Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "swieci" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Święci w Martyrologionie Syryjskim
Saints in Syrian Martyrologium
Autorzy:
Charkiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171316.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
święci
Martyrologion Syryjski
kalendarz kościelny
Opis:
The end of an open and organized persecution of Christians, which was laid by the Edict of Milan (313), intensified the worship of saints in Christianity. From this time the first calendars that were used during services were established. Initially they were included into the pagan calendars but soon completely diverged from them. From the fourth-fifth century to the present day several liturgical calendar survived. Syrian Martyrologium, is considered to be the only one Eastern calendar that preserved to this day. It was written in 411-412 and was the Syrian translation of the Greek text, that appeared, probably, in Nicomedia in the last quarter of the fourth century. Rise of the liturgical calendar and its further development from the beginning was associated with the saints. So it was with Syrian Martyrologium, which despite the lists of the saints consists only one feast unrelated to them (Epiphany), and two others (Passover and Pentecost) that were only indirectly mentioned in it. The calendar has almost half of the days in the year with saints „memories”, individual and collective. The vast majority of them were martyrs. Among other types of holiness there were also the names of several bishops and four apostle
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2013, Kalendarz w życiu Cerkwi i wspólnoty, 4; 27-36
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiosenne słońce świeci
Autorzy:
Abkowicz, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/622012.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Opis:
Wiosenne słońce świeci już z całą mocą, a my pełną parą ruszyliśmy z realizacją naszych tegorocznych zamierzeń. O rozpoczętych karaimskich projektach pisaliśmy w poprzednim numerze i w tym również opowiadamy o szczegółach niektórych z nich. Poza tym wiele się działo w projektach wielokulturowych, które prowadzimy we Wrocławiu w związku z Kalejdoskopem Kultur. Do takich należały między innymi prezentacje tradycji kulinarnych wrocławskich mniejszości. Między innymi Musa Czachorowski oczarował nas opowieściami o smakołykach kuchni tatarskiej. Podczas Etnicznych Opowieści w trakcie Muzealnej Nocy w Muzeum Etnograficznym dzieciarnia chętnie słuchała baśni o cudownym koniu księcia Witolda.Przygotowania do VI Festiwalu Kalejdoskop Kultur pochłonęły wiele czasu i energii, w tym roku stanęło przed nami wielkie wyzwanie, ale warto było! Impreza się udała, wrocławskie mniejszości i pogoda jak zawsze dopisały! Dla „karaimskiej ekipy” z Trok festiwal stał się okazją do odwiedzenia Wrocławia. Ich wizyta rozpoczyna cykl imprez realizowanych we współpracy ze Stowarzyszeniem Kulturalnym Karaimów Litewskich, z którym prowadzimy wspólny projekt „Karaj jołłary – Karaimskie drogi. Spotkania pomiędzy Polską a Litwą” współfinansowany przez Departament Dyplomacji Publicznej i Kulturalnej Ministerstwa Spraw Zagranicznych w ramach konkursu „Współpraca w dziedzinie dyplomacji publicznej 2013”. Przez cały rok będą się w jego ramach odbywały różne wydarzenia we Wrocławiu, Trokach i Warszawie. Na pewno o nich jeszcze nie raz napiszemy. Od zakończenia II wojny światowej mija w tym roku sześćdziesiąt osiem lat, a okazuje się, że nie wszystkie wojenne karty historii Karaimów są nam znane. Losy Jana Pileckiego, warszawiaka, radiowca, więźnia obozu w Auschwitzbyły naprawdę niezwykłe. Przybliża je Szymon Pilecki, posiłkując się wspomnieniami osób, które znały pana Janka i jego przeżycia. Nieocenionej pomocy przy tworzeniu tego tekstu udzieliła małżonka bohatera opowieści, pani GenowefaPilecka. Pierwsze miesiące tego roku spędziliśmy w oczekiwaniu na ostateczne wyniki spisu powszechnego przeprowadzonego już dwa lata temu. Kolejne porcje danych publikowano co kilka tygodni. Karaimi pojawiali się w nich i znikali, a ogłoszenieostatecznych wyników przesuwało się w czasie. Do ostatniej chwili mieliśmy nadzieję, że dowiemy się, ilu dokładnie nas jest. Czy w końcu się nam udało? Przeczytacie o tym w tym numerze. Co roku w pierwszy letni post (Burunhu orucz) spotykamy się na cmentarzu, by odwiedzić mogiły, pomodlić się za zmarłych i wysłuchać przejmującej elegii Syjit jiry. O znaczeniu tego wyjątkowego dnia opowiada Mariusz Pawelec.Wystawa „Karaimskie drogi” trzeci rok wędruje własnymi traktami, zabierając nas od czasu do czasu do nowych miejsc. Po Wrocławiu, Warszawie, Trokach, Krakowie, Szczecinie i Dobrodzieniu nadeszła pora na Białystok i czeską Pragę. Szczegółowo o obu nowych odsłonach wystawy przeczytacie w relacji Anny Sulimowicz. Miłej lektury!
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2013, 2 (39); 2-2
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święci Zachodniej Europy z pierwszego tysiąclecia
Святые Западной Европы с первого тысячелетия
Autorzy:
Karczewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171295.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Europa Zachodnia
święci
kanonizacja
schizma
diaspora
Opis:
Присутствие православия в Западной Европе является часто инъекцией духовности для искаженного атеизмом и секуляризацией общества. Восток также обогащается встречей с другой культурой и реальностью. Тем, чем Восток восхитился найболее в последнее годы и десятилетия, являются западные святые. Их почитание начинает увеличиваться и возрождаться в последнее время. Интерес к этой теме имеет свое начало в половине 20-го века. Большим популяризатором почитания западных святых стал недавно прославленный св. Иоанн Шанхайский. Говоря о рецепции почитания западных святых в Православной Церкви, следует отметить причины, проблемы и проявления. Среди причин, которые обосновывают это почитание: причина духовно-молитвенная; вопрос созидания местной идентичности; вопрос убогащения „восточного” православия; вопрос новых имен, которые могут быть использованы в таинстве крещения. Среди проблем, возникающих в почитании западных святых, самым важным является вопрос признания их святости. Почитание многих святых совсем новое для Православия и не проходило процесса рецепции. Среди проявлений почитания в первую очередь можно говорить о помещении имен западных святых в календарях и богослужебных книгах издаванных епархиями и приходами – имена святых упоминаются во время литии и в отпустах. Отдельной проблемой являются богослужебные тексты и акафисты святым. С почитанием святых связано почитание мощей. Приходы получают иногда частицы мощей от приходов римокатолических или посещают римокатолические храмы для молитвы у мощей. Одновременно бывает, что почитание святаго развивается несмотря на отсутствие его мощей.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2017, Cerkiew a asymilacja- swój i obcy, 8; 85-95
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy moralnego obowiązku. Czy moralni święci istnieją?
Autorzy:
Kozak-Śmigiel, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647347.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
supererogation
duty
moral saints
extracurricular actions
supererogacja
obowiązek
moralni święci
czyny nadobowiązkowe
Opis:
Acts of heroes and acts of saints are also called supererogatory acts. An act is supererogatory if several conditions are fulfilled. These conditions elaborates J.O. Urmson whose article has stimulated many discussions about extracurricular actions. Other understanding of saints and heroes shows S. Wolf who speaks of moral saints quite unfavorably. Both Wolf and Urmson unquestionably agree on the characteristics of moral acts of the saints. The problem that the author of this article focuses on refers to obligation of supererogation.
Czyny bohaterskie i czyny święte są w etyce nazywane również czynami supererogacyjnymi. O czynach supererogacyjnych możemy mówić wówczas, gdy spełnionych jest kilka warunków. Omawia je szczegółowo J.O. Urmson, którego artykuł stał się przyczynkiem do licznych dyskusji na temat czynów nadobowiązkowych. Inne pojmowanie świętych i bohaterów przedstawia w swojej pracy S. Wolf, która o moralnych świętych wyraża się dość niepochlebnie. Zarówno Wolf, jak i Urmson bezdyskusyjnie zgadzają się co do charakterystyki czynów moralnych świętych. Problem, na jakim koncentruje się autorka niniejszego artykułu, dotyczy obowiązywalności czynów supererogacyjnych. 
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia; 2015, 40, 2
2300-7540
0137-2025
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polscy święci męczennicy
Polish Saints Martyrs
Autorzy:
Szczecina, Grzegorz Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035252.pdf
Data publikacji:
2019-08-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 4; 171-177
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święci i demony w prozie Anny Kańtoch
Autorzy:
Prokopowicz, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1968480.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Opis:
The chapter Saints and Demons in Anna Kańtoch’s Fiction provides an analysis of selected works from Anna Kańtoch’s volumes Diabeł Na Wieży and Zabawki Diabła by critically reflecting on the figures of saints and demons. Kańtoch exploits her orig-inal concept—the trichotomy of the universe, which serves to reconcile the realm of magic and religion. In this configuration, the realm of people, the characters in the stories, belongs to the physical sphere. In contrast to that sphere, two other immaterial spheres are introduced: heaven and otherworld. Heaven, which is based on the model of Christian paradise, remains in the hands of God. Otherworld, remains the domain of not only pagan gods and demons, but also saints. The presence of demonic crea-tures and thaumaturgy serves as a kind of framing device that connects all the stories in the series. It is also a starting point for further critical analysis on vampirism, lycan-thropy and witches. The last section of this chapter aims to signal the lack of internal coherence in the universe created by the author, who has continued to expand her vision in her further works.
Źródło:
Światy grozy; 259-273
9788394292300
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
XVII (Słonko, świeci, oj, świeci iskrzyste...)
Autorzy:
Kasprowicz, Jan
Współwytwórcy:
Kowalska, Dorota
Trzeciak, Weronika
Kosińska, Aleksandra
Niedziałkowska, Marta
Data publikacji:
2010-04-27
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Modernizm
Wiersz
Liryka
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Jan Kasprowicz, Poezye, Tow. Wydawnicze, Lwów 1905
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Tytuł:
Święci prawosławni – łączą i dzielą: zarys historyczny
The Saints of Orthodox Church – connect and share: historical overview
Autorzy:
Pastuszewski, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148277.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Prawosławie
święci
kult
relikwie
kanonizacja
dekanonizacja
Orthodoxy
saints
cult
relics
canonization
decanonization
Opis:
Kult świętych jest jednym z wyróżników prawosławia. Różni się on od kultu w katolicyzmie przede wszystkim tym, że wynika głównie z wiary i przekonania wspólnot lokalnych. Bardzo często zaczyna się za życia osób uznanych za świątobliwe. Święty w prawosławiu, w odróżnieniu od świętego w katolicyzmie, nie jest pośrednikiem między Bogiem a człowiekiem, tylko pomocnikiem człowieka w kontakcie z Bogiem, a także pomocnikiem Boga w kontakcie z człowiekiem. W prawosławiu wymogi kanonizacyjne są mniej sformalizowane niż w katolicyzmie. Świętymi zostają także ludzie szczególnie zasłużeni dla Cerkwi i państwa (vide – Serbia, Rosja), bez zbytniego wnikania w ich sylwetki duchowo-moralne. Kościoły lokalne „mnożą” kanonizacje, kreując Sobory Świętych, także w formie ikonicznych wizerunków. Ma to być dowodem świętości całego Kościoła. Z tego też względu powstają dodatkowe bariery między Kościołami lokalnymi; bądź niektóre kanonizacje nie są wzajemnie akceptowane. Kryteria i praktyki kanonizacyjne w prawosławiu zmieniały się w ciągu wieków. Z racji silnego związku Kościołów lokalnych z narodami i państwami znaczny wpływ na kanonizacje miały i nadal mają czynniki polityczne, co obecnie szczególnie jest widoczne w Cerkwi rosyjskiej i serbskiej. Prawosławny kult świętych wyrasta z kultury danej społeczności wiernych oraz umacnia tę kulturę. Z racji tego, że przestrzeń okołokościelna jest w krajach prawosławnych intensywnie sakralizowana, ów kult oddziałuje także na przedstawicieli innych kręgów społecznych. Święci z danego regionu, miasta czy wsi są wyraźnie obecni w świadomości społecznej, współtworząc tożsamość wspólnoty lokalnej, niekiedy stając się bohaterami narodowymi. Tak więc święci prawosławni łączą wspólnoty lokalne, choć równocześnie mogą przyczyniać się do pogłębienia podziałów między Kościołami lokalnymi.
The cult of saints is one of the features of the Orthodox Church. It differs from the worship of Roman Catholicism above all that is mainly due to the faith and belief communities. Very often it starts in the lives of people considered saintly. The Saints of then Orthodox Churches, unlike the saint of the Roman Catholic Church, are not a mediators between God and human, only helpers human in touch with God, and the helpers of God in contact with the human. The requirements for canonization are less formalized than in Roman Catholicism. Saints are also people especially meritorious for the Church and state (vide – Serbia, Russia), without much penetration in their spiritually-moral figure. Local Churches „abound” canonizations, creating Cathedrals of Saints, also in the form of icon images. This has to be proofof the holiness of the entire Church. For this reason, there are additional barriers between the local Churches; some canonizations are not mutually accepted. The criteria and the practice of canonization in Orthodoxy changed over the centuries. Because of the strong association of the local Churches and countries a significant impact on the canonizations were and still are political factors, which today is particularly evident in the Russian Orthodox Church and Serbian Orthodox Church.Orthodox cult of the saints grow from the culture of the faithful community and make the culture stronger. Due to the fact that the space church-driven in countries dominated by Orthodox Christianity intensively sacralized, this cult also affects the representatives of other social circles. The saints of the region, city or village are clearly present in the public consciousness, contributing to the identity of the local community, sometimes becoming national heroes. Thus, the Saints of the Orthodox Churches combine local communities, while at the same time can contribute to deepening the divisions between the local Churches
Źródło:
Studia Elbląskie; 2017, 18; 113-124
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święci władcy jako kategoria świętości w prawosławiu
Saint rulers as a category of sanctity in Orthodoxy
Autorzy:
Charkiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420354.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
święci
władcy
prawowierni
cierpiętnicy
kategoria świętości
saints
saint rulers
passion-bearers
category of sanctity
Opis:
W szerokiej gamie prawosławnej świętości ludzkiej znajduje się m.in. kategoria świętych władców. Chociaż reprezentowana jest ona przez stosunkowo znaczną liczbę świętych, to niezasłużenie pozostaje w cieniu innych – tych bardziej znanych czy posiadających głębsze korzenie historyczne. Dodatkowo sytuacja taka może być również związana z tym, że święci władcy, jako oddzielna kategoria świętych, nie są osobno wspominani ani podczas proskomidii, ani w czasie modlitwy wstawienniczej anafory. Mimo to święci władcy z pewnością powinni być traktowani jako osobny typ świętości, zasługujący na nieco szersze omówienie. To też cel stawia przed sobą niniejszy artykuł. Jest on ponadto próbą zaproponowania wewnętrznej systematyki tej kategorii świętości. Przedstawiając występujące w nauce klasyfikacje prawowiernych, autor przedstawia również swoją propozycję. W ramach kategorii świętych władców wyodrębniane są następujące cztery grupy: (1) władcy nie będący ani męczennikiem, ani stanu monastycznego, ani cierpiętnikiem, (2) władcy, którzy zakończyli swoje życie śmiercią męczeńską, (3) władcy, którzy nie na łożu śmierci, lecz wcześniej złożyli śluby monastyczne i wiedli żywot mnisi, oraz (4) władcy-cierpiętnicy.
In the wide spectre of Orthodox human sanctity, among others, there is also a category of saint rulers. Despite the fact that it’s represented by a significant number of saints, it remains, utterly undeservedly, in the shadow of the others- more known or more deeply rooted historically. On top of that, the situation may result as well from the fact that saint rulers, as a distinct category of saint, are not separately mentioned neither during the proskomedia, nor during the intercessory prayer of the anaphora. Still, the saint rulers definitely should be considered a separate type of sanctity, deserving a somehow wider presentation. Such is therefore the aim of this article. It is also an attempt of suggesting an interior systematic of this category of sanctity. Preserving, appearing in science, classifications of the saint rulers, the author gives also his own proposition. In the category of saint rulers there are four following groups: (1) rulers who weren’t neither martyrs nor monks or passion-bearers, (2) rulers who died martyrs, (3) rulers who long before their death became monks and led monastic life, (4) rulers-passion-bearers.
Źródło:
ELPIS; 2015, 17; 25-29
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies