Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "torbiel" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Duża torbiel rzekoma trzustki penetrująca do śródpiersia tylnego
Autorzy:
Markowski, Adam Roman
Brodalka, Elżbieta
Guzinska-Ustymowicz, Katarzyna
Zaręba, Konrad
Cepowicz, Dariusz
Kędra, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393093.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
torbiel rzekoma trzustki
śródpiersie tylne
zapalenie trzustki
nadużywanie alkoholu
Opis:
Przedstawiamy przypadek dużej torbieli rzekomej trzustki w śródpiersiu powodującej ucisk lewego przedsionka i przełyku, co objawiało się dusznością, kołataniem serca i wymiotami. Zdjęcie RTG klatki piersiowej było niediagnostyczne, w ezofagogastroduodenoskopii uwidoczniono rozlany zewnętrzny ucisk na dystalny odcinek przełyku i trzon żołądka, natomiast ostateczne rozpoznanie postawiono w oparciu o tomografię komputerową. Zdecydowano się na zabieg operacyjny z powodu nawrotowości torbieli rzekomej trzustki, wywiad nieskuteczności zewnętrznego drenażu torbieli pod kontrolą radiologiczną kilka lat przed hospitalizacją oraz dużą średnicę torbieli rzekomej, która powodowała ostrą niewydolność krążeniowo-oddechową.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 4; 41-48
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Olbrzymia torbiel krezki jelita cienkiego. Opis przypadku
Giant small intestine mesenteric cyst: case report
Autorzy:
Cienciała, Antoni
Zelek, Michał
Steczko-Sieczkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/528783.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
naczyniak limfatyczny
torbiel
krezka jelita cienkiego
lymphangioma
cyst
small intestine mesentery
Opis:
Naczyniaki limfatyczne są bardzo rzadkimi guzami krezki jelita cienkiego. Zazwyczaj lokalizują się w okolicy głowy oraz szyi i diagnozowane są głównie u pacjentów pediatrycznych. Zmiany te rozpoznawane u dorosłych są wyjątkową rzadkością. Prezentowany przypadek dotyczy 46-letniego pacjenta operowanego w 2012 r. na Oddziale Chirurgii Ogólnej i Małoinwazyjnej Szpitala Zakonu Bonifratrów w Krakowie. Chory zgłaszał trwające od około 3 lat wzdęcia brzucha z okresowymi nudnościami. W badaniu przedmiotowym brzucha stwierdzono w podbrzuszu nieruchomy opór o średnicy ok. 10 cm. Ultrasonografi a oraz tomografi a komputerowa jamy brzusznej wykazały obecność płynowej zmiany torbielowatej w podbrzuszu o wymiarach 117 x 58 x 159 mm. W takcie laparoskopii oraz późniejszej laparotomii stwierdzono torbiel krezki jelita cienkiego wypełniającą podbrzusze środkowe oraz lewe. Zmianę wypreparowano oraz wycięto – materiał wysłano do badania histopatologicznego. Torbiel zawierała ok. 700 ml białego płynu. Po uzyskaniu wyniku badania histopatologicznego powzięto, po ponownym kontakcie z patomorfologiem, podejrzenie naczyniaka limfatycznego. Pacjent po okresie rekonwalescencji po zabiegu operacyjnym został pouczony o konieczności okresowej kontroli z uwagi na możliwość nawrotów. Powyższy przypadek potwierdza przypadkowość i trudność rozpoznania naczyniaka limfatycznego. Dodatkowo – jak pokazują pojedyncze przypadki opisywane w piśmiennictwie polskim oraz światowym – niezwykła rzadkość tego schorzenia utrudnia właściwe postępowanie diagnostyczne.
Lymphangiomas are very rare, mesenteric tumours in the small intestine. Usually, they are found in the head or neck and are mainly diagnosed in paediatric patients. These tumours appear in adult patients, but are extremely rare. We report on a 46-year-old patient who was operated on in 2012 at the General Surgery Department of St. Jan Grande Hospital in Krakow. The patient presented with chronic abdominal pain and with episodes of nausea for 3 years. Physical examination revealed a 10 cm mass in the lower part of abdomen. Imaging studies, ultrasonography and a CT-scan, showed a large (117 x 58 x 159 mm) cyst in the abdomen. During surgery, a giant small intestine mesenteric cyst was found in the medial and left lower part of the abdomen. The tumour was enucleated and sent for histopathology examination. The cyst contained about 700 ml of a milk-like fl uid. After histopathology tests, lymphangioma was diagnosed. The patient was instructed about the necessity of regular check-ups due to the risk of recurrence. This case confi rms that diagnosis of lymphangioma is usually accidental. In addition, the rarity of this tumour makes the right diagnostic procedure even more diffi cult to achieve.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2017, 4; 149-153
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Torbiel enterogenna w zatoce Douglasa – opis przypadku
Enterogenous cyst in the Douglas’ pouch – a case report
Autorzy:
Morawiecka-Pietrzak, Małgorzata
Klimaszewska-Adamus, Karolina
Pukas-Bochenek, Anna
Fryś-Kubala, Magdalena
Ziora, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035518.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
dzieci
torbiel enterogenna
zatoka Douglasa
zdwojenie przewodu pokarmowego
Opis:
Enterogenous cysts are rare congenital lesions, diagnosed mainly prenatally and during infancy. These anomalies may occur anywhere along the gastrointestinal tract – from the mouth to the anus. They are difficult to diagnose because there are no characteristic symptoms. Coexistence of enterogenous cysts with other developmental defects is common. They are primarily diagnosed using ultrasound or magnetic resonance scans. Most cases of enterogenous cysts are treated surgically. We report the case of an enterogenous cyst in the Douglas’ pouch of a 3-month-old girl who was referred to the Department of Child Endocrinology with suspected ovarian cysts.
Torbiele enterogenne to rzadko występujące wrodzone zaburzenia rozwojowe, rozpoznawane głównie w okresie prenatalnym i niemowlęcym. Zmiany te mogą się wywodzić z każdej części przewodu pokarmowego – od jamy ustnej aż po odbyt. Ze względu na brak charakterystycznych objawów mogą stanowić duży problem diagnostyczny. Często obserwuje się współistnienie torbieli enterogennych z innymi wadami rozwojowymi. W diagnostyce wykorzystuje się głównie obrazowanie za pomocą ultrasonografii lub rezonansu magnetycznego. Postępowaniem z wyboru w większości przypadków zmian o charakterze torbieli enterogennych jest zabieg chirurgiczny. W pracy zaprezentowano przypadek 3-miesięcznej dziewczynki skierowanej na Oddział Endokrynologii Dzieci z podejrzeniem torbieli jajnika, u której rozpoznano torbiel enterogenną zlokalizowaną w zatoce Douglasa.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 2; 231-236
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powikłania i nawroty po leczeniu torbieli pilonidalnej metodą rekonstrukcji płatowej Karydakisa
Autorzy:
Çakır, Murat
Biçer, Mehmet
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391530.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Karydakis
torbiel pilonidalna
wynik
Opis:
Wprowadzenie: Torbiel pilonidalna (TP) jest schorzeniem dotykającym młode grupy wiekowe. Opisano liczne metody chirurgiczne stosowane w jej leczeniu. Jak dotąd nie powstała jednak metoda leczenia zapewniająca szybki powrót do zdrowia z niskim ryzykiem ponownego wystąpienia. Cel: Celem niniejszego badania było dokonanie oceny wyników uzyskanych u pacjentów leczonych w naszym ośrodku techniką rekonstrukcji płatowej Karydakisa. Materiał i metodyka: Dokonano retrospektywnej oceny wyników uzyskanych u 112 chorych operowanych w latach 2012–2019. Do badania włączono wyłącznie pacjentów poddawanych rekonstrukcji metodą Karydakisa. Wyniki: Populacja pacjentów składała się z 20 kobiet i 92 mężczyzn. Średnia wieku wynosiła 21 lat u kobiet i 20,8 lat u mężczyzn. Średni wskaźnik masy ciała (BMI) to: 29,6 kg/m2 . Chorych poddawano obserwacji kontrolnej przez okres wynoszący średnio 28 miesięcy. Długość hospitalizacji po operacji wynosiła 2,1 dni. Powikłania obejmowały rozejście rany w 10,2% przypadków, zakażenie w 3,6% przypadków i krwawienie (krwiak) w 7,1% przypadków. U 4 osób doszło do nawrotu choroby w okresie obserwacji. Wnioski: Rekonstrukcja płatowa Karydakisa jest preferowaną techniką chirurgiczną, charakteryzującą się niskim poziomem powikłań i nawrotów
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 1; 15-18
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie chirurgiczne torbieli skórzastej grzbietu nosa: rynoplastyka otwarta
Autorzy:
Yurochko, Fedir
Olashyn, Vasyl
Kopanska, Dzvenyslava
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399486.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
otwarta rynoplastyka
torbiel skórzasta
wrodzone guzy nosa
Opis:
Wprowadzenie: Torbiel skórzasta to łagodny guz typu choristoma, będący odmianą potworniaka. Torbiel skórzasta nosa (TSN) jest najczęstszą wrodzoną wadą linii pośrodkowej w obrębie nosa. Rozpoznanie jest zwykle stawiane do 3 r.ż. W przypadku jego opóźnienia lub leczenia zabiegowego mogą wystąpić powikłania w postaci: zniekształceń twarzy, nawracających zakażeń z zapaleniem tkanki podskórnej albo zropieniem torbieli, nieżytu nosa lub powikłań wewnątrzczaszkowych. Opis przypadku: W artykule przedstawiliśmy przypadek 7-letniego chłopca przyjętego do oddziału laryngologicznego Regionalnego Dziecięcego Szpitala Klinicznego „OHMATDYT” we Lwowie z powodu utrzymującego się bólu i obrzęku grzbietu nosa z wyciekiem serowatej treści z przetoki. W MRI uwidoczniono kostną strukturę w tkance podskórnej grzbietu nosa. Rozpoznano torbiel skórzastą, którą z powodzeniem leczono operacyjnie otwartą rynoplastyką. W okresie dwuletniej obserwacji po zabiegu chory nie zgłaszał żadnych dolegliwości. Wnioski: TSN jest torbielą rozwijającą się z ekto- i mezodermy. Oprócz objawów klinicznych dla postawienia rozpoznania niezbędne są badania obrazowe (TK lub MRI). Skuteczną metodą jej leczenia jest radykalna resekcja chirurgiczna.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 2; 49-53
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Guzy torbielowate trzustki: leczenie chirurgiczne
Autorzy:
Jabłońska, Beata
Braszczok, Łukasz
Szczęsny-Karczewska, Weronika
Dubiel-Braszczok, Beata
Lampe, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393494.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
trzustka
torbiel
guz
operacja
Opis:
Celem niniejszego badania było dokonanie oceny krótkoterminowych wyników leczenia chirurgicznego guzów torbielowatych trzustki. Materiał i metody: Dokonaliśmy retrospektywnej oceny dokumentacji medycznej 46 pacjentów (31 kobiet i 15 mężczyzn), którzy zostali poddani w naszym oddziale operacjom chirurgicznym w związku z guzami torbielowatymi trzustki. Wyniki: Guzy torbielowate trzustki zlokalizowane były w głowie trzustki (21), trzonie trzustki (11), ogonie trzustki (13), a także w całym narządzie trzustki (1). Wykonano następujące zabiegi chirurgiczne: pankreatoduodenektomię (20), pankreatektomię centralną (9), pankreatektomię dystalną (3), pankreatektomię ze splenektomią (3), pankreatektomię dystalną poszerzoną ze splenektomia (2), całkowitą pankreatektomię (1), resekcję głowy trzustki z zachowaniem dwunastnicy (1), lokalne wycięcie guza (4) i inne (2). Zidentyfikowano następujące histopatologiczne typy guzów: torbielakogruczolaka surowiczego (14), wewnątrzprzewodowego brodawkowatego gruczolaka śluzowego (5), wewnątrzprzewodowego brodawkowatego raka śluzowego (5), litego guza pseudobrodawkowatego (5), torbielakogruczolaka śluzowego (5), torbielakogruczolaka śluzowego o granicznej złośliwości (1), torbielakogruczolakoraka śluzowego (2), gruczolakoraka (4) i inne (5). Wczesne powikłania pooperacyjne stwierdzono u 14 chorych (30,43%). Reoperacje wykonano u 9 pacjentów (19,56%). Śmiertelność okołooperacyjna wyniosła 6,52%. Wnioski: Najczęstszym guzem torbielowatym w badanej grupie pacjentów był torbielakogruczolak surowiczy trzustki. Guzy torbielowate trzustki najczęściej zlokalizowane były w głowie narządu. U większości pacjentów możliwa była resekcja trzustki, przy czym najczęściej wykonywanym rodzajem resekcji trzustki był zabieg pankreatoduodenektomii.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 1-8
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzadka przyczyna przepukliny pachwinowej: torbiel więzadła obłego
Autorzy:
Habibi, Mani
Kazak, Mehmet
Arioz Habibi, Hatice
Bulbuller, Nurullah
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392732.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przepuklina pachwinowa
więzadło obłe
torbiele
Opis:
Torbiel mezotelialna więzadła obłego to rzadka przyczyna przepukliny pachwinowej. Zwykle jest rozpoznawana podczas zabiegów operacyjnych, które podejmowane są ze względu z wstępną diagnozę przepukliny pachwinowej. W badaniu staramy się przedstawić przypadki dwóch pacjentek, które lekarzom naszej kliniki zgłosiły występowanie zgrubienia w okolicy pachwinowej, i u których za pomocą ultrasonografii, obrazów rezonansu magnetycznego i obrazów tych pozyskanych w trakcie zabiegu, zdiagnozowano torbiel więzadła obłego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 3; 47-52
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Torbiele trzustki czy nowotwory torbielowate trzustki? Analiza 145 przypadków
Autorzy:
Wlaźlak, Michał
Oleśna, Aleksandra
Danilewicz, Marian
Strzelczyk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392899.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
trzustka
torbiel
nowotwór
chirurgia
rak
Opis:
Częstość wykrywania zmian torbielowatych w trzustce w ostatnich latach wzrosła. Większość to torbiele rzekome (pozapalne), pozostałe stanowią głównie nowotwory. Wewnątrzprzewodowe brodawkowate nowotwory śluzowe (IPMN – Intraductal papillary mucinous neoplasms) i nowotwory śluzowo torbielowate (MCN – mucinous cystic neoplasms) to zmiany o udowodnionym ryzyku złośliwości. Celem pracy była analiza danych klinicznych pacjentów z torbielami lub guzami torbielowatymi trzustki operowanych w Klinice Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej Szpitala im. Barlickiego w Łodzi. Materiał i metody 145 chorych operowanych w Klinice Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej Szpitala im. Barlickiego w Łodzi w latach 2007-2016 z powodu zmiany torbielowatej trzustki. Przeanalizowano rodzaj operacji, rozpoznanie histopatologiczne oraz dane demograficzne. Wyniki Torbiel nienowotworową (rzekomą) stwierdzono u 66,9% pacjentów, nowotwory wykryto u 33,1%. Średnia wieku była istotnie wyższa u pacjentów z nowotworem niż bez nowotworu (57,06 lat vs. 50,88 lat, p=0,009). Torbiel nowotworowa wystąpiła częściej u kobiet, (68,75% kobiet, 31,25% mężczyzn, p=0,001). Nowotwór złośliwy wykryto w 14,58% przypadków nowotworów i 4,83% przypadków wszystkich analizowanych zmian torbielowatych trzustki. Wnioski Na podstawie analizowanego materiału istnieje istotne ryzyko obecności nowotworu złośliwego u pacjentów z torbielą trzustki. Torbiele nowotworowe trzustki występują częściej u kobiet. Dyskusja Leczenie guzów torbielowatych trzustki stanowią głównie operacje resekcyjne. W przypadku zmian łagodnych o niskim ryzyku złośliwości wykonuje się również operacje mniej rozległe, takie jak wyłuszczenie zmiany. Nie istnieją obecnie wytyczne, które w zadowalający sposób mogłyby być użyte do nadzoru pacjentów z torbielą trzustki.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 22-26
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki operacyjnego leczenia torbieli pilonidalnej u 50 pacjentów operowanych metodą Bascom 2 – badanie prospektywne
Autorzy:
Dutkiewicz, Paweł
Ciesielski, Przemysław
Kołodziejczak, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392088.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
operacja Bascom 2
torbiel pilonidalna
Opis:
Wstęp: Z uwagi na brak jednoznaczności w wyborze metody operacji, leczenie torbieli pilonidalnej pozostaje aktualnym tematem dyskusji w trakcie spotkań chirurgów z różnych krajów. Najnowsze metody leczenia polegają na wycięciu i jednoczasowym zamknięciu rany z przesunięciem szpary pośladkowej. Jedną z nich jest szeroko stosowana na świecie i jednocześnie mało popularna w Polsce technika operacyjna sposobem Bascom 2. Cel pracy: Ocena wyników operacyjnego leczenia torbieli pilonidalnych metodą Bascom 2 przeprowadzonych przez jednego operatora. Materiał i metoda: 50 pacjentów (40 mężczyzn, 10 kobiet), śr. wieku: 30,6 lat, wszyscy zoperowani metodą Bascom 2 w jednym oddziale chirurgicznym przez jednego operatora (rezydent w trakcie szkolenia specjalizacyjnego) z zastosowaniem jednolitego protokołu operacyjnego opieki okołooperacyjnej. Oceniano: BMI, średni czas hospitalizacji, ból, powikłania pooperacyjne, czas gojenia rany, jakość życia pacjenta, odsetek nawrotów po operacji. Okres obserwacji wyniósł od 12 do 52 miesięcy. Wyniki: Średnie BMI – 27,13 kg/m2. Średni czas hospitalizacji – 2,95 dnia. Ból pooperacyjny w 1. dobie wyniósł średnio 4,55 pkt. (+/- 2,24 pkt.), w 10. dobie śr. 2,04 pkt. (+/- 1,58 pkt.), a w 30. dobie śr. 0,76 pkt. (+/- 1,1 pkt.). Ból po wygojeniu to śr. 0,14 pkt. (+/- 0,40 pkt.). Powikłania pooperacyjne wystąpiły u 28,57% pacjentów [częściowe rozejście rany (16,32%), wyciek treści surowiczej (10,2%), krwiak (6,12%), całkowite rozejście rany (0%), zakażenie rany (0%)]. Średni czas pełnego wygojenia to 2,94 tygpdnie. Nawrót choroby wystąpił u jednego badanego (2,04%). Wnioski: Operacja metodą Bascom 2 charakteryzuje się niskim odsetkiem nawrotów oraz krótkim czasem gojenia rany. Jest bezpieczna, skuteczna i akceptowana przez pacjentów. Statystycznie znamiennie poprawia jakość życia chorego rok po operacji zarówno pod względem oceny zdrowia fizycznego, jak i psychicznego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 5; 21-26
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cysta pilonidalna – poszukiwanie optymalnej metody leczenia
Autorzy:
Hap, Wojciech
Frejlich, Ewelina
Rudno-Rudzińska, Julia
Kotulski, Krzysztof
Kurnol, Krzysztof
Hap, Katarzyna
Skalski, Adam
Kielan, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393496.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
cysta pilonidalna
zatoka włosowa
torbiel pilonidalna
Opis:
Cysta pilonidalna to uciążliwe schorzenie dotykające zwykle ludzi młodych. Istotnie wpływa na jakość życia i powoduje obniżenie samooceny chorych. Mimo znanej patofizjologii i istnienia licznych metod leczniczych, cysta pilonidalna stanowi istotny problem w chirurgii ogólnej. Duża liczba sposobów postępowania operacyjnego świadczy o braku metody, która dawałaby pewność sukcesu terapeutycznego, a częste powikłania leczenia operacyjnego powodują zarówno niezadowolenie pacjenta, jak i frustrację operatora. W wielu przypadkach sposoby terapii zależne są od metod wypracowanych w danym ośrodku, choć ich skuteczność nie jest zwykle weryfikowana naukowo. Poszukiwanie optymalnego postępowania jest utrudnione także przez brak jasnej klasyfikacji klinicznej choroby. W artykule dokonaliśmy próby przeglądu literatury dotyczącej różnych sposobów leczenia cysty pilonidalnej, a także przedstawiliśmy sposób leczenia operacyjnego stosowany w naszej klinice. Nie udało się jednak wskazać metody operacyjnej o tak wysokiej skuteczności, by stała się standardem leczenia tej choroby. Wskazuje to na konieczność dalszego poszukiwania nowych technik, dających szanse na sukces w leczeniu cysty pilonidalnej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 68-75
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pęknięcie pseudotętniaka tętnicy śledzionowej do torbieli rzekomej trzustki z jej następową perforacją przyczyną masywnego krwotoku śródbrzusznego – opis przypadku
Autorzy:
Szpakowicz, Jerzy
Szpakowicz, Paulina
Urbanik, Andrzej
Markuszewski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393767.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
torbiel rzekoma trzustki
pseudotętniak
krwotok śródbrzuszny
Opis:
Około 70% zmian torbielowatych trzustki stanowią torbiele rzekome. Jednym z najgroźniejszych powikłań torbieli rzekomych trzustki jest krwawienie do ich światła, a najczęstszym źródłem krwawienia jest pęknięty pseudotętniak tętnicy śledzionowej. W pracy przedstawiono przypadek 37-letniego mężczyzny leczonego operacyjnie z powodu masywnego krwotoku śródbrzusznego spowodowanego pęknięciem pseudotętniaka tętnicy śledzionowej do światła torbieli rzekomej ogona trzustki z jej następową perforacją do jamy otrzewnej i przestrzeni zaotrzewnowej. Wykonano obwodową resekcję trzustki wraz z torbielą i śledzioną. Przebieg pooperacyjny był niepowikłany.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 6; 614-622
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies