Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "walka ô uznanie" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Tożsamość : współczesna polityka tożsamościowa i walka o uznanie
Identity : the demand for dignity and the politics of resentment
Autorzy:
Fukuyama, Francis (1952- ).
Współwytwórcy:
Pyka, Jan. Tłumaczenie
Dom Wydawniczy REBIS. Wydawca
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Poznań : Dom Wydawniczy Rebis
Tematy:
Filozofia polityczna
Godność ludzka
Partycypacja polityczna
Polityka międzynarodowa
Polityka narodowościowa
Tożsamość (filozofia)
Uznanie (filozofia)
Monografia
Opis:
Bibliografia na stronach [225]-229. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
ODRĘBNOŚĆ JĘZYKOWA MAŁYCH GRUP ETNICZNYCH I JEJ ROLA W PROCESACH WALKI O UZNANIE ORAZ POLITYCE TOŻSAMOŚCI. ANALIZA PORÓWNAWCZA SYTUACJI RUSINÓW KARPACKICH I ŚLĄZAKÓW
Autorzy:
Michna, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647190.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
etniczność, polityka tożsamości, języki mniejszości, walka o uznanie, Ślązacy, Rusini Karpaccy
Opis:
Dla grup etnicznych walczących o uznanie, nieposiadających własnego państwa standaryzacja języka, udo- wodnienie jego odrębności, działania na rzecz jego zachowania, a także obecności w sferze publicznej są niejednokrotnie poważnym wyzwaniem. Często procesy te spotykają się ze sprzeciwem różnych aktorów spo- łecznych zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz grupy. W przypadku braku własnego państwa, zapewniającego instytucjonalne wsparcie tych działań, znacznie większa jest odpowiedzialność etnicznych liderów. Artykuł oparty jest na wynikach badań empirycznych prowadzonych wśród liderów etnicznych. Przedstawia rolę ję- zyka jako klucza do definiowania odrębnego statusu grupy oraz sposób jego wykorzystania w walce o uznanie i w polityce tożsamości dwóch grup etnicznych walczących o zmianę statusu grupy i prawne upodmiotowienie: Rusinów Karpackich i Ślązaków. Analizuje w perspektywie porównawczej przebieg dyskusji przeciwników i zwolenników nadania grupowym etnolektom statusu odrębnego języka. Konieczność udowodnienia odrębności języka jest bowiem w przypadku obu analizowanych grup jednym z warunków prawnego uznania.
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2014, 13, 3
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólnototwórczy wymiar przekładu. Casus XXI-wiecznych przekładów górnośląskich
Community-Creating Function of Translation Case of Twenty-First-Century Translations into Upper-Silesian
Spōlnototwōrczy wymiŏr przekładu. Casus XXI-wiecznych przekładōw gōrnoślōnskich
Autorzy:
Karolina, Pospiszyl
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/486983.pdf
Data publikacji:
2019-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Upper-Silesia
community
minority language
subversion
struggle for acceptance; power
Gōrny Ślōnsk
społeczność
jynzyk myńszościow
subwersyjŏ
walka ô uznanie
władza
Opis:
Existence of Upper-Silesian ethic minority has been confirmed by two national censuses carried out in the years 2002 and 2011. It is also the largest minority residing in the territory of the Republic of Poland. However, the Polish state does not recognize the existence of Upper Silesians in legal terms. At the same time, for Upper Silesians themselves the struggle for recognition of their culture, language and community is a serious matter. In the present article the author discusses the role of creating and strengthening Upper-Silesian community played by culture, especially by literature and literary translation.
Artykuł ômŏwiŏ problym kulturowego sparciŏ zjawisk, co tworzōm spōlnotã, bez skupiynie sie na roli użyciŏ mŏwy myńszyj / myńszościowyj w przekładzie dzieł literackich. Niy ino używanie w życiu publicznym i w literaturze mŏwy myńszyj, ale tyż przekłady z tyj mŏwy i na tã mŏwã sōm aktym politycznym — nojbarzij jak wejzdrzimy na te działania z perspektywy postzależnościowyj. Podobnie je, jak w mŏwie wiynkszości wypowiadane sōm doświadczynia spōlnoty myńszyj. Te procesy „upolityczniyniŏ” przekładu i znaczyniŏ składu przekłŏdanych dzieł dlŏ budowaniŏ spōlnoty autorka ômŏwiŏ na przikładzie przekładōw dzieł twōrcōw gōrnoślōnskich — nojbarzij tych wydanych po 1989 r.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2019, 9, 2; 80-102
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walka o uznanie. Kościół prawosławny w Polsce i jego starania o akceptację autokefalii przez Rosyjski Kościół Prawosławny w latach 1923–1928
The Struggle for Recognition. The Orthodox Church in Poland and Its Efforts to Recognize Its Autocephaly by the Russian Orthodox Church, 1923–1928
Autorzy:
Wysocki, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33916528.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Orthodoxy
Orthodox Church in Poland
Russian Orthodox Church
autocephaly
Prawosławie
Kościół prawosławny w Polsce
Rosyjski Kościół Prawosławny
autokefalia
Opis:
Podpisanie w 1924 r. przez patriarchę konstantynopolitańskiego tomosu nadającego autokefalię Kościołowi prawosławnemu w Polsce nie kończyło starań o pełne uznanie jego samodzielności. Kluczowym elementem było jeszcze uznanie tego aktu przez autokefaliczne Kościoły prawosławne. Największe problemy napotkano w kontaktach z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym, który uważał, że tylko on miał prawo wydawać akt zezwalający na usamodzielnienie się Kościoła prawosławnego w Polsce. W latach 1923–1928 pomiędzy zwierzchnikami obu Kościołów trwała wymiana korespondencji, która choć nie doprowadziła do porozumienia, to jednocześnie pokazywała ich stanowiska.
The tomos by the Patriarch of Constantinople that granted autocephaly to the Orthodox Church in Poland in 1924 did not end the efforts to independence that Church. The main question was the recognition of the act by all of the other Orthodox Churches. The greatest problems were encountered in contacts with the Russian Orthodox Church, which believed that only it had the right to issue an act allowing the Orthodox Church in Poland to become independent. There was an exchange of correspondence between the heads of the both Churches (1923–1928), which did not lead to an agreement, but at the same time showed their stances.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 1329-1375
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies