Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "podmiot liryczny" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Obecność liryki w homilii
    The Presence of Lyric Poetry in the Homily
    Autorzy:
    Pintal, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062657.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ewokacja językowa
    liryka
    literatura piękna
    podmiot liryczny
    poezja
    wiersz
    language evocation
    lyric
    fiction
    lyrical subject
    poetry
    poem
    Opis:
    From various directions voices come about the decreasing effect of the homily on living choices and attitudes of the listeners to these homilies. Pope Benedict XVI in his apostolic adhortation Sacramentum Caritatis on the Eucharist, the source and peak of the Church’s life and mission, reminds: “Given the importance of the word of God, the quality of homilies needs to be improved” (Sacramentum Caritatis 46). New challenges may be met by literature, which is consistent with the indications of the Vatican Council II: “Literature and the arts are also, in their own way, of great importance to the life of the Church” (Pastoral Constitution on the Church in the Modern World Gaudium et Spes 62). The Council Fathers’ words open new horizons and broad possibilities before literature, and especially before lyric poetry in homily preaching.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 213-237
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poetyka pojemników i prefiksów odczasownikowych
    Poetics of containers and verbal prefixes
    Autorzy:
    Muskat-Tabakowska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954110.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-28
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    iconicity
    scene construction
    contouring
    one-shot metaphor
    objectification
    lyrical subject
    mental schema
    lexical semantics
    image schema
    speech event
    ikoniczność
    konstrukcja sceny
    konturowanie
    metafora jednego strzału
    obiektyfikacja
    podmiot liryczny
    schemat wyobrażeniowy
    semantyka leksykalna
    wymiary obrazowania
    zdarzenie mowne
    Opis:
    Artykuł jest ilustracją tezy – wysuwanej w ostatnich latach przez wielu językoznawców i badaczy literatury – że ściślejsze powiązanie językoznawstwa i teorii literatury może się okazać pożyteczne i inspirujące dla obu stron. Ilustrację celowości takich inter-, czy też raczej transdyscyplinarnych badań wiążących poetykę z językoznawstwem, zwłaszcza w jego współczesnym kognitywistycznym wydaniu, stanowi analiza wiersza Juliana Tuwima Życie, wzbogacona o przekładoznawczą interpretację jego tłumaczenia na język angielski. Analiza przeprowadzona z pozycji językoznawstwa kognitywnego pokazuje, że „poetyka gramatyki” realizuje się w omawianym wierszu za pomocą trzech środków: prefiksów czasownikowych, aspektu czasownika oraz ikoniczności ilościowej i sekwencyjnej. Przytaczane w dalszych partiach tekstu (intuicyjne, impresjonistyczne) interpretacje Życia okazują się w pełni zgodne z interpretacją gramatyczną. Omawiany w części końcowej anglojęzyczny przekład wiersza jest nieadekwatny, nie z braku kompetencji dwójki tłumaczy, lecz z powodu systemowych rozbieżności gramatycznych. Jest to zatem dodatkowy argument na poparcie tezy, że istotna część znaczenia analizowanego wiersza zawiera się w jego strukturze gramatycznej. Intuicja poety – oraz jego czytelników – potwierdza wyniki analizy językoznawczej, a językoznawcze analizy uprawomocniają interpretacje teoretycznoliterackie.
    The article illustrates the thesis – which has been put forward in recent years by many linguists and literary scholars – that a closer connection between linguistics and literary studies may prove useful and inspiring for both fields. The analysis of Julian Tuwim’s poem Życie [Life] demonstrates that such interdisciplinary, or in fact transdisciplinary, methodological framework combining poetics and linguistics, and specifically cognitive linguistics, proves very productive. The English translation of Tuwim’s poem is also analyzed in the article. A review of various studies in cognitive linguistics shows that the “poetics of grammar” in the poem in question is achieved by means of: (i) verbal prefixes, (ii) verbal aspect, and (iii) quantitative iconicity of sequence. The (intuitive, impressionistic) interpretations of Życie quoted in the article turn out to be fully consistent with the grammatical interpretation. The English translation of the poem discussed in the final part of the article proves inadequate, not because of the incompetence of the two translators, but because of systemic grammatical discrepancies. Therefore, it further supports the thesis that a significant part of the meaning of the analyzed poem is contained in its grammatical structure. The poet’s (and the reader’s) intuition confirms the linguistic analysis, and the linguistic analysis validates theoretical and literary interpretations.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2021, 26; 6-17
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mam jakiegoś ciebie, masz jakiegoś mnie”. Autotematyzm a podmiot wierszy Stanisława Barańczaka
    „I Have Some You, You Have Some Me”. Self-reference and the Subject of Poems by Stanisław Barańczak
    Autorzy:
    Dźwinel, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690221.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    autotematyzm
    język
    metapoezja
    nadawca liryczny
    pisanie o pisaniu
    podmiot
    tekst
    tożsamość
    self-reference
    language
    metapoetry
    the lyric sender
    writing about writing
    subject
    text
    identity
    Opis:
    The author of the article is focused on those of the places in Stanisław Barańczak’s poetry, in which the subject is revealed and the fact that the sender is the poet, who creates in statu nascendi and at the same time reflects on the essence of this process, is emphasize. These are obviously the self-reference procedures, directly related to perfecting his own poetic workshop. In the case of Barańczak those threads are also transferred on the self epistemology area, which means that they are involved with the identification of the subjects own identity, which is worth of interpreting precisely as an self-reference procedure. Self-reference at this point is being expanded only in a manner of pretense: it is absolutely important to remember that the “self-recognition” making subject is exactly the poet. The key figure to the topic taken in this way will be the doppelganger (and bond to this issue mirror theme). The exemplification material will be given by both early Korekta twarzy, and the subsequent volumes of Barańczak’s poetry.
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2014, 69; 83-101
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Listka jednego, ni ząbeczka w liściu”. Norwid – poza romantyzmem
    “Neither a leafnor a single toothin it.” Norwid beyond romanticism
    Autorzy:
    Chlebowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1799207.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    romantyzm
    Zofia Stefanowska
    Zofia Trojanowiczowa
    historiozofia
    bohater liryczny
    podmiot
    bohater
    ironia
    czyn
    Romanticism
    historiosophy
    lyrical subject
    protagonist
    irony
    deed
    Opis:
    Artykuł stanowi polemikę z dotychczasowymi ustaleniami historycznoliterackimi, które sytuują dzieło Norwida w ramach nurtu romantycznego: zwłaszcza z koncepcjami Zofii Stefanowskiej, Zofii Trojanowiczowej czy Edwarda Kasperskiego, ale także z pomysłami ks. Antoniego Dunajskiego, wyprowadzającymi historiozoficzną refleksję poety z dialektycznej myśli Hegla (albo ogólnie: tzw. filozofii niemieckiej), przyprawionej chrześcijańską tradycją i lekturą Biblii. Artykuł zwracał uwagę na niektóre cechy i właściwości poetyki Norwida, jak: oryginalna koncepcja bohatera, personalistyczna koncepcja dziejów, ironia czy ukształtowanie podmiotu lirycznego oraz wirtualnego odbiorcy lirycznego, które w sposób zdecydowany zaświadczają o funkcjonowaniu poety poza wskazanym nurtem literackim oraz ideowym epoki. Zarazem tym ustaleniom przyświeca myśl, że twórca Vade-mecum poruszając się poza romantycznymi konwencjami niekoniecznie musiał wpisywać się w jakiś inny, już istniejący nurt (jak np. pozytywizm, parnasizm), czy też taki, który dopiero zaistnieje w przyszłości (np. modernizm): jego dzieło stanowiłoby wówczas zapowiedź owego nurtu (jako premodernista, jako prekursor współczesnej liryki, jako symbolista etc.). Autorowi artykułu przyświeca zatem refleksja o odrębności, fenomenie Norwida i jego oryginalnej spuścizny przynajmniej na tle literatury polskiej.
    The article polemicizes with those findings in the history of literature that situate Norwid’s output within the Romantic movement, especially conclusions drawn by Zofia Stefanowska, Zofia Trojanowiczowaand Edward Kasperski, but also certain ideas developed by Rev. Antoni Dunajski, who argues that the poet’s historiosophic reflection is rooted in Hegelian dialectics (or German philosophy in general), seasoned with the Christian tradition and readings from the Bible. The authoremphasizes certain properties of Norwid’s poetics: an original concept of the protagonist, a personalist concept of history, irony, and the development of both the lyrical subject and the virtual lyrical audience, which all decidedly confirm that the poet functioned outside the said literary and ideological movement. These claims are also informed by the idea that even though Norwid operated beyond the Romantic convention, he would not embrace some other, existing trend (e.g. positivism or Parnassianism), or already represent one from the future (e.g. modernism). Instead, as a pre-modernist and precursor of contemporary lyricism, or a symbolist, he foreshadowed future literary movements. Accordingly, the article claims that Norwid’s work constitutes a separate and original phenomenon, at least in Polish literature.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2021, 39 Specjalny; 127-168
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies