtani w Polsce jest duża, jednak skróceniu powinien ulec czas upływający od wystąpienia u pacjenta objawów do uzyskania diagnozy. Natomiast skuteczność leczenia chirurgicznego jest zdecydowanie niezadowalająca. Stworzenie stałej platformy do prowadzenia (i monitorowania) przebiegu diagnostyki i leczenia raka krtani, pozwoli na zweryfikowanie postępowania i osiągnięcie lepszych wyników. Jest to zadanie dla środowiska otorynolaryngologów.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 2; 1-11
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies